II Cz 1164/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-02-2013
-
Osoba publikująca:Jadwiga Rybińska
-
Korektor:Dorota Pospiszyl
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I Co 3042/12
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II Cz 1164/12
POSTANOWIENIE
Dnia, 20 grudnia 2012 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Grażyna Kobus
po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2012 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
zażalenia wierzycieli A. J. i J. J.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku
z dnia 29 października 2012 r., sygn. akt I Co 3042/12
oddalające ich wniosek o zwolnienie od opłaty sądowej
w sprawie ze skargi na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku Z. O.
w postępowaniu egzekucyjnym KM 534/01
postanawia:
oddalić zażalenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku
oddalił wniosek wierzycieli A. J. i J. J.
o zwolnienie od kosztów sądowych, t.j. opłaty sądowej w kwocie 100 zł od skargi na czynności komornika w postępowaniu egzekucjnym
KM 534/01, gdyż instytucja zwolnienia od kosztów sądowych stanowi pomoc Państwa dla osób, które z uwagi na ich sytuację materialną
nie mogą ponieść tych kosztów bez wywołania uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny, a dłużnicy mają stałe miesięczne źródła utrzymania, z których mogą poczynić oszczędności na uiszczenie tej opłaty.
W zażaleniu wierzyciele podnieśli, że Sąd Rejonowy
w uzasadnieniu skarżonego postanowienia w żaden sposób nie udowodnił, że są oni w stanie poczynić oszczędności na uiszczenie opłaty. To, że mają stałe miesięczne źródła utrzymania nie można uznać za jakikolwiek dowód, bowiem dochody z tych źródeł nie pokrywają nawet koniecznych kosztów ponoszonych dla utrzymania siebie i dwojga dzieci, a przy tym A. J. z powodu przewlekłej choroby ponosi miesięcznie wydatek na zakup leków w wysokości ok. 300 zł.
Wskazując na powyższe wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie ich wniosku.
Zażalenie nie podlega uwzględnieniu.
Zważywszy wysokość wymaganej opłaty od skargi , a która określona jest kwotą 100 zł, można zgodzić się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, że koszty sądowe w takiej wysokości wierzyciele są w stanie zgromadzić własnymi siłami bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny. Wbrew stanowisku skarżących, to na nich, a nie na Sądzie spoczywa obowiązek wykazania, że uiszczenie takiej kwoty przekracza ich możliwości majątkowe i finansowe. Tymczasem ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach
i źródłach utrzymania wynika, że skarżący J. J. prowadzi działalność gospodarczą, która przynosi dochody pozwalające na utrzymanie rodziny, w tym dwojga uczących się dzieci. Uzyskiwane dochody z tego tytułu muszą być jednak wyższe aniżeli podane
w oświadczeniu, gdyż w przeciwnym wypadku wystarczałyby jedynie na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania i leczenia skarżącej.
Z powyższych względów zażalenie jest nieuzasadnione i na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc Sąd Okręgowy je oddalił.