Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Ga 181/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2020 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie V Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący – Sędzia del. Maciej Rzewuski

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2020 r. w Olsztynie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa(...)

przeciwko (...) w O.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 29 stycznia 2020 r., sygn. akt V GC 3298/19

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 900,00 (dziewięćset 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia niniejszego wyroku pozwanemu do dnia zapłaty.

Sędzia Maciej Rzewuski (del.)

Sygn. akt V Ga 181/20

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 29 stycznia 2020 roku, sygn. akt V GC 3298/19, Sąd Rejonowy w Olsztynie zasądził od pozwanego (...)z siedzibą w O. na rzecz powódki (...) kwotę 8.917,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 8 maja 2018 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 2.117,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Od powyższego rozstrzygnięcia apelację wywiódł pozwany, zarzucając wyrokowi naruszenie następujących przepisów:

1.  art. 354 par 1 k.c.,

2.  art. 636 par 1 k.c.,

3.  art. 233 k.p.c.,

4.  art. 227 k.p.c. w zw. z art. 278 k.p.c.

Na podstawie powyższych zarzutów, uzasadnionych w apelacji, pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o jej oddalenie oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako bezzasadna, podlegała oddaleniu.

Istota apelacji, pomimo rozbudowanych zarzutów, sprowadzała się w zasadzie do dwóch argumentów: niewłaściwego wykonania projektu (w znaczeniu estetycznym) oraz odmowy dopuszczenia dowodu z opinii biegłego, skutkującej błędnym ustaleniem stanu faktycznego.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy prawidłowo nie przeprowadził w/w dowodu. Skutkowało to wydaniem postanowienia o pominięciu wniosku w trybie art. 235 2 par 1 pkt 5 k.p.c. W ocenie Sądu odwoławczego, przeprowadzenie tego dowodu zmierzałoby jedynie do przedłużenia postępowania, bowiem należy sobie zadać pytanie w jakim celu dowód taki miałby być przeprowadzony. Pozwany wskazywał przecież konsekwentnie, że nie wnosi zastrzeżeń do aspektu technicznego dzieła, lecz do jego walorów estetycznych. Oczywiście aspekt estetyczny dzieła może być wadą (dzieło wadliwe), jednak z materiału dowodowego wniosek taki nie wynika. Pozwany wskazywał ogólnikowo, że projekt „mu się nie podobał”. Sam fakt odmowy uznania walorów estetycznych przez zlecającego nie oznacza jeszcze, że projekt był wadliwie wykonany.

Po drugie, w ocenie Sądu Okręgowego, do wadliwego wykonania dzieła nie doszło – i w tym zakresie Sąd odwoławczy w pełni podziela rozważania Sądu Rejonowego.

Niewątpliwie bowiem pozwanemu (a szczególnie żonie prezesa) projekt się nie spodobał. Nie oznacza to jednak, że został on wykonany wadliwie. Słusznie wskazał Sąd Rejonowy, że umowa o wykonanie dzieła w postaci projektu, jak w przedmiotowej sprawie ma charakter mieszany, tj. prawidłowe wykonanie dzieła wymaga ścisłej współpracy pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem. W niniejszym postępowaniu współpraca taka niewątpliwie zachodziła, bowiem potwierdza to liczna i obszerna korespondencja pomiędzy wykonawcą a zamawiającym, w którego imieniu występowała K. M..

Powódka poświęciła znaczną liczbę roboczogodzin na rzetelne wykonanie umowy zawartej z pozwanym. Ostatecznie projekt został wykonany, jakkolwiek zgodnie ze spostrzeżeniami zlecającego. Słusznie zauważył Sąd Rejonowy, że specyfika zawartej między stronami umowy obejmowała także wykonywanie projektu wedle wiedzy i oceny wykonującej dzieło, która z racji doświadczenia zawodowego posiada wiedzę w zakresie projektowania i dekorowania lokali. Materiał dowodowy potwierdził, że wykonująca, w razie sporów, ostatecznie i tak godziła się na wskazówki przedstawione przez zamawiającego, jednak z zastrzeżeniami, iż w jej ocenie określone rozwiązania są niefunkcjonalne lub nieestetyczne.

Wskazać również należy, iż specyfika zawartej umowy w oczywisty sposób wskazywała, iż to wykonująca ma przedstawić ogólny projekt, w którym ewentualne zmiany będą dokonywane na życzenie zamawiającego. Umowa taka, w swojej istocie, różni się do samego wykonania rysunku technicznego czy wizualizacji pomieszczenia (lokalu) wedle wskazówek zamawiającego od początku do końca.

Gdyby przyjąć koncepcję zamawiającego, że wykonujący dzieło jest zobowiązany do „wykonywania” go tak długo, aż efekt końcowy jednoznacznie zadowoli zlecającego, bez względu na specyfikę umowy, prowadziłoby to do absurdalnego wniosku skutkującego uznaniem, że przykładowo malarz zobowiązujący się do wykonania realistycznego portretu zamawiającego powinien go wykonywać raz za razem, tak długo, aż zamawiający uzna, iż portret faktycznie jest realistyczny. To do wykonawcy, jako profesjonalisty, należy ocena, czy dzieło zostało wykonane zgodnie ze sztuką. Oczywiście może ona podlegać dalszej ocenie, w szczególności przez uprawnione do tego organy rozstrzygające spory, ale jedynie w zakresie kryteriów obiektywnych, a nie subiektywnych i nieuchwytnych pojęć takich jak „piękno” czy „estetyka”. Do takich zaś pojęć jedynie odnosiły się zarzuty pozwanego.

Mając więc na uwadze, że zarzuty przedstawiane w apelacji oraz w toku postępowania sądowego, w zakresie wykonania projektu, miały charakter ogólny i bezprzedmiotowy, zaś powódka wykonała prawidłowo swoją część zobowiązania, słusznie Sąd Rejonowy powództwo uwzględnił. Nie znajdując więc podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku Sąd Okręgowy, na mocy art. 385 k.p.c., apelację oddalił.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na podstawie art. 98 § 1 oraz § 1 1 k.p.c.

Sędzia (del.) Maciej Rzewuski

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

O., dnia 2 października 2020 r.

Sędzia (del.) Maciej Rzewuski