Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

Wydział IX Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący : SSO Maria Olszowska

Sędziowie: SSO Maria Konieczna / spr/

SSO Mariola Łącka

Protokolant: st. sekretarz sądowy Dagmara Mazurkiewicz

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014r. w Rybniku

sprawy z powództwa P. R.

przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej (...) Szpitalowi (...) w. R.

o wynagrodzenie

na skutek apelacji powoda P. R.

od wyroku Sądu Rejonowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rybniku Wydziału V

z dnia 16 października 2013 r. sygn. akt V P 251/13

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 450,00 zł ( czterysta pięćdziesiąt złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję.

Sędzia: Przewodniczący: Sędzia:

SSO Maria Konieczna SSO Maria Olszowska SSO Mariola Łącka

Sygn. akt: IX Pa 2/14

UZASADNIENIE

Powód P. R. w pozwie z dnia 15.05.2013 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (...) Szpitala (...) w R. kwoty 6.205,72 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:

360,00 zł od dnia 11.02.2013 r.,

1.320,00 zł od dnia 11.03.2013 r.,

2.262,86 od dnia 11.04.2013 r.,

2.262,86 zł od dnia 11.05.2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż prawomocnym wyrokiem z dnia 31.08.2012 r. Sąd Rejonowy w Rybniku, w sprawie o sygn. akt: V P 183/12 przywrócił powoda do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy. Orzeczenie to nie zostało wykonane przez pozwanego i powód nie został faktycznie przywrócony do pracy na zajmowane uprzednio stanowisko starszego masażysty w D. (...). Powód został skierowany do pracy w Zakładzie (...), który jest odrębną od D. (...) jednostką organizacyjną, gdy miejscem pracy pracowników szpitala jest szpital i dodatkowo wskazana w umowie o pracę jednostka organizacyjna. Powód odmówił wykonywania czynności w Zakładzie j.w mimo, iż po uprawomocnieniu się wyroku wyraził gotowość do świadczenia pracy na poprzednio zajmowanym stanowisku pracy i stale pozostaje na terenie szpitala. Powód gotowy jest świadczyć pracę, a z przyczyn leżących wyłącznie po stronie pozwanego pracy tej świadczyć nie może. Powierzenie wykonywania pracy w Zakładzie j. w narusza też art. 32 ust. 1 pkt . 2 ustawy z dnia 23.05.1991 r. o związkach zawodowych i zagraża zdrowiu powoda jako osoby niepełnosprawnej.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania.

Pozwany w uzasadnieniu wskazał, że wbrew twierdzeniom powoda ww. wyrok Sądu został wykonany przez pozwanego i powód został przywrócony do pracy na dotychczasowym stanowisku starszego masażysty w D. Rehabilitacyjnym, przy uwzględnieniu dotychczasowego uposażenia. Pozwany przyznał, że wydał powodowi polecenie służbowe, nie wypowiadając warunków pracy i płacy i polecił powodowi wykonywanie obowiązków pracowniczych w Zakładzie (...) pozwanego. Pozwany wskazał, iż miejscem pracy pracowników szpitala jest szpital i dodatkowo wskazana w umowie o pracę jednostka organizacyjna, co oznacza, że powód zobowiązany był do wykonywania obowiązków masażysty w szpitalu jako całości, w szczególności w D. Rehabilitacyjnym. Powierzenie powodowi wykonywania terapii manualnej pacjentom Zakładu (...) mieści się w kompetencji D. (...), a tym samym nie wymagało wypowiedzenia warunków pracy i płacy. W okolicznościach sprawy nie można przyjąć, że przeniesienie do pracy do wskazanego Zakładu pracownika wykonującego swe obowiązki w D. Rehabilitacyjnym oznacza, że zaproponowano temu pracownikowi nowe warunki w rozumieniu art. 42 § 2 Kp.

Wyrokiem z dnia 16.10.2013r. Sąd Rejonowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rybniku Wydział V w pkt. 1 oddalił powództwo, w pkt. 2 zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, iż ustalił i zważył co następuje.

Powód pozostaje zatrudniony w pozwanym od dnia 01.08.1989 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, ostatnio na stanowisku technika masażysty w D. (...), podlegając bezpośrednio Kierownikowi D. (...) ruchowej.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 31.08.2012 r. w sprawie o sygn. akt V P 183/12 przywrócił powoda w pozwanym na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

Po uprawomocnieniu się ww. wyroku powód wyraził gotowość podjęcia pracy na dotychczasowym stanowisku pracy. Pozwany poinformował powoda, iż w związku z powrotem do pracy powód będzie przypisany do D. (...) i wykonywał czynności starszego technika masażysty w Zakładzie (...). Powód odmówił wykonywania pracy w Zakładzie (...) uznając, iż zaproponowane warunki istotnie zmieniają warunki umowy o pracę. Powód jest osobą szczególnie chronioną w rozumieniu art. 32 ustawy o związkach zawodowych. Komisja Zakładowa przy pozwanym wskazywała, iż przywracając powoda do pracy faktycznie dokonano zmiany jego warunków pracy na co nie została wyrażona zgoda.

Strony nie kwestionowały faktu, iż powód w spornym okresie wyrażał gotowość do świadczenia pracy na stanowisku starszego masażysty w D. (...). Powód nie kwestionował, że nie wykonywał poleconej pracy, ale pozostawał w gotowości do jej wykonywania , ale w D. (...). Pozwany nie kwestionował żądanych kwot, co do wysokości, kwestionując jedynie żądanie co do zasady.

Zgodnie z regulaminem organizacyjnym szpitala Zakład (...) stanowi odrębną jednostkę organizacyjną szpitala. Dział (...) jest jednostką pomocniczą szpitala. Jednostki te należą do pozostałych komórek organizacyjnych działalności medycznej.

Zakładem (...) kieruje kierownik przy pomocy pielęgniarki oddziałowej. Celem Zakładu jest udzielanie całodobowych świadczeń zdrowotnych i opiekuńczych osobom, które nie wymagają hospitalizacji, jednak ze względu na stan zdrowia i stopień niepełnosprawności oraz brak możliwości samodzielnego funkcjonowania w środowisku domowym, są niezdolne do samoopieki, wymagają kontroli lekarskiej, profesjonalnej pielęgnacji i rehabilitacji oraz zapewniania okresowej intensywnej opieki pielęgniarskiej. Zakład zapewnia m.in. świadczenie usług zdrowotnych w tym rehabilitacyjnych polegających na aktywizacji, rehabilitacji psychicznej i ruchowej, terapii metodami fizycznymi w podstawowym zakresie.

Działem rehabilitacji kieruje kierownik, a do jego zadań należy m.in. udzielanie świadczeń z zakresu rehabilitacji leczniczej pacjentom ambulatoryjnym oraz hospitalizowanym w oddziałach szpitala.

Zarówno D. (...), jak i Zakład (...) w strukturze pozwanego podlega z- cy Dyrektora ds. (...). Kierownicy komórek organizacyjnych odpowiadają przed Dyrektorem Szpitala za ich prawidłowe funkcjonowanie i realizację zadań należących do ich zakresu działania, a w szczególności: prawidłową i terminową realizację zadań; zgodność działania z obowiązującymi przepisami i dyspozycjami Dyrektora, informowanie Dyrektora o stanie realizacji zadań komórki, właściwą organizację pracy i kształtowanie właściwych stosunków między pracownikami, przeprowadzanie kontroli realizacji zadań przez podległych pracowników, parafowanie pod względem merytorycznym wszelkich dokumentów sporządzanych w kierowanej przez siebie komórce, a przedkładanych do podpisu lub wiadomości Dyrektora Szpitala, przeprowadzanie szkoleń pracowników na stanowisku pracy z zakresu bhp, informowanie pracowników o ryzyku zawodowym na stanowisku pracy, zapewnienie przestrzegania przez pracowników przepisów p/pożarowych.

Zgodnie z regulaminem pracy szpitala miejscem pracy pracowników Szpitala jest Szpital i dodatkowo wskazana w umowie o pracę jednostka organizacyjna.

Sąd ustalił powyższe w oparciu o powołane dowody.

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron oraz świadka K. D. wobec cofnięcia przez powoda wniosku dowodowego w tym zakresie. Sąd pominął również dowód z przesłuchania świadka M. K. wobec cofnięcia wniosku dowodowego w tym zakresie przez pozwanego.

Powód wywodził roszczenie o niezapłacone wynagrodzenie za pracę mimo wyrażenia woli świadczenia pracy i pozostawania na terenie szpitala w gotowości do świadczenia pracy na poprzednio zajmowanym stanowisku pracy, w sytuacji braku świadczenia pracy z przyczyn leżących wyłącznie po stronie pozwanego.

Sąd wyrokiem z dnia 31.08.2012 r. przywrócił powoda do pracy w pozwanym na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

Argumentacja pozwanego dowodząca, że miejscem pracy powoda był cały szpital zasługuje na uwzględnienie. Z § 12 Regulaminu Pracy Szpitala wynika, że miejsce wykonywania pracy to Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej (...)Szpital (...)w R.+ komórka organizacyjna( dział/oddział/ośrodek powstawania kosztów).

Zakład (...), do którego pozwany skierował powoda przywracając go do pracy niewątpliwie wchodzi w skład struktury organizacyjnej szpitala .

Do zadań D. (...) należy świadczenie rehabilitacji pacjentom ambulatoryjnym oraz hospitalizowanym w oddziałach szpitala. Zakład (...) zgodnie ze strukturą organizacyjną także prowadzi działalność medyczną.

Zapewnienie powodowi tej samej płacy i podobnego zakresu obowiązków , nawet w innej komórce organizacyjnej tego samego pracodawcy na takim samym stanowisku pracy wyczerpywało właściwe wykonanie wyroku , zrealizowano wyrażoną w art.45k.p. zasadę ochrony trwałości stosunku pracy. Cel odzyskania "dotychczasowego" miejsca pracy,

z uwzględnieniem nie tylko przypisanych do niego uprawnień, ale również pracowniczych obowiązków został zrealizowany.

Sytuacja powoda – starszego masażysty - po przywróceniu do pracy nie powinna i nie jest odmienna od tej, jaka miała miejsce przed sprzecznym z prawem rozwiązaniem umowy o pracę. Nadzór nad działalnością zarówno D. (...), jak i Zakładu (...) sprawuje ten sam dyrektor. Skierowanie powoda do wykonywania obowiązków w Zakładzie (...) było jedynie poleceniem służbowym , a charakter tego polecenia nie stanowił w rzeczywistości zmiany warunków pracy, ale polecenie to należało do czynności organizujących pracę, stanowiących zwykłe polecenia pracodawcy niedotyczące istotnych elementów treści stosunku pracy. W rezultacie przywrócenia powód dalej będzie wykonywał obowiązki masażysty w tym samym szpitalu, za tym samym wynagrodzeniem. Pracodawca nie ma obowiązku przydzielenie powodowi takiej samej grupy osób do pracy z nimi jak przed ustaniem stosunku pracy.

Przywrócenie pracownika do pracy na poprzednich warunkach polega w szczególności na dopuszczeniu go do wykonywania pracy tego samego rodzaju.

Przywrócenie pracownika do pracy na poprzednich warunkach polega na dopuszczeniu go do wykonywania czynności związanych ze stanowiskiem pracy zajmowanym przed rozwiązaniem umowy o pracę.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24.10.1997 r. I PKN 326/97 , który Sąd podziela, stanowi, że przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach oznacza, że pracodawca jest obowiązany zatrudnić pracownika na takim samym stanowisku jakie zajmował poprzednio, zapewnić mu możliwość wykonywania takiej samej pracy i za wynagrodzeniem zgodnym z obowiązującym u tego pracodawcy regulaminem lub taryfikatorem wynagrodzeń (art. 45 § 1 KP).

Pozwany wywiązał się z tego obowiązku.

Nie było podstaw by pozwany wypowiadał warunki pracy i płacy powodowi i nie doszło do naruszenia art. 32 ustawy o związkach zawodowych jak sugeruje powód.

Powód nie wykazał by przyczyna niewykonywania pracy w spornym okresie leżała po stronie pozwanego.

Mając na uwadze powyższe Sąd oddalił powództwo z uwagi na brak przesłanek z art. 22 k.p., gdyż wynagrodzenie jest należne pracownikowi za pracę wykonaną, a powód pracy w spornym okresie nie wykonywał i to nie z przyczyn leżących po stronie pracodawcy lecz z uwagi na nieuzasadnioną odmowę wykonywania pracy przez samego pracownika.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o przepisy art. 99 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1, 3 i 4 k.p.c. oraz w oparciu o art. 11 § ust. 1 pkt. 2 w zw. z § 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości tj. z dnia 25 lutego 2013 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych… (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.) w wysokość stawki minimalnej.

W apelacji od wyroku powód zaskarżając go w całości zarzucił:

1/ naruszenie przepisu prawa procesowego mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy,

art. 233 § 1 kpc poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i doprowadzenie

do sprzecznych ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego

polegających na błędnym przyjęciu i ustaleniu, iż powód został przywrócony do pracy

przez pozwanego na poprzednio zajmowane stanowisko, jak również, że powód nie

wykonywał pracy z przyczyn leżących wyłącznie po jego stronie,

2/ naruszenie przepisów prawa materialnego, § 11 pkt. 1 i 2 Regulaminu Organizacyjnego

pozwanego, § 12 Regulaminu Pracy oraz 32 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 23.05.1991 r.

o związkach zawodowych poprzez bezzasadne przyjęcie i ustalenie, iż powierzenie

powodowi pracy w innej jednostce organizacyjnej Szpitala nie stanowi zmiany jego

warunków pracy jak również stanowi wykonanie prawomocnego orzeczenia sądowego

tut. Sądu z dnia 31.08.2012r.

Zgłaszając takie zarzuty powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt. 1 poprzez uwzględnienie powództwa w całości, w pkt. 2 poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu w pierwszej i drugiej instancji wg norm prawem przepisanych lub zgodnie z przedłożonym spisem kosztów.

W uzasadnieniu apelacji powód generalnie podniósł, iż prawomocnym wyrokiem z dnia 31.08.2012r. Sąd przywrócił powoda do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy tj. na stanowisko starszego technika masażysty w D. (...), a pozwany nie dopuścił powoda do pracy na w/w stanowisko i w/w D., lecz wskazał, iż będzie on wykonywał czynności pracownicze w Zakładzie (...), który jest bez wątpienia odrębną od D. (...) jednostką organizacyjną Szpitala.

Powierzenie powodowi wykonywania czynności w ZOL było w istocie zmianą warunków pracy powoda, a nie poleceniem służbowym jak to przyjął Sąd I instancji.

Uszło uwadze Sądu, że powód jedynie został przypisany kosztowo do D. (...), ale swe czynności miał wykonywać w ZOL Szpitala, będącego odrębną jednostką organizacyjną pozwanego. Zgodnie bowiem z § 11 pkt. 1 i 2 Regulaminu Organizacyjnego pozwanego, szpital (...) i Zakład (...), są odrębnymi jednostkami organizacyjnymi pozwanego, a jednym z Oddziałów właśnie Szpitala (...) jest D. (...).

Regulacje wprowadzone zarówno do Regulaminu Organizacyjnego Szpitala (§ 11 ust. 1 i 2) jak również do Regulaminu Pracy (§ 12 Regulaminu Pracy) mają bez wątpienia charakter gwarancyjny. Przepisy te przesądzają, iż miejscem pracy pracowników Szpitala jest (...) Szpital (...)oraz dodatkowo wskazana w umowie o pracę jednostka organizacyjna. Taka regulacja ma bowiem zapobiec właśnie powierzaniu poszczególnym pracownikom wykonywania pracy na terenie całego Szpitala jako całości,

z pominięciem poszczególnych jednostek organizacyjnych. Gdyby przyjąć tezę odmienną (jak to uczynił Sąd Rejonowy) to wówczas zbyteczne byłoby umieszczanie w Regulaminie Pracy oraz Regulaminie Organizacyjnym (jak również w umowie o pracę powoda) dodatkowego zapisu w postaci wskazywania na ściśle określoną jednostkę organizacyjną, w której pracownik ma świadczyć swą pracę.

Skoro w umowie o pracę, powód ma wskazany wyraźnie D. (...), nie można przyjąć, aby nastąpiło przywrócenie powoda na poprzednio zajmowane przez niego stanowisko pracy, poprzez powierzenie mu wykonywania pracy w ZOL.

Uznać należy, iż powód był uprawniony do domagania się od pozwanego przywrócenia go do pracy w D. (...). Był on również uprawniony do odmowy świadczenia pracy w ZOL oraz domagania się od pracodawcy wynagrodzenia za czas kiedy pozostawał do jego dyspozycji, lecz pracy świadczyć nie mógł z przyczyn leżących po stronie pozwanego.

Powierzenie powodowi wykonywania czynności w ZOL naruszyło dodatkowo także art. 32 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 23.05.1991 r. o związkach zawodowych. Pozwany nie wystąpił do Komisji Zakładowej (...) (której powód jest Wiceprzewodniczącym, a więc osobą szczególnie chronioną) z wnioskiem o wyrażenie zgody na zmianę warunków pracy powoda. Powierzenie wykonywania pracy w ZOL, w ocenie powoda było zmianą jego warunków pracy, a to w świetle § 11 pkt. 1 i 2 Regulaminu Organizacyjnego Szpitala, § 12 Regulaminu Pracy oraz zawartej przez niego umowy o pracę.

W odpowiedzi na apelację powoda pozwany wniósł o oddalenie apelacji w całości i o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na apelację pozwany generalnie podniósł, iż apelacja powoda nie zasługuje na uwzględnienie, bo zawarte w niej zarzuty są chybione, gdy wyrok jest słuszny, prawidłowa jest argumentacja Sądu I instancji i znajduje uzasadnienie w powołanym orzecznictwie sądowym.

Całkowicie bezzasadny pozostaje zarzut powoda, że pozwany wyznaczył mu wykonywanie obowiązków wynikających ze stosunku pracy w Zakładzie (...) stanowiącym odrębną jednostkę organizacyjną Szpitala, ponieważ w takiej sytuacji nie można nawet mówić o zmianie miejsca pracy. Pozwany cały czas miał wykonywać pracę na terenie pozwanego szpitala, co więcej, jak słusznie zauważył Sąd I instancji, D. (...) oraz Zakład (...) jest nadzorowany przez tego samego dyrektora, mieści się pod tym samym adresem.

Bezzasadne jest twierdzenie powoda, że zaistniały stan faktyczny, związany z jego przywróceniem do pracy, stanowi naruszenie przepisów prawa materialnego, § 11 pkt. 1 i 2 Regulaminu Organizacyjnego oraz § 12 Regulaminu Pracy pozwanego. Wskazane powyżej postanowienia nie posiadają charakteru gwarancyjnego, jak podnosi powód, a jedynie charakter organizacyjny, co słusznie zauważył Sąd I instancji wskazując, że z § 12 Regulaminu Pracy wynika jedynie, „że miejsce wykonywania pracy, to Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej (...) Szpital (...) w R. + komórka organizacyjna”, ale tylko w znaczeniu działu, oddziału lub ośrodka powstawania kosztów i dlatego też orzekł, że „zapewnienie powodowi tej samej płacy i podobnego zakresu obowiązków, w innej komórce organizacyjnej tego samego pracodawcy na takim samym stanowisku pracy wyczerpywało właściwe wykonanie wyroku, zrealizowano wyrażoną w art. 45 kp zasadę trwałości stosunku pracy. Cel odzyskania dotychczasowego miejsca pracy z uwzględnieniem nie tylko przypisanych do niego uprawnień, ale również pracowniczych obowiązków został zrealizowany”.

Nie można zgodzić się z zarzutem powoda, że naruszona została norma art. 32 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, poprzez to, iż pozwany bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej zmienił jednostronnie warunki pracy i płacy na niekorzyść powoda, ponieważ jak już wykazano powyżej, nie można jako takiej zmiany traktować przywrócenia do pracy pracownika, przy jednoczesnym zapewnieniu mu takich samych warunków płacowych, tego samego charakteru pracy i w tym samym miejscu w jednostce organizacyjnej Szpitala.

Całkowicie zasadna jest konkluzja Sądu I instancji, że „powód nie wskazał, by przyczyna niewykonywania pracy w spornym okresie leżała po stronie pozwanego. Całkowicie chybiony pozostaje w tym względzie zarzut powoda, który nie wykonywał pracy, tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po jego stronie, bo tak należy traktować odmowę realizacji przez powoda polecenia służbowego polegającego na wykonywaniu dotychczasowych obowiązków służbowych w Zakładzie (...).

Ponadto powstrzymywanie się od wykonywania pracy bez istnienia szczególnej podstawy prawnej pozbawia pracownika wynagrodzenia ze stosunku pracy. Zasadą jest bowiem, że wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Samo pozostawanie w stosunku pracy nie jest podstawą do uzyskiwania wynagrodzenia. Jeżeli pracownik nie wykonuje pracy, do nabycie przez niego prawa do wynagrodzenia niezbędne jest istnienie przepisu szczególnego (np. art. 81, 188 kp.) lub postanowienia umowy, które przyznają mu to prawo.

Rozpoznając apelację Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacji powoda brak jest uzasadnionych podstaw faktycznych i prawnych.

Sąd I instancji przeprowadził w sprawie wyczerpujące postępowanie dowodowe

w zakresie niezbędnym dla wyjaśnienia istoty sporu.

Dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, prawidłowej oceny prawnej w sprawie.

W konsekwencji słusznie orzekł jak w wyroku oraz zasadniczo prawidłowo

i wyczerpująco uzasadnił wyrok.

Ustalenia i argumentację Sądu I instancji Sąd Okręgowy w pełni podzielił i przyjął za własne.

Podkreślić należy, iż przyczyną uzasadniającą zmianę warunków pracy jest potrzeba zmiany istotnych warunków umowy o pracę tj. istotnych zarówno z mocy ustawy jak

i umowy o pracę – zamieszczonych w umowie o pracę i w takim wypadku zachodzi potrzeba dokonania wypowiedzenia zmieniającego.

Odnośnie miejsca pracy podnieść należy, iż jeżeli jest ono określone w sposób ogólny w umowie o pracę jako wskazanie, jak w przypadku powoda, pozwanego Szpitala jako miejsca świadczenia pracy, a nie jego jednostki organizacyjnej, wyznaczenie przez pracodawcę - pozwanego innego miejsca zatrudnienia, ale w Szpitalu, na skutek przywrócenia do pracy, przy zachowaniu dotychczasowego rodzaju pracy i wynagrodzenia mieści się w ramach pracowniczego podporządkowania i nie wymaga wypowiedzenia warunków pracy.

Wskazanie ogólne w umowie o pracę z powodem pozwanego Szpitala jako miejsca świadczenia pracy wynika jednoznacznie z akt osobowych powoda z umowy o pracę zawartej z poprzednikiem prawnym pozwanego (k. 1 i 19 akt osobowych).

Uściślenie miejsca świadczenia pracy przez wskazanie jako takiego miejsca D. (...) nastąpiło w notatce służbowej załączonej do akt osobowych (k. 31 tych akt), a następnie ostatecznie w zakresie czynności, uprawnień i odpowiedzialności pracownika (k. 42 tych akt).

Zakres czynności i wskazane w nim miejsce pracy powoda jako jednostki organizacyjnej Szpitala stanowi zdaniem Sądu Okręgowego konkretyzację warunków wynikających z umowy o pracę, zarówno zakres i wskazane szczegółowo miejsce pracy nie stanowią istotnych warunków umowy o pracę.

W takim rozumieniu nie zachodziła potrzeba dokonania powodowi wypowiedzenia zmieniającego przy poleceniu pracy w Zakładzie (...) w wykonaniu prawomocnego wyroku przywracającego powoda do pracy i pozwanemu nie można zarzucić aby niewykonywanie pracy przez powoda w okresie spornym nastąpiło z przyczyn leżących po stronie pozwanego.

Podkreślić również należy, iż zdaniem Sądu Okręgowego powód nie wykazał też gotowości do pracy uzasadniającej żądanie wynagrodzenia.

Nie stanowią takiej gotowości pisemne informacje w tym zakresie skierowane przez powoda do pozwanego generalnie wyrażające wolę podjęcia pracy ostatecznie z zaznaczeniem, iż powód przebywa w komisji zakładowej (...) i oczekuje na dalsze dyspozycje ze strony pracodawcy (k. 13 i 23 akt osobowych w części po wyroku Sądu przywracającego powoda do pracy), przy braku stawiennictwa powoda w D. (...) lub wskazanym powodowi Zakładzie (...) jako miejsca świadczenia pracy po przywróceniu do pracy, co wynika jednoznacznie z akt osobowych powoda z ich części j.w, gdy gotowość do pracy to aktywne manifestowanie gotowości do natychmiastowego podjęcia i świadczenia pracy, a nie oczekiwanie na wezwanie pracodawcy – pozwanej do jej świadczenia zwłaszcza w sytuacji jak w niniejszej sprawie, gdy pozwana nie zgadzała się ze stanowiskiem powoda co do wskazanego mu miejsca pracy po przywróceniu do pracy.

Podnieść wreszcie należy, iż powód dochodził wynagrodzenia z tytułu gotowości do pracy zasadniczo z zarzutem braku jej podjęcia wobec braku rzeczywistego przywrócenia do pracy, w sytuacji powoływanej zmiany miejsca pracy po przywróceniu do pracy, przy wskazywaniu istniejącej u niego niepełnosprawności jako przeszkody w świadczeniu pracy w nowym zdaniem powoda miejscu pracy.

Powód nie powoływał w pozwie mimo, iż miał taki obowiązek, ani też w postępowaniu przed Sądem I instancji wniosków dowodowych w ostatnio powołanym zakresie (niepełnosprawności i jej wpływu na niemożliwość świadczenia w pracy we wskazanym miejscu po przywróceniu do pracy), cofnął nawet wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania powoda (i dalej stron) w charakterze strony, na rozprawie w dniu 30.08.2013 r. (k. 79 verte akt).

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd Okręgowy z mocy art. 385 kpc w pkt. 1 wyroku oddalił apelację powoda jako bezzasadną, i z mocy § 12 ust. 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych… z dnia 28.09.2002 r. (Dz. U nr 163 poz. 1349 ze zm.) orzekł o kosztach zastępstwa procesowego na rzecz pozwanego za II Instancję.

Sędzia: Przewodniczący: Sędzia:

SSO Maria Konieczna SSO Maria Olszowska SSO Mariola Łącka