Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 15 czerwca 2020 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Mariusz Zawicki

Protokolant: Paulina Lebowska

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2020 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa A. G. (1)

przeciwko M. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 74495,68 zł (siedemdziesiąt cztery tysiące czterysta dziewięćdziesiąt pięć zł sześćdziesiąt osiem gr) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie

od dnia 24 lipca 2018 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 9711,00 zł (dziewięć tysięcy siedemset jedenaście zł zero gr) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 1793,60 zł (jeden tysiąc siedemset dziewięćdziesiąt trzy zł sześćdziesiąt gr) tytułem nieuiszczonych kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 1836/18

Sprawa rozpoznana w postępowaniu zwykłym.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 14 sierpnia 2018 r. A. G. (1) wniosła przeciwko M. S. o zapłatę kwoty 71 857,74 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 24 lipca 2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu, powódka wskazała, iż strony łączyła ustna umowa o prowadzenie spraw księgowo-kadrowych powódki w okresie od maja 2015 r. W ramach łączącej strony umowy, pozwana prowadziła sprawy kadrowo-księgowe powódki, jak również podjęła się procesu prowadzenia spółki prowadzonej przez powódkę obejmujące sporządzanie projektów uchwał, aktu założenia spółki, a nadto pozwana pełniła funkcję prokurenta przy sprzedaży jednej z nieruchomości spółki. Pozwana wykonywała czynności za wynagrodzeniem przekazywanym przez powódkę lub jej partnera.

Niniejszym pozwem powódka dochodzi od pozwanej łącznej kwoty 71 857,74 zł, na którą składają się kwoty 66 000 zł tytułem zasiłku macierzyńskiego, 11 687,60 zł tytułem zasiłku chorobowego, 10 878,86 zł tytułem zaległości w opłacaniu składek powstałej z winy pozwanej pomniejszonej o kwotę 16 708,72 zł tytułem zasiłku macierzyńskiego przyznanego na mniej korzystnych warunkach, tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie zobowiązania, w postaci niezgłoszenia przez pozwaną w terminie wniosku o zasiłek macierzyński oraz zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych w imieniu powódki, wobec czego organ odmówił powódce prawa do zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy oraz odmówił wypłaty zasiłku macierzyńskiego.

Mimo skierowanego wezwanie do zapłaty, pozwana odmówiła spełnienia roszczenia, kwestionując istnienie umowy łączącej strony, wskazując na grzecznościowy charakter świadczonych przez pozwana usług.

Nakazem zapłaty z dnia 29 sierpnia 2018 r. (k. 166) Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie, pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana zakwestionowała roszczenie co do zasady jak i co do wysokości, wskazując, iż powódce przyznano świadczenie z tytułu urodzenia drugiego dziecka, wobec czego brak jest podstaw do spełnienia roszczenia. Nadto pozwana podniosła, iż nie łączyła jej z powódką umowa o prowadzenie spraw księgowo-kadrowych powódki, jak również pozwana nie została powołana do funkcji prokurenta spółki powódki, będąc jedynie jej pełnomocnikiem. Pozwana potwierdziła, iż prowadziła sprawy księgowo-kadrowe spółki powódki tj. (...) sp. z o.o., jednakże nie były to sprawy bezpośrednio związane z powódką, tylko ze spółką. Świadczone przez pozwana na rzecz powódki usługi, miały jedynie charakter grzecznościowy i okazjonalny, w ograniczonym zakresie.

Finalnie pozwana podniosła, iż powódka po otrzymaniu negatywnej decyzji, nie wyczerpała całego toku postępowania odwoławczego od decyzji organu, co w ocenie pozwanej stanowi wyrażenie zgody na stanowisko organu. W ocenie pozwanej powódka działania powódki stanowią szereg zaniedbań i brak staranności we własnych sprawach, wobec czego pozwana nie ponosi odpowiedzialności.

Pismem z dnia 3 stycznia 2020 r. (k. 560) powódka rozszerzyła powództwo o kwotę 2637,94 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od ww. kwoty od dnia 24 lipca 2018 r. do dnia zapłaty. Łącznie powódka wniosła o zasądzenie kwoty 74 495,68 zł.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W maju 2015 r. A. G. (1) prowadząca działalność gospodarczą zawarła z pozwaną M. S. ustną umowę o prowadzenie spraw księgowo-kadrowych. Z tytułu świadczonych usług strony ustaliły wynagrodzenie miesięczne w kwocie 100 zł za prowadzenie spraw powódki. Wypłata wynagrodzenia odbywała się osobiście przez powódkę lub jej partnera G. G.. W ramach łączącej strony umowy, pozwana zobowiązała się do przeprowadzenia procesu założenia spółki prowadzonej przez powódkę oraz wypełniania niezbędnych dokumentów, sporządzania projektów uchwał, aktu założenia spółki a nadto ustanowiono pozwaną prokurentem spółki.

W ramach łączącej strony umowy, powódka zobowiązana była do opłacania składek ZUS w wysokości wskazanej przez pozwaną oraz do dostarczania wymaganych dokumentów wskazywanych przez pozwaną.

Dowód:

- zeznania świadka G. G. k. 405-407;

- zeznania A. G. (2) k. 430-432;

- zeznania M. S. k. 432-433;

- druk NIP 8 k. 18-21;

- druk VAT-R k. 22-24;

- akt notarialny rep. A nr (...) k. 25-29;

- akt notarialny rep. A nr (...) k. 32-33;

- akt notarialny rep. A nr. (...) k. 282-283;

- wniosek o rejestrację k. 34-38;

- druk PIT-11A za 2015 r. k. 60-61;

- druk PIT-11A za 2016 r. k. 62;

- korespondencja e-mail k. 64-91, 247-273;

- potwierdzenia przelewów do ZUS k. 113-155;

- korespondencja sms k. 237-240;

- zaświadczenie o wypłaconych zasiłkach k. 241-243;

- historia rachunku k. 244-246;

- deklaracje podatkowe za 2017 r. k. 274-279;

- wydruk billingów za okres od 10 września 2017 r. do 9 lipca 2018 r. k. 293-327;

- akta ZUS k. 333-360, 360d-379;

Jeszcze w 2015 r. powódka urodziła pierwsze dziecko i korzystała z urlopu macierzyńskiego do sierpnia 2016 r., następnie w październiku 2016 r. powódka urodziła kolejne dziecko. Zadaniem pozwanej było wyrejestrowanie powódki na druku (...) oraz dokonanie zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych w tym dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i zdrowotnego na druku (...) w ustawowym terminie.

Dowód:

- zgłoszenie NIP-2 k. 49-52;

- kserokopia koperty k. 53;

- wniosek o urlop k. 54, 103-106;

- oświadczenie k. 105;

- potwierdzenie k. 106;

- druk Z-35 k. 55-56;

- zaświadczenie płatnika k. 236;

- zaświadczenie lekarskie k. 57, 235;

- zeznania świadka G. G. k. 405-407;

Pismem z dnia 22 września 2015 r. (...) w S. poinformował powódkę, że nabycie prawa do zasiłku macierzyńskiego powoduje, iż powódka zobowiązana jest wyrejestrować się z tytułu prowadzenia działalności z ubezpieczeń oraz zgłosić się za okres pozostawania na zasiłku do ubezpieczenia zdrowotnego, wskazując przy tym wymagane formularze oraz termin w jakim powódka powinna wykonać nałożony obowiązek.

Dowód:

- pismo z dnia 22 września 2015 r. k. 92-93;

Pozwana dokonała zgłoszenia z naruszeniem terminu, wobec czego ZUS, na mocy decyzji z dnia 16 września 2019 r. odmówił powódce prawa do zasiłku chorobowego za okres nieprzerwanej niezdolności do pracy od 18 sierpnia 2016 r.

Dowód:

- decyzja ZUS z dnia 29 września 2016 r. k. 94;

Pismem z dnia 23 listopada 2017 r. powódka, na polecenie pozwanej złożyła do (...) S. wniosek o przywrócenie terminu składek na ubezpieczenie, wskazując, iż od dnia 18 sierpnia 2016 r. powódka przebywała na zwolnienie z uwagi na ciąże oraz pogorszenie stanu zdrowia.

Dowód:

- pismo z dnia 23 listopada 2017 r. k. 96;

- zeznania M. S. k. 432-433;

Dnia 1 grudnia 2016 r. pozwana zawarła z firmą powódki (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę podnajmu części lokalu użytkowego położonego w S. przy ul. (...).

Dowód:

- umowa podnajmu z dnia 1 grudnia 2016 r. k. 30-31;

- zeznania świadka G. G. k. 405-407;

- zeznania A. G. (2) k. 430-432;

Decyzją z dnia 20 grudnia 2016 r. ZUS odmówił powódce prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od 13 października 2016 r. do 11 października 2017 r. z uwagi na złożenie wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym w dniu 3 października 2016 r., jednakże powódka nie uiściła za ten miesiąc należnej składki w ustawowym terminie.

Dowód:

- decyzja ZUS z dnia 20 grudnia 2016 r. k. 95;

Z tytułu świadczonych usług w 2017 r. pozwana wystawiała na rzecz spółki powódki faktury VAT, przy czym kwota z tytułu prowadzenia księgowości wynosiła w zależności od czynności podejmowanych w danym miesiącu od 200-350 zł, zaś kwota z tytułu podnajmu lokalu wynosiła 100 zł.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 59;

- faktura VAT nr (...) k. 58;

- faktury VAT k. 178-189a, 280-281;;

- potwierdzenia przelewów k. 189b.-196a;

- zeznania świadka G. G. k. 405-407;

- zeznania A. G. (2) k. 430-432;

Decyzją z dnia 4 kwietnia 2018 r. (...) w S. poinformował powódkę, iż nie wyraził zgody na opłacenie po terminie składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za okres od 18 sierpnia 2016 r. do 2 października 2016 r. z uwagi na niezachowanie ustawowego terminu na zgłoszenie do ubezpieczenia oraz opłacenie składek za sierpień i wrzesień 2016 r. po terminie, wobec czego objęto powódkę dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia złożenia wniosku tj. 3 października 2016 r.

Jednocześnie organ wyraził zgodę na opłacenie przez powódkę składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za październik 2016 r. po terminie.

Dowód:

- decyzje ZUS z dnia 4 kwietnia 2018 r. k. 97-98;

Pismem z dnia 20 czerwca 2018 r. powódka zwróciła się do (...) w S. o wydanie decyzji o okresach podlegających dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu wobec zakwestionowania stanowiska organu z dnia 4 kwietnia 2018 r.

Dowód:

- pismo z dnia 20 czerwca 2018 r. k. 99;

Pismem z dnia 22 czerwca 2018 r. (...) w S. poinformował powódkę o możliwości zapoznania się z aktami postępowania.

Dowód:

- pismo z dnia 22 czerwca 2018 r. k. 100;

- potwierdzenie o zabezpieczeniu dowodu k. 101;

Przelewem z dnia 11 czerwca 2018 r. (...) w S. wypłacił powódce kwotę 16 708,72 zł tytułem świadczenia ZUS.

Dowód:

- potwierdzenie przelewu z dnia 11 czerwca 2018 r. k. 112;

Pismem z dnia 19 lipca 2018 r. pełnomocnik powódki wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 76 115,66 zł w terminie 5 dni, tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie zobowiązanie i utratę przez powódkę świadczeń.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 19 lipca 2018 r. wraz z dowodem nadania k. 156-160;

Pismem z dnia 27 lipca 2018 r. pełnomocnik pozwanej odmówił spełnienia roszczenia, wskazując na brak umowy łączącej strony oraz na wypłatę przez organ świadczenia powódce.

Dowód:

- pismo z dnia 27 lipca 2018 r. k. 161-162;

Decyzją z dnia 13 sierpnia 2018 r. (...) w S. wskazał, iż powódka podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresach od 1 kwietnia 2015 r. do 19 sierpnia 2018 r. oraz od 3 października 2016 r. do 12 października 2016 r.

Dowód:

- decyzja ZUS z dnia 13 sierpnia 2018 r. k. 289-297;

Gdyby pozwana złożyła w sposób prawidłowy i terminowy wniosek o przyznanie powódce zasiłku macierzyńskiego i chorobowego, to powódka otrzymała by zasiłek macierzyński w wysokości 80% za okres od 13 października 2016 r. do 11 października 2017 r., czyli w kwocie 79 570,40 zł. Powódka otrzymała zasiłek macierzyński w wysokości 20 376,72 zł, czyli mniej o kwotę 59 193,68 zł.

Działania podjęte przez powódkę w zakresie zgłoszenia się do ubezpieczeń oraz opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne wpłynęły na zmniejszenie się szkody powódki z tytułu utraconych zasiłków, ponieważ gdyby powódka nie podjęła powyższych działań to nie otrzymałaby żadnego zasiłku macierzyńskiego.

Powódka poniosła szkodę w łącznej wysokości 74 495,68 zł z czego:

- kwota 15 302 zł to niewypłacony zasiłek chorobowy za okres od 18 sierpnia 2016 r. do 12 października 2016 r.;

- kwota 59 193,68 zł to różnica pomiędzy zasiłkiem macierzyńskim, który powódka by otrzymała a zasiłkiem który rzeczywiście został jej wypłacony.

Dowód:
- opinia biegłego sądowego A. K. k. 521-531, 599-625;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Podstawę powództwa w rozpoznawanej sprawie stanowi art. 471 k.c. w zw. z art. 415 k.c.

Zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Natomiast art. 415 k.c. stanowi, kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

W rozpoznawanej sprawie Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie zgormadzonego materiału dowodowego w postaci dokumentów przedłożonych przez strony, zeznań świadka G. G., stron a także na podstawie opinii biegłego sądowego A. K..

Jak wynika z zeznań świadka G. G., A. G. (1) oraz pozwanej M. S. strony łączyła ustna umowa na mocy której pozwana zobowiązała się do świadczenia na rzecz powódki usług księgowo-kadrowych, w związku z prowadzoną przez powódkę działalnością gospodarczą oraz faktem założenia przez powódkę spółki. Sąd nie dal wiary pozwanej, jakoby świadczone przez nią usługi miały charakter grzecznościowy i okazjonalny, na co po pierwsze wskazują zeznania świadka i powódki, po drugie zaś przedłożone faktury VAT, w których co miesiąc oprócz czynszu za podnajem pozwana uwzględniała kwotę tytułem usług prowadzenia księgowości.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż wysokość wynagrodzenia jak wynika z przedłożonych faktur VAT w 2017 r. była zmienna, zaś uzgodnienie wynagrodzenia miesięcznego w kwocie 100 zł leżało tylko i wyłącznie w gestii stron, stanowiąc jeden z elementów umowy.

Sąd dopuścił dowód z zeznań pracowników (...) w S., jednakże biorąc pod uwagę całokształt zebranego materiału dowodowego, ich znaczenie okazało się marginalne dla rozpoznania sprawy, albowiem świadkowie ci nie byli w stanie przytoczyć okoliczności istotnych dla sprawy, obrazując w swoich zeznaniach co do zasady model postępowania przed organem w przypadku chęci wystąpienia z wnioskiem oraz przebieg rozpoznania takiego wniosku.

Po dokonanym dnia 3 stycznia 2020 r. rozszerzeniu powództwa do łącznej kwoty 74 495,68 zł powódka dochodziła od pozwanej odszkodowania z tytuły niezażytego wykonania umowy w postaci świadczenia usług księgowych, polegającego na niezłożeniu wniosku o przyznanie zasiłku macierzyńskiego w terminie, co skutkowało wypłaceniem przez organ świadczenia jedynie w części.

Oś sporu w rozpoznawanej sprawie koncentrowała się wokół ustalenia, czy pozwana ponosi faktyczną odpowiedzialność za niezłożenie stosownego wniosku w terminie, czy też idąc w kierunku twierdzeń strony pozwanej, odpowiedzialność ta obciąża powódkę, jako główną zainteresowaną otrzymaniem świadczenia, której działania i ewentualny brak wiedzy doprowadziły do uchybienia terminowi.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego, w szczególności zeznań świadka G. G. oraz pozwanej A. G. (1), którym Sąd dał wiarę, w ocenie Sądu intencją powódki od początku nawiązania z pozwaną współpracy, było przeniesienie obowiązków administracyjno-prawnych związanych z rozliczeniem działalności gospodarczej, na podmiot profesjonalnie zajmujący się świadczeniem takich usług- czyli na pozwaną. Sama pozwana w swoich zeznaniach potwierdziła, jakoby pomagała powódce i instruowała powódkę w procesie założenia spółki i rozliczania powódki poprzez wskazywanie w wiadomościach e-mail terminu i wysokości uiszczanych przez powódkę składek.

Problem powstał w momencie zgłoszenia przez powódkę chęci skorzystania z zasiłku chorobowego oraz macierzyńskiego co wymagało wyrejestrowania powódki na druku (...) oraz dokonania zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych w tym dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i zdrowotnego na druku (...) w ustawowym terminie.

W ocenie Sądu odpowiedzialność za uchybienie terminowi, a w konsekwencji powstanie szkody w majątku powódki obciąża pozwaną jako podmiot profesjonalnie zajmujący się świadczeniem usług księgowych. Zauważyć należy, iż osoby korzystające z tego typu usług w głównej mierze kierując się zaufaniem do profesjonalisty, dążą do przekazania zawiłych spraw księgowych profesjonaliście, który w ich imieniu dokona stosownych czynności administracyjno-prawnych w celu osiągnięcia konkretnego rezultatu, przy zachowaniu należytej staranności- w tym przypadku uzyskania zasiłku macierzyńskiego i objęcia powódki ubezpieczeniem chorobowym.

Mając powyższe na uwadze nie sposób uznać za trafione zarzutów dotyczących niezwiązania stron umową jak również uznania, iż świadczone przez pozwaną usługi były okazjonalne i nie miały charakteru stałego.

Odnosząc się do podniesionego przez pozwaną zarzutu niewyczerpania postępowania odwoławczego przez organem a następnie Sądem, w ocenie Sądu zarzut ten również nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem gdyby działanie pozwanej było zgodnie z ustawowymi terminami, nie doszłoby do omawianej w rozpoznawanej sytuacji. Nadto ewentualna kwestia złożenia odwołania od decyzji organu również w ocenie Sądu obciąża pozwaną, która jako podmiot działający w imieniu i na rzecz powódki nie powinna dopuścić do zaistnienia takiej sytuacji, a gdy już do takiej sytuacji doszłoby z winy pozwanej do podjęcia działań zmierzających co zmiany decyzji organu, przy czym podkreślić również należy, iż podmiot któremu powierzono prowadzenie spraw księgowych obciąża również odpowiedzialność za zaniechanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, co ewentualne postępowanie odwoławcze czyni nieistotnym dla rozpoznania niniejszej sprawy. Pozwana nie wykazała, że ewentualne odwołanie od decyzji wywołałoby skutek w postaci wypłaty na rzecz powódki środków objętych pozwem.

Przechodząc do oceny wysokości szkody, której doznała powódka, w tym zakresie Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego A. K., która na podstawie zebranego materiału dowodowego oraz dokumentacji ZUS dokonała ustalenia wysokości uszczerbku majątkowego powódki. Biegłe w odpowiedzi na zarzuty strony pozwanej w całości podtrzymała sporządzoną opinię oraz ustosunkowała się do podniesionych zarzutów.

Jak wynika z przedłożonej opinii, gdyby pozwana złożyła w sposób prawidłowy i terminowy wniosek o przyznanie powódce zasiłku macierzyńskiego i chorobowego, to powódka otrzymała by zasiłek macierzyński w wysokości 80% za okres od 13 października 2016 r. do 11 października 2017 r., czyli w kwocie 79 570,40 zł. Powódka otrzymała zasiłek macierzyński w wysokości 20 376,72 zł, czyli mniej o kwotę 59 193,68 zł.

Powódka poniosła szkodę w łącznej wysokości 74 495,68 zł z czego:

- kwota 15 302 zł to niewypłacony zasiłek chorobowy za okres od 18 sierpnia 2016 r. do 12 października 2016 r.;

- kwota 59 193,68 zł to różnica pomiędzy zasiłkiem macierzyńskim, który powódka by otrzymała a zasiłkiem który rzeczywiście został jej wypłacony.

Z powyższych względów zasądzeniu na rzecz powódki podlegała cała kwota objęta żądaniem pozwu po rozszerzeniu powództwa, czyli kwota 74 495,68 zł

Rozstrzygnięcie w zakresie odsetek znajduje uzasadnienie w treści art. 481 § 1 KC, zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powódkę koszty złożyło się, opłata od pozwu w kwocie 3515 zł, opłata od rozszerzonego powództwa w kwocie 79 zł, wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową (...) – zł, zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz koszt sporządzenia opinii biegłego w kwocie 700 zł oraz kwota, łącznie kwotę 9711 zł.

W punkcie III Sąd nakazał pobrać zgodnie z art. 113 ust. 1 u.k.s.c. koszty sądowe stosownie do wyniku sprawy. Łączny koszt wydatków wyniósł 2361,60 zł i w zakresie kwoty 700 zł został opłacony z zaliczki powódki. Do rozliczenia pozostało 1661,60 zł tytułem sporządzenia opinii oraz 210 zł z czego pozwaną obciąża kwota 132 zł tytułem opłaty od rozszerzonego powództwa, wobec czego Sąd nakazał pobrać od pozwanej pozostałą łączną kwotę 1793,60 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...) (r.pr. M. Ś.);

4.  (...)