Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2014r. w S.

odwołania M. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 27 lutego 2013 r. Nr (...)

w sprawie M. Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala M. Ż. prawo do emerytury od dnia 01 lutego 2013r.

Sygn. akt IV U 288/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.02.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy M. Ż. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227) w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) albowiem wnioskodawca nie wykazał co najmniej 15-letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych na dzień 1.01.1999 r.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony M. Ż., który wnosił o jej zmianę, twierdząc, że wykonywał pracę w szczególnych warunkach, jednakże nie wskazał ani zakładu pracy, ani też rodzaju wykonywanego zatrudnienia.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, argumentując, iż wnioskodawca nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony M. Ż., ur. (...), złożył dnia 6.02.2013 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Na podstawie dokumentów w postaci świadectw pracy znajdujących się w aktach ZUS o prawo do świadczenia przedemerytalnego, pozwany organ rentowy przyjął za udowodniony na dzień 1.01.1999 r. okres składkowy i nieskładkowy w łącznym wymiarze 29 lat, 4 miesięcy i 2 dni i jednocześnie żadnej części tego okresu pozwany nie zaliczył do kategorii prac w warunkach szczególnych, ponieważ nie było w załączonych świadectwach pracy takiego świadectwa, które odpowiadałoby wymogom określonym w § 2 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. Dlatego też decyzją z dnia 27.02.2013 r. pozwany ZUS odmówił przyznania M. Ż. prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 9 a.e.)

W toku postępowania odwoławczego M. Ż. wnosił o zaliczenie do kategorii pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia na stanowisku kierowcy ciągnika w Spółdzielni Kółek Rolniczych w T. od 1.05.1969 r. do 11.07.1978 r. i od 2.09.1978 r. do 29.02.1996 r. (wyjaśnienia k. 8v a.s.). W obydwu tych okresach ubezpieczony wykonywał w ramach (...) w T. czynności traktorzysty, które polegały na wykonywaniu prac polowych i transportowych. Był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy (umowy o pracę i zakres czynności znajduje się w aktach osobowych). Rodzaj wykonywanej pracy przez ubezpieczonego potwierdzili świadkowie: K. S. i J. L., którzy w tych samych latach byli pracownikami (...) w T.. Pierwszy z nich był mechanikiem, a drugi traktorzystą (k. 8v – 9 a.s. zeznania).

W ocenie Sądu Okręgowego zeznania ubezpieczonego jak i świadków korelują z treścią dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego.

Zdaniem Sądu, dowody te pozwalają na ustalenie, że w obydwu spornych okresach M. Ż. był zatrudniony w (...) w T. w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca ciągnika. Ten rodzaj pracy należy do kategorii zatrudnienia w warunkach szczególnych, o których mowa w załączniku „A” do powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. dział VIII poz. 3 Łączny okres pracy wnioskodawcy w tym charakterze wynosi ponad 26 lat przed dniem 1.01.1999 r.

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, zaś od 2010 r. pobiera świadczenie przedemerytalne.

W tej sytuacji Sąd przyjął, że w dacie złożenia wniosku o emeryturę, ubezpieczony spełnił wszystkie przesłanki do nabycia prawa do emerytury w wieku obniżonym, które są wymienione w § 3 i § 4 pkt 1 i 3 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w zw. z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS.

Z tych względów, Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.