Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

P. B. postanowił dokonać kradzieży paliwa z zaparkowanych samochodów. I tak w nocy z 3/4 stycznia 2012 roku pojechał samochodem marki S. (...) wraz z kolegą P. K., którego poznał jeszcze w szkole, na teren budowy rozdzielni elektrycznej w M., gdzie były zaparkowane samochody ciężarowe. Samochód pozostawili od strony pola, przy transformatorach, nieopodal placu budowy. Teren budowy był ogrodzony, częściowo oświetlony i dozorowany. Oskarżony wraz z P. K. podnieśli siatkę ogrodzeniową od strony pola i dostali się na teren placu budowy mając z sobą karnistry. Po wyłamaniu zamków w korkach wlewu paliwa w dwóch samochodach marki M. o nr rej (...) oraz o nr rej (...) włożyli wąż do baków tych samochodów i przy użyciu ręcznej pompki spuszczali z ich zbiorników olej napędowy przelewając go do przyniesionych z sobą karnistrów. W ten sposób P. B. i P. K. zabrali w celu przywłaszczenia 500 l oleju napędowego powodując straty w wysokości około 2500 zł na szkodę Przedsiębiorstwa Budowlanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w D..

Dowód:

- częściowe wyjaśnienia P. B.: k. 32-33, 75, 137-138, 141-142,169,

- zeznania świadka Ł. K. : k. 4-5, 199v,

- notatka urzędowa: k. 1,7, 9, 24,

- protokół zatrzymania: k. 22

Następnie, w dniu 09 stycznia 2012 roku tym samym samochodem marki S. (...) P. B., P. K. oraz K. B. (2) pojechali do komisu samochodowego (...) położonego w Ś. przy ul. (...), gdzie również zaparkowane były samochody ciężarowe i po przedostaniu się przez ogrodzenie, po uprzednim wyłamaniu zamków w korkach wlewu paliwa w pojazdach marki M. (...), M. (...), M. (...), lveco (...), M. (...), M. (...) dostali się do wnętrza zbiorników paliwowych tych pojazdów i ponownie przy użyciu pompki przelali olej napędowy do przyniesionych z sobą karnistrów. Sprawcy zabrali w celu przywłaszczenia łącznie 320 litrów oleju napędowego tym samym powodując straty w wysokości 1824 zł na szkodę firmy (...) w Ś..

Dowód:

- częściowe wyjaśnienia P. B.: k. 32-33, 75, 137-138, 141-142,169,

- zeznania świadka J. D. : k. 40, 199v,

- protokół eksperymentu procesowego: k. 36-37,

- notatka urzędowa: k. 24,

- protokół zatrzymania : k. 22,

W dniu 13 stycznia 2012 roku P. B. i P. K. udali się, tym razem samochodem marki B., do tego samego komisu samochodowego i jak poprzednio, po wyłamaniu zamków w korkach wlewu paliwa w pojazdach marki I. o nr rej (...), M. (...) o nr rej (...), R. (...) o nr rej (...) i wykorzystując podobną technikę, przy użyciu pompki i karnistrów, zabrali w celu przywłaszczenia łącznie około 180 litrów oleju napędowego o wartości 1380 zł na szkodę firmy (...) w Ś..

Dowód:

- częściowe wyjaśnienia P. B.: k. 32-33, 75, 137-138, 141-142,169,

- zeznania świadka J. D. : k. 14,

- zeznania świadka F. P. : k. 60-61, 199v

- protokół oględzin : k. 17-18 ,

- protokół zatrzymania : k. 22,

- protokół eksperymentu procesowego: k. 36-37,

- notatka urzędowa: k. 12,19,24

Wcześniej, w dniu 10 stycznia 2012 roku P. B. i P. K. pojechali do Ś. na teren budowy w okolicach wiaduktu kolejowego na trasie Ś.- Ś. i tam po uprzednim wyłamaniu korka wlewu paliwa w koparce marki A. dostali się do wnętrza zbiornika paliwowego i zabrali w celu przywłaszczenia 90 litrów oleju napędowego tym samym powodując straty w wysokości 570 zł na szkodę B. (...) Polska we W..

Dowód:

- częściowe wyjaśnienia P. B.: k. 32-33, 75, 137-138, 141-142,169,

- zeznania świadka D. U. : k. 52, 199v,

- notatka urzędowa: k. 24, 53,

- protokół zatrzymania : k. 22,

P. B. urodził się (...) w Ś., posiada wykształcenie gimnazjalne, jest kawalerem, bezdzietnym, bezrobotnym, bez majątku, utrzymującym się z prac dorywczych o dochodzie miesięcznym w wysokości 1000 zł Oskarżony był uprzednio karany sądownie.

Dowód:

- dane osobowe: k. 32,

- zapytanie o karalność: k. 130,

W swoich wyjaśnieniach oskarżony słuchany po raz pierwszy w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zarzucanych mu czynów popełnionych w nocy z 3 / 4 stycznia 2012 r. w M., oraz w dniach 9 i 13 stycznia 2012r. w Ś. po czym po przedstawieniu mu zarzutów w dniu 15 marca 2012 słuchany przed Prokuratorem oświadczył, iż przyznaje się jedynie do przestępstw popełnionych w dniu 13 stycznia 2012 roku w Ś. oraz popełnionego w dniu 10 stycznia 2012r roku w Ś. zaś z pozostałymi nie ma nic wspólnego, a nadto zaprzeczył by brał udział w przestępstwie wspólnie z K. B. (2). W trakcie przeprowadzonej konfrontacji z P. K. oskarżony P. B. przyznał, że dopuścił się włamań do aut w M. na transformatorni, dwóch w Ś. w firmie (...) oraz jednego w Ś. na budowie koło wiaduktu kolejowego z P. K., a na jednym z włamań w Ś. był też z nimi K. B. (2) i oświadczył, że w Prokuraturze nie przyznał się do wszystkich zarzutów ze strachu, że zostanie na dłużej w więzieniu bo jest ich za dużo. Będąc ponownie słuchanym po przeprowadzonej konfrontacji oskarżony ponownie potwierdził swoje sprawstwo wszystkich zarzucanych mu czynów włamania do samochodów i kradzieży paliwa wspólnie z P. K., w tym jednego w Ś. także z K. B. (2), a także obawę przed długą karą więzienia, co spowodowało, że nie przyznał się do wszystkich zarzutów, a co było głupotą. Wyraził także skruchę stwierdzając, że bardzo żałuje swojego postępowania i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Przed sądem oskarżony przedstawił odmienną wersję swoich wyjaśnień zaprzeczając sprawstwu włamania i kradzieży w M., a także stwierdził, treść protokołów zawierających jego wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego w zakresie tego czynu jest nieprawdziwa, a przyznał się do jego popełnienia ze strachu bo policjanci przesłuchujący jego i P. K. namawiali ich do przyznania się do niego w ten sposób, żeby mówili prawdę bo jak nie to pójdą na dołek. Oskarżony nie potrafił wyjaśnić dlaczego nie przyznawał się wcześniej do obu czynów popełnionych w Ś..

Sąd zważył co następuje :

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że wina i sprawstwo w zakresie zarzucanych P. B. czynów, tj. czterech występków z art. 279§1 kk oraz nie budzi żadnych wątpliwości.

Dokonując ustaleń w sprawie Sąd oparł się w głównej mierze na materiale dowodowym w postaci dokumentów, tj. protokole eksperymentu procesowego, protokole oględzin, protokole zatrzymania, konfrontacji oskarżonego z P. K., oraz notatkach urzędowych. Ponadto za podstawę ustaleń przyjęte zostały zeznania świadków Ł. K. , D. U., J. D., F. P., a także wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, gdzie przyznaje się do wszystkich postawionych mu zarzutów i podaje przyczyny dla których zmieniał swoje wyjaśnienia.

Z powyższych dokumentów oraz z zeznań świadków Ł. K., D. U., J. D., F. P. uzupełnionych wyjaśnieniami skarżonego P. B. w części, gdzie w całości potwierdza swoje sprawstwo wynika jednoznacznie, iż działając on wspólnie z dobrym kolegą P. K., a jednorazowo również z K. B. (2) dopuścił się trzykrotnie włamań do zaparkowanych samochodów ciężarowych, oraz jednokrotnie do koparki marki A., a następnie kradzieży ze zbiorników paliwowych tych pojazdów oleju napędowego we wskazanych przez pokrzywdzonych ilościach, a to w nocy z 3/4 stycznia 2012 roku pojechał samochodem wraz z kolegą P. K., którego poznał dużo wcześniej w szkole, na teren budowy rozdzielni elektrycznej w M., gdzie ukradli 500 litrów oleju napędowego o czym zeznawał świadek Ł. K., w dniu 09 stycznia 2012 roku P. B., P. K. oraz K. B. (2) pojechali do komisu samochodowego (...) położonego w Ś. przy ul. (...) i wspólnie ukradli 320 litrów oleju napędowego o czym zeznawał świadek J. D., w dniu 10 stycznia 2012 roku oskarżony wraz z P. K. pojechali do Ś. na teren budowy i wspólnie ukradli 90 litrów oleju napędowego ze zbiornika koparki , z tym że zostali spłoszeni przez dozorcę i jeden napełniony 30 litrowy karnister zostawili w pobliżu miejsca zdarzenia czym zeznawał świadek D. U. oraz w dniu 13 stycznia 2012 roku P. B. i P. K. udali się, do tego samego komisu samochodowego co poprzednio i wspólnie ukradli 180 litrów oleju napędowego o czym zeznali świadkowie J. D. i stróż F. P.. Wszystkie te kradzieże zostały dokonane po uprzednim wyłamaniu zamków do zbiorników paliwowych zaparkowanych tam i wskazanych przez świadków pojazdów, o czym świadczą uszkodzenia zamków ich zbiorników paliwowych. Technikę kradzieży opisał sam oskarżony podając iż kradzieży dokonywali każdorazowo przy użyciu pompki ręcznej i posługując się nią przelali z tych zbiorników olej napędowych do przyniesionych z sobą karnistrów, a następnie sprzedali go okazyjnie nieustalonym osobom po dużo niższej od rynkowej cenie, a pieniądze uzyskane z tej sprzedaży podzielili między siebie. Przesłuchani w sprawie świadkowie spójnie i rzeczowo opisali w jakich okolicznościach ujawnili fakt dokonanych włamań oraz jakie przez to ponieśli szkody podczas poszczególnych zajść. Powyższe dowody, w świetle całości zgromadzonego w sprawie materiału, Sąd uznał za dowody nie budzące żadnych zastrzeżeń co do ich prawdziwości, a zatem pewne i wyczerpujące. Mając na względzie, że zeznania w/w świadków w całości korelują z pozostałym materiałem dowodowym, a także częściowo z wyjaśnieniami samego oskarżonego, Sąd w całości przypisał im walor wiarygodności czyniąc w oparciu o nie ustalenia w spawie.

Oceniając natomiast wyjaśnienia P. B. Sąd doszedł do przekonania, iż jedynie fragmentarycznie mogą one być uznane za wiarygodne i odzwierciedlające ustalony stan faktyczny. Oskarżony bowiem będąc słuchany przed Prokuratorem zaprzeczając swojemu sprawstwu w zakresie występku dokonanego w M. oraz występku dokonanego w dniu 9 stycznia 2012 roku w Ś., wyjaśnił następnie przyczynę zmiany swojej postawy podczas czynności konfrontacji z P. K. , a następnie także podczas ponownie składanych po tej konfrontacji wyjaśnień, gdzie tę przyczynę potwierdził i przyznał się do wszystkich przedstawionych mu zarzutów. Podał on bowiem szczerze i wiarygodnie, iż to strach przed wysoką karą pobawienia wolności z uwagi na wielość dokonanych przez niego przestępstw, z czego zdał sobie sprawę zbyt późno, spowodował zmianę tych wyjaśnień, a zatem zmiana ta, jak też i kolejna zmiana wyjaśnień oskarżonego już przed sądem orzekającym, gdzie ponownie zaprzeczał swojemu udziałowi w dokonaniu występku w M., były efektem obieranej przez oskarżonego linii obrony w celu umniejszenia swojego zawinienia by w ten sposób uniknąć zasłużonej kary, i chociaż formy tej obrony były uprawnione, to jednak w świetle całości materiału dowodowego, nie mogły być skuteczne.

Analogicznie jak zmianę wyjaśnień oskarżonego , a więc jako dążenie do umniejszenia winy, sąd ocenił również jego twierdzenia jakoby zbiorniki paliwowe pojazdów nie były zamknięte, bowiem fakt wyłamania zamków potwierdzają zeznania świadków, notatki urzędowe i uszkodzenia stwierdzone w protokole oględzin. Także z sobie wiadomych tylko przyczyn oskarżony zaprzeczał udziałowi K. B. (2) w jednym z dokonanych przestępstw, a to w dniu 9 stycznia 2012 roku w komisie samochodowym w Ś..

Reasumując Sąd dał wiarę jedynie tym częściom wypowiedzi oskarżonego, które znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym i w oparciu o które sąd czynił ustalenia faktyczne w sprawie, natomiast w pozostałym zakresie uznał wyjaśnienia W. S. za niekonsekwentne i nieprawdziwe, w związku z czym odmówił im waloru wiarygodności.

W świetle powyższych rozważań Sąd uznał, iż oskarżony swoim zachowaniem w pełni zrealizował znamiona wszystkich zarzucanych mu czynów stanowiących występki z art. 279§1 kk Przełamując on bowiem zabezpieczenia chroniąc dostęp do mienia pokrzywdzonych, w postaci zamków do zbiorników paliwowych poszczególnych pojazdów, dokonał zaboru znajdującego się w tych zbiornikach oleju napędowego , co stanowi o tym, iż P. B. dopuścił się czterech występków z art. 279§1kk.

Uznając zatem oskarżonego winnym popełnienia czynów opisanych w punkcie od 1 do 4 części wstępnej wyroku, tj. występków z art. 279§1 kk przy zastosowaniu art. 91§1 kk, z racji, iż wszystkie te czyny popełnione zostały w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób, zanim zapadł pierwszy wyrok co do któregokolwiek z nich, Sąd wymierzył P. B. karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu orzeczone kara jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów i stanowić będzie dostateczny wyraz represji karnej oraz zapewni realizację postanowionych przed nią celów w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej.

Przy wymiarze kar Sąd kierował się dyspozycją art. 53§1 i 2 kk stąd też jako okoliczność obciążającą uznał wysoki stopień społecznej szkodliwości tego typu występków, wyrażający się w nagminnym występowaniu analogicznych zachowań na terenie całego kraju. Ponadto za okoliczność obciążającą Sąd przyjął sposób działania oskarżonego wyrażający się w braku poszanowania cudzej własności, chęci łatwego i szybkiego zysku oraz uprzednią karalność oskarżonego za przestępstwa podobne.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął natomiast pod uwagę stosunkowo młody wiek oskarżonego oraz wyrażoną przez niego skruchę zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak też w ostatnim słowie przed sądem i zobowiązanie się do podjęcia pracy zarobkowej w celu spłacania poniesionych przez pokrzywdzonych szkód wraz ze skierowaną prośbą o umożliwienie mu tego w warunkach wolnościowych.

Biorąc pod uwagę postawę oskarżonego, mimo jego uprzedniej dwukrotnej karalności za przestępstwa podobne sąd postanowił dać mu szansę i złożył pozytywną prognozę kryminologiczną wobec P. B. i stąd Sąd na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby lat 5 (pięciu). Zdaniem Sądu korzystniejszym w kontekście oddziaływania kary będzie długotrwałe zawieszenie jej wykonania i poddanie oskarżonego wzmożonej samokontroli, pod nadzorem wyznaczonego na podstawie art. 73 §2 kk kuratora sądowego, niż izolowanie w/w od społeczeństwa. Świadomość bowiem zagrożenia wykonania orzeczonej kary, w przypadku ponownego naruszenia prawa, będzie wystarczającym argumentem dyscyplinującym oskarżonego i w dostateczny sposób zweryfikuje postawioną pozytywną prognozę kryminologiczną. W ocenie Sądu zawieszenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności w wypadku oskarżonego bardziej odstraszy go od ponownej kolizji z prawem, niż jego pobyt w więzieniu, a więc cel wymierzonej kary zostanie spełniony.

Mając na względzie fakt, iż orzeczona wobec oskarżonego kara pozbawienia wolności została warunkowo zawieszona na okres próby, a oskarżony działał z chęci zysku, Sąd uznał za zasadne na podstawie art. 71§1 kk orzec wobec niego karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na najniższa kwotę 10 zł przy uwzględnieniu sytuacji materialnej oskarżonego.

Na poczet orzeczonej w punkcie IV wyroku kary grzywny – na mocy art. 63 § 1 kk - Sąd zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego jego zatrzymania w przedmiotowej sprawie w dniu 19 stycznia (...)., przyjmując, że jeden dzień zatrzymania jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

Mając na względzie sytuację rodzinną i materialną oskarżonego Sąd na podstawie art. 624§1 kpk zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości, uznając, iż w obecnej sytuacji ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe.