Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 11 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2019 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa T. M.

przeciwko Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Towarzystwu (...) w W. na rzecz powoda T. M. kwotę 5173,49 zł (pięć tysięcy sto siedemdziesiąt trzy złote 49/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 10 listopada 2017r do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie

3.  nakazuje ściągnąć od powoda na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 113,09 zł (sto trzynaście złotych 09/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

4.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 78,91 zł (siedemdziesiąt osiem złotych 91/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 2613/17

UZASADNIENIE

Powód T. M. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Biuro Windykacji (...) w L. wniósł w dniu 10 listopada 2017r. o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego Towarzystwa (...) w W. kwoty 9.538,80 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za zwłokę od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kwoty 1.483 zł stanowiącej skapitalizowane odsetki za zwłokę od kwoty 8.850 zł od dnia 5 czerwca 2015r. do dnia 28 września 2017r. Ponadto powód wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 4 maja 2015r. miała miejsce kolizja , w której został uszkodzony pojazd marki B. o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd sprawcy kolizji był w dacie zdarzenia ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Pozwany ustalił wartość szkody w pojeździe na kwotę w wysokości 10.150 zł (szkoda całkowita brutto). Decyzją z dnia 1 czerwca 2015r. pozwany przyznał na rzecz poszkodowanego świadczenie odszkodowawcze zgodnie z wyceną kosztorysową. W ocenie powoda wysokość odszkodowania została rażąco zaniżona. Powód uzyskał prywatną opinię techniczną sporządzoną przez rzeczoznawcę samochodowego, z której wynika że wysokość szkody w pojeździe na dzień szkody wynosi 19.000 zł (szkoda całkowita brutto). Pozwany zaniżył zatem wartość szkody w pojeździe o kwotę 8.850 zł. Za sporządzenie opinii powód uiścił kwotę w wysokości 688,80 zł, które to koszty pozostają w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą na zasadzie art. 361 k.c., bowiem zostały poniesione przez powoda celem wykazania wysokości szkody w pojeździe. Powód nie jest płatnikiem VAT. Poszkodowany A. K. zawarł w dniu 20 kwietnia 2017r. z firmą (...) Sp. z o.o. umowę cesji praw do odszkodowania za przedmiotową szkodę. Następnie w dniu 3 sierpnia 2017r. (...) Sp. z o.o. zawarła z powodem umowę cesji praw do odszkodowania za przedmiotową szkodę. Na wartość przedmiotu sporu składa się kwota 8.850 zł tytułem nieuznanej przez pozwanego wartości szkody w pojeździe, 688,80 zł tytułem wykonania prywatnej opinii i 1.483 zł tytułem odsetek za zwłokę od kwoty 8.850 zł od dnia 5 czerwca 2015r. do dnia 28 września 2017r. Wymagalność roszczenia przypada na dzień 4 czerwca 2015r., tj. 30 dni od dnia zgłoszenia szkody.

Do pozwu załączono umowę cesji praw z 20.04.2017r. i umowę cesji praw z dnia 3.08.2017r., oświadczenie poszkodowanego i zawiadomienie przez niego pozwanego o przelewie wierzytelności, zawiadomienie (...) Sp. z o.o. o dokonaniu kolejnej cesji wierzytelności., opinię techniczno – ekonomiczną Instytutu (...) z 12 sierpnia 2017r. z kalkulacją naprawy i fakturą VAT, decyzję pozwanego z dnia 1.06.2015r. z kosztorysem E.’s wykonany dla pozwanego, W dniu 26 stycznia 2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazano, że w trakcie przeprowadzonego postepowania likwidacyjnego pozwany dokonał oględzin uszkodzonego pojazdu, które ujawniły ślady wcześniejszych napraw powypadkowych, wykonanych niezgodnie z technologią producenta przez prostowanie („wyklepywanie”) i szpachlowanie elementów blacharskich. Ustalenie sposobu i zakresu, w jaki zostały naprawione jest istotne dla ustalenia jaki był stan pojazdu B. na dzień 4 maja 2015r., bo do takiego stanu jak poprzednio, a nie stanu naprawionego nowymi i oryginalnymi częściami zamiennymi ma służyć prawidłowo obliczone odszkodowanie.

W piśmie procesowym z dnia 18 grudnia 2017r. powód podtrzymał stanowisko zawarte w pozwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Właścicielem uszkodzonego pojazdu był A. K., który sprowadził go z Francji. Był to samochód używany, nie był po wypadku. Samochód użytkował jego wnuk J. K..

Dowód: zeznania świadka A. K. (oo:08:30 – 00:15:52 minuta rozprawy z dnia 6.06.2018r. k. 217 akt)

Ojciec J. K. handluje samochodami i otrzymał ofertę od francuskiej firmy zakupu używanego samochodu marki B. rocznik 2006. Samochód był nieuszkodzony. Wymieniono w nim tylko filtry i olej. Samochód mógł być wcześniej naprawiany przez poprzedniego właściciela albowiem przód nosił ślady lakierowania. Niedługo po zakupie samochodu doszło do zdarzenia spowodowanego przez kierowcę busa posiadającego ubezpieczenie u pozwanego. Dziadek upoważnił J. K. do zgłoszenia szkody. Szkodę zakwalifikowano jako całkowitą. Wypłacone odszkodowanie nie wystarczyło na naprawę. Doszło do sprzedania wierzytelności wobec pozwanego i za uzyskane pieniądze dokończono naprawę.

Dowód: zeznania świadka J. K. (00:03:21 – 00:21:33 minuta

rozprawy z dnia 21.09.2018r. k.231 akt)

W dniu 8 maja 2015r. pozwany dokonał oceny technicznej pojazdu, a w dniu 22 maja 2015r. pozwany sporządził kosztorys, którym ustalił koszt naprawy na kwotę 26.675,91 zł. Wartość rynkową pojazdu została ustalona na kwotę 21.200 zł brutto.

Dowód: ocena techniczna pojazdu (k. 53 – 55 akt), kosztorys pozwanego z

22.05.2015r. (k. 45 – 52 akt)

Pismem z dnia 1 czerwca 2015r. pozwany przyznał A. K. odszkodowanie w wysokości 10.150 zł z tytułu szkody w pojeździe i 369 zł z tytułu faktury za holowanie. Łącznie przyznano odszkodowanie w wysokości 10.519 zł.

Dowód: pismo pozwanego do A. K. (k. 43 - 44 akt)

A. K. zawarł w dniu 20 kwietnia 2017r. z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w G. umowę cesji praw nr (...), której przedmiotem była cesja wierzytelności, czyli prawa do odszkodowania wynikającego za szkody z dnia 4 maja 2015r. w pojeździe marki B. o nr rej (...), za którą odpowiedzialny jest pozwany.

Dowód: umowa cesji praw nr (...) z 20.04.2017r. (k. 15 -16 akt)

W dniu 20 kwietnia 2017r. A. K. złożył oświadczenie, w którym wyjaśnił przyczyny zawarcia umowy cesji i zawiadomił pozwanego o zawartej umowie z (...) Sp. z o.o. w G..

Dowód: oświadczenie A. K. (k.19 akt), pismo A. K. do

pozwanego z 20.04.2017r. (k. 20 akt) z dowodem nadania (k. 23 akt)

W dniu 3 sierpnia 2017r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. i powód zawarli umowę cesji praw nr 13/08/2017, której przedmiotem była cesja wierzytelności, czyli prawa do odszkodowania wynikającego za szkody z dnia 4 maja 2015r. w pojeździe marki B. o nr rej (...), za którą odpowiedzialny jest pozwany.

Dowód: umowa cesji praw nr 13/08/2017 z 3.08.2017r. (k. 17 -18 akt)

W dniu 3 sierpnia 2017r. (...) Sp. z o.o. w G. poinformował pozwanego o dokonanej cesji na rzecz powoda.

Dowód: pismo (...) Sp. z o.o. w G. z 3.08.2017r. (k.21 akt) z

dowodem nadania (k. 22 akt)

W dniu 12 sierpnia 2017r. Instytut (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. sporządził na zlecenie A. K. opinię techniczno - ekonomiczną wraz z kalkulacją naprawy nr (...), w której koszty naprawy wskazano na kwotę 32.454,32 zł. Ze względu na okoliczność, że rzeczywisty koszt naprawy przekroczył wartość pojazdu przed szkoda ustalono wartość rynkową pojazdu przed szkodą, która wyniosła 23.600zł. Wartość pojazdu po szkodzie wyliczono na kwotę 4.600 zł. Różnica wartości pojazdu przed i po szkodzie wyniosła 19.000 zł. Kwota ta został wskazana jako rzeczywista wartość szkody całkowitej brutto.

Dowód: opinia techniczno – ekonomiczna z 12.08.2017r. Instytutu

(...) Sp. z o.o. w W.(k. 24 – 31 akt) z

kalkulacją naprawy nr (...) z 13.04.2017r. (k. 32 - 41 akt)

Za wykonaną opinię techniczno – ekonomiczną nr (...)// (...) powód został obciążony kwotę 688,80 zł.

Dowód: faktura VAT nr (...) z 12.08.2017r. (k. 42 akt)

Zaistniała szkoda komunikacyjna z dnia 4 maja 2015r., której dotyczy niniejsza sprawa, podczas której został uszkodzony samochód marki B. (...) o numerach rejestracyjnych (...) ma charakter szkody dyferencyjnej, czyli całkowitej. Wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym przed szkodą wynosiła 19.500 zł brutto, a koszt naprawy pojazdu przy użyciu części o jakości Q wynosił 32.417 zł brutto. Różnica wartości pojazdu przed i po szkodzie, czyli wysokość szkody wyniosła 14.100 zł brutto.

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. inż. P. L. (k. 247 –

283 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadków A. K. i J. K. oraz opinii biegłego sądowego P. L..

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę powstałą w dniu 30 kwietnia 2016r. była umowa ubezpieczenia OC, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego). Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika zaś z przepisu art.436 § 1 w zw. z 435 § 1 k.c., zgodnie z którymi samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność jak prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu elektryczności, paliw płynnych itp.) Ponosi on odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 §1 zd.1 k.c.).

Z opinii biegłego sądowego wynika, że koszty naprawy znacznie przekraczają wartość pojazdu w dniu powstania szkody. W tej sytuacji szkoda mogła podlegać rozliczeniu jedynie jako szkoda całkowita. Biegły ustalił wartość pojazdu przed szkodą na kwotę 19.500 zł. Wartość pozostałości została natomiast ustalona w kwocie 5.400 zł. Wysokość odszkodowania wynosi więc różnicę tych kwot, czyli kwotę 14.100 zł. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił poszkodowanemu kwotę 10.150 zł.

Powód stał się wierzycielem pozwanego na skutek umowy przelewu wierzytelności. Zgodnie bowiem z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Pozwany wypłacił odszkodowanie poszkodowanemu zaniżając wartość kosztów naprawy, co zostało potwierdzone opinią biegłego sądowego. Nieuwzględniona przez pozwanego część odszkodowania podlegała zasądzeniu na rzecz powoda. Ponadto Sąd uwzględnił skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od uwzględnionej kwoty odszkodowania, tj. kwoty 3.950 zł od dnia 5 czerwca 2015r. do 28 września 2017r., które wyniosły kwotę 663,49 zł i doliczył je do zasądzonego roszczenia. Uwzględnieniu podlegało również żądanie zasądzenia zwrotu poniesionych przez powoda kosztów uzyskania kalkulacji naprawy przez podmiot zewnętrzny, jako niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Sąd zasądził je w kwocie 560 zł, omyłkowo nie uwzględniając nie podlegającej odliczeniu przez powoda kwoty podatku VAT.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo.

O odsetkach rozstrzygnięto na podstawie art. 817 §1 k.c.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 100 zd.1 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone, stosunkowo je rozdzielając.

Powód wygrał sprawę w 46,94 %. Na koszty postępowania złożyły się opłata sądowa w kwocie 552 zł, wynagrodzenie biegłego w łącznej kwocie 1.792 zł i wynagrodzenia pełnomocników stron ustalone w kwocie po 3.600 zł w oparciu o § 2 pkt 5 rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie i w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 5 listopada 2015r. poz. 1800 i 1804 ) wraz z opłatami skarbowymi od pełnomocnictw. Łącznie koszty postępowania wyniosły 9.578 zł, co oznacza, że powód powinien ponieść kwotę 5.082,09 zł kosztów, a pozwany powinien ponieść 4.495,91 zł kosztów. Powód poniósł 4.969 zł (opłata sądowa od pozwu, wynagrodzenie pełnomocnika i zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego), a pozwany poniósł 4.417 zł (zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego i wynagrodzenie pełnomocnika). Brakująca część kosztów poniósł tymczasowo Skarb Państwa, stąd Sąd nakazał ściągnąć od każdej ze stron ich brakującą część, zgodnie z ciążącym na nich proporcjonalnie obowiązkiem.

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś