Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Poznań, dnia 19 lutego 2020 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu, III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący – sędzia Tomasz Borowczak

Protokolant – sędzia przewodniczący

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu Arkadiusza Dzikowskiego

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2020 r.

sprawy M. K. (K.)

z urzędu w przedmiocie umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego

postanawia

1.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego wobec skazanego M. K.,

2.  na podstawie art. 574 zd. I k.p.k. w zw. z art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2020r. do Sądu Okręgowego w Poznaniu wpłynęło, nadane za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 14 stycznia 2020r., pismo Zastępcy Zakładu Karnego w W. w przedmiocie rozważenia możliwości wydania wobec M. K. wyroku łącznego i połączenie w nim kar pozbawienia wolności wymierzonych mu w sprawach Sądu Okręgowego w Poznaniu o sygnaturze III K 384/08 i Sądu Okręgowego w Częstochowie o sygnaturze II K 204/16.

Z powziętych przez Sąd Okręgowy w Poznaniu informacji z urzędu wynika, że w dniu 8 października 2019r. Sąd Okręgowy w Częstochowie wydał pod sygnaturą II K 82/19 wobec skazanego M. K. wyrok łączny, w którym połączył orzeczone wobec niego kary pozbawienia wolności wyrokiem Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 29 stycznia 2016 r. o sygnaturze III K 625/14, wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 24 lipca 2017 r. o sygnaturze II K 204/16 i wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 1 grudnia 2016r. o sygnaturze III K 384/08. Wyrok łączny wydany w sprawie II K 82/19 uprawomocnił się z dniem 9 stycznia 2020r., albowiem został utrzymany w mocy przez wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 9 stycznia 2020 r. o sygnaturze II AKa 629/19. Po wydaniu wobec skazanego M. K. wyroku łącznego w sprawie II K 82/19 nie zapadł wobec niego żaden inny wyrok skazujący.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Postępowanie karne prowadzone pod sygnaturą III K 21/20 o wydanie wobec skazanego M. K. wyroku łącznego należy umorzyć z uwagi na stan powagi rzeczy osądzonej.

Zgodnie z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, jeżeli postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się. Istnienie negatywnej przesłanki procesowej nakazującej umorzenie postępowania karnego stanowi przeszkodę do orzekania także w przedmiocie wyroku łącznego w wypadku, w którym nowym postępowaniem objęto te same wyroki jednostkowe ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lipca 2008 r., V KK 142/08, Lex nr 438467). Wskazać również należy, że wyrok łączny – jak każdy inny prawomocny wyrok – z chwilą uprawomocnienia, uzyskuje przymiot materialnej prawomocności, kreując ujemną przesłankę procesową określoną w art.17§1 pkt 7 k.p.k. i tylko spełnienie przesłanek wskazanych w art. 575 k.p.k. może powodować utratę jego mocy ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2011 r., II KK 312/10, Lex nr 785900).

W ocenie Sądu Okręgowego niemożliwym jest wydanie wobec skazanego M. K. wyroku łącznego obejmującego kary pozbawienia wolności wymierzone mu wyrokami wydanymi w sprawach III K 384/08 i II K 204/16. Zgodnie bowiem z rozstrzygnięciem pomieszczonym w punkcie 1 części rozstrzygającej wyroku łącznego wydanego przez Sąd Okręgowy w Częstochowie w dniu 8 października 2019r. pod sygnaturą II K 82/19, węzłem kary łącznej zostały połączone m.in. właśnie kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 24 lipca 2017r. o sygnaturze II K 204/16 i wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 1 grudnia 2016 r. o sygnaturze III K 384/08. Przedmiotowe orzeczenie uprawomocniło się z dniem 9 stycznia 2020 r. (a zatem jeszcze przed złożeniem przez Zastępcę Zakładu Karnego w W. wniosku o rozważenie wydania przez Sąd Okręgowy wyroku łącznego wobec M. K.), tworząc stan powagi rzeczy osądzonej rei iudicatae stanowiącej jednocześnie negatywną przesłankę procesową uregulowaną w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Konkludując, dopóki nie zaistnieją warunki określone w art. 575 § 1 k.p.k. lub art. 575 § 2 k.p.k. stan prawomocności materialnej wytworzony przez wyrok łączny wydany w sprawie II K 82/19 będzie trwał. Sąd orzekający w przedmiocie wydania wyroku łącznego nie ma bowiem podstawy prawnej do rozwiązania uprzednio zapadłego prawomocnie wobec skazanego wyroku łącznego, gdyż ten samodzielnie traci mocy ex lege w sytuacji objętej przepisem art. 575 § 1 i § 2 k.p.k. ( postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 19 stycznia 2011 r., II AKz 853/10, Lex nr 785472). Od momentu wydania wyroku łącznego z dnia 8 października 2019r. w sprawie II K 82/19 sytuacja prawna skazanego M. K. nie uległa żadnej zmianie w zakresie objętym powyższym wyrokiem.

W przedstawionym stanie rzeczy, wobec zaktualizowania się negatywnej przesłanki procesowej uregulowanej w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. koniecznym okazało się umorzenie niniejszego postępowania, o czym Sąd Okręgowy orzekł w punkcie 1 sentencji postanowienia.

O kosztach niniejszego postępowania Sąd Okręgowy rozstrzygnął na podstawie przepisów powołanych w punkcie 2 sentencji postanowienia, obciążając nimi w całości Skarb Państwa.

SSO Tomasz Borowczak