Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I S 60/17

POSTANOWIENIE

Dnia 9 listopada 2017 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący

SSA Mieczysław Brzdąk (spr.)

Sędziowie :

SA Joanna Kurpierz

SA Ewa Solecka

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2017 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

skargi P. M.

o stwierdzenie przewlekłości postępowania toczącego się przed Sądem Okręgowym w K. pod sygnaturą akt III Ca 1038/16

p o s t a n a w i a :

1) stwierdzić, że w sprawie Sądu Okręgowego w K. III Ca 1038/16 nastąpiła przewlekłość postępowania od 19 listopada 2016 roku do 4 lipca 2017roku;

2) przyznać P. M. od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w K. 2000 zł (dwa tysiące) złotych;

3) zwrócić skarżącemu 200 (dwieście) złotych uiszczonej tytułem opłaty od skargi;

4) oddalić skargę w pozostałym zakresie.

SSA Ewa Solecka SSA Mieczysław Brzdąk SSA Joanna Kurpierz

Sygn. akt I S 60/17

UZASADNIENIE

Skarżący P. M. w skardze wniesionej 9 sierpnia 2017r. na przewlekłość postępowania w sprawie III Ca 1038/16 Sądu Okręgowego w K., (która, po usunięciu braków wpłynęła do Sądu Apelacyjnego w Katowicach w dniu 6 września 2017 r) domagał się stwierdzenia przewlekłości postępowania w tej sprawie, zasądzenia od Skarbu Państwa kwoty 20.000 zł a także kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę Prezes Sądu Okręgowego w K. wniósł o jej oddalenie powołując się na to, że sprawa została skierowana na rozprawę zgodnie z kolejnością wpływu i nie było żadnych szczególnych okoliczności, które nakazywałyby rozpoznanie jej poza kolejnością.

Sąd Apelacyjny ustalił co następuje.

W dniu 27 czerwca 2016 r. rozpoznający sprawę w pierwszej instancji Sąd Rejonowy w Jaworznie wydał postanowienie, którym oddalił wniosek P. M. o stwierdzenie zasiedzenia. W dniu 1 lipca 2016r pełnomocnik wnioskodawcy złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia postanowienia, a po wniesieniu, w dniu 9 sierpnia 2016 roku, przez wnioskodawcę apelacji, Sąd Rejonowy przedstawił akta sprawy wraz z apelacją, Sądowi Okręgowemu w K.. Akta do tego Sądu wpłynęły w dniu 19 października 2016 r.

W dniu 5 lipca 2017 r. Przewodniczący III Wydziału Cywilnego Odwoławczego wydał zarządzenie o wyznaczeniu sędziego sprawozdawcy i o wyznaczeniu terminu rozprawy na dzień 15 listopada 2017 roku.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Przede wszystkim zauważyć należy, że nie można przyjąć, że przewlekłość postępowania wystąpić mogła bezpośrednio po wpływie sprawy do Sądu Okręgowego w K., oczywiste jest bowiem, że każda sprawa poddana musi być kontroli formalnej, co – w zależności od wielkości wpływu spraw i od stopnia ich skomplikowania – musi zająć od kilku dni do miesiąca. Po tym czasie oczekiwać należy podjęcia odpowiednich czynności w celu nadania sprawie biegu i jej merytorycznego rozpoznania.

Uwzględniając, że sprawa wpłynęła do Sądu Okręgowego w dniu 19 października 2016 roku, przyjąć należy, że w normalnym toku rzeczy czynności w sprawie podjęte winny były zostać najpóźniej 19 listopada 2016 r. Tymczasem podjęto je dopiero w dniu 5 lipca 2017 r., a więc z ponad ośmiomiesięcznym opóźnieniem. Wprawdzie okres pomiędzy datą zarządzenia o wyznaczeniu rozprawy a jej terminem wynosi ponad trzy miesiące to jednak termin ten można potraktować jako mieszczący się w rozsądnych granicach. Jest bowiem rzeczą oczywistą, że pomiędzy wyznaczeniem rozprawy a jej przeprowadzeniem musi upłynąć pewien czas, choćby ze względu na konieczność zawiadomienia z odpowiednim wyprzedzeniem uczestników postępowania.

W takim stanie rzeczy należało przyjąć, że w postępowaniu Sądu Okręgowego w K. w sprawie III Ca 1038/16 doszło do przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 1259) w okresie od 19 listopada 2016 roku do 4 lipca 2017 roku.

Stwierdzenie przewlekłości postępowania w wyżej oznaczonym zakresie nie oznacza jednak, że odpowiedzialność za ten stan rzeczy należy przypisać samemu Sądowi Okręgowemu w K. czy też jego funkcjonariuszom. Oczywiste jest, co słusznie podkreśla Prezes wymienionego Sądu, że skierowanie sprawy na rozprawę musiało nastąpić zgodnie z kolejnością wpływu bowiem na wcześniejsze terminy kierowane być musiały te sprawy, które do III Wydziału Cywilnego Odwoławczego wpłynęły wcześniej.

Jak to trafnie zauważył Sąd Apelacyjny w Katowicach w sprawie I S 16/17 w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz Sądu Najwyższego strona (obywatel) nie może ponosić negatywnych konsekwencji zaniedbań Państwa w stworzeniu sądom warunków do rytmicznego, w rozsądnym terminie, rozpoznawania spraw. Nie musi, a nawet nie może zatem strony interesować to, że (między innymi na skutek „zamrożenia” wielu etatów orzeczniczych przez Ministra Sprawiedliwości i na skutek skierowania przezeń licznych sędziów do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości) kadra sędziowska w ogólności, w tym w III Wydziale Cywilnym Odwoławczym Sądu Okręgowego w K., jest zbyt szczupła, by podołać spoczywającym na niej obciążeniom i by w pożądanym, rozsądnym terminie podjąć czynności procesowe adekwatne do stanu sprawy. Z punktu widzenia przepisów ustawy z 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 1259) okoliczność, że przyczyn nierozpoznania wniesionej przez skarżącego apelacji upatrywać należy w okolicznościach nie obciążających Sądu Okręgowego, dla stwierdzenia przewlekłości jest obojętna, przy czym z uwagi na wyraźne unormowanie ustawowe skutki tego stanu rzeczy ponosi Sąd Okręgowy.

Oceniając zasadność zgłoszonego w skardze żądania przyznania kwoty 20 000 zł z tytułu przewlekłości zauważyć należy, że okoliczności sprawy nie wskazują na to, że przedłużanie się postępowania w bardzo znacznym wymiarze naruszyło dobra skarżącego, zwłaszcza w kontekście tego, że posiedzenie, na którym jego apelacja ma zostać rozpoznana, zostało już wyznaczone i że w dniu 15 listopada 2017r oczekiwać można zakończenia postępowania. Za odpowiednie do skali przewlekłości i do wynikłych stąd negatywnych odczuć skarżącego uznał Sąd Apelacyjny zadośćuczynienie w wysokości 2000 zł. W konsekwencji żądanie przyznania kwoty przewyższającej tę sumę ulegało oddaleniu.

Z powyższych względów Sąd Apelacyjny na podstawie art. 12 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki orzekł jak w sentencji.

SSA Ewa Solecka SSA Mieczysław Brzdąk SSA Joanna Kurpierz

I S 60/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE