Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 czerwca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: sędzia Jolanta Łanowy-Klimek

Sędziowie: Grzegorz Tyrka

(del.) Anna Capik-Pater

po rozpoznaniu sprawy 26 czerwca 2020 w G.

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie P. M.

przeciwko PPHU (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda P. M.

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Zabrzu

z dnia 13 grudnia 2019 sygn. akt IV P 285/19

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone zarządzenie

Sygn. akt VIII Pz 6/20

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2019 r. powód P. M. wniósł do Sądu Rejonowego w Zabrzu pozew przeciwko PPHU (...) sp. z o.o. w R., w którym podnosił m.in. , iż jego były pracodawca wystosował do niego wezwanie do zapłaty, w którym domagał się zwrotu wypłaconego wynagrodzenia. Powód twierdził, iż zachowanie pracodawcy jest bezprawne , twierdził, iż wypowiedział umowę o pracę, w trybie natychmiastowym, pracodawca zaś w świadectwie pracy błędnie określił okres zatrudnienia. Z tego względu powód nie mógł podjąć pracy. Dlatego wskazał, iż domaga się odszkodowania.

Zarządzeniem z 5 grudnia 2019 r. (doręczonym powodowi w dniu 12 grudnia 2019 r.) Sąd Rejonowy wezwał powoda do uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez wskazanie podania czego domaga się od pozwanej (określenie żądania) – w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pozwu.

W piśmie z 13 grudnia 2019 r. powód wskazał, że domaga się rezygnacji pozwanej ze swoich roszczeń finansowych wobec jego osoby, przedstawionych w wezwaniu z 21 listopada 2019 r., na kwotę 593,20 zł za lipiec 2019 r. oraz 178,27 zł za sierpień 2019 r. Jednocześnie podniósł, że w przypadku braku rezygnacji z ww. roszczeń, powód domaga się odszkodowania w kwocie j.w. zasądzenia od pozwanej ww. kwot, które następnie zwróci pozwanej, aby strony nie miał wobec siebie roszczeń.

Zarządzeniem z 13 grudnia 2019 r. Przewodnicząca w Sądzie Rejonowym w Zabrzu, na mocy art. 130 § 2 k.p.c., zwróciła pozew P. M.. W uzasadnieniu wskazano, że z treści pisma powoda z 13 grudnia 2019 r. nie wynika, aby powód miał jakieś żądanie względem pozwanej, a zawiera ono wyłącznie wyrażanie stanowiska powoda odnośnie pozasądowego wezwania do zapłaty skierowanego do niego przez byłego pracodawcę.

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył powód, wskazując że Sąd ma obowiązek rozpatrywać jego pozew. Nadto wskazał, że wezwano go do uzupełnienia pozwu, mimo że jego treść była wystarczająca do rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd Okręgowy zwa­żył, co następuje:

Zażalenie powoda zasługuje na uwzględnienie .

Zgodnie z unormowaniem przepisu art. 187 § 1 k.p.c., pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać dokładne określenie żądania, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna.

Z kolei jak stanowi art. 130 § 1 k.p.c. jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym.

Po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca pismo stronie. Pismo zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu (art. 130 § 2 k.p.c.).

W przedmiotowej sprawie powód został prawidłowo wezwany przez Sąd pierwszej instancji do uzupełnienia braków formalnych złożonego pozwu poprzez określenie swojego żądania względem pozwanej – w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pozwu.

W ocenie Sądu Okręgowego powód wypełnił nałożony na niego obowiązek określenia żądania pozwu.

Powód w piśmie z 13 grudnia 2019 r., złożonym w terminie, wyjaśnił że domaga się rezygnacji pozwanej ze swoich roszczeń finansowych wobec jego osoby, przedstawionych w skierowanym do niego wezwaniu z 21 listopada 2019 r. o zwrot nadpłaconego wynagrodzenia w kwotach 593,20 zł za lipiec 2019 r. oraz 178,27 zł za sierpień 2019 r. Wskazał również, że w przypadku braku rezygnacji z ww. roszczeń, powód domaga się zasądzenia od pozwanej ww. kwot, które następnie zwróci pozwanej.

W ocenie Sądu drugiej instancji brak jest podstaw do uznania, że powód nie usunął braków formalnych pozwu zgodnie z wezwaniem Sądu pierwszej instancji. Oceniając pismo powoda z 13 grudnia 2019 r. można mieć pewne zastrzeżenia co do formy oraz sposobu artykułowania swoich żądań przez powoda. Nie sposób natomiast zgodzić się ze stanowiskiem przedstawionym w uzasadnieniu zarządzenia o zwrocie pozwu, w którym wskazano, że z treści pisma powoda nie wynika, aby powód miał jakieś żądanie względem pozwanej. Zdaniem Sądu Okręgowego powód – na tyle, na ile potrafił – określił żądanie pozwu, a zatem brak było podstaw do zwrócenia pozwu z powodu nieuzupełnienia braków formalnych.

Należy również zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 467 § 3 ¹ k.p.c. stronę wnoszącą pismo wszczynające postępowanie wzywa się do usunięcia jego braków, tylko gdy braki te uniemożliwiają przeprowadzenie posiedzenia przygotowawczego z udziałem strony wnoszącej pismo.

Posiedzenie przygotowawcze służy także usunięciu braków pisma wszczynającego postępowanie w zakresie niezbędnym do nadania sprawie prawidłowego biegu oraz, w razie potrzeby, ustaleniu przez sąd dowodów do przeprowadzenia z urzędu, a także wyjaśnieniu innych okoliczności istotnych dla prawidłowego i szybkiego rozpoznania sprawy (art. 467 § 3 ² k.p.c.).

Z kolei jak wynika z art. 205 ⁶ § 1 k.p.c. na posiedzeniu przygotowawczym przewodniczący ustala ze stronami przedmiot sporu i wyjaśnia stanowiska stron, także w zakresie prawnych aspektów sporu.

Należy zatem wskazać, że w przypadku dalszych wątpliwości co do przedmiotu sporu w sprawie pracowniczej, Sąd pierwszej instancji winien skorzystać z możliwości jakie oferuje posiedzenie przygotowawcze i – zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami – dążyć do ich wyjaśnienia.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy w Gliwicach uznał zażalenie powoda na zarządzenie Przewodniczącej z 13 grudnia 2019 r. w kwestii zwrotu pozwu za zasadne i w oparciu o przepisy art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 3 k.p.c. i art. 398 k.p.c. orzekł, jak sentencji.