Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2020 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Herman

Protokolant: st. sekr. sąd. Aneta Sawlewicz - Szydlik

bez udziału oskarżyciela publicznego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 4.11., 16.12.2019r., 13.02.2020 r. sprawy przeciwko:

T. D., synowi C. i H. z domu S., urodz. (...) w S.,

obwinionemu o to, że:

w dniu 7 czerwca 2019 r. pomiędzy godz. 09:00, a 11:00 na działce oznaczonej nr (...) w msc. Ł., gm. W., pow. (...), (...)- (...), wjeżdżając ciągnikiem wraz z pługiem czteroskibowym na grunt rolny zniszczył około 2 ha powierzchni zasiewów trawy na szkodę Z. S.,

tj. o wykroczenie z art. 156 § 1 k.w.

I.  obwinionego T. D. w ramach zarzucanego czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 7 czerwca 2019 r. pomiędzy godz. 09:00, a 11:00 na nienależącym do niego gruncie rolnym - działce oznaczonej nr (...) w msc. Ł., gm. W., pow. (...), woj. (...)- (...), wjeżdżając ciągnikiem wraz z pługiem czteroskibowym na grunt rolny zniszczył zasiewy trawy na szkodę Z. S., czym wyczerpał znamiona wykroczenia określonego w art. 156 § 1 kw i za to na podstawie art. 156 § 1 k.w. w zw. z art. 24 §1 i §3 k.w. wymierza mu karę grzywny w wysokości 400 (czterystu) złotych;

II.  na podstawie art. 156 § 3 k.w. orzeka wobec obwinionego nawiązkę w wysokości 500 (pięciuset) złotych na rzecz pokrzywdzonego Z. S.;

III.  na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. w zw. z art. 21 pkt 2 i art. 3 ust 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (stu) złotych oraz opłatą w kwocie 40 (czterdziestu) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. D. jest kawalerem, mieszka w Ł. (...), prowadzi własne gospodarstwo rolne, z którego uzyskuje dochody w wysokości około 10 000 zł miesięcznie.

(wyjaśnienia obwinionego k. 53)

Z. S., mieszkający w miejscowości O., na podstawie umowy użyczenia korzysta z działek rolnych o nr (...) położonych w obrębie geodezyjnym (...) Ł., oddzielonych od działek rolnych T. D. rowem melioracyjnym. Na gruntach tych, stanowiących łąki, wymieniony sieje trawę, którą następnie kosi z przeznaczeniem na siano lub sianokiszonkę dla zwierząt hodowlanych.

(dowody: zeznania świadka Z. S. k. 54, kserokopia oświadczenia k. 15, mapka k. 48)

W dniu 7 czerwca 2019 roku, około godziny 9.00 – 11.00 T. D. wyjechał ciągnikiem marki C. z dołączonym do niego pługiem czteroskibowym i udał się w kierunku gruntów rolnych w miejscowości Ł.. Następnie wymieniony wjechał ciągnikiem z pługiem na grunty rolne Z. S. przejeżdżając po zasiewach trawy i niszcząc je na obszarze o długości około 150 metrów i szerokości około 70 – 80 metrów.

(dowody: zeznania świadków: Z. S. k. 54, 4 – 5, K. L. k. 54v., 19, M. K. k. 54v. – 55, 22, S. B. k. 57 – 57v., H. B. k. 60 – 61, dokumentacja fotograficzna k. 8 – 14, szkic k. 16)

Obwiniony T. D. nie przyznał się do zarzucanego czynu. W swych wyjaśnieniach obwiniony zaprzeczył, by w dniu 7 czerwca 2019 roku jeździł ciągnikiem z przyczepionym do niego czteroskibowym pługiem. Jak podał, od kwietnia 2019 roku korzysta z użyczonego pługa trzyskibowego, nie posiada pługa czteroskibowego, w dniu zdarzenia zaś od godziny 10.00 jeździł ciągnikiem z przyczepioną prasą zwijającą. Obwiniony zaprzeczył, by pozostawał w konflikcie z pokrzywdzonym, wskazał nadto, że w dniu zdarzenia nie widział ani M. K. ani K. L..

(wyjaśnienia obwinionego k. 53 – 53v., 27)

Sąd zważył, co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy przekonuje, że obwiniony dopuścił się wykroczenia określonego w art. 156 § 1 kw na szkodę Z. S..

Jak wynika z zeznań Z. S., gdy w dniu 7 czerwca 2019 roku jego syn udał się na użyczone mu grunty rolne w celu nawożenia trawy, zobaczył świeże ślady pługa czteroskibowego na gruntach rolnych pokrzywdzonego i zniszczone tym samym zasiewy trawy. Jak wskazał Z. S., który po uzyskaniu tej informacji udał się bezpośrednio na działki rolne, wykonując dokumentację fotograficzną zniszczeń, na działce wyraźnie widać było układające się w kształt „ósemki” o długości około 150 metrów i szerokości 70 – 80 metrów ślady czteroskibowego pługa.

Jak wynika natomiast z relacji świadka S. B., gdy w dniu 7 czerwca 2019 roku naprawiał dach na posesji i oborę znajomego H. B., widział znanego mu osobiście obwinionego, jadącego w godzinach porannych charakterystycznym ciągnikiem marki C. z doczepionym niebieskim, czteroskibowym pługiem w kierunku oddalonych o 1 km działek Z. S.. Podkreślić należy, że świadek ten nie miał żadnych wątpliwości co do osoby obwinionego, którego twarz wyraźnie widział, podobnie, jak M. K., który będąc na swojej posesji widział jadącego ciągnikiem z takim pługiem obwinionego, a także K. L., który widział obwinionego jadącego pługiem czteroskibowym w stronę swoich działek, do których, podobnie, jak do działek pokrzywdzonego dojeżdża się tą drogą. Wymienieni wyżej świadkowie w toku składanych zeznań nie mieli jakichkolwiek wątpliwości co do tego, że w godzinach porannych między 9.00, a 11.00 widzieli obwinionego jadącego w stronę m.in. działek pokrzywdzonego ciągnikiem z pługiem czteroskibowym. Jak podkreślić przy tym należy, wszyscy wymienieni świadkowie, wbrew twierdzeniom obwinionego, zaprzeczającego, by posiadał pług czteroskibowy i podnoszącego, że ma użyczony jedynie pług trzyskibowy, wskazywali, że niejednokrotnie widzieli obwinionego korzystającego z pługa czteroskibowego zaznaczając jednocześnie, że nie mają wiedzy, by ktokolwiek inny w okolicy podobny pług posiadał.

Co więcej, jak wskazali wymienieni świadkowie, nie widzieli oni nikogo innego jadącego w dniu zdarzenia w kierunku działek pokrzywdzonego.

Również świadek H. B., który wprawdzie nie widział ani zdarzenia ani samego obwinionego w dniu 7 czerwca 2019 roku, wskazał jednak, że z całą pewnością obwiniony wiosną 2019 roku był w posiadaniu pługa czteroskibowego, Z. S. zaś widział jak w maju 2019 roku obwiniony z takiego pługa korzystał przygotowując grunt pod uprawę kukurydzy.

Wreszcie zaznaczenia wymaga, że wprawdzie świadek S. B. potwierdził – w ślad za T. D., że widział obwinionego w dniu zdarzenia jadącego również ciągnikiem z prasą zwijającą, podkreślił jednak że było to dopiero 2 – 3 godziny po tym, gdy widział go jadącego pługiem czteroskibowym w stronę działek pokrzywdzonego. W świetle powyższych, zbieżnych zeznań wymienionych świadków nie sposób dać wiary obwinionemu w części, w której zaprzecza, by był w posiadaniu pługa czteroskibowego oraz, by w dniu zdarzenia takim pługiem jeździł.

Zeznania wymienionych świadków K. L., M. K., H. B. i S. B., wzajemnie się uzupełniające, zbieżne i tworzące jedną całość z relacją pokrzywdzonego, przekonują, że dokonanych pługiem czteroskibowym w dniu 7 czerwca 2019 roku zniszczeń zasiewów trawy na gruncie rolnym Z. S. dopuścił się obwiniony.

Mając na uwadze powyższe dowody, uwzględniając okoliczność, że dostrzeżone w dniu 7 czerwca 2019 roku ślady zniszczeń dokonanych pługiem czteroskibowym były świeże i jednoznacznie, zdaniem pokrzywdzonego, powstać musiały w tym samym dniu, konieczne, w ocenie sądu jest przyjęcie, że obwiniony dopuścił się zniszczenia zasiewów trawy na działkach rolnych Z. S..

Jak wskazał przy tym Z. S., działanie obwinionego spowodowało zniszczenie zasiewów trawy na będącej w jego użyczeniu łące. Okoliczności powyższe potwierdził świadek H. B., który wskazał, że widział ślady zniszczeń rozciągające się na długości około 100 – 150 metrów o głębokości około 10 cm, które w tym miejscu całkowicie unicestwiły zasiewy trawy pokrzywdzonego.

Zachowanie obwinionego polegające na zniszczeniu zasiewów trawy na gruncie rolnym – łąkach użytkowanych przez obwinionego wyczerpało znamiona wykroczenia określonego w art. 156 §1 kw.

Wymierzając obwinionemu karę sąd miał na uwadze stosunkowo dużą szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu, który trawę na użyczonych łąkach uprawia w celu uzyskiwania siana i sianokiszonki dla zwierząt hodowlanych i który musiał na nowo dokonać zasiewów na zmienionym, zaoranym i pofałdowanym w wyniku działania obwinionego terenie, ponosząc z tego tytułu dodatkowe koszty. Jednocześnie sąd uwzględnił jako okoliczność łagodzącą brak trwałych zniszczeń gruntu rolnego pokrzywdzonego w wyniku zachowania obwinionego.

W tym stanie rzeczy, zdaniem sądu, karą, która najpełniej spełni wobec wymienionego cele wychowawcze, zapobiegając ponownemu popełnieniu przez niego w przyszłości czynów zabronionych będzie kara grzywny w orzeczonym w wyroku wymiarze. Kara ta pozostaje nadto adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości społecznej czynu obwinionego.

Mając na uwadze poniesioną przez pokrzywdzonego szkodę w bliżej nieokreślonej wysokości, którą wstępnie pokrzywdzony szacuje jako znaczną, konieczność nie tylko zakupu nasion trawy, ale również ponownego przystąpienia do jej zasiania i nawożenia, a także konieczność wyrównania terenu zniszczonego pługiem, celowe stało się zasądzenie na rzecz pokrzywdzonego nawiązki w kwocie 500 zł.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z art. 119 § 1 kpw, mając na uwadze wysokość uzyskiwanych przez obwinionego dochodów z tytułu pracy w gospodarstwie rolnym.