Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 4 lutego 2013 roku nr (...)

w sprawie M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się M. S. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 1 stycznia 2013 roku na okres 24 (dwadzieścia cztery) miesięcy.

Sygn. akt IV U 276/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 6 marca 2014 roku

Decyzją z dnia 4 lutego 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy M. S. wskazując, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 30.01.2013 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł M. S. , domagając się jej zmiany i przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczony wskazał, iż jest niezdolny do podjęcie pracy zarobkowej z uwagi na częste ataki epilepsji i pozostaje w stałym leczeniu w Poradni Neurologicznej, mimo to jego stan zdrowia nie uległ poprawie, w związku z czym decyzja ZUS jest dla niego krzywdząca.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż wobec stwierdzenia przez komisję lekarską ZUS braku niezdolności do pracy po stronie ubezpieczonego, zasadnie wstrzymano wypłatę renty z tytułu niezdolności do pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. S. urodzony w dniu (...), ukończył Technikum(...), pracował jako elektromonter.

Ubezpieczony w okresie od 1.08.1997 r. do 31.12.2012 r. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Dowód: akta ZUS

W dniu 18.12.2012 roku ubezpieczony wystąpił z wnioskiem do ZUS o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 14.01.2013 r. ubezpieczony został uznany za częściowo niezdolnego do pracy do dnia 31.07.2013 r. Wskutek zgłoszonego przez ZUS zarzutu wadliwości powyższego orzeczenia komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 30.01.2013 r. stwierdziła brak niezdolności do pracy po stronie ubezpieczonego.

Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono:

- padaczkę z niekontrolowanymi napadami padaczkowymi,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa ze złamaniem trzonu kręgu Th12, z wielopoziomową dyskopatią i ograniczeniem ruchomości kręgosłupa w tym odcinku,

- przebyty w 2000 r. uraz odcinka piersiowego kręgosłupa z kompresyjnym złamaniem trzonów kręgów Th7 i Th9 z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa piersiowego,

- zespół uzależnienia od alkoholu w wywiadzie,

- uzależnienie od benzodwuazepinu,

- chorobę zwyrodnieniową stawów biodrowych w początkowym stadium z ograniczeniem rotacji w stawach biodrowych,

- nadciśnienie tętnicze I stopnia PTNT,

- przewlekłe zaburzenia adaptacyjne z komponentą depresyjną.

Ubezpieczony z chorobą alkoholową w wywiadzie, od 1995 r. z rozpoznaną padaczką, obecnie uzależniony od leków uspokajających. Jak wynika z dokumentacji medycznej nadal występują u niego napady padaczkowe, pomimo stosowanych leków przeciw padaczkowych. Badany wymaga dalszego leczenia neurologicznego i psychiatrycznego. Leczenie jest utrudnione z powodu uszkodzenia wątroby w przebiegu HCV. Podwyższone próby wątrobowe, złe samopoczucie, bóle brzucha. Odwołujący skarży się na bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi. Badaniem stwierdzono upośledzenie sprawności ruchowej poprzez ograniczenie ruchomości odcinka piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa. Badanie Rtg odcinka lędźwiowego kręgosłupa z maja 2013 r. wskazuje na złamanie trzonu kręgu Th 12 oraz wielopoziomowe dyskopatie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Schorzenie upośledza sprawność badanego dając podstawę do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Wskazane jest podjęcie leczenia i rehabilitacji kręgosłupa.

W badaniu psychiatrycznym stwierdzono przewlekłe zaburzenia adaptacyjne z komponentą depresyjną. Opiniowany był leczony psychiatrycznie od 1983 r. do 2000 r. z rozpoznaniem zaburzeń nerwicowych i zespołu uzależnienia od alkoholu. Ponownie podjął leczenie w 2012 r., kiedy to jego stan psychiczny znowu pogorszył się. Zmiany osobowości występujące w przebiegu padaczki powodują obniżony poziom zdolności adaptacyjnych. Do pogorszenia stanu psychicznego dochodzi w okresach przeżywania sytuacji stresu. Opiniowany wymaga aktualnie stałego leczenia farmakologicznego oraz ewentualnego podjęcia terapii w ramach Dziennego Oddziału Psychiatrycznego.

Odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy na okres 24 miesięcy od daty 1.01.2013 r. Aktualnie nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Dowód: - opinia sądowo – lekarska z dnia 28.05.2013 r. – k. 7-10,

- opinia sądowo – psychiatryczna z dnia 14.11.2013 r. – k. 22-23,

- dokumentacja lekarska – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy, podzielił w całości wnioski płynące z opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu reumatologii, kardiologii, neurologii i psychiatrii, którzy po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz wnikliwej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych przy wykorzystaniu fachowej wiedzy medycznej, dokonali prawidłowej diagnozy jego schorzeń. Opinie sporządzone zostały przez biegłych sądowych posiadających odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe, są przy tym rzetelne, kompletne i wewnętrznie spójne.

Opinie spełniły nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc i art.285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych. Strony nie wniosły również do nich żadnych merytorycznych zarzutów.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane prze strony postępowania.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2013 roku poz.1440 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy potwierdza, iż odwołujący się spełnia ustawowe przesłanki do otrzymywania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres 24 miesięcy od dnia 1.01.2013 r., czyli od wstrzymania wypłaty uprzednio przyznanego świadczenia.

W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 57 ust.1 pkt 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, koniecznym stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu dziedzin medycyny związanych z jego dolegliwościami.

Z opinii biegłych z zakresu reumatologii, kardiologii, neurologii i psychiatrii wynika, że odwołujący cierpi na padaczkę z niekontrolowanymi napadami padaczkowymi, zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa ze złamaniem trzonu kręgu Th12, z wielopoziomową dyskopatią i ograniczeniem ruchomości kręgosłupa w tym odcinku, przebyty w 2000 r. uraz odcinka piersiowego kręgosłupa z kompresyjnym złamaniem trzonów kręgów Th7 i Th9 z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa piersiowego, zespół uzależnienia od alkoholu w wywiadzie, uzależnienie od benzodwuazepinu, chorobę zwyrodnieniową stawów biodrowych w początkowym stadium z ograniczeniem rotacji w stawach biodrowych, nadciśnienie tętnicze I stopnia PTNT, przewlekłe zaburzenia adaptacyjne z komponentą depresyjną.

Ubezpieczony z chorobą alkoholową w wywiadzie, od 1995 r. z rozpoznaną padaczką, obecnie uzależniony od leków uspokajających. Jak wynika z dokumentacji medycznej nadal występują u niego napady padaczkowe, pomimo stosowanych leków przeciw padaczkowych. Badany wymaga dalszego leczenia neurologicznego. Leczenie jest utrudnione z powodu uszkodzenia wątroby w przebiegu HCV. Podwyższone próby wątrobowe, złe samopoczucie, bóle brzucha. Odwołujący skarży się na bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi. Badaniem stwierdzono upośledzenie sprawności ruchowej poprzez ograniczenie ruchomości odcinka piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa. Badanie Rtg odcinka lędźwiowego kręgosłupa z maja 2013 r. wskazuje na złamanie trzonu kręgu Th 12 oraz wielopoziomowe dyskopatie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Schorzenie upośledza sprawność badanego dając podstawę do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Wskazane jest podjęcie leczenia i rehabilitacji kręgosłupa.

W badaniu psychiatrycznym stwierdzono przewlekłe zaburzenia adaptacyjne z komponentą depresyjną. Opiniowany był leczony psychiatrycznie od 1983 r. do 2000 r. z rozpoznaniem zaburzeń nerwicowych i zespołu uzależnienia od alkoholu. Ponownie podjął leczenie w 2012 r., kiedy to jego stan psychiczny znowu pogorszył się. Zmiany osobowości występujące w przebiegu padaczki powodują obniżony poziom zdolności adaptacyjnych. Do pogorszenia stanu psychicznego dochodzi w okresach przeżywania sytuacji stresu. Opiniowany wymaga aktualnie stałego leczenia farmakologicznego oraz ewentualnego podjęcia terapii w ramach Dziennego Oddziału Psychiatrycznego.

Odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy na okres 24 miesięcy od daty 1.01.2013 r. Aktualnie nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Z uwagi na powyższe, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS poprzez przyznanie odwołującemu się renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres 24 miesięcy od dnia 1.01.2013 r. (od zaprzestania pobierania uprzednio przyznanej renty) biorąc za podstawę powołane wyżej przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.