Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI GC 287/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Michalina Sanecka

Protokolant: st. sekr. sądowy Halina Ramska

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2014 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: N. F. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowa (...) w R.

przeciwko : H. F. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) w R.

o wydanie ruchomości

I. nakazuje pozwanemu H. F. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) w R. wydanie powódce N. F. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowa (...) w R. strugarkę czterostronną W.-U. 23EL nr fabryczny (...) w terminie 7 dni od uprawomocnienia się wyroku.

II. zasądza od pozwanego H. F. na rzecz powódki N. F. kwotę 19.717,00, zł. (dziewiętnaście tysięcy siedemset siedemnaście złotych) tytułem kosztów postępowania w tym kwotę 7.217 zł. ( siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt GC 287/11

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 17 marca 2014 r.

Powód N. F. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowa (...) w R. domagała się zwolnienia od egzekucji i nakazanie pozwanemu wydanie jej strugarki czterostronnej W.-U. 23 EL, nr fabryczny (...).

W uzasadnieniu powódka wskazała, że przedmiotowa strugarka stanowiła własność J. F., który zezwolił pozwanemu na jej użytkowanie. W dniu 18 listopada 2010 r. strugarka została zakupiona przez powódkę, lecz do chwili obecnej pozwany nie wydał jej właścicielce.

Pozwany H. F. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą PPHU (...) w R. wniósł o oddalenie powództwa zarzucając, że zbycie przez J. F. strugarki prowadziło do pokrzywdzenia wierzycieli, przez co umowa zbycia jest nieważna.

Podniósł też, że przedmiotowa strugarka zajęta jest w wykonaniu postanowienia o zabezpieczeniu w procesie uznania umowy o przeniesienie własności strugarki za nieważną.

Na rozprawie w dniu 10 lutego 2012 r. Sąd zawiesił postępowanie do czasu zakończenia sprawy zawisłej pod sygn. akt VI GC 14/12 o uznanie czynności za nieważną, tj. o ustalenie właściciela przedmiotowej strugarki.

W sprawie z powództwa H. F. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą PPHU (...) w R. p-ko N. F. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowa (...) w R. o uznanie czynności za bezskuteczną, Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy wyrokiem z dnia 7 grudnia 2012 r, sygn. akt VI GC 14/12 powództwo oddalił.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że umowa z dnia 18.11.2010 r. o zakup strugarki jest ważna, a wiec właścicielką strugarki jest powódka.

Od wyroku tego apelację złożył H. F..

Sąd Okręgowy w Rzeszowie postanowieniem z dnia 5 czerwca 2013 r, sygn. akt VI GC 14/12 odrzucił apelację powoda, ponieważ nie została opłacona.

Postanowieniem z dnia 22 lipca 2013 r. Sąd nadał klauzulę wykonalności wyrokowi z dnia 7 grudnia 2012 r, sygn. akt VI GC 14/12.

Sprawa VI GC 287/11 została podjęta postanowieniem z dnia 6 września 2013 r.

Na rozprawie w dniu 17 marca 2014 r. pełnomocnik powoda sprecyzował swoje roszczenie w ten sposób, że domaga się nakazania wydania strugarki przez pozwanego.

Słuchany na rozprawie w dniu 17 marca 2014 r. w charakterze strony pozwany H. F. przyznał, że przedmiotowa strugarka nigdy nie była jego własnością i nie ma żadnego tytułu do jej posiadania.

Strugarkę zatrzymał, bo uważał, że ma takie prawo ponieważ ma roszczenia wobec jej byłego właściciela.

Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanego, gdyż znajduje potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym.

Sąd zważył co następuje :

Ponieważ zgodnie z art. 744 § 1 kpc postępowanie zabezpieczające polegające na zajęciu strugarki upadło, uzasadnione było sprecyzowanie żądania pozwu przez powoda, że dochodzi wydania strugarki.

Jak ustalono wyżej, przedmiotowa strugarka nigdy nie była własnością pozwanego, a pozwany miał tego pełną świadomość.

Zatrzymując bez podstawy prawnej cudzą rzecz, pozwany dopuścił się czynu niedozwolonego.

Zgodnie z art. 415 kc kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Wydanie rzeczy bezprawnie zatrzymanej właścicielce jest naprawieniem szkody.

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach orzeczono w myśl art. 98§ 1 kpc.

(...)

(...)

(...).