Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Rosłan- Karasińska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 stycznia 2020 r. w Warszawie

sprawy W. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania W. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

z dnia 28 grudnia 2018 r. znak:(...)

1.  oddala odwołanie;

2.  wniosek odwołującego się W. Ł. zawarty w odwołaniu o przyznanie renty w drodze wyjątku przekazać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. celem rozpoznania.

SSO Monika Rosłan- Karasińska

Sygn. akt VII U 191/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 grudnia 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. odmówił W. Ł. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu swojej decyzji wskazał, że wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w art. 57 ust. 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, to znaczy nie posiada wymaganego pięcioletniego okresu składkowego w ciągu ostatnich 10 lat przed złożeniem wniosku, a jego niezdolność do pracy nie powstała w okresach wymienionych w ustawie. (decyzja ZUS, k. 9 akt rentowych)

Odwołaniem z dnia 18 stycznia 2019 r. (data prezentaty) W. Ł. zaskarżył wymienioną decyzję i wniósł o przyznanie mu renty w drodze wyjątku. Wskazał, że na komisjach lekarskich zawsze uznawano go za niezdolnego do pracy. (odwołanie, k. 3)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. Ł. urodził się dnia (...) Wykonywał pracę w następujących okresach:

i.  od 1 kwietnia 1982 r. do 16 lipca 1983 r. - w (...) P. na stanowisku masarza;

ii.  od 16 lipca 1983 r. do 17 lipca 1985 r. - w Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych w W. na stanowisku robotnika magazynu i operatora;

(...).  od 9 września 1985 r. do 18 października 1985 r. - w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) na stanowisku robotnika budowlanego;

iv.  od 19 października 1985 r. do 30 czerwca 1986 r. - w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w S. jako pracownik fizyczny;

v.  od 11 sierpnia 1986 r. do 30 kwietnia 1988 r. - w Stołecznych Zakładach (...) w N. na stanowisku konwojenta-ładowacza;

vi.  od 5 grudnia 1988 r. do 31 grudnia 1989 r. - w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Z. jako monter samochodowy;

vii.  od 2 stycznia 1990 r. do 20 lipca 1992 r. - w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym (...) S.A. jako dozorca - robotnik gospodarczy;

viii.  od 1 marca 1994 do 28 czerwca 1994 r. oraz od 4 stycznia 1996 r. do 31 grudnia 1996 r.- w Zakładach (...) jako telemonter;

ix.  od 5 maja 1997 r. do 28 sierpnia 1997 r. - w Miejskim Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. jako monter budowy wykopu;

(informacja - k. 9 akt rentowych z 2015 r.; świadectwa pracy - k. 17-35 akt rentowych z 2015 r.)

W. Ł. był ponadto zarejestrowanym w Powiatowym Urzędzie Pracy w N. jako osoba bezrobotna w okresach:

i.  od dnia 25 września 1992 r. do 2 grudnia 1993 r. - pobrał wówczas zasiłek za okres od 26 września do 31 grudnia 1992 r. w łącznej wysokości 3 281 700 zł oraz za okres od 1 stycznia do 25 września 1993 r. w łącznej wysokości 11 422 300 zł;

ii.  od dnia 20 stycznia 1997 r. do 23 czerwca 1997 r. - pobrał wówczas zasiłek za okres od 27 stycznia 1997 r. do 26 maja 1997 r. w łącznej wysokości 1 214,40 zł;

(...).  od dnia 22 kwietnia 1998 r. do dnia 31 sierpnia 1999 r.

(zaświadczenie, k. 37 akt rentowych z 2015 r.)

Orzeczeniem (...) do spraw orzekania o niepełnosprawności w W. z dnia 18 sierpnia 1999 r. W. Ł. został zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności (przyczyna - O). Orzeczeniem (...) do spraw orzekania o niepełnosprawności w N. z dnia 18 listopada 2016 r. W. Ł. został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności (przyczyna niepełnosprawności - 08-T 04-O). (orzeczenia, k. 87-88)

Już w 2015 r. W. Ł. ubiegał się o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Decyzją z dnia 6 maja 2015 r. ZUS odmówił mu prawa do renty z powodu braku wymaganych okresów składkowych przypadających na 10 lat przed złożeniem wniosku lub powstaniem niezdolności do pracy oraz powstania niezdolności poza okresami wskazanymi w art. 57 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach. Odwołanie W. Ł. zostało prawomocnie oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 14 czerwca 2016 r. w sprawie o sygn. VII U 905/15 (decyzja z 6.05.2015 r. - akta rentowe z 2015 r., nienumerowane; wyrok z 14.06.2015 r. - akta rentowe, nienumerowane).

Aktualnie u W. Ł. rozpoznaje się cukrzycę wtórną, źle kontrolowaną po przebytym zapaleniu trzustki, leczoną insuliną, z powikłaniami ocznymi w trakcie diagnostyki. Rozpoznaje się także polineuropatię cukrzycową. Od dzieciństwa W. Ł. cierpi na astygmatyzm i wysoką krótkowzroczność. Był hospitalizowany m. in. od 4 do 15 października 2018 r. w Oddziale Internistycznym o profilu diabetologicznym szpitala w P., a w okresie od 10 do 17 maja 2019 r. w Uniwersyteckim Centrum (...), Klinice (...). W. Ł. wymaga systematycznego leczenia i przestrzegania diety cukrzycowej oraz okresowych weryfikacji dawek insuliny. Cukrzyca jest źle kontrolowana, o czym świadczy poziom hemoglobiny glikowanej. W trakcie schorzenia doszło do pojawienia się powikłań w postaci polineuropatii cukrzycowej, wysunięto podejrzenie pojawienia się zmian w obrębie ciała szklistego prawego oka. W. Ł. jest częściowo niezdolny do pracy od 19 czerwca 2018 r. (tj. dnia pojawienia się powikłań mikroangiopatycznych cukrzycy) z przyczyn diabetologicznych. Niezdolność ta ma charakter trwały. (opinia biegłego, k. 51-53)

W. Ł. ponownie przebywał w szpitalu (...) w okresie od 23 września 2019 r. do 11 listopada 2019 r. Przybył do szpitala na planowany zabieg, jednak w trakcie pobytu nastąpiło pogorszenie stanu ogólnego i kontaktu logicznego. Rozpoznano ostrą tamponadę serca, wykonano kardiowersję elektryczną. Z powodu utrzymującej się niewydolności oddechowej i zaburzeń świadomości przeniesiono go do Oddziału Intensywnej Terapii. Wymagał wlewu noradrenaliny, wykonano też u niego tracheostomię. (wypis z leczenia szpitalnego, k. 72-76)

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd wziął pod uwagę wymienione powyżej dowody oraz zgromadzoną w aktach rentowych i przedłożoną przez W. Ł. dokumentację lekarską. Posłużyła ona do sporządzenia przez biegłego sądowego opinii, którą należało ocenić jako kompletną, wiarygodną i nie budzącą wątpliwości. Nie była ona też kwestionowana przez organ rentowy.

Sąd, w przeciwieństwie do organu rentowego, nie znalazł podstaw do kwestionowania autentyczności świadectwa pracy w (...) z powodu braku pieczęci imiennej oraz firmowej i braku podpisu osoby upoważnionej. Choć brak tych elementów może zwykle nasuwać podejrzenia co do autentyczności dokumentu, to jednak w niniejszym przypadku nie podważają one wiarygodności świadectwa pracy. Nie sposób byłoby zrozumieć, dlaczego odwołujący się przedkładałby fałszywe świadectwo pracy za okres nieco ponad 3 miesięcy, w którym jako przyczyna zwolnienia widnieje art. 52 kodeksu pracy (zwolnienie z powodu naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych).

Sąd zważył, co następuje

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. Należy zgodzić się ze stanowiskiem organu rentowego, że odwołującemu się W. Ł. nie przysługuje prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Renta z tytułu niezdolności do pracy jest świadczeniem, które przysługuje osobom niezdolnym do pracy. Niezdolność ta jest warunkiem koniecznym, ale nie jedynym, do przyznania prawa do renty. Nie jest tak, że renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje każdej osobie, która cierpi na tę niezdolność. Przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stawiają dodatkowe warunki do otrzymania tego prawa dotyczące stażu składkowego oraz chwili pojawienia się niezdolności do pracy.

Jak określono w art. 57 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy;

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 (tj. okresach składkowych, takich jak zatrudnienie) oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12 (tj. okresach nieskładkowych), albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów; warunku tego nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

4) nie ma ustalonego prawa do emerytury z Funduszu lub nie spełnia warunków do jej uzyskania.

Warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego określono w art. 58 ustawy. Zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy, warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Okres ten, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

W niniejszej sprawie odwołujący się udowodnił ok. 12 lat i 4 miesiące okresów składkowych i nieskładkowych, przy czym ostatni z nich zakończył się 28 sierpnia 1997 r. (wraz z zakończeniem zatrudnienia u ostatniego pracodawcy, (...)), czyli ponad 20 lat przed dniem wystąpienia u odwołującego się niezdolności do pracy, to jest 19 czerwca 2018 r. W oczywisty sposób nie spełnia to warunku, aby pięcioletni okres składkowy przypadał w ciągu 10 lat od daty powstania niezdolności do pracy. Równie jednoznacznie można stwierdzić, że nie został spełniony warunek z art. 57 ust. 1 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS - niezdolność do pracy wystąpiła na długo po upływie 18 miesięcy od ostatniego okresu składkowego.

Powyższe wystarczy do stwierdzenia, że odwołujący się nie spełnia wymagań do otrzymania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Choć niewątpliwie stwierdzono u niego częściową niezdolność do pracy, to nie spełnia on pozostałych warunków do otrzymania tego świadczenia.

W odwołaniu zawarto wniosek o przyznanie prawa do renty w drodze wyjątku. Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, Prezes ZUS może przyznać w drodze wyjątku świadczenia w wysokości nieprzekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie. Oznacza to, że nie Sąd, a prezes ZUS jest właściwy do rozpoznania wniosku o przyznanie prawa do renty w drodze wyjątku. Z tego powodu Sąd przekazał to żądanie do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W..

:

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z pisemnym uzasadnieniem doręczyć (...)