Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku w X Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Adrianna Kłosowska

Protokolant Mateusz Patelczyk

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Pruszczu Gdańskim

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2018r., 10 kwietnia 2018r. i 17 maja 2018 roku na rozprawie

sprawy D. J. (1) , syna B. i R., urodzonego (...), PESEL (...)

o wydanie wyroku łącznego,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22.01.1999r. w sprawie II K 1338/97 na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1000 zł grzywny; kara została wykonana;

2.  Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 03.12.2002r. w sprawie XIV K 883/02 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, kara została wykonana;

3.  Sądu Rejonowego w Starogardzie Gdańskim z dnia 02.02.2011r. w sprawie II K 1065/10 za przestępstwa z art. 229 §3 k.k. oraz z art. 224 § 2 k.k. w zb. z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na kary po 1 roku pozbawienia wonności, wymierzona została kara łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat, nie zarządzono wykonania kary warunkowo zawieszonej;

4.  Sądu Rejonowego w Kartuzach z dnia 29.04.2014r. w sprawie II K 407/13 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat oraz 2 lata zakazu prowadzenia pojazdów; zakaz został wykonany, postanowieniem z dnia 25.10.2017r. zarządzono wykonanie kary warunkowo zawieszonej, kara jest obecnie wykonywana;

5.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 17.03.2017r. w sprawie II K 9/17 za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów; kara jest obecnie wykonywana;

6.  Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 05.09.2017r. w sprawie III K 443/17 za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów; kara jest obecnie wykonywana;

7.  Sądu Rejonowego Gdańsk Południe w Gdańsku z dnia 18.10.2017r. w sprawie X K 649/17 za przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 k.k. oraz z art. 224 § 2 k.k., z art. 226 § 1 k.k. oraz z art. 224 § 2 k.k. w zb. z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, 1 miesiąca pozbawienia wolności, 3 miesięcy pozbawienia wolności i 4 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono karę łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów, kara jest obecnie wykonywana.

orzeka:

I.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 85a k.k., art. 86 § 1 i 4 k.k., art. 89 § 1 b k.k., art. 569 § 1 k.p.k. łączy jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach:

- Sądu Rejonowego w Kartuzach z dnia 29.04.2014r. w sprawie II K 407/13,

- Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 17.03.2017r. w sprawie II K 9/17,

- Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 05.09.2017r. w sprawie III K 443/17,

- Sądu Rejonowego Gdańsk Południe w Gdańsku z dnia 18.10.2017r. w sprawie X K 649/17

i wymierza skazanemu D. J. (2) karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. zalicza skazanemu na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku łącznej kary pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności zaliczone skazanemu w sprawach podlegających łączeniu oraz okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu;

III.  na podstawie art. 90 § 2 k.k., 85 § 1 i 2 k.k., art. 569 § 1 k.p.k. łączy jednostkowe środki karne zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczone w wyrokach:

- Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 17.03.2017r. w sprawie II K 9/17,

- Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 05.09.2017r. w sprawie III K 443/17,

- Sądu Rejonowego Gdańsk Południe w Gdańsku z dnia 18.10.2017r. w sprawie X K 649/17

i orzeka wobec skazanego D. J. (1) dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

IV.  w pozostałym zakresie orzeczenia zawarte w wyrokach ulegających połączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu;

V.  na podstawie art. 572 k.p.k. w pozostałym zakresie umarza postępowanie w sprawie;

VI.  na podstawie art. 626 § 1 k. p. k. w zw. z art. 624 § 1 k. p. k. zwalnia skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt X K 100/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

Skazany D. J. (2) był karany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22.01.1999r. w sprawie II K 1338/97 na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1000 zł grzywny; kara została wykonana;

2.  Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 03.12.2002r. w sprawie XIV K 883/02 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, kara została wykonana

3.  Sądu Rejonowego w Starogardzie Gdańskim z dnia 02.02.2011r. w sprawie II K 1065/10 za przestępstwa z art. 229 §3 k.k. oraz z art. 224 § 2 k.k. w zb. z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na kary po 1 roku pozbawienia wonności, wymierzona została kara łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat, nie zarządzono wykonania kary warunkowo zawieszonej;

4.  Sądu Rejonowego w Kartuzach z dnia 29.04.2014r. w sprawie II K 407/13 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat oraz 2 lata zakazu prowadzenia pojazdów; zakaz został wykonany, postanowieniem z dnia 25.10.2017r. zarządzono wykonanie kary warunkowo zawieszonej, kara jest obecnie wykonywana;

5.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 17.03.2017r. w sprawie II K 9/17 za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów; kara jest obecnie wykonywana;

6.  Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 05.09.2017r. w sprawie III K 443/17 za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów; kara jest obecnie wykonywana;

7.  Sądu Rejonowego Gdańsk Południe w Gdańsku z dnia 18.10.2017r. w sprawie X K 649/17 za przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 k.k. oraz z art. 224 § 2 k.k., z art. 226 § 1 k.k. oraz z art. 224 § 2 k.k. w zb. z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, 1 miesiąca pozbawienia wolności, 3 miesięcy pozbawienia wolności i 4 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono karę łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów, kara jest obecnie wykonywana.

Dowody: akta spraw II K 9/17 Sądu Rejonowego w Obornikach, III K 443/17 Sądu Rejonowego w Bydgoszczy, II K 407/13 Sądu Rejonowego w Kartuzach i X K 649/17, odpisy wyroków k. 14-15v., 29-30, 47-47v., 71-71v., 81-81v., 84-85, 86-87v. dane o karalności k. 21-23, dane o pobytach i orzeczeniach k. 36-46v.

Skazany jest kawalerem. Posiada wykształcenie podstawowe. Wychował się w rodzinie pełnej. Przed osadzeniem zamieszkiwał u swoich rodziców, podejmował prace dorywcze jako technolog robót wykończeniowych. Według oświadczenia był leczony psychiatrycznie w 2007 roku z powodu depresji i stanów lękowych.

W warunkach izolacji przebywa po raz piąty. Zachowanie skazanego było oceniane jako przeciętne, nie był wyróżniany ani karany dyscyplinarnie. Deklaruje przynależność do podkultury więziennej grypsujących. Zachowuje prawidłowe relacje ze współosadzonymi, w stosunku do przełożonych prezentuje właściwą postawę. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. Nie jest zatrudniony i nie wyraża chęci zatrudnienia. Podczas pobytu w jednostce penitencjarnej nie był odwiedzany przez rodzinę. Wobec popełnionego przestępstwa oraz wcześniejszego stylu funkcjonowania jest bezkrytyczny. Deklaruje, iż po zwolnieniu będzie zamieszkiwał u swoich rodziców.

Dowody: opinia o skazanym k. 24-24v., 50-51

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o ujawnione w toku rozprawy dowody, w szczególności dokumenty zgromadzone w aktach sprawy. Stanowią one dowody wiarygodne i rzetelne, gdyż zostały sporządzone w przepisanej przez prawo formie, przez uprawnione do tego organy, w zakresie powierzonych im kompetencji, a nadto ich treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2015 r. ustawodawca gruntownie przebudował model orzekania w przedmiocie wyroku łącznego i kar łącznych, uchwalając również przepisy intertemporalne, które wskazują jakie przepisy stosować po dacie 1 lipca 2015 r. w związku z wejściem w życie w dniu 1 lipca 2015 roku przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks Karny oraz niektórych innych. Przepis art. 19 ust 1 wyżej wymienionej ustawy stanowi, że przepisów rozdziału IX kodeksu karnego, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. W niniejszej sprawie, skoro D. J. (2) został skazany m.in. wyrokiem - Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 05.09.2017r. w sprawie III K 443/17 oraz Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 18.10.2017r. w sprawie X K 649/17, należało stosować przepisy obowiązujące po dacie 1 lipca 2015 r.

Zgodnie z art. 85 § 1 i 2 kk w obecnym brzmieniu, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1.

W niniejszej sprawie przesłanki warunkujące możliwość wydania wyroku łącznego zachodzą zatem w stosunku do następujących wyroków, podlegających wykonaniu:

- Sądu Rejonowego w Kartuzach z dnia 29.04.2014r. w sprawie II K 407/13,

- Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 17.03.2017r. w sprawie II K 9/17,

- Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 05.09.2017r. w sprawie III K 443/17,

- Sądu Rejonowego Gdańsk Południe w Gdańsku z dnia 18.10.2017r. w sprawie X K 649/17.

Ponieważ we wszystkich tych przypadkach D. J. (2) wymierzono m.in. kary pozbawienia wolności, przy czym kary te są obecnie wykonywane, możliwe było ich objęcie wyrokiem łącznym. Nadmienić należy, że wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem w sprawie II K 407/13 zostało warunkowo zawieszone, a następnie postanowieniem z dnia 25 października 2017 roku doszło do zarządzenia wykonania kary.

Natomiast kary pozbawienia wolności oraz kara grzywny orzeczone wyrokiem w sprawach II K 1338/97 oraz w sprawie XVI K 883/02 nie podlegały połączeniu z innymi karami, gdyż zostały już wykonane w całości. W odniesieniu do kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem w sprawie II K 1065/10, wykonanie tej kary zostało warunkowo zawieszone. Zgodnie z treścią art. 75 § 4 k.k., zarządzenie wykonania warunkowo zawieszonej kary nie może nastąpić później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby, przy czym termin ten jest zachowany, jeżeli w tych granicach czasowych zapadnie i uprawomocni się postanowienie o zarządzeniu wykonania kary (post. SN z 9.11.2005 r., V KK 298/05, OSNwSK 2005, Nr 1, poz. 2042; post. SN z 22.9.2005 r., III KK 312/05, OSNwSK 2005, Nr 1, poz. 1734; post. SN z 21.7.2005 r., V KK 193/05, OSNwSK 2005, Nr 1, poz. 1378). Postanowienie o zarządzeniu wykonania kary orzeczonej tym wyrokiem dotąd nie zapadło, zatem nie jest już możliwe jej wykonanie. Wobec powyższego nie objęto jej wyrokiem łącznym.

Rozważając kwestię wysokości kary łącznej, jaka winna zostać orzeczona względem D. J. (1) w miejsce skazań objętych wyżej wymienionymi wyrokami Sąd miał na względzie treść art. 86 k.k., wyznaczającego jej granice. Z przepisu tego wynika, że Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak w odniesieniu do kary pozbawienia wolności – 20 lat. Co do zasady zatem, kara łączna pozbawienia wolności w tym wypadku powinna mieścić się w granicach od 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z orzeczonych kar – z wyroku X K 649/17) do 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (suma tych kar).

Mając na uwadze powyższe względy Sąd doszedł do przekonania, że wymiar kary łącznej za pozostające w zbiegu przestępstwa w tym wypadku winien zostać ukształtowany na zasadzie asperacji, zbliżonej do zasady kumulacji i wymierzył D. J. (2) karę łączną w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności. Kara ta mieści się w wyżej określonych granicach, nie skraca nadmiernie okresu, w którym skazany będzie pozostawał pod kontrolą instytucji wykonujących orzeczone wobec niego kary, z drugiej strony skutkuje skróceniem o 6 miesięcy odbywania kary pozbawienia wolności, a więc jest korzystna dla skazanego. Wymierzając karę łączną Sąd uwzględnił fakt, że D. J. (2) czterokrotnie dopuścił się popełnienia przestępstw rodzajowo podobnych (przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji), przy czym od popełnienia pierwszego z nich do ostatniego minęły 3 lata. Sąd uznał, że zastosowanie zasady pełnej kumulacji byłoby nadmiernie surowe w stosunku do skazanego. Z drugiej strony, Sąd nie znalazł podstaw, aby przy orzekaniu kary łącznej zastosować zasadę pełnej absorbcji. Zdaniem Sądu zachowanie skazanego obecnie odbywającego karę pozbawienia wolności nie przemawia za łagodniejszym potraktowaniem go. Sąd miał na względzie fakt, że skazany deklaruje przynależność do nieformalnych struktur podkultury więziennej, nie wyraża chęci zatrudnienia w Areszcie Śledczym, a nadto pozostaje bezkrytyczny wobec wcześniejszego stylu funkcjonowania i popełnionych przestępstw. Przy czym był wcześniej wielokrotnie karany i z samego tego faktu wnioskować należy o braku uzasadnienia dla nadmiernego premiowania skazanego.

W punkcie II wyroku Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku łącznej kary pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności zaliczone skazanemu w sprawach podlegających łączeniu oraz okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

Wobec skazanego orzeczono w wyrokach: Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 17.03.2017r. w sprawie II K 9/17, Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 05.09.2017r. w sprawie III K 443/17, Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 18.10.2017r. w sprawie X K 649/17 środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

W ramach środków karnych tego samego rodzaju minimalną granicą łącznego środka karnego jest wymiar najsurowszego ze środków karnych jednostkowych, a maksymalną suma tych środków oraz górna granica ustawowa przewidziana jest dla danego rodzaju środka karnego ( P. Kardas, w: Wróbel, Zoll (red.), Kodeks karny, t. I, 2016, s. 682–683; por. I. Kosierb, Łączny, s. 145–147). Ponieważ wobec D. J. (1) w wyrokach podlegających łączeniu zakaz ten orzeczono dożywotnio, również w wyroku łącznym Sąd orzekł wobec skazanego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

W punkcie IV wyroku pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach określonych w punkcie I wyroku łącznego Sąd pozostawił do odrębnego wykonania. Natomiast w punkcie V Sąd na podstawie 572 k.p.k. umorzył postępowanie w pozostałym zakresie (co do części nie podlegającej łączeniu).

Na mocy art. 624 § 1 k.p.k. Sąd orzekł o kosztach postępowania w sprawie, zwalniając D. J. (1) od ich ponoszenia w całości, przejmując je na Skarb Państwa uznając, że obciążenie nimi skazanego byłoby nadmiernie uciążliwe dla niego. Sąd miał na względzie stan majątkowy D. J. (1) oraz fakt przebywania w Areszcie Śledczym, a więc pozbawiony jest on możliwości zarobkowania.

SSR Adrianna Kłosowska