Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1283/15

UZASADNIENIE

Powód S. D. wniósł o ustalenie, że posiada prawo własności do działek gruntowych oznaczonych numerami geodezyjnymi (...), dla której Sąd Rejonowy w Suwałkach prowadzi księgę wieczystą o nr (...) położonych we wsi P. gmina R. Tartak oraz nakazanie wydania tych działek powodowi, a także zasądzenie kosztów procesu. Żądanie swe skierował przy tym przeciwko Gminie R. - Tartak.

Uzasadniając swe żądanie powód wskazał, iż w dniu 6 sierpnia 1982 r. nabył własność działek o numerach ewidencyjnych (...). Już u notariusza przedstawiciel sprzedającego A. O. (1) wskazał, iż powód ma zamieszkiwać w domu, który jest położony w granicach jego nieruchomości, tj. na działce (...) oraz dostosować do swoich potrzeb postawioną tam stodołę. Także podczas wydania nieruchomości przez przedstawiciela sprzedającego geodeta M. K. (1) oświadczyła, iż granice działki oznaczonej nr (...) kończą się przy drodze dojazdowej. Od tego czasu powód jak twierdził władał tą nieruchomością jak właściciel.

Pozwana Gmina R. – Tartak nie uznała powództwa i wnosiła o jego oddalenie. Argumentowała, iż powód nie ma żadnego interesu prawnego w ustaleniach, których się domaga, ponieważ jeśli twierdzi, że jest właścicielem nieruchomości winien domagać się wydania mu działek lub zaprzestania naruszeń prawa własności. Dodał, iż pozwana Gmina była właścicielką działki oznaczonej numerem geodezyjnym (...) położonej we wsi P.. Działka ta została podzielona na działki o numerze (...). Działka (...) została przekazana decyzją Wójta Gminy R. – Tartak z dnia 25 lipca 2013 r. L. Ż. będącej właścicielką budynku mieszkalnego będącego odrębnym od gruntu przedmiotem własności.

W piśmie z dnia 07 września 2015 r. powód wskazał, iż numery działek zostały podrobione i przywłaszczona została jego własność.

Sąd ustalił, co następuje:

W 1982 r. z działki o numerze ewidencyjnym (...) będącej własnością Skarbu Państwa – Państwowego Funduszu Ziemi położonej we (...), o powierzchni 3,84 ha powstały działki o numerze ewidencyjnym (...) o powierzchni 3,66 ha i 8/10 o powierzchni 0,1861 ha (dowód: wykaz zmian gruntowych k. 57 – 58, 70 - 71).

W dniu 06 sierpnia 1982 r. S. D. w drodze umowy kupna – sprzedaży nabył od A. O. (2) nieruchomość niezabudowaną położoną we (...), gmina W., o obszarze 13ha 2400 m2 składającą się z działek o numerach ewidencyjnych (...) (dowód: akt notarialny k. 12 – 14, wypis z rejestru gruntów k. 75).

Decyzją Wojewody z dnia 01 października 1997 r. przekazano jako mienie komunalne na własność Gminy R. Tartak zabudowane nieruchomości Skarbu Państwa, oznaczone numerami 8/10, 8/6, 4/11 o powierzchni 0,5200 ha położone w obrębie P. (dowód: decyzja k. 78).

Następnie decyzją Wójta Gminy R. – Tartak z dnia 21 września 2012 r. P.F.III. (...).29.2012 działka o numerze ewidencyjnym (...) uległa podziałowi na działki o numerach ewidencyjnych (...) (dowód: opis i mapa projektu podziału k. 50, decyzja Wójta Gminy R. – Tartak k. 66, wypis z rejestru gruntów k. 74).

Działka o nr (...) o powierzchni 0,0749 ha została przekazana decyzją Wójta Gminy R. Tartak z dnia 25 lipca 2013 r. P.F.III. (...).1.2013 L. Ż. właścicielce budynku mieszkalnego będącego odrębnym od gruntu przedmiotem własności (dowód: decyzja k. 81).

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszym postępowaniu powód S. D. domagał się ustalenia, iż jest właścicielem działek położonych we wsi P. o numerach ewidencyjnych (...), a w konsekwencji o ich wydanie. Powodowi umknęło jednak uwadze, iż wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym (...), o powierzchni 3,84 ha, powstała działka o numerze ewidencyjnym (...), o powierzchni 3,66 ha, którą nabył od A. O. (2) oraz działka o numerze ewidencyjnym (...), o powierzchni 0,18 ha, której własność nigdy nie przeszła na powoda.

Powód swoje roszczenie wywodził z umowy kupna – sprzedaży z dnia 06 sierpnia 1982 r. Treścią tej umowy była sprzedaż działek o numerach ewidencyjnych (...). Powód nie przedstawił żadnego innego faktu, z którego mogłoby wynikać nabycie przez niego własności działki (...). Zauważyć należy, że działki (...) powstały wyniku podziału działki (...). Przesłuchany w sprawie świadek M. K. (2) nic nie wniosła do sprawy. Sąd oprócz twierdzeń powoda dysponował również szeregiem dokumentów opisanych powyżej, z których jednoznacznie wynika chronologia powstawania działek (...), a następnie w efekcie działek (...). Dodatkowo Sąd badał akta księgi wieczystej.

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego pozwalała jednoznacznie przypisać własność poszczególnych działek określonym podmiotom. Również ta analiza wskazuje, iż działki o numerach ewidencyjnych (...) nigdy nie stanowiły własności powoda, a co a tym idzie powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, o czym orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

O wynagrodzeniu pełnomocnika ustanowionego powodowi z urzędu Sąd orzekł na podstawie § 6 pkt 6 w zw. z § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 490). Jednakże Sąd dopuścił się oczywistej omyłki rachunkowej ustalając wysokość wynagrodzenia przyznanego ze Skarbu Państwa pełnomocnikowi, co zostało sprostowanie postanowieniem z dnia 07 lipca 2016 r.

Powód sprawę przegrał w całości, tym samym powinien, co do zasady, zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, w tym również, oczywiście w określonym zakresie, wynagrodzenie radcy prawnego reprezentowanego pozwanego (art. 98 § 1 kpc). Takie żądanie zwrotu kosztów zostało zgłoszone. Jednakże stosownie do treści art. 102 kpc w wypadku szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej nimi w ogóle. Te szczególe okoliczności powinny być ocenione przez pryzmat zasad zasad współżycia społecznego, a pod uwagę należy brać zarówno przebieg całego procesu, jak też okoliczności dotyczące samego pozwanego, związane chociażby z jego stanem majątkowym i sytuacją życiową.

Pozwany znajduje się w trudnej sytuacji finansowej. Wprawdzie posiada gospodarstwo rolne o powierzchni 13,3586 ha, jednak utrzymuje się jedynie z niewielkich dopłat w kwocie 8.000,00 zł rocznie. Mieszka u brata. Nie posiada żadnych oszczędności, ani wartościowych przedmiotów Na uiszczenie opłaty o pozwu zaciągnął kredyt w wysokości 3.600,00 zł. Ponadto ma zaległości w opłacie składek KRUS.

Mając powyższe na uwadze Sąd zwolnił powoda od ponoszenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego należnego stronie pozwanej, o czym orzeczono w pkt. III sentencji wyroku.

SSR Sylwia Rudnianin – Świetlicka