Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 306/13

POSTANOWIENIE

Dnia 17 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Anna Harmata

SO Barbara Frankowska (spr.)

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Zawiło

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2014r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi R. B. o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt V GC 360/12 z powództwa M. S. przeciwko R. B. o zapłatę

na skutek zażalenia skarżącego R. B. na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z dnia 9 września 2013r. sygn. akt VGC 313/13

postanawia:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu odrzucił skargę R. B. o wznowienie postępowania w sprawie V GC 360/12
z powództwa M. S. przeciwko skarżącemu o zapłatę kwoty 75.000 zł przyjmując, że wyrok zaoczny wydany w tej sprawie nie jest prawomocny, skoro był doręczany na inny adres aniżeli adres miejsca zamieszkania pozwanego. Sąd Rejonowy uznał, że doręczenie wyroku zaocznego na adres prowadzonej przez pozwanego działalności gospodarczej było nieskuteczne, skoro próba doręczenia korespondencji nie powiodła się. Nie było więc podstaw do pozostawienia przesyłki w aktach ze skutkiem doręczenia dla pozwanego. W tej sytuacji nie nastąpił bieg terminu do zaskarżenia wyroku zaocznego i w konsekwencji wyrok ten nie jest prawomocny. Dlatego skarga
o wznowienie postępowania niezakończonego prawomocnie jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na mocy art. 410 § 1 kpc.

Skarżący w zażaleniu na powyższe postanowienie wniósł o jego uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego zarzucając naruszenie art. 399 § 1 kpc i art. 410 § 1 kpc poprzez błędne uznanie, że wyrok Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z dnia 14 stycznia 2013r., sygn. akt V GC 360/12 nie jest prawomocny, a w konsekwencji skarga jest niedopuszczalna. Skarżący zwrócił uwagę, że w Sąd w sprawie V GC 360/12 uznał wyrok zaoczny z dnia 14 stycznia 2013r. za prawomocny i nadał mu klauzulę wykonalności wobec czego aktualnie toczy się na jego podstawie postępowanie egzekucyjne. Oba stanowiska Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu są sprzeczne i skarżący nie wie, czy jeżeli wniesie sprzeciw nie zostanie on odrzucony. Stąd sprawa musi być jednoznacznie wyjaśniona, bo taka sytuacja jest niedopuszczalna, żeby strona nie wiedziała w jaki sposób może żądać wzruszenia wyroku zaocznego, poprzez wznowienie postępowania (w sytuacji prawomocności wyroku) czy sprzeciw (gdy wyrok nie jest prawomocny).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Na podstawie akt sprawy V GC 360/12 Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu stwierdzić należy, że wyrok zaoczny wydany w tej sprawie w dniu 14 stycznia 2013r. nie jest prawomocny, bo nie został prawidłowo doręczony pozwanemu. Potwierdza to treść postanowienia Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia
10 marca 2014r., sygn. akt VI Gz 39/14, uchylającego postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z dnia 29.10.2013r. o odrzuceniu sprzeciwu od wyroku zaocznego. Z uzasadnienia postanowienia Sądu Okręgowego
w R. wynika wprost, że nie można podzielić stanowiska
o prawidłowości doręczenia pozwanemu korespondencji w sprawie (w tym wyroku zaocznego) na adres prowadzonej działalności gospodarczej.

W tych okolicznościach fakt, że postępowanie w sprawie V GC 360/12 nie jest prawomocnie zakończone determinuje rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie, bowiem instytucja wznowienia postępowania dotyczy jedynie spraw zakończonych prawomocnym wyrokiem (art. 399 § 1 kpc), co prawidłowo przyjął Sąd Rejonowy w zaskarżonym postanowieniu. Dlatego zasadnie odrzucił skargę na mocy art. 410 § 1 kpc. Zarzuty skarżącego zawarte w zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania odnośnie braku jednolitego stanowiska Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu co do uznania, czy wyrok zaoczny wydany w sprawie V GC 360/12 jest prawomocny, czy nie stają się bezprzedmiotowe, skoro kwestię tą jednoznacznie przesądził Sąd Okręgowy w Rzeszowie w postanowieniu z dnia 10 marca 2014r. sygn. akt VI Gz 39/14,
a ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wiążą zarówno sąd
I instancji, jak i sąd II instancji przy ponownym rozpoznaniu sprawy (art. 386 § 6 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc).

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił zażalenie jako bezzasadne na mocy art. 385 kpc w zw. z 397 § 2 kpc, o czym orzeczono na wstępie.

Zarządzenie:

1.  Odpis postanowienia doręczyć:

- pełn. skarżącego adw. P. S.

- pełn. powódki adw. M. Z.

2.  Po nadejściu zwrotek akta przekazać Sądowi Rejonowemu w Tarnobrzegu.