Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2020 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Katarzyna Powalska

Protokolant: staż. Agnieszka Sobolczyk

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2020 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) SA w N.

przeciwko Fundacji (...) w S.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

1.  uznaje za bezskuteczną wobec powoda (...) SA w N. umowę darowizny dokonaną w formie aktu notarialnego przed notariuszem K. W. (1) w dniu 2 lipca 2014 r. za numerem Rep. (...), pomiędzy L. Z. i A. Z. a Fundacją (...) w S., obejmującą:

a.  nieruchomość składającą się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) położoną w N. o łącznej powierzchni 5,3300 ha, dla której Sąd Rejonowy w Kluczborku prowadzi księgę wieczystą numer (...) ,

b.  nieruchomość składającą się z działki gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) położonej w miejscowości D., gmina W. o powierzchni 2,3387 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...),

c.  prawo użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) położonej w miejscowości W. o łącznej powierzchni 0,0121 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...),

w zakresie dotyczącym ochrony wierzytelności powoda wynikającej z prawomocnie utrzymanego w mocy nakazu zapłaty z dnia 28 czerwca 2011 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Sieradzu w sprawie o sygnaturze akt I Nc 14/11;

2.  zasądza od pozwanej Fundacji (...) w S. na rzecz powoda (...) SA w N. kwotę 67.589 ( sześćdziesiąt siedem tysięcy pięćset osiemdziesiąt dziewięć ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  przyznaje adwokatowi Ł. K. kwotę 5400 ( pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem wynagrodzenia za wykonywanie czynności kuratora pozwanego, którą nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu.

Sygn. akt I C 156/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 21 maja 2018 r. (data wpływu) pełnomocnik powoda (...) S.A. z siedzibą w N. wniesionym przeciwko pozwanemu Fundacji (...) z siedzibą w S. wniósł o uznanie za bezskuteczną w stosunku do powoda czynności prawnej w postaci umowy darowizny, na podstawie której pozwana Fundacja nabyła własność nieruchomości składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) położonej w N. o łącznej powierzchni 5,3300 ha, dla której Sąd Rejonowy w Kluczborku prowadzi księgę wieczystą numer (...) oraz własność nieruchomości składającej się z działki gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) położonej w miejscowości D. gmina W. o łącznej powierzchni 2,3387 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...) oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) położonej w miejscowości W., o łącznej powierzchni 0,0121 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...) zawartej pomiędzy A. Z. i L. Z. i pozwanym Fundacją (...) w dniu 2 lipca 2014 r. ( Rep. A nr (...)) przed notariuszem K. W. (1), w Kancelarii Notarialnej w R., w celu ochrony wierzytelności powoda (...) S.A. wynikającej z nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego w Sieradzu, I Wydział Cywilny, wydanego w dniu 28 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt I Nc 14/11 stanowiącej kwotę 1.135 437,53 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 21 kwietnia 2011 r. i kosztami postępowania określonymi w powyższym nakazie zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania zabezpieczającego, w tym kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z obowiązującymi przepisami, (pozew k. 3-6).

W odpowiedzi na pozew pełnomocnik pozwanej Fundacji (...) wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, (odpowiedź na pozew k. 132-133).

Pismem z dni 25 listopada 2018 r. pełnomocnik powoda (...) S.A. z siedzibą w N. podał, iż cofa powództwo co do odsetek ustawowych liczonych od dnia 21 kwietnia 2011 r. do dnia 08 sierpnia 2014 r. i co do tych odsetek zrzeka się roszczenia, zaś w pozostałym zakresie żądanie swoje podtrzymuje, (pismo pełnomocnika powoda k. 373-375).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

A. Z. i L. Z. zamieszkiwali w S. przy ul. (...) i są dłużnikami powoda (...) S.A. z siedzibą w N., przy aktualnym zobowiązaniu do zapłaty na rzecz powoda kwoty 1.135.437,53 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 9.08.2014 r. oraz kosztami postępowania. Po wydaniu nakazu zapłaty dłużnicy częściowo spłacili należność powoda. (...) S.A. z siedzibą w N. pismem z dnia 14 maja 2012 r. wszczął przeciwko A. Z. i L. Z. postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego - nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. akt I Nc 14/11. Egzekucję prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu M. S. pod sygn. akt MS Km 1765/12. Wskazany organ egzekucyjny od 2010 r. prowadził przeciwko dłużnikom około 50 postępowań egzekucyjnych. Prowadzona od wielu lat przeciwko dłużnikom egzekucja powoda jest bezskuteczna. Na rachunkach bankowych dłużników brak środków. Cztery nieruchomości dłużników zostały sprzedane w postępowaniu egzekucyjnym, a łączna suma uzyskana ze sprzedaży podlegająca podziałowi pomiędzy wierzycieli to kwota 629.083,33 zł. Trzy z tych nieruchomości są obciążone hipotekami i zaspokojenie z uzyskanej ceny uzyskają wierzyciele hipoteczni, którzy są jednocześnie wierzycielami egzekwującymi. Ponadto powód wszczął egzekucję z dwóch nieruchomości, dla których Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgi wieczyste nr (...) oraz nr SR1 (...) o łącznej powierzchni 81 m2, z których egzekucja będzie bezskuteczna, gdyż koszty egzekucyjne przekroczą cenę możliwą do uzyskania z ich sprzedaży. Powód zlecił Komornikowi Sądowemu poszukiwanie majątku dłużników. Komornik nie znalazł innego majątku, z którego mogłaby być prowadzona egzekucja. Komornik Sądowy M. S. prowadzi przeciwko A. Z. i L. Z. jedenaście egzekucji, a wierzytelności pozostałych wierzycieli egzekwujących wynosiły na dzień 26 kwietnia 2018 r. 899.885,47 zł. (...) sp. z o.o. wynosiła na 26 kwietnia 2018 r. 297.493,17 zł, natomiast wierzytelność banku (...) S.A. wynosiła 174.748,51 zł. Obaj wymieni wierzyciele są wierzycielami hipotecznymi i ich wierzytelności podlegają zaspokojeniu przed wierzytelnością powoda. Ponadto dłużnicy zobowiązali się do płacenia alimentów na rzecz dwójki wnuków K. W. (2) i W. W., które to zobowiązania uprawnieni egzekwują z sum uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości dłużników, a które mają pierwszeństwo zaspokojenia przed wierzytelnościami powoda, łączna kwota alimentów, odsetek i koszty klauzuli wykonalności na dzień 26 kwietnia 2018 r. to kwota 162.845,96 zł, (dowód: kserokopia nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym w sprawie I Nc 14/11 k. 15, kserokopia postanowienia w sprawie I C 174/11 k. 16, wniosek o wszczęcie egzekucji k. 17-21, kserokopia postanowienia w sprawie I Co 976/12 k. 22, 209, kserokopia postanowienia w sprawie I Co 979/12 k. 23, 236, kserokopia postanowienia w sprawie I Co 374/16 k. 24, dokumentacja dot. postępowania egzekucyjnego k. 25-35, 195-197, 210-213, 225-235, 237-238, 240-242, 324-327, 407-414, odpis księgi wieczystej k. 37-73, 80-112, 329-343, 346-369, 376-392, 459-501 postanowienie SR w Sieradzu w sprawie I Co 374/16 k. 171-172, postanowienie SR w Sieradzu w sprawie I Co 222/16 k. 173, zeznania świadka M. S.- protokół rozprawy z dnia 11 stycznia 2019 r. 00:01:51-00:57:47 w zw. z k. 214v-215, zeznania świadka M. K.- protokół rozprawy z dnia 22 lutego 2019 r. 00:07:55-00:23:08 w zw. z k. 248-248v, pismo z KPP w S. k 269-270, kserokopia rezygnacji k. 279-281, kserokopia uchwały k. 282, wypis z KRS k. 283-286, częściowo zeznania A. Z.- protokół rozprawy z dnia 15 listopada 2019 r. 00:18:24-01:06:44 w zw. z k. 370v-371v, kserokopia aktu notarialnego z dnia 04 lipca 2014 r. k. 393-405).

Powód wszczął postępowanie egzekucyjne w roku 2012. W dniu 30 kwietnia 2014 r. w rejestrze Stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego zarejestrowano Fundację (...) z siedzibą w S. przy ulicy (...). Prezesem zarządu wymienionej Fundacji w momencie rejestracji został R. W.- ojciec zięcia powodów. W dniu 2 lipca 2014 r. dłużnicy A. Z. L. Z. zawarli z pozwanym Fundacją (...) umowę darowizny należących do nich dwóch nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania nieruchomości: składającej się z działki nr (...) położonych w N. o łącznej powierzchni 5,3300 ha, dla której Sąd Rejonowy w Kluczborku prowadzi księgę wieczystą numer (...), nieruchomości składającej się z działki gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) położonej w miejscowości D., gmina W. o łącznej powierzchni 2,3387 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...), prawa użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) położonych w miejscowości W., gmina i miasto W. o łącznej powierzchni 0,0121 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...). Nieruchomość w N. i prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w W. będące przedmiotem zawartej umowy darowizny są wolne od obciążeń, natomiast nieruchomość w D. jest obciążona hipoteką, (dowód: kserokopia aktu notarialnego k 74-79, dokumentacja dot. postępowania egzekucyjnego k. 25-35, k. 150-152, 153-154, 169-171, 225-235 zeznania świadka M. S.- protokół rozprawy z dnia 11 stycznia 2019 r. 00:01:51-00:57:47 w zw. z k. 214v-215, odpis z KRS k 421-424, 425-430, kserokopia postanowienia SO w Sieradzu k. 431-434, kserokopia postanowienia Referendarza Sądowego k. 435, 436).

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o dowody z dokumentów przedłożone przez strony, dokumentów z akt sprawy tutejszego sądu I Nc 14/11, I C 174/11, akt I Co 976/12, I Co 979/12 oraz I Co 374/16 Sądu Rejonowego w Sieradzu, dokumentów z akt komorniczych Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu M. S. sygn. Kmp 5/17, Km 3033/12, Km 3247/12, Km 3594/12, Km 402/13, Km 146/15, Km 3796/17, Km 1736/16, Km 2346/13, Km 1392/13, aktu notarialnego - sporządzonego w Kancelarii Notarialnej Notariusz K. W. (1) z siedzibą w R., Repertorium A numer (...), aktu notarialnego- sporządzonego w Kancelarii Notarialnej Notariusz K. T. z siedzibą w R., Repertorium A numer (...), z księgi wieczystej Sądu Rejonowego w Sieradzu – KW (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), księgi wieczystej Sądu Rejonowego w Kluczborku KW (...), (...) oraz wypisu z Krajowego Rejestru Sądowego numer (...). Treść tych dowodów jest zgodna ze sobą i tworzy spójny obraz stanu faktycznego w sprawie, a autentyczność żadnego z nich nie była przez strony kwestionowana. Część z wyżej wskazanych dowodów to dokumenty urzędowe sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej w zakresie ich działania, które stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone i korzystają w tym zakresie z domniemania prawdziwości (art. 244 § 1 k.p.c.). Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków M. K. oraz M. S., albowiem ich relacje w pełni korelują z pozostałymi dowodami. Sąd przyznał walor wiarygodności jedynie tej części zeznań A. Z., która znajduje potwierdzenie w pozostałych zgromadzonych w sprawie dowodach. Stan faktyczny w rozpoznawanej sprawie w zasadzie nie był sporny pomiędzy stronami. Spór pomiędzy stronami toczył się natomiast, co do uznania bezskuteczności w stosunku do powoda czynności prawnej przenoszącej prawa i przedmioty z majątku dłużników A. Z. i L. Z. do majątku pozwanej Fundacji (...) z siedzibą w S..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniesione powództwo okazało się w pełni zasadne.

W ocenie Sadu w niniejszej sprawie spełnione zostały wszelkie przesłanki przewidziane w art. 527 § 1-3 k.c. uprawniające powoda do wystąpienia przeciwko pozwanym z żądaniem uznania za bezskuteczne w stosunku do wierzyciela - powoda czynności prawnej wskazanej w pozwie. Pozwani zaś wskazywali, iż kwestionowana czynność prawna nie nastąpiła z pokrzywdzeniem powoda. Podali, że sytuacja dłużników w zakresie możliwości spłaty wierzycielowi żądanej kwoty w istocie nie zmieniła się zarówno przed jak i po dokonaniu darowizny. Nie stali się oni niewypłacalni, bądź niewypłacalni w większym stopniu niż przed dokonaniem tej czynności prawnej. Zgodnie z art. 527 § 1 kodeksu cywilnego gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć. Natomiast zgodnie z art. 527 § 2 i 3 k.c. czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności. Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli uzyskała korzyść majątkową osoba będąca w bliskim z nim stosunku, domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Na podstawie analizy art. 527 k.c. można wskazać, że przesłankami skargi pauliańskiej są : 1) dokonana przez dłużnika czynność prawna z osobą trzecią na skutek której osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, 2) pokrzywdzenie wierzyciela wskutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika, 3) dokonanie przez dłużnika czynności ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela, 4) wiedza, lub możliwość dowiedzenia się przy zachowaniu należytej staranności o działaniu dłużnika z pokrzywdzeniem wierzyciela przez osobę trzecią. Przedmiotem skargi pauliańskiej (art. 527 k.c.) mogą być wyłącznie czynności prawne - niezależnie od tego, czy będą to czynności prawne jednostronne czy dwustronne, odpłatne czy nieodpłatne, dokonane w sposób dorozumiany lub wyraźny. Zaskarżona może być tylko czynność prawna, której skutkiem jest zmniejszenie majątku dłużnika bądź dlatego, że z majątku tego coś ubyło, bądź że do niego nie weszło to, co mogło i powinno wejść, gdyby czynność nie została dokonana. Z tą zmianą w majątku dłużnika musi jednocześnie wiązać się uzyskanie korzyści majątkowej przez osobę trzecią. Do przyjęcia, iż osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, wystarczy wykazanie, że na podstawie czynności prawnej dłużnika nabyła ona rzecz lub prawo albo została zwolniona z obowiązku, co spowodowało zmianę w majątku dłużnika prowadzącą do pokrzywdzenia wierzycieli , ( patrz. wyrok SN z dnia 7 grudnia 1999 roku I CKN 287/98 Legalis 358615 ).

Z ustaleń stanu faktycznego w rozpoznawanej sprawie jednoznacznie wynika, że umowa darowizny zawarta pomiędzy dłużnikami A. Z. i L. Z. a pozwanym Fundacją (...), została dokonana przez dłużników mających świadomość, że ciążą na nich zobowiązania na rzecz wierzyciela, pomimo tego darowali oni wskazanemu podmiotowi na podstawie umowy z dnia 02 lipca 2014 należące do nich dwóch nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania nieruchomości: nieruchomości składającej się z działki nr (...) położonych w N. o łącznej powierzchni 5,3300 ha, dla której Sąd Rejonowy w Kluczborku prowadzi księgę wieczystą numer (...), nieruchomości składającej się z działki gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) położonej w miejscowości D., gmina W. o łącznej powierzchni 2,3387 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...), prawa użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) położonych w miejscowości W., gmina i miasto W. o łącznej powierzchni 0,0121 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...) pozbywając się w ten sposób składnika majątku, z którego mogłoby być zaspokojone roszczenie powoda, poprzez wyzbycie się majątku dłużnicy uniemożliwili wierzycielowi zaspokojenie z ich majątku. Z przytoczonego wyżej art. 527 § 2 k.c wynika, że czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był. W orzecznictwie przyjął się pogląd, iż niewypłacalność w wyższym stopniu oznacza, każde istotne bez względu na jego rozmiar, powiększenie niewypłacalności. Dłużnik jest niewypłacalny w wyższym stopniu także wtedy, gdy zaspokojenie można uzyskać z dodatkowym znacznym nakładem kosztów, czasu i ryzyka (komentarz do K.C. zobowiązania t.I wyd.5 pod red. Bieńka s.611). Ponadto dowodem niewypłacalności dłużnika może być ale nie musi, nieskuteczność egzekucji prowadzonej przeciwko dłużnikowi, wykazana np. postanowieniem o jej umorzeniu (tamże s.612). W ocenie sądu w rozpoznawanej sprawie czynność umowy darowizny została dokonana z pokrzywdzeniem wierzyciela (...) S.A. z siedzibą w N. na skutek wyzbycia się istotnego składnika majątku przez dłużników A. i L. Z., który powoduje niemożność, utrudnienie lub odwleczenie zaspokojenia wierzyciela ( tak; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 listopada 2001 r. sygn. akt IV CKN 525/00, Lex nr 53110, wyrok I ACa z 27.04.2010 Sąd Apelacyjny w Rzeszowie ).Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Sądu Najwyższego pokrzywdzenie wierzyciela należy oceniać nie według chwili dokonania czynności prawnej dłużnika z osobą trzecią, lecz według chwili jej zaskarżenia (wystąpienia z żądaniem uznania bezskuteczności czynności prawnej) (patrz wyrok Sądu Najwyższego z 23 lipca 2003 r., II CKN 299/01, wyrok z dnia 22 marca 2001 V CKN 280/2000; Legalis 281507). Przenosząc powyższe na kanwę niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż na dzień wystąpienia z powództwem dłużnicy byli winni powodowi kwotę 1.135 437,53 zł oraz kwotę należną z tytułu odsetek 524.298,51 zł. W świetle powyższego czynność wyzbycia się istotnego składnika majątku przez dłużników A. i L. Z. na rzecz powoda niewątpliwie dokonana została z pokrzywdzeniem wierzyciela. Nadto podkreślić należy, iż na chwilę wystąpienia z żądaniem uznania umowy za bezskuteczną dłużnicy nie posiadali majątku, ani dochodów wystarczających do zaspokojenia wierzytelności powoda. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego w szczególności z akt egzekucyjnych prowadzonych przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu M. S. oraz z jego zeznań złożonych w toku sprawy wynika, że postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela przeciwko dłużnikom nie doprowadziło do zaspokojenia wierzytelności. Okoliczności sprawy wskazują, że dłużnicy świadomie uszczuplili swój majątek aby uniemożliwić zaspokojenie wierzyciela, wbrew temu na co wskazywała dłużniczka A. Z. w swoich zeznaniach. Uwypuklić w tym miejscu również należy wszystkie okoliczności towarzyszące zawarciu umowy darowizny. Po pierwsze pamiętać trzeba, iż Fundacja (...) została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 30 kwietnia 2014 r. a zatem dwa miesiące przed zawarciem umowy darowizny. Po drugie podkreślić należy, iż w skład organów wskazanej fundacji wchodzili R. W. –prezes zarządu będący teściem córki dłużników, P. W. będący zięciem dłużników. Po trzecie siedzibą Fundacji była nieruchomość położona w S. przy ulicy (...). Wskazać w tym miejscu należy, iż adres ten jest tożsamy z adresem zamieszkania dłużników A. i L. Z.. Po czwarte strona pozwana w toku postępowania nie wykazała w żadnej mierze, aby pozwana Fundacja prowadziła jakąkolwiek działalność związaną ze wskazanym w statucie celem jej działania. Po piąte w ocenie Sądu zastanawiające pozostaje, dlaczego dłużnicy postanowili darować tak cenne składniki swojego majątku pozwanej fundacji. W świetle powołanych okoliczności jako nieprawdziwe potraktować należy twierdzenia pozwanego, iż A. Z. i L. Z. dokonując zaskarżonej czynności nie mieli świadomości pokrzywdzenia wierzycieli, gdyż majątek jaki posiadali w dniu dokonywania zaskarżonej czynności wystarczał do zaspokojenia w całości wierzytelności strony powodowej. A. Z. i L. Z. zaskarżoną czynnością ewidentnie rozpoczęli wyzbywanie się majątku celem udaremnienia egzekucji prowadzonej przez wierzycieli, w tym powoda. W dniu 02 lipca 2014 r. dłużnicy wiedzieli, iż egzekucja z nieruchomości w S. dla których prowadzone są księgi wieczyste (...) wycenionych na około 1.500.000 zł była bezskuteczna i żaden z wierzycieli nie przejął nieruchomości na własność. W dniu 04 lipca 2014 r. dłużnicy przenieśli na rzecz Z. S. własność w/w nieruchomości oraz nieruchomości w W. celem udaremnienia egzekucji. Kolejno w roku 2014 r. dłużnicy wyzbyli się własności pozostałych nieruchomości. Ostatnia nieruchomość w N. została zbyta przez A. Z. i L. Z. na początku 2015 r. W kwestii wartości majątku dłużników, należy zwrócić uwagę, iż wymieniane wskazane przez stronę pozwaną nieruchomości, których wartość miała wystarczyć na zaspokojenie wierzyciela, były w dniu 02 lipca 2014 r. obciążone hipotekami lub miały niską wartość. Nieruchomość w B. była obciążona hipoteką umowną kaucyjną w kwocie 350.000 zł na rzecz wierzyciela (...) Sp. z o.o., nieruchomość w S. położona przy ulicy(...) była obciążona hipoteką na rzecz Banku (...) S.A. w wysokości 741.000 zł, zaś nieruchomości w S. dla których prowadzone są księgi wieczyste (...) były obciążone hipoteką umowną kaucyjną na rzecz Banku (...) SA w W. na kwotę 1.5000.00 zł. Nieruchomość w N. była obciążona w oku 2014 r. hipoteką umowną w wysokości 500.000 zł na rzecz P.H. (...). J., J. (...) Sp. jawna. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż strona pozwana w toku postępowania nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających, iż powód został poinformowany przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu o nieruchomościach będących przedmiotem zaskarżonej czynności przed ich zbyciem na rzecz pozwanej fundacji. Natomiast hipoteka przymusowa na rzecz powoda na nieruchomości w N. KW (...) została wpisana do księgi wieczystej w roku 2015. Ogół zaprezentowanych okoliczności, w ocenie Sądu, a także doświadczenie życiowe dają asumpt do stwierdzenia, że pozwana Fundacja (...) została powołana jedynie po to, aby darować na jej rzecz wskazane wyżej nieruchomości i tym samym uniemożliwić skuteczne przeprowadzenie egzekucji oraz zaspokojenie wierzyciela z majątku dłużników w postaci opisanych nieruchomości.

Następną przesłanką z art. 527 k.c. jest dokonanie przez dłużnika czynności ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela. Przy czym nie jest konieczne by pokrzywdzenie wierzyciela było zamiarem dłużnika. Wystarczy, żeby dłużnik takie pokrzywdzenie przewidywał w granicach ewentualności, przy czym świadomość pokrzywdzenia wierzyciela musi istnieć w chwili dokonywania czynności prawnej. W ocenie sądu rozpoznającego sprawę dłużnicy w dniu 2 lipca 2014 roku zawierając umowę darowizny nieruchomości na rzecz pozwanego wiedzieli o swoich licznych zobowiązaniach wobec powoda. Nadto ponieważ darowizna stanowiła dla pozwanego korzyść majątkową uzyskaną bezpłatnie, wobec czego na gruncie art. 528 k.c. nieistotną stała się kwestia, czy pozwany wiedział i czy mógł się dowiedzieć o tym, że dłużnicy działali ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela.

Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 527 § 1 i 2 k.c. Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku i uznał za bezskuteczną wobec powoda (...) S.A. w N. umowę darowizny dokonaną w formie aktu notarialnego przed notariuszem K. W. (1) w dniu 02 lipca 2014 r. za numerem Rep. (...) pomiędzy L. Z. i A. Z. a Fundacją (...) w S., obejmującą:

a.  nieruchomość składającą się z działek oznaczonych numerem ewidencyjnym (...) położoną w N. o łącznej powierzchni 5,3300 ha, dla której Sąd Rejonowy w Kluczborku prowadzi księgę wieczystą numer (...),

b.  nieruchomość składającą się z działki gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) położonej w miejscowości D., gmina W. o powierzchni 2,3387 ha dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...),

c.  prawo użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) położonej w miejscowości W. o łącznej powierzchni 0,0121 ha, dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu prowadzi księgę wieczystą numer (...) w zakresie dotyczącym ochrony wierzytelności powoda wynikającej z prawomocnie utrzymanego w mocy nakazu zapłaty z dnia 28 czerwca 2011 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Sieradzu w sprawie o sygnaturze akt I Nc 14/11.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Pozwany przegrał sprawę w całości, a zatem co do zasady winien pokryć koszty procesu poniesione przez stronę powodową. Wobec powyższego Sąd postanowił obciążyć pozwanego kosztami postępowania w całości i zasądził od pozwanej Fundacji (...) w S. na rzecz powoda (...) S.A. w N. kwotę 67.589 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Nadto Sąd przyznał adwokatowi Ł. K. kwotę 5.400 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie czynności kuratora pozwanego, którą nakazał wypłacić ze Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego w Sieradzu.