Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 sierpnia 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Sławicki

Protokolant: praktykant studencki Małgorzata Ozdowska

po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2018 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowo – akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko R. D.

o zapłatę

oddala powództwo.

I C 920/18 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko R. D. o zapłatę kwoty 300,00 zł wraz z odsetkami i kosztami postępowania ( pozew – k. 1-3).

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2018 roku przekazał sprawę do Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie ( postanowienie – k. 4).

Pozwany R. D. nie stawił się na rozprawie, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swojej nieobecności i nie złożył żadnych wyjaśnień ( protokół – k. 18).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Do pozwu nie dołączono żadnych dowodów ( pozew – k. 1-3).

Zgodnie z zarządzeniem z dnia 9 lipca 2018 roku wyznaczono termin rozprawy na dzień 17 sierpnia 2018 r. i o terminie zawiadomiono Powoda oraz Pozwanego ( zarządzenie – k.13, zawiadomienie – k. 14, k. 15, epo – k. 16).

Na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2018 roku nikt się nie stawił. Do akt sprawy nie wpłynęły żadne dowody w postaci dokumentów ( protokół – k. 18).

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o zgromadzone w aktach dokumenty, które zostały sporządzone przez uprawnione osoby, w przewidzianej prawem formie. Nadto strony nie kwestionowały ich autentyczności czy wiarygodności, również Sąd nie znalazł ku temu podstaw.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie zaś z art. 232 zd. 1 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że Powód nie dołączył do pozwu żadnych dokumentów ani innych dowodów, które mogłyby służyć udowodnieniu istnienia roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie. Do pozwu wytoczonego w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie dołącza się dowodów (art. 505 ³² § 1 zd. 2 k.p.c.). Wynika to ze specyfiki tego postępowania odrębnego. Skoro jednak Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej, w dalszym postępowaniu znajdują zastosowanie ogólne reguły procesowe, przede wszystkim zaś obowiązek wykazania okoliczności, na które powołuje się strona postępowania. Tym samym, w ocenie sądu Powód nie sprostał ciężarowi dowodu, który go obciążał, a wobec braku udowodnienia roszczenia zarówno co do zasady, jak i co do wysokości, powództwo podlegało oddaleniu.

Zauważyć nadto należy, że zgodnie z art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę (…) sąd wyda wyrok zaoczny, przyjmując za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Powołany przepis pozwala Sądowi znacznie ograniczyć postępowanie dowodowe w sprawie i przyjąć twierdzenia Powoda za prawdziwe. Nie oznacza to jednak, że sąd może oprzeć się jedynie na twierdzeniach Powoda, nie znajdujących oparcia w żadnym dowodzie. Jedynym postępowaniem odrębnym, które dopuszcza wydanie orzeczenia bez przedstawienia jakichkolwiek dowodów jest elektroniczne postępowanie upominawcze. Pozostałe instytucje procesowe, które przewidują obniżone wymogi co do udowodnienia istnienia żądania i jego wysokości, takie jak postępowanie upominawcze (art. 499 pkt 1 i 2 k.p.c.), czy też wydanie wyroku zaocznego (art. 339 § 2 k.p.c.) nie wyłączają ogólnych zasad dotyczących ciężaru dowodu. Sąd opierając się na zgromadzonym materiale dowodowym może wydać nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, chyba że roszczenie jest oczywiście bezzasadne albo przytoczone okoliczności budzą wątpliwości, bądź też wydać wyrok zaoczny w oparciu o wskazane przez Powoda okoliczności, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Tym samym, sąd nie dysponując stanowiskiem drugiej strony przyjmuje, że okoliczności podane przez Powoda są prawdziwe, chyba że ocena całokształtu sprawy prowadzi do uznania, iż budzą one wątpliwości. Brak dołączenia jakichkolwiek dokumentów, zdaniem sądu, prowadzi właśnie do uznania, że przytoczone okoliczności budzą uzasadnione wątpliwości. Sąd nie może oprzeć swojego rozstrzygnięcia, (za wyjątkiem rozpoznawania spraw w elektronicznym postępowaniu upominawczym) na twierdzeniach nie popartych jakimikolwiek dowodami. Brak przedstawienia dowodów, chociażby takich jak umowa, prowadzi do wniosku, że podawane przez Powoda okoliczności budzą poważne wątpliwości, a w konsekwencji brak podstaw, aby uznać, że żądanie zawarte w pozwie zostało wykazanie, zarówno co do zasady, jak i co do wysokości.

Biorąc pod uwagę, że Pozwany nie wykazał, aby poniósł jakiekolwiek koszty związane z niniejszym postępowaniem, brak podstaw do wydawania odrębnego rozstrzygnięcia w zakresie kosztów postępowania.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji wyroku.