Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

sędzia Michał Misiak

Protokolant:

Paulina Kroma

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 353/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. W.

Czyn zarzucany oskarżonej A. W. opisany jest w części wstępnej wyroku z dnia 30 lipca 2020 r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 27 października 2019 r. w C. odbywały się chrzciny I. W., wnuka A. W. oraz D. B.. Rodzice I. są ze sobą skonfliktowani, toczy się obecnie sprawa rozwodowa. Konflikt ten obejmuje również babcie i dotyczy także kontaktów z dzieckiem.

Po zakończeniu uroczystości chrzcielnej, jeszcze w kościele, A. W., podeszła do D. B., trzymającej wnuka I. na rękach, z prośbą o pozwolenie na potrzymanie dziecka. Gdy D. B. odmówiła, A. W., z użyciem słów wulgarnych, powiedziała, że urwie jej łeb, pobije i opuściła kościół.

Po tym dniu, A. W. spotykała D. B. w C., nie zaczepiała jej, przychodziła także do jej domu, celem realizacji kontaktów z wnukiem.

W lutym 2020 r. pojawiła się kwestia obecności A. W. przy kontaktach jej syna z jego synem I..

W dniu 18 lutego 2020 r. D. B. wysłała pisemne zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez A. W..

A. W. nie była karana.

wyjaśnienia oskarżonej A. W.

62-63

zeznania świadka D. B.

63

zeznania świadka D. C.

20-21, 63-64,

zeznania świadka A. M.

23-24, 64

zeznania świadka W. B.

65

zeznania świadka E. H.

65

zeznania świadka K. B.

26-27

kserokopia zawiadomienia o przestępstwie

1

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. W.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Obawa spełnienia gróźb.

jak wyżej

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonej A. W.

Sąd jedynie częściowo dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej. Podobnie zresztą, jak świadkom. Specyfiką bowiem tej sprawy jest ostry konflikt pomiędzy oskarżoną a pokrzywdzoną, dotyczący bardzo mocno działającej na emocje kwestii kontaktów z wnukiem. Świadkowie tymczasem byli rodzinnie bądź towarzysko związani z jedną ze stron, brak było świadków obiektywnych.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, iż nie użyła pod adresem pokrzywdzonej słów wulgarnych. Jednoznacznie wszyscy świadkowie, prócz E. H., matki oskarżonej, wskazali, iż słyszeli wulgaryzmy z ust oskarżonej. I choć sąd również ostrożnie, jak to powyżej wskazano, potraktował ich zeznania, to w tym zakresie dał im wiarę. Pośrednio, użycie zapowiedzi skrzywdzenia D. B., wynikało nawet z wyjaśnień oskarżonej, która nie kryła mocnych emocji, które targały nią w sytuacji odmowy kontaktu z wnukiem po chrzcinach, co także potwierdza możliwość wulgaryzmów.

Sąd dał natomiast wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, iż pokrzywdzona nie miała podstaw do realnych obaw spełnienia gróźb, a także iż moment zgłoszenia przestępstwa jest ściśle powiązany z tokiem sprawy rozwodowej (szczególnie możliwością kontaktów oskarżonej z wnukiem).

zeznania świadka D. B.

Sąd dał częściowo wiarę zeznaniom świadka, tj. w zakresie sformułowania wobec niej zapowiedzi popełnienia przestępstwa i użycia wulgaryzmów, odmawiając wiarygodności w zakresie poczucia zagrożenia spełnienia gróźb, a także opisu sylwetki oskarżonej i intensywności jej negatywnego zachowania. W ocenie sądu, o ile oskarżona starała się wybielić swoje zachowanie w kościele, to pokrzywdzona ewidentnie zachowanie oskarżonej i opis negatywnych cech jej charakteru przerysowała. Gdyby bowiem pokrzywdzona rzeczywiście obawiała się spełnienia gróźb to dokonałaby niezwłocznego zgłoszenia o przestępstwie, a nie dopiero po ponad trzech miesiącach (nawet zakładając, iż zgłosiła się na policję niezwłocznie, to trudno uznać, aby poważnie traktowała groźby ze strony osoby, która zna jej miejsce zamieszkania i zrezygnowała z dochodzenia ochrony swojej osoby). Szczególnie, w świetle tego, iż oskarżona i pokrzywdzona jako mieszkanki C. spotykały się po tym zdarzeniu i nie dochodziło pomiędzy nimi do żadnego konfliktu. Zdaniem sądu, pokrzywdzona zdecydowanie wyolbrzymiła negatywne cechy charakteru oskarżonej, przedstawiając ją jako osobę nieobliczalną i mającą problemy z prawem. Tymczasem, ustalenia policji, z których wynika, że oskarżona nie była karana, przeczą temu. Ponadto, opis zachowania oskarżonej, dokonany przez D. B. w zawiadomieniu o przestępstwie (z którego wysnuć można, iż oskarżona chciała przemocą wyrwać dziecko) świadczy o braku obiektywizmu pokrzywdzonej.

zeznania świadka D. C.

Podobnie, jak D. B. i zasadniczo z tych samych przyczyn, sąd w ograniczonym zakresie dał wiarę zeznaniom tego świadka.

zeznania świadka A. M.

Również temu świadkowi, związanemu rodzinnie z pokrzywdzoną, sąd jedynie częściowo dał wiarę. Nie sposób uznać, aby ci świadkowie, którzy nie mieli szerszych kontaktów osobistych z oskarżoną, mogli ukształtować sobie wizerunek charakterologicznej sylwetki oskarżonej w inny sposób, niż ze słyszenia od innych osób.

zeznania świadka W. B.

Podobnie, jak z powyższych przyczyn, sąd również jedynie częściowo dał wiarę zeznaniom tego świadka. Bardzo istotne było przyznanie przez tego świadka, iż pokrzywdzona złożyła zawiadomienie o przestępstwie w związku z przebiegiem sprawy rozwodowej i możliwością uczestniczenia oskarżonej w kontaktach z wnukiem.

zeznania świadka E. H.

Sąd również temu świadkowi, będącemu matką oskarżonej, w ograniczonym zakresie dał wiarę.

zeznania świadka K. B.

Sąd w ograniczonym zakresie uznał zeznania tego świadka, który nie został przesłuchany bezpośrednio.

kserokopia zawiadomienia o przestępstwie

Dowód ten świadczył o braku obiektywizmu pokrzywdzonej i świadków z nią związanych, wykazując emocjonalne i osobiste podejście do zachowania oskarżonej.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

O braku uznania zapowiedzi zrobienia krzywdy pokrzywdzonej za realne zagrożenie świadczą ocenione w poprzedniej części uzasadnienia dowody. Natomiast o prawnych aspektach tej oceny sąd wypowie się w dalszej części uzasadnienia.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zgodnie z art. 1901 kk, warunkiem odpowiedzialności karnej za groźby jest nie tylko samo sformułowanie zapowiedzi popełnienia przestępstwa, ale też zaistnienie realnego obawy spełnienia gróźb po stronie pokrzywdzonego. W zakresie braku poczucia subiektywnego zagrożenia po stronie pokrzywdzonej, sąd wypowiedział się, oceniając zeznania D. B. (głównie akcentując kwestię bardzo późnego zawiadomienia o przestępstwie, mimo pełnej wiedzy o osobie i miejscu zamieszkania oskarżonej oraz kwestię złożenia tego zawiadomienia dla celów innego postępowania - rozwodowego). Jeśli chodzi o brak obiektywnego poczucia zagrożenia, to należy wziąć pod uwagę tło zdarzenia. Zarówno oskarżona, jak i pokrzywdzona są babciami I., bez względu na ich obecny konflikt, wskazać należy, że prawo do udziału w uroczystości chrzcielnej wnuka, w tym przynajmniej minimalnego z nim kontaktu, mają obie strony konfliktu. W sytuacji, gdy oskarżona jako babcia, takiej możliwości nie uzyskuje wskutek sprzeciwu pokrzywdzonej, dochodzi po jej stronie do bardzo negatywnego zachowania (wulgarnie sformułowane zapowiedzi skrzywdzenia pokrzywdzonej i to w kościele). Takie zachowanie w tej sytuacji należy uznać bardziej za wzmocnienie siły znieważenia, ewidentnie emocjonalny incydent, a nie rzeczywiste groźby. Świadczą o tym również dalsze losy kontaktów oskarżonej i pokrzywdzonej, gdzie pomimo dalszego istnienia przyczyny konfliktu, do żadnych podobnych zdarzeń nie dochodziło.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonej, koszty procesu należało zaliczyć na rachunek Skarbu Państwa.

1.Podpis