Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 sierpnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział V Cywilny - Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodnicząca – Sędzia (del.) Wiesława Śmich

po rozpoznaniu w dniu 05 sierpnia 2020 r.

na posiedzeniu niejawnym

z powództwa J. R.

przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w W.

z dnia 06 lutego 2020 r. sygn. akt II C 3361/19

oddala apelację

Sygn. akt V Ca 994/20

UZASADNIENIE

Pozwem z 26 czerwca 2019 roku J. R. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 250 Euro wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na pozew (...) S.A. wniósł o odrzucenie pozwu z uwagi na brak jurysdykcji tutejszego Sądu, a w razie nieuwzględnienia tego zarzutu o oddalenie powództwa, zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wyrokiem z dnia 6 lutego 2020 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 250 EUR wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 26 czerwca 2019 roku do dnia zapłaty oraz zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 317 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł pozwany, zaskarżając je w całości.

Wyrokowi zarzucił naruszenie art. 205 c ust. 1 pkt 1 Ustawy Prawo lotnicze w zw. z art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i pominięcie w toku orzekania, że powód nie wyczerpał obligatoryjnej drogi reklamacyjnej, co oznacza że powództwo przez niego wniesione było przedwczesne, a co za tym idzie droga sądowa była niedopuszczalna, co winno skutkować odrzuceniem pozwu i skutkowało nieważnością postępowania na podstawie określonej w art. 379 pkt 1 k.p.c.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i odrzucenie pozwu w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych za I i II instancję.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Z uwagi na to, że niniejsza sprawa podlega rozpoznaniu według przepisów o postępowaniu uproszczonym, stosownie do art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy ograniczył uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy podziela poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia stanu faktycznego jak również dokonaną na ich podstawie ocenę prawną i przyjmuje je za własne.

W apelacji pozwany skupia się tym, iż w jego ocenie, wobec niewykorzystania drogi reklamacyjnej, powództwo było przedwczesne, co za tym idzie pozew podlegał odrzuceniu. Z tym poglądem nie sposób się jednak zgodzić.

W myśl art. 205 c ust. 1 pkt 1 Ustawy Prawo lotnicze dochodzenie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów rozporządzenia nr 261/2004/WE rozporządzenia nr 2111/2005/WE przysługuje pasażerowi po wyczerpaniu postępowania reklamacyjnego.

Z materiału dowodowego zgormadzonego w aktach sprawy wynika, że powód przed wytoczeniem powództwa skierował do pozwanego w dniu 30 sierpnia 2018 roku pismo zatytułowane „Przedsądowe wezwanie do zapłaty” i zakreślił pozwanemu trzydziestodniowy termin do zapłaty roszczenia. W ocenie Sądu Okręgowego o tym, iż powód nie wyczerpał drogi reklamacyjnej nie może przesądzać okoliczność zatytułowania ww. pisma jako „Przedsądowe wezwanie do zapłaty”, zamiast (...). Znaczenie ma bowiem jego treść. W piśmie tym powód wyraźnie żąda zapłaty odszkodowania w wysokości 250 euro na podstawie Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów. Co więcej zauważyć należy, że pozwanemu zakreślono termin zapłaty 30 dni, tj. taki sam jak termin rozpoznania reklamacji wynikający z przepisów ustawy prawo lotnicze. Skoro zatem intencja otrzymania odszkodowania z tytułu opóźnienia, sprecyzowanego co do daty, numeru lotu, rezerwacji i osoby pasażera wynikała z treści pisma zatytułowanego „Przedsądowe wezwanie do zapłaty”, a pozwanemu zapewniono odpowiedni czas na realizację żądania, to w ocenie Sądu Okręgowego brak było podstaw do odrzucenia pozwu z uwagi na niespełnienie przesłanki wyczerpania drogi postępowania reklamacyjnego.

Ponadto zgodzić należy się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, że pozwany niezasadnie powołuje się na naruszenie przez powoda (...) Regulaminu Przewozu (...) w zakresie konieczności osobistego zgłoszenia roszczenia przewoźnikowi. Przepisy o możliwości ustanowienia pełnomocnika mają charakter bezwzględny i powszechnie obowiązujący, tym samym klauzule zawarte w pkt. 15.2.2 i 15.2.3 Regulaminu Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił jako nieważne z mocy art. 58 § 1 k.c. Niewątpliwie zatem zgłoszenia reklamacji mógł dokonać ustanowiony przez powoda pełnomocnik.

Z tych względów zarzut apelacji dotyczący naruszenia art. art. 205 c ust. 1 pkt 1 Ustawy Prawo lotnicze w zw. z art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd Okręgowy uznał za chybiony. Z materiału dowodowego zgormadzonego w aktach sprawy wynika, że powód wyczerpał drogę reklamacyjną przed wytoczeniem powództwa, tym samym nie można go było uznać za przedwczesne. Orzeczenie Sądu Rejonowego, jako odpowiadające prawu, nie podlegało zmianie czy też uchyleniu. Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację jako bezzasadną.