Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 103/14

POSTANOWIENIE

K., dnia 10 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Henryk Haak

S.S.O. Paweł Szwedowski

S.S.O. Marian Raszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku W. M. (1)

z udziałem M. S. i mał. M. M. (1) reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego M. M.

o stwierdzenie nabycia spadku po W. M. (2)

w przedmiocie zażalenia uczestniczki postępowania M. S.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt I Ns 1874/13

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygn. akt II Cz 103/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. umorzył postępowanie w sprawie z wniosku W. M. (1) o stwierdzenie nabycia spadku po W. M. (2) z uwagi na cofniecie wniosku pismem procesowym, które wpłynęło do sądu w dniu 12 grudnia 2013 r.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy wskazał, iż wyznaczono uczestnikom postępowania 7 dniowy termin na złożenie oświadczenia woli w przedmiocie wyrażenia zgody na cofnięcie wniosku i nie sprzeciwili się oni cofnięciu wniosku.

Zażalenie na powyższe orzeczenie złożył profesjonalny pełnomocnik uczestniczki postępowania M. S. domagając się jego uchylenia i przyznania kosztów postępowania zażaleniowego. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. wskazując, iż przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie był nie tylko wniosek W. M. (1) o stwierdzenie nabycia spadku po W. M. (2), ale również wniosek uczestniczki postępowania M. S., złożony w toku rozprawy w dniu 25 listopada 2013 r., który nie został cofnięty stąd winien pozostać przedmiotem procesowania sądu a postępowanie w tym zakresie nie powinno zostać umorzone.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 670 k.p.c. przedmiotem procedowania Sądu w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku jest badanie z urzędu, kto jest spadkobiercą. W konsekwencji wbrew twierdzeniom skarżącego nie ma żadnych podstaw prawnych aby przyjąć, iż każdy złożony w sprawie testament stanowi osobny wniosek o stwierdzenie nabycia spadku.

Wskazać trzeba, że jak słusznie przyjął Sąd Rejonowy wniosek o stwierdzenie nabycia spadku został w niniejszej sprawie złożony jedynie przez W. M. (1).

W toku postępowania, tj. na rozprawie w dniu 25 listopada 2013 r., ujawniono istnienie drugiego testamentu sporządzonego przez spadkodawcę W. M. (2). Z tej przyczyny każdy z tych testamentów został otwarty przez Sąd Rejonowy (por. art. 650 k.p.c.). Z tej czynności procesowej nie sposób jednak wywieść wniosku, iż w niniejszej sprawie złożono dwa wnioski o stwierdzenie nabycia spadku, które podlegały odrębnemu rozpoznaniu przez Sąd.

Podkreślenia wymaga, iż skoro uczestniczka postępowania M. S. zainteresowana była rozstrzygnięciem merytorycznym sprawy o stwierdzenie nabycia spadku, jej profesjonalny pełnomocnik winien skorzystać z wyznaczonego terminu na sprzeciwienie się cofnięciu wniosku o stwierdzenie nabycia spadku inicjującego niniejsze postępowanie. Skoro z tej możliwości nie skorzystał Sąd Rejonowy słusznie przyjął, iż nie zajęcie stanowiska jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na cofnięcie wniosku o stwierdzenie nabycia spadku, co skutkuje umorzeniem postępowania w sprawie.

Mając na uwadze powyższe rozważania przyjąć należało, że spełnione zostały przesłanki do umorzenia postępowania w niniejszej sprawie, stąd Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.