Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2020 roku

Sąd Apelacyjny w Lublinie, I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2020 roku w Lublinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w D.

przeciwko Zakładom (...) Spółce Akcyjnej w Ł.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia
30 sierpnia 2019 roku, sygnatura akt IX GC 455/18

I.  oddala apelację ;

II.  zasądza od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w D. na rzecz Zakładów (...) Spółki Akcyjnej w Ł. kwotę 4.050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) zł tytułem kosztów postepowania apelacyjnego.

I AGa 56/20

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2019 roku Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił powództwo oddala powództwo (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. przeciwko pozwanym Zakładom (...) Spółce Akcyjnej w Ł. o zapłatę kwoty 90.820,87 zł z odsetkami i zasądził od powodowej Spółki na rzecz pozwanej kwotę 5.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powód domagał się zasądzenia od pozwanej Spółki odszkodowania w wysokości 90.280,87 zł na podst. art. 415 kc co uzasadniał tym, że w dniu 19 września 2015 roku zawarł z J. S. umowę przewłaszczenia, na mocy której J. S. celem zabezpieczenia wierzytelności powodowej spółki z tytułu dostawy przeniósł na własność tej spółki tuczniki w ilości 400 sztuk, o numerze kolczyków (...). Zabezpieczona wierzytelność nie została zaspokojona. Następnie pozwany w dniu 11 stycznia 2016 roku odebrał od J. S. tuczniki w ilości 198 sztuk oznakowane kolczykami o numerze (...), a z tytułu zapłaty za odebrane tuczniki przekazał kwotę 90.820,87 z na rachunek spółki pod firmą (...) sp. z o.o. (obecnie (...) sp. z o.o.) choć uzyskał informacje, że przedmiotowe tuczniki stanowiły własność powoda ze względu na umowę przewłaszczenia z dnia 19 września 2015 roku.

Pozwane Zakłady (...) Spółka Akcyjna w Ł. wnosiły o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania,

Sąd pierwszej instancji uznał powództwo za bezzasadne. Okoliczności faktyczne stanowiące podstawę rozstrzygnięcia sąd pierwszej instancji zawarł w uzasadnieniu wyroku k. 235 – 244.

Wyrok sądu pierwszej instancji zaskarżyła powodowa Spółka - (...) apelacją z dnia 6 marca 2020 r, w której zarzuciła :

- naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treści wyroku tj. art. 328 § 2 kpc poprzez odstąpienie od ustaleń czy po stronie pozwanej nastąpiło nabycie własności przedmiotowych tuczników na podstawie art.169 § 1 kc. ;

- naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 232 kpc przez całkowite przyznanie wiarygodności zeznaniom i oświadczeniom pozwanej pomimo iż z załączonych dokumentów wynikały inne wnioski ;

- naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treści wyroku tj. art. 233 § 1 kpc poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego polegająca na pominięciu istotnych faktów mających wpływ na wynik posterowania ;

- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przejęciu, że w ustalonym stanie faktycznym pozwana jako profesjonalista w swojej dziedzinie dochowała należytej staranności w działaniu działała w dobrej wierze .

Wskazując na powyższe zarzuty skarżąca domagała się zmiany zaskarżonego wyroku i orzeczenie co do istoty sprawy przez uwzględnienie podnoszonych zarzutów w całości i zasądzenia kosztów, ewentualnie uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.

Pozwana w odpowiedzi na apelację domagała się oddalenia apelacji jako bezzasadnej i zasądzenia kosztów.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje :

Na wstępie należy podnieść, że z uwagi na datę wniesienia apelacji (w dniu 12 marca 2020 r. k. 248) sprawa niniejsza podlega rozpoznaniu na podstawie przepisów kpc w brzmieniu obowiązującym od dnia 7 listopada 2019 r. tj. w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1469). Zgodnie z tą ustawą art. 374 kpc stanowi, że sąd drugiej instancji może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, jeżeli przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona w apelacji lub odpowiedzi na apelację złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, chyba że cofnięto pozew lub apelację albo zachodzi nieważność postępowania.

W tej sprawie powódka w apelacji, nie wnosiła o przeprowadzenie rozprawy, a pozwana w odpowiedzi na apelację wprost wnosiła o rozpoznanie apelacji na posiedzeniu niejawnym (k.288), a tym samym dopuszczalnym było rozpoznanie apelacji powódki na posiedzeniu niejawnym.

Apelacją powódki nie jest zasadna.

Stan faktyczny ustalony przez sąd pierwszej instancji jest prawidłowy
i dokonane ustalenia sąd odwoławczy przyjmuje za własne. Uzasadnienie sądu pierwszej instancji zawiera rozważania co do wszystkich problemów faktycznych i prawnych i odnosi się do wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia w sprawie faktów.

Wywody skarżącego zawarte w apelacji są bez znaczenia dla oceny zasadności roszczenia powoda względem pozwanego. Kwestie przejścia prawa własności tuczników, które J. S. nabył i które zostały zbyte w tej sprawie nie maja istotnego znaczenia. Wyczerpującą analizę skutków prawnych zawieranych przez J. S. z powodem i Spółką (...) zawarł Sąd Okręgowy w Lublinie w uzasadnieniu wyroku w sprawie (...) (na którą również w tej sprawie sąd się powoływał k. 240 i 241) i nie jest celowym ponowna analiza tej kwestii tym bardziej, że jest to kwestia, które nie ma znaczenia decydującego o zasadności czy bezzasadności roszczenia jakiego powód dochodzi od pozwanego w tej sprawie.

Podnieść należy, że strony w tej sprawie nie zbyły związane żadnym węzłem obligacyjnym i powód dochodził od pozwanej Spółki odszkodowania opartego na przepisach o czynach niedozwolonych, a jako podstawę prawną dochodzonego roszczenia wskazywał art. 415 k.c. Rzeczą powoda było zatem wykazanie trzech przesłanek odpowiedzialności opartej na tym przepisie tj. zawinionego działania bądź zaniechania pozwanej Spółki, szkody i jej wysokości oraz związku przyczynowego między zachowaniem sprawcy a szkodą.

Powód nie wykazał, że pozwana Spółka dopuściła się zawinionego (w jakiejkolwiek postaci) działania, którego następstwem byłaby szkoda po stronie powodowej. Sąd pierwszej instancji bardzo dokładnie i klarownie przeanalizował tę kwestię w uzasadnieniu wyroku (k.242 i 243), co sąd odwoławczy w pełni aprobuje i nie zachodzi konieczność ponownych rozważań w tym zakresie.

Rozstrzygającym faktem w sprawie przesadzającym o braku odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanej Spółki względem powoda jest fakt iż w momencie odbioru tuczników przez pozwaną od J. S. pozwana posiadał wiedzę jedynie o umowie przewłaszczenia ze Spółką (...), z którą to Spółką nastąpiło (za aprobatą J. S.) rozliczenie za nabyte tuczniki. Brak jest podstaw do przypisania pozwanej wiedzy o umowie przewłaszczenia zawartej przez J. S. z powodową Spółką. Informacje w tej kwestii zostały przekazane pozwanej już po odbiorze tuczników i dokonaniu zapłaty za ich nabycie. Te okoliczności przesądzały o bezzasadności powództwa i skutkowały jego oddaleniem w całości.

Nie jest to przedmiotem niniejszego procesu, ale ubocznie należy podnieść, że słusznie strona pozwana w odpowiedzi na apelację wskazuje, że osobą od której powódka winna dochodzić roszczenia jest J. S., gdyż z nim wiązała go umowa, która może być źródłem roszczeń odszkodowawczych.

Wyrok sadu pierwszej instancji jest zatem prawidłowy, a apelacja powoda jako bezzasadna podlega oddaleniu.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny w Lublinie na podstawie art. 385 kpc orzekł jak w wyroku. O kosztach za drugą instancję sąd orzekł na podst. art. 98 kpc oraz § 2 pkt 6 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 265)

Walentyna Łukomska-Drzymała Bogdan Radomski Tomasz Lebowa