Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni (...) w O.

przeciwko S. O., K. O., M. O.

o eksmisję

1.  Oddala powództwo.

2.  Zasądza od Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w (...)) na rzecz adw. L. R. kwotę 295,20 zł w tym podatek VAT 55,20 zł tytułem kosztów reprezentowania pozwanego z urzędu.

SSR Marek Makowczenko

Sygn. akt I C 709/19

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnie Mieszkaniowa (...) w O. domagała się eksmisji pozwanych S. O., B. O., K. O. i małoletniej M. O. reprezentowanej przez ustawową przedstawicielkę B. O. z lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku znajdującym się we wsi D. M. 8. W uzasadnieniu wskazała, że z pozwanymi łączyła ją umowa najmu, która z uwagi na zaległości w opłacie czynszu została rozwiązana. Pomimo tego poznawani nie wydali lokalu.

Pozwany S. O. nie zgodził się z powództwem i wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że w lokalu zamieszkał w 1990 roku. Był to budynek po PGR, który był wykorzystywany na magazyn zbożowy i melinę. Za własne środki wyremontował lokal. Należności opłacane były regularnie. Niestety w 2016r. zachorowała żona B. O.. Wszystkie posiadane środki zostały przeznaczone na leczenie. Zaciągnięte zostały długi. Pomimo tego żona zmarła z czego nie może otrząsnąć się pozwany. Powoli stara się regulować zobowiązania. W kwietniu 2019r. pozwany zwrócił się do powódki o rozłożenie należności na raty. Nie otrzymał odpowiedzi zaś powódka wystąpiła o eksmisję.

Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2019r. Sąd odrzucił pozew wobec pozwanej B. O. z uwagi, iż zmarła przed wniesieniem powództwa.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Stan faktyczny w zasadzie jest w sprawie bezsporny.

Strony łączyła umowa najmu lokalu mieszkalnego numer (...) położonego budynku we wsi D. M. 8. Pozwany S. O. wraz z rodziną zamieszkał tam na początku lat 90 – tych XX wieku. Wcześniej wyremontował lokal składający się z 2 pokoi, kuchni, łazienki o łącznej powierzchni 52,87 m ² ( umowa najmu k. 5). Do zamieszkania w lokalu uprawnieni byli oprócz S. O. i jego żony B. O. syn K. O. ( urodzony w1991roku ) i córka M. O. ( urodzona w (...)r).

Rodzina od kilkunastu lat korzystała z różnorakiej pomocy Miejsko – Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w W. w zakresie zakupu odzieży, dożywiania, zakupu leków, opału, remontu, kosztów leczenia, niepełnosprawności, bezrobocia ( pismo (...) w W. k. 40 – 43v).

Od 1998r. pozwany S. O. pozostaje pod opieką (...) w W. ( zaświadczenie lekarskie k. 101).

Od 1 lutego 1999r. pozwany S. O. znajdował się na rencie, która w chwili orzekania wynosiła 825 zł brutto ( pismo ZUS k. 37). B. O. pracowała jako opiekunka ( przesłuchanie pozwanego).

W 2013r. z domu wyprowadził się syn K. O. ( pismo (...) w W. k. 43v).

Pomimo trudnej sytuacji należności za lokal opłacane były systematycznie ( bezsporne).

W dniu 29 grudnia 2016r. wykryto u B. O. raka żołądka. Podjęto leczenie chemioterapią oraz operacyjnie, wielokrotnie przebywała w szpitalach. Na koszty ratowania chorej przeznaczone wszystkie posiadane środki ( przesłuchanie pozwanego).Pomimo tego B. O. zmarła w dniu 19 lipca 2018r ( dokumentacja medyczna k. 84 – 99).

W piśmie z dnia 21 sierpnia 2018r. powódka poinformowała pozwanego, że zalega z opłatą czynszu za okres ponad trzech miesięcy i wezwała do uregulowania należności oraz wyznaczyła miesięczny termin do jej zapłaty (k. 6).

Dokument ten pozwany otrzymał w dniu 6 września 2018r. (k. 6v).

W piśmie z dnia 18 marca 2019r. powódka wypowiedziała umowę najmu (k. 7). Wypowiedzenie zostało doręczone pozwanemu (k. 7v).

W piśmie z dnia 12 kwietnia 2019r. pozwany wystąpił do powódki z prośbą o wycofanie wypowiedzenia umowy najmu oraz rozłożenie zadłużenia na raty po 100 zł miesięcznie. W piśmie wskazał, że znajduje się na rencie chorobowej w wysokości 712 zł, korzysta z pomocy Miejsko – Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w W.. Zadłużenie powstało w czasie choroby żony B. O. na nowotwór złośliwy. Wówczas wszystkie środki przeznaczono na ratowanie żony. Walka ta została przegrana ( pismo k. 83- 83 v).

W dniu 12 czerwca 2019r. powódka złożyła pozew o eksmisję także przeciwko zmarłej B. O..

W sprawie nie ma wątpliwości, że z uwagi na wypowiedzenie rozwiązana została umowa najmu łącząca powódkę z pozwanym ( art. 11 ust 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego).„Wygaśnięcie stosunku najmu powoduje obowiązek zwrotu przedmiotu najmu przez najemcę „( W. (...), Zobowiązania zarys wykładu, PWN, Warszawa 1986, str. 366 ).

Opisane jednak wyżej podnoszone przez pozwanego okoliczności nakazują rozważenie przez Sąd możliwości zastosowania w sprawie art. 5 kc.

Przede wszystkim należało zauważyć, że pomimo trudnej sytuacji pozwany do czasy choroby żony nie posiadał zaległości wobec powódki. Choroba żony i ponoszone koszty jej leczenia doprowadziły do powstania zaległości. Śmierć żony zbiegła się z powiadomieniem o zaległościach, wezwaniem do ich opłaty i uprzedzeniem o zamiarze wypowiedzenia umowy najmu. Następnie powódka wypowiedziała umowę najmu. W reakcji na prośbę pozwanego o rozłożenie długu na raty oraz o cofnięcie wypowiedzenia powódka wystąpiła z pozwem o eksmisję. Pozwany , korzystający od lat z pomocy (...) w W., utrzymujący się z renty chorobowej po śmierci żony pozostał sam z małoletnią córką. Nie ma wątpliwości, że w obecnej sytuacji pozwanemu potrzebna jest pomoc oraz wsparcie na wielu polach. W tym również pomoc w zapewnieniu odpowiednich warunków mieszkaniowych. Bezsprzecznie pozwany podejmuje trud systematycznego dokonywania wpłat na rzecz powódki , co nie było kwestionowane w czasie przesłuchania pozwanego. W tej szczególnej sytuacji, zdaniem Sądu, żądanie przez powódkę wydania lokalu mieszkalnego jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i nie może znaleźć ochrony Sądu. Nie do przyjęcia jest aby pozwany wraz z małoletnią córką znajdując się w bardzo trudnym położeniu musiał jeszcze opuścić lokal w którym od lat zamieszkuje.

Z uwagi na powyższe powództwo na podstawie art. 5 kc należało oddalić.

W przypadku natomiast pozwanego K. O. powództwo należało oddalić z uwagi na to, iż od 2013r. w lokalu tym nie mieszka. Cofnięcie powództwa w tym zakresie na rozprawie nie było w świetle art. 193 § 2 ¹ kpc skuteczne.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w wyroku.