Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 lutego 2018 roku

Sąd Okręgowy w Toruniu III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonaniem Orzeczeń Karnych w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Mirosław Maleszka

po rozpoznaniu skargi M. P., s. R.

na decyzję Dyrektora Zakładu Karnego (...) w G. z dnia 9 stycznia 2018 roku o ukaraniu karą dyscyplinarną nagany

na podstawie art. 7 § 5 kkw

postanawia

I.  Uchylić zaskarżoną decyję ,

II.  Zwolnić skazanego od zapłaty wydatków postępowania, którymi obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2018 roku Dyrektor wymierzył skazanemu karę dyscyplinarną opisaną powyżej.

Decyzję zaskarżył w terminie skazany

Skarga nie została pozytywnie rozpoznana przez Dyrektora ZK (...) w G..

Sąd Penitencjarny zważył co następuje:

Instytucja skargi przewidziana w art. 7 § 1 kkw przysługuje tylko z powodu niezgodności skarżonej decyzji z prawem.

Przedmiotowa decyzja wydana została zgodnie z przepisami, przez kompetentny organ, w ramach obowiązującej procedury, w oparciu o miarodjany materiał dowodowy. Podnieść należy, że w procesie wydawania zaskarżonej decyzji ocena przesłanek leżała w gestii Dyrektora. W przedmiotowej sprawie jednak ocena skłania – zdaniem sądu – do odmiennej konkluzji niż ta, zaprezentowana w skarżonej decyzji.

Porządkując fakty należy podnieść, co następuje.

W dniu 9 stycznia 2018 roku Dyrektor ZK (...) w G. wymierzył skazanemu karę dyscyplinarną nagany . Skazany został pouczony o trybie i terminie złożenia skargi do sądu.

Organ postępowania wykonawczego, czyniąc zadość wymogom art. 144§3 kkw, precyzyjnie określił przekroczenie skazanego, tym samym zakreślił granice postępowania sądowego wszczętego skargą skazanego. Zgodnie z treścią decyzji, skazany dopuścił się przekroczenia polegającego na tym, że naruszył postanowienia §16 ust. 3 pkt. 1 Porządku Wewnętrznego, tj. podczas widzenia nie miał na sobie bluzy, stanowiącej własność Zakładu Karnego. Innymi słowy , skazany został ukarany za to, że dnia 30 grudnia 2017 roku , udał się na widzenie ze swoją matką, bez bluzy (skarbowej), przy czym zgodnie z powołanym przepisem §16 ust. 3 pkt. 1 skazani odbywający karę w zakładzie typu zamkniętego na widzenia udają się w bluzie dostarczonej przez administrację jednostki penitencjarnej.

Skazany nie założył bluzy tylko z jednego powodu: wyprał ją, była mokra. Tego ustalenia nikt nie kwestionuje. To co najistotniejsze przy tym, skazany dowiedział się o wizycie matki w dniu 30 grudnia 2017 r. Brak podstaw do dokonania innych ustaleń. Nie można przyjąć, że skazany mając wiedzę o wizycie matki, celowo wyprał bluzę, co umożliwiać miało mu udanie się na salę widzeń w odzieży własnej.

Ukaranie dyscyplinarne za brak bluzy skarbowej na widzeniu z matką , w realiach znamiennych faktem, że bluza ta była mokra, uprawnia do tezy, że administracja jednostki żąda, by skazany udał się na widzenie z matką w mokrej odzieży wierzchniej albo z widzenia zrezygnował. To nie jest moralnie uzasadnione i nie ma takich racji, by taką alternatywę zaakceptować. Tym samym nie można zaakceptować kary wymierzonej skazanemu. Powyższa konkluzja jest na tyle oczywista, że nie wymaga żadnych dalszych rozważań. Pozbawiony wolności nie może stawać przed wyborem : widzenie z matką, z tym że w mokrej odzieży albo rezygnacja z widzenia.

Sąd nie traci przy tym z pola widzenia, że skazany nie miał prawa wyprać bluzy. Rzecz w tym, że nie za to został ukarany. Treść decyzji o ukaraniu jest jednoznaczna. Skazany nie został ukarany za wypranie bluzy, tylko za jej brak na widzeniu z matką.

Powołane w skardze okoliczności dotyczące zachowania funkcjonariuszy nie zostały potwierdzone obiektywnymi dowodami a co istotniejsze, nie miały wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Tym samym decyzję o ukaraniu należało uchylić.

O kosztach orzeczono na mocy art. 624§1 kok w zw. z art. 1§2 kkw.

(...)