Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Brzezinach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : Sędzia SR Joanna Rezler – Wiśniewska

Protokolant : st. sekr. sąd. Halina Barjasz

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2017 roku w Brzezinach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko G. B.

o zapłatę

1.  zasądza od G. B. na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1.442,27 zł (jeden tysiąc czterysta czterdzieści dwa złote dwadzieścia siedem groszy) z odsetkami umownymi w wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie, to jest wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie naliczanymi od dnia 2 sierpnia 2016r. do dnia zapłaty oraz kwotę 407 zł (czterysta siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  oddala wniosek powoda z dnia 28 marca 2017r. o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty w sprawie INc 954/16.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 października 2016r. wniesionym do tutejszego Sądu Rejonowego w Brzezinach powód (...) Sp. z o.o. w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego G. B. nakazem zapłaty kwoty 1442,27zł. wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie określonych w art. 481§2 ¹ k.c. tj. dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 2 sierpnia 2016r. do dnia zapłaty. Powód wskazał, że pozwany dokonał rejestracji w systemie informatycznym spółki (...) Sp. z.o.o. będącej pośrednikiem świadczącym usługi kredytowe na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. Po dokonaniu rejestracji w dniu 21 stycznia 2016r. strona pozwana wniosła o pożyczkę za pośrednictwem formularza zamieszczonego na stronie internetowej. Po wygenerowaniu profilu klienta spółka (...) Sp. z o.o. w W. wysłała stronie pozwanej Ramową Umowę P. a w dniu 1 kwietnia 2016r. w związku z zaakceptowanym przez (...) sp. z o.o. wniosku o udzielenie pożyczki oraz spełnieniem przez stronę pozwaną potwierdzenia woli zawarcia, (...) Sp. z o.o. dokonała przelewu pożyczki w wysokości 1500zł. na rachunek bankowy strony pozwanej. Dzień spłaty pożyczki określony był na 16 maja 2016r. a całkowita kwota do spłaty wyniosła1500zł.

/pozew wraz z załącznikami – k. 2 - 9/

Nakazem zapłaty z dnia 22 listopada 2016r. orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

/nakaz zapłaty – k. 24/

W dniu 28 marca 2017r. powód wniósł o nadanie nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności.

/wniosek - k.29/

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa zgłaszając zarzut przedawnienia roszczenia, braku legitymacji czynnej powoda i biernej pozwanego oraz nieudowodnienia dochodzonego roszczenia co do zasady i co do wysokości.

/sprzeciw – k. 38 – 42/

W piśmie z dnia 17 sierpnia 2017 r. pełnomocnik powoda wskazał iż pozwany kwestionując legitymację czynną powoda pominął fakt, iż z Umowy Ramowej P. z dnia 21 stycznia 2015r. wynika iż dla (...) sp. z o.o. usługi pośrednictwa kredytowego świadczy inny podmiot a pozwany otrzymał do zapoznania się Umowę Ramową P. na podany adres mailowy (...) w formacie pdf oraz miał ciągły dostęp do swojego profilu klienta.

Nadto podniesiono, iż pozwany zamieszkiwał w chwili rejestracji pod adresem wskazanym podczas rejestracji i tam zgodnie z postanowieniami umowy kierowane była korespondencja pocztowa w tym monity i wezwanie do zapłaty. Powód przy tym powołał się na zapis §7 pkt 7.4 Ramowej Umowy P. w którym pozwany obowiązany był do poinformowania pożyczkodawcy o ewentualnych zmianach danych adresowych i teleadresowych.

Powód wskazał, iż umowa pożyczki dochodzi do skutku przez samo porozumienie się stron. Niezachowanie wymaganej art. 720 k.c. formy pisemnej zawarcia umowy, ma jedynie ten skutek, że sama czynność jest ważna a ustawodawca nakazuje stosować tylko ograniczenia dowodowe określone w art. 74§1 k.c. Ponadto iż umowa została zawarta na odległość za pośrednictwem komunikacji elektronicznej a podniesiony przez pozwanego sprzeciw ma na celu jedynie przedłużenie postępowania sądowego.

/pismo – k.54 - k. 56/

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany zawarł z powodem w dniu 1 kwietnia 2016r. za pośrednictwem serwisu internetowego umowę pożyczki. Umowa pożyczki opiewała na 1500zł. Środki we wskazanej wysokości przelane zostały na wskazany przez pozwanego rachunek bankowy. Spłata pożyczki miała nastąpić do dnia 16 maja 2016r.

Umowa pożyczki została zawarta na odległość za pośrednictwem komunikacji elektronicznej. Pozwany zawarł umowę za pośrednictwem (...) sp. z o.o. oraz (...) sp. z o.o. Pozwany wypełnił Formularz (...), na podstawie którego po weryfikacji wniosku o udzielenie pożyczki została przyznana przedmiotowa pożyczka. Pożyczka w kwocie 1500zł. została udzielona 1 kwietnia 2016r. Pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki wraz z odsetkami.

Zgodnie z §14 ust. 2 Ramowej Umowy P. w przypadku nieterminowej płatności pożyczkobiorca zobowiązany jest do zapłaty odsetek w wysokości odsetek maksymalnych określonych w art. 481§2 ¹ k.c. wynoszących dwukrotność wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki ustawowe za opóźnienie wynoszą sumę stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych)

Zgodnie z §7.5 w/w RUM pożyczkobiorca w przypadku zmiany danych udzielonych P. na potrzeby analizy Wniosku o Udzielenie P. zobowiązany był do niezwłocznego przekazania pośrednikowi powyższych danych.

/dowód: umowa pożyczki k.7, Ramowa Umowa P. - k.14, potwierdzenie przelewu – k. 15, regulamin promocji – k. 16 – 16 verte/

Pismem z dnia 13 października 2016r. powód zawiadomił pozwanego o istnieniu zadłużenia w wysokości 1444,47 zł. i jednocześnie wezwał pozwanego do uiszczenia tejże należności w terminie 7 dni od otrzymania wezwania.

/pismo – k. 19, dowód nadania – k.20/

Pozwany dokonał częściowej spłaty pożyczki tj. kwoty 550zł. przed wniesieniem pozwu. Pozwany nie zgłosił zmiany danych adresowych pożyczkodawcy. /bezsporne/

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w całości. Dokonując powyższego rozstrzygnięcia Sąd oparł się w szczególności na dokumentach przedłożonych przez stronę powodową.

Pozwanego łączyła z powodem umowa pożyczki zawartej na odległość, z której obowiązku spłaty się nie wywiązał. Pożyczka stała się wymagalna.

Umowy zawierane na odległość stanowią szczególny rodzaj umów zawieranych przez konsumentów z przedsiębiorcami, w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie. W praktyce chodzi o umowy zawierane przez internet, telefon lub przy wykorzystaniu druków zamówienia dołączonych do prasy, dostarczanych konsumentowi pocztą. Zagadnienia związane z umowami zawieranymi na odległość uregulowane zostały w ustawie z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Ustawa nakłada na przedsiębiorcę szereg obowiązków i przyznaje również konsumentom szczególne uprawnienia.

Odpowiedzialność pozwanej względem powoda wynika zatem z art. 3 ust. 1. ustawy o kredycie konsumenckim, z dnia 12 maja 2011 r. (Dz.U.2011.126.715), w której przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 zł. albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, w zw. z art. 720 k.c. , z którego wynika obowiązek zwrotu przez pożyczkobiorcę otrzymanych sum.

W niniejszej sprawie powód opierał swoje roszczenie na zapisach umowy łączącej go z pozwaną, na podstawie której pozwana zobowiązana była do zwrotu kwot pożyczki oraz całkowitych jej kosztów.

Zdaniem Sądu powód należycie wykazał, że dochodzona kwota rzeczywiście mu przysługuje. Na poparcie swojego stanowiska powód przedłożył bowiem szereg dokumentów świadczących o zasadności swojego roszczenia. Jak wynika bowiem ze zgromadzonego materiału dowodowego, pozwany do dnia wydania wyroku w sprawie nie zwrócił powodowi dochodzonych pozwem kwot. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem art. 6 kc jest przepis art. 232 kpc , zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W myśl przytoczonych przepisów, w następstwie twierdzeń i dowodów złożonych przez powoda, to na pozwanej spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających brak istnienia wymagalnego roszczenia powoda. Zaniechanie możliwości obrony poprzez wskazywanie dowodów mających służyć uwolnieniu się od odpowiedzialności działa na niekorzyść pozwanego.

Sąd przyjął za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie i pismach procesowych doręczonych pozwanemu w toku procesu.

W realiach przedmiotowej sprawy podkreślić należy, iż w toku procesu pozwany nie zakwestionował zawarcia z powodem umowy pożyczki. Przez fakty dokonane w postaci częsciowej spłaty pożyczki, potwierdził prawdziwość twierdzeń strony powodowej o zawarciu takowej. Powołując się na zmianę adresu zamieszkania nie wziął pod uwagę faktu, iż to przecież na nim, zgodnie z umową pożyczki, spoczywa obowiązek poinformowania pożyczkodawcy o tym fakcie a skutki niedoręczenia ewentualnych pism, wezwań do zapłaty jego obciażają. Nadto pod adresem zamieszkania wskazanym w umowie w dalszym ciągu zamieszkiwała matka pozwanego, która niewątpliwie mogła mu przekazać korespondencję. Pozwany miał świadomość, iż takowa może zostać mu przesłana ze strony powoda skoro nie regulował zaciągniętego zobowiązania.

Ustalając zatem, że pozwany nie zwrócił całych kwot wynikających z umowy pożyczki pieniężnej, obowiązek zwrotu zadłużenia nie budzi wątpliwości.

Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności Sąd uznał, iż powodowi należna jest dochodzona pozwem kwota.

O dalszych odsetkach umownych Sąd orzekł na podstawie art.481§2 ¹k.c.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Pozwany przegrał sprawę w całości i dlatego też winien zwrócić powodowi koszty procesu w łącznej wysokości 407zł. Na koszty te złożyły się – opłata od pozwu w wysokości 30 zł. , koszt zastępstwa procesowego w wysokości 360zł. ustalony na podstawie §2 pkt 2 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) oraz kwota 17zł. tytułem zwrotu opłaty od pełnomocnictwa.

Sąd oddalił wniosek powoda o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty na podstawie art. 504 §2 k.p.c. i art. 777 §1 k.p.c.. Pozwany wniósł skutecznie sprzeciw od wydanego w dniu 22 listopada 2016r. nakazu zapłaty, co spowodowało, iż nakaz zapłaty utracił swą moc i nie ma skutku prawomocnego wyroku.