Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Legnicy VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Aneta Murawska
Protokolant:	sekr. sądowy Mariola Artymowicz

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa W. P. (1)

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L.

o zapłatę lub przywrócenie stanu sprzed naruszenia własności

I.  oddala powództwo o zasądzenie kwoty 6.910,46 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo o przywrócenie stanu sprzed naruszenia własności;

III.  zasądza od powoda W. P. (1) na rzecz strony pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L. kwotę 2.417 zł (słownie: dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  nakazuje powodowi, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa – Kasa Sądu Rejonowego w L.kwotę 346 zł tytułem opłaty sądowej od roszczenia ewentualnego.

Sygn. akt VII C 264/12

UZASADNIENIE

Pozew skierowanym w dniu 01 lutego 2009 roku przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w L. powód W. P. (1) wniósł o zasądzenie od strony pozwanej na swoją rzecz kwoty 6.910,46 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty ewentualnie o przywrócenie stanu sprzed naruszenia własności poprzez oszklenie balkonów w lokalu mieszkalnym położonym w L. przy ul (...) oraz obciążenie strony pozwanej poniesionymi przez pozwanego kosztami postępowania w sprawie. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że od 14 października 2010 roku jest jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w L. przy ul. (...), który nabył w drodze spadku po matce W. P. (2) i ugodzie sądowej. W dniu 22 września 1998 roku matka W. P. (2) wystąpiła do pozwanej o wyrażenie zgody na dokonała zabudowy i oszklenia balkonu. Przedłożona w tym zakresie Urzędowi stosowny projekt techniczny zabudowany balkonem wraz ze zgodą pozwanej na zabudowę. Następnie matka powoda zleciła wykonanie zabudowy i oszklenie balkonu. W 2010 roku pozwana trakcie remontu elewacji zdemontowała stolarkę okienną bez gody właściciela. Właściciel nie został nawet poinformowany o powyższym fakcie.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)wniosła o oddalenie powództwa oraz o przyznanie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego żądania strona pozwana potwierdziła, co prawda, że w 1998 roku W. P. (1)uzyskała od strony pozwanej pozwolenie za oszklenie balkonu lokalu mieszkalnego nr (...)położonego w L.przy ulicy (...). Zabudowa balkonu poprzez oszklenie miała został wykonana zgodnie z projektem technicznym z dnia 05 października 1998 roku. Wykonanie tej zabudowy miało polegać na wstawieniu w istniejąca przestrzeń miedzy barierką a sufitem balkonu okien drewnianych. Okna miały być oparte i przymocowane do balustrady i sufitu balkonu. Natomiast przestrzeń pod oknami miała zostać zabudowana płyta wodoodporną przymocowaną po prętów balustrady. Wykonanie zabudowy nie mogło naruszać istniejącego wtedy stanu faktycznego budynku jak i zmian w konstrukcji budynku. Zabudowa została wykonana. Ten stan trwał aż do czasu gdy Spółdzielnia zgodnie z planem przystąpiła do wykonania plac dociepleniowych budynku przy ul. (...)do (...) w L.. Wtedy to wystąpiła do lokatorów mieszkań, którzy posiadali zabudowane balkony o demontaż zabudowy balkonów celem wykonania ocieplenia budynku również w części obejmującej balkony. Podczas uzgodnień terminu demontażu zabudowy balkonu lokalu mieszkalnego nr (...)przy ul. (...)osoba tam zamieszkując Pani B. S., która wówczas podała była współwłaścicielką razem z pozwanym tego lokalu mieszkalnego , wyraziła zgodę na demontaż zabudowy Wtedy okazało się, że wykonana przez Panią W. P. (1)w roku 1998 zabudowa została wykonana niezgodnie z projektem , tym samym niezgodnie z udzieloną przez Spółdzielnię zgodą. Niezgodność ta polegała na tym, że została zdemontowana barierka balkonu. Na zwróconą w/w osobie uwagę i wskazie konieczności doprowadzenia balkonu do stanu poprzedniego , t.j. do wykonania zamontowania barierki na swój koszt, osoba ta nie sprzeciwiała się temu i barierka została wykonana i zamontowana.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. P. (1)była właścicielem lokalu nr (...)klatka (...)położonego w L.przy ulicy (...)składającego się z dwóch pokoi , kuchni, łazienki, wc, przedpokoju i piwnicy o pow. 51,30 m ² wraz z udziałem wynoszącym 2300/100000 w częściach wspólnych budynku i gruntu, dla którego Wydział Ksiąg Wieczystych tut. Sądu prowadzi księgę wieczystą o numerze kw (...).

Bezsporne

Pismem z dnia 22 września 1998 roku W. P. (1) zwróciła się do Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej w L. o wyrażenie zgody na oszklenie balkonu przy w/w lokalu według projektu załączonego do nin. pisma. Stosownie do brzmienia w/w projektu wykonanie zabudowy balkonu polegać winno na wstawieniu w istniejąca przestrzeń miedzy barierką a sufitem balkonu okien drewnianych typowych 0/30 w ilości 6 sztuk. Okna miały być oparte i przymocowane do balustrady i sufitu balkonu. Przestrzeń pod oknami miała zaś być zabudowana płytą wodoodporną przymocowaną do prętów balustrady, boczne ścianki balkonu miały zaś zostać zabudowane podobnie z płyty wodoodpornej.

Pismem z dnia 12 października 1998 roku pozwana wyraziła zgodę na przeprowadzenie w/w prac o ile zgodę uzyskał z Urzędu Miejskiego w L.- Wydział Urbanistyki i Architektury.

Dowód:

- pisma W. P. (2) do pozwanej z dnia 13 października 1998 roku z dnia 22 września 1998 roku -k. 13-14,

- projekt techniczny zabudowy balkonu- k. 15-

- pismo W. P. (2) do Urzędu Miejskiego w L. z dnia 13 października 1998 roku- k. 42

- pismo strony pozwanej do W. P. (2) z dnia 12 października 1998 roku- k. 43,

Oszklenie zostało przeprowadzone tyle, że zabudowa została wykonana niezgodnie z projektem. Niezgodność ta polegała na tym, że została zdemontowana barierka balkonu.

Dowód:

- protokół odbioru ostatecznego robót z dnia 25 marca 2010 roku- k. 51,

- dokumentacja fotograficzna- k. 56,

- zeznania świadka K. W.- k. 81-82,

- zeznania świadka B. S.-k. 136-137,

W. P. (2) zmarła w dniu 04 grudnia 2008 roku.

Postanowieniem z dnia 03 marca 2009 roku w sprawie o sygn. akt (...)tut. Sąd I Wydział Cywilny stwierdził, że spadek po zmarłej w dniu 04 grudnia 2008 roku W. P. (2)nabyli na podstawie ustawy i wprost jej zstępni( dzieci) W. P. (1)i B. S.w częściach równych po ½ części spadku.

W postępowaniu prowadzonym przed tut. Sądem I Wydziałem Cywilnym prowadzonym pod sygn. akt (...)z wniosku W. P. (1)przy udziale B. S.na rozprawie w dniu 14 października 2010 roku strony zawarły ugodę tej treści, że dokonały działu spadku po zmarłej ich matce W. P. (2)w ten sposób, że składnik opisanych w pkt I ugody( prawo własności do lokalu nr (...)klatka (...)stanowiącego odrębna nieruchomość, położonego w L.przy ulicy (...)składającego się z dwóch pokoi , kuchni, łazienki, wc, przedpokoju i piwnicy o pow. 51,30 m ² wraz z udziałem wynoszącym 2300/100000 w częściach wspólnych budynku i gruntu Wydziału Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze kw (...)o wartości prawa 126.000,00 złotych) przypada wyłącznie na własność wnioskodawcy W. P. (1).

Dowód:

- akta tut. Sądu I Wydział I Cywilny pod sygn. akt (...),

- akta tut. Sądu I Wydział I Cywilny pod sygn. akt (...),

- zeznania świadka T. P.-k. 76-77,

- zeznania świadka K. W.- k. 81-82,

- zeznania świadka B. S.-k. 136-137,

W okresie od 15 marca 2010 roku 20 maja 2010 roku trały prace dociepleniowe budynku położonego w L.przy ul. (...)-(...). Wtedy to Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) wystąpił do lokatorów mieszkań, którzy posiadali zabudowane balkony o demontaż zabudowy balkonów celem wykonania ocieplenia budynku również w części obejmującej balkony. Podczas uzgodnień terminu demontażu zabudowy balkonu lokalu mieszkalnego nr (...)przy ul. (...)osoba tam zamieszkując Pani B. S.wyraziła zgodę na demontaż zabudowy. Wtedy okazało się, że wykonana przez Panią W. P. (1)w roku 1998 zabudowa została wykonana niezgodnie z projektem , tym samym niezgodnie z udzieloną przez Spółdzielnię zgodą. Niezgodność ta polegała na tym, że została zdemontowana barierka balkonu. Na zwróconą w/w osobie uwagę i wskazie konieczności doprowadzenia balkonu do stanu poprzedniego , t.j. do wykonania zamontowania barierki na swój koszt, osoba ta nie sprzeciwiała się temu i barierka została wykonana i zamontowana.

Zdemontowane oszklenie w postaci okien umieszczono w piwnicy przynależnej do w/w lokalu, zaś płyty zabudowujące balustradę balkonu zostały wyrzucone, gdyż nie nadawały się do ponownej eksplotacji ( były zniszczone). Zabudowa w dacie demontażu miała niewielką wartość ponieważ okna były stare, płyty zapleśniałe.

Dowód:

- protokół odbioru ostatecznego robót z dnia 25 marca 2010 roku- k. 51,

- ogłoszenie o remoncie budynku przy ul. (...) (...)w L.- k. 89

- zawiadomienie o zakończeniu budowy obiektu budowlanego- k. 92,

- decyzja z dnia 24 grudnia 2009 roku- k. 93-93v,

- projekt ocieplenia elewacji metodą bso wraz z kolorystyką- k. 94- 128v,

- zeznania świadka K. W.- k. 81-82,

- zeznania świadka B. S.-k. 136-137,

Gdyby balkon aktualnie został oszklony nowymi oknami powód poniósłby koszt ich zakupu w kwocie 6.910,46 złotych.

Dowód:

- informacja o ogólnej wartości zamówienia- k. 22-23

Powód od 2011 roku wzywał stronę pozwaną do przywrócenia stanu poprzedniego poprzez oszklenie balkonu. Pozwana odmawiała wykonania w/w prac.

Dowód:

- pisma powoda oraz pełnomocnika powoda do strony pozwanej z dnia 02 marca 2011 roku i z dnia 29 września 2011 roku -k. 19-21,

- pismo strony pozwanej do powoda- k. 52, k.90, k.91,

- pismo strony pozwanej do pełnomocnika powoda z dnia 18 listopada 2011 roku- k. 54-55,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, tak główne jak i ewentualne nie zasługuje na uwzględnienie.

Istota przedmiotowego sporu sprowadzała się do ustalenia czy wykonane przez W. P. (1) prace w postaci oszklenia balkonu przyległego do jej lokal nr (...) w budynku przy ul. (...) w L. zostały przeprowadzone zgodnie z wymaganiami i projektem dokonania tej zabudowy. Nadto sita sporu sprowadzała się do ustalenia jaka była wartość tych okien w dacie ich demontażu albowiem strona pozwana kwestionowała żądania powoda zasądzenie kwoty 6.910,46 złotych.

Na wstępie przedmiotowych rozważań wymaga wskazania, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że założenie kraty na zewnątrz budynku czy obudowa balkonu w świetle art. 2 ust. 3 i art. 28 ust. 1 i 3 Prawa budowlanego( w brzmieniu obowiązującym do dnia 01 styczni 1995 roku) jest robotą budowlaną, dla której wykonania konieczne jest uzyskanie pozwolenia budowlanego (por. wyrok SN z dnia 27 maja 1987 r. (...) (...), (OSNCP z 1988, z. 11, poz. 161). Stanowisko to potwierdził Sąd Najwyższy w nie publikowanej uchwale z dnia 13 września 1989 r. (...) (...)i uchwale z dnia 26 września 1990 r. (...) (...)(OSNCP z 1991, z. 1, poz. 2 oraz w uchwale z 26 marca 1993 roku (...) (...)) ). Okratowanie, obudowa balkonu nie tylko wpływa na wygląd zewnętrzny ściany oporowej i zniekształca estetykę i formę architektoniczną obiektu budowlanego, ale także zwiększa niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody w mieniu sąsiadów mieszkających na wyższej kondygnacji budynku mieszkalnego, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego( w stanie obowiązującym do dnia 01 stycznia 1995 roku).

W świetle w/w orzecznictwa stanowiącego wykładnię do Prawa budowlanego tak w aktualnym , jak i w brzmieniu do 01 stycznia 1995 roku nie budzi zatem wątpliwości, iż obudowanie balkonu wymaga zgody spółdzielni mieszkaniowej, a nadto organu administracji. Kwestia ta w przedmiotowej sprawie nie wydaje się sporna skoro matka powoda zgłosiła plan obudowy balkonu do Urzędu Miejskiego w L., a organ nie wniósł sprzeciwu od podjęcia tej inwestycji.

W ocenie procedującego tu Sądu kluczowym dla przedmiotowego rozstrzygnięcia było zatem ustalenie czy obudowa balkonu matki powoda została wykonana zgodnie z planem jej przeprowadzenia. Jak wynika z przedstawionego we wrześniu 1998 roku stronie pozwanej planie technicznym obudowy balkonu przy lokalu nr (...) w budynku przy ul. (...) w L. wykonanie zabudowy balkonu polegać miało na wstawieniu w istniejąca przestrzeń miedzy barierką a sufitem balkonu okien drewnianych typowych 0/30 w ilości 6 sztuk. Okna miały być oparte i przymocowane do balustrady i sufitu balkonu. Przestrzeń pod oknami miała zaś być zabudowana płytą wodoodporną przymocowaną do prętów balustrady, boczne ścianki balkonu miały zaś zostać zabudowane podobnie z płyty wodoodpornej. Zgromadzony w sprawie materiał dowody, szczególności zeznania świadka B. S. jak też protokół odbioru ostatecznego robót z dnia 25 marca 2010 roku potwierdzają stanowisko strony pozwanej, iż obudowa ta nie została wykonana niezgodnie z planem jej przeprowadzenia. Instalacja okien praz płyt przy barierkach balkonowych wymagała bowiem wykorzystania barierki balkonowej, a ta bezsprzecznie została zdemontowana. W tym świetle trudno uznać iż odbudowana balkonu została wykonana zgodnie z planem jej przeprowadzenia, która to z kolei warunkowała zgodę strony pozwanej. Gdyby ta została wykonana zgodnie z planem skuteczne byłoby żądanie przywrócenia stanu poprzedniego.

Niezasadne pozostaje także żądanie zasądzenia kwoty, która co prawda wynika z treści karty 22i 23 niniejszych akt. Jak to wynika z zeznań świadka- siostry powoda B. S. zdemontowane okna były stare i zużyte, podobnie zresztą jak płyty do obudowy. Gdyby nawet przyjąć, że są podstawy do zobowiązania strony pozwanej do zapłaty kwoty stanowiącej równowartość zdemontowanych okien to nie może to być wartość nowych okien . Żądania w tym zakresie powód nie wykazał. Także zasady doświadczenia życiowego przemawiają za tym, iż okna z ponad 10 letnim okresem eksploatacji( zakładając, że do montażu doszło w 1998 roku, zaś do zdjęcia ich doszło w 2010 roku) nie mogą przedstawiać takiej wartości jak okna nowe.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w pkt I i II sentencji wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Na ich wysokość składa się kwota 17 złotych tytułem uiszczonej opłaty skarbowej za udzielone pełnomocnictwo oraz kwota 2.400 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z §6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu( Dz.U. z 2002 roku Nr 163, poz. 1349) biorąc pod uwagę, iż wartością przedmiotu sporu jest tu kwota 13.821 zł. ( po zaokrągleniu kwota 13.820,92 złotych).

O kosztach sądowych na rzecz Skarbu Państwa orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 98 k.p.c. Powód uiścił tytułem opłaty sądowej za wniesieniem pozwu jedynie kwotę 346 zł. jako 5% z 6.911 złotych. Zgodnie jednak ze stanowiskiem Sądu Najwyższego w postanowieniu z dnia 2 sierpnia 2007 r. w sprawie o sygn. akt (...)gdy choć jedno z żądań ewentualnych ma postać sumy pieniężnej, kwota ta stanowi podstawę do wymiaru opłaty zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 19 § 1 k.p.c.; oczywiście, gdy w rachubę wchodzi opłata stosunkowa. Jeżeli natomiast ani żądanie główne, ani ewentualne nie jest wyrażone w pieniądzu, opłatę należy wymierzyć od roszczenia głównego z tego względu, że gdy sąd je uwzględnia, nie rozstrzyga o niewchodzącym wtedy w rachubę żądaniu ewentualnym. W uzasadnieniu czytamy jednak, że ,, odrębnym zagadnieniem jest kwestia, czy w toku postępowania wywołanego pismem podlegającym opłacie powstaje obowiązek uiszczenia opłaty od roszczenia ewentualnego. W postanowieniu z dnia 20 maja 1987 r., sygn. akt (...)(OSNC 1988, nr 11, poz. 160), Sąd Najwyższy wyjaśnił, że obowiązek uiszczenia opłaty od żądania ewentualnego powstaje tylko w wypadku nieuwzględnienia żądania zgłoszonego w pozwie jako pierwsze. Jeżeli nastąpi to wyrokiem częściowym, wymieniony obowiązek powstaje z chwilą jego prawomocności. Jeżeli natomiast o obu żądaniach (pierwszym i ewentualnym) sąd rozstrzyga jednym wyrokiem, orzeka nim jednocześnie o ściągnięciu opłaty należnej od żądania ewentualnego”.

W realiach przedmiotowej sprawy skoro doszło do oddalenia powództwa głównego aktu aktualizuje się konieczność orzeczenia o kosztach sądowych ustalonych w odniesieniu także do żądania ewentualnego. Ustalając ich wysokość Sąd miał na uwadze, iż wartością przedmiotu sporu dla roszczenia ewentualnego jest taka sama kwota jak przy zadaniu głównym- 6.911 złotych

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.

Sygn. akt VII C 264/12

Zarządzenie:

1.  Odnotować w kontrolce ,

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  K.. 14 dni,

4.  Doręczyć pełnomocnikowi pozwanego odpis wyroku