Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 744/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2014r. w S.

odwołania S. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 25 kwietnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie S. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. W. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 kwietnia 2013 r. do 31 marca 2015 r.

Sygn. akt: IV U 744/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 25 kwietnia 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił S. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. W. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że przed wypadkiem prowadził sprzedaż i montaż stolarki budowlanej. Obecnie z powodu złego widzenia, bólów i zawrotów głowy, problemów z koncentracją i braku sił w prawym ręku po złamaniu barku wykonywanie tej pracy jest niemożliwe. Wykonywanie pracy utrudniają dodatkowo żylaki nóg i niedawne złamanie lewej kostki. Powyższe schorzenia nie pozwalają mu na pracę na wysokości, a problemy ze wzrokiem uniemożliwiają pracę biurową. Działalność gospodarczą prowadzi obecnie żona wraz z dziećmi, co jest dla niego stresujące i przykre. Dlatego zaskarżona decyzja powinna być zmieniona (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 19 kwietnia 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. W. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 marca 2013r. (decyzja o ustaleniu prawa do renty z 30 marca 2012r. k.236 akt rentowych). W dniu 21 lutego 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.236a akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 22 marca 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 22 marca 2013r. k.238 akt rentowych).

Na skutek wniesienia przez ubezpieczonego sprzeciwu od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 19 kwietnia 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia Lekarza Orzecznika k.239 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 19 kwietnia 2013r. k.242 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 25 kwietnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 25 kwietnia 2013r. k.243 akt rentowych).

Biegli lekarze o specjalizacjach ortopeda, neurolog, okulista i psychiatra oraz biegły psycholog w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonego pourazowy zanik nerwu wzrokowego lewego, ślepotę oka lewego, niezborność nadwzroczną oka prawego, stan po przebytym urazie głowy ze stłuczeniem mózgu, krwiakami przymózgowymi leczonymi operacyjnie w 2006r., wygojone złamanie prawego obojczyka i kostki bocznej lewej goleni, funkcjonowanie intelektualne w granicach normy z obecnymi deficytami, miernie nasilone osłabienie funkcji poznawczych na skutek zmian organicznych w centralnym układzie nerwowym, zaburzenia emocjonalne uwarunkowane dysfunkcją centralnego układu nerwowego, organiczne zaburzenia osobowości i zachowania, organiczną chwiejność afektywną i łagodne zaburzenia funkcji poznawczych i stwierdzili, że przedmiotowy stan powoduje u ubezpieczonego dalszą częściową niezdolność do pracy ,tj. w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2015r. Biegła okulista w odniesieniu do schorzeń narządu wzroku wskazała, że ubezpieczony od czasu wypadku komunikacyjnego nie widzi na lewo oko, ale ostrość wzroku oka prawego jest bardzo dobra do dali i bliży w okularach. Ubezpieczony jest zaadaptowany do praktycznej jednowzroczności i taki stan narządu wzroku nie sprowadzałby niezdolności do pracy w przypadku wykonywania zawodu nie związanego z obsługą urządzeń w ruchu. Z uwagi jednak na wykształcenie techniczne ubezpieczonego – kierowca-mechanik praca w tym zawodzie (przy jednowzroczności) mogłaby stanowić bezpośrednie zagrożenie dla jego życia lub zdrowia, dlatego uzasadnione jest uznanie ubezpieczonego za częściowo niezdolnego do pracy. Biegły ortopeda wskazał, że stan morfotyczno-czynnościowy narządów ruchu nie wskazuje na istnienie schorzenia, które naruszałoby prawidłowe funkcjonowanie organizmu w stopniu powodującym utratę zdolności do pracy w stopniu znacznym. Przebyte złamanie obojczyka i kostki bocznej wygoiło się bez upośledzenia czynnościowego. W związku z tym brak jest niezdolności do pracy ze względu na stan narządu ruchu. W odniesieniu do funkcjonowania psychicznego ubezpieczonego biegli wskazali, że badanie psychologiczne wykazało, iż ubezpieczony funkcjonuje intelektualnie w granicach normy z obecnymi deficytami. Występujące miernie nasilone osłabienie funkcji poznawczych na skutek zmian organicznych w CUN pozwala na zdiagnozowanie łagodnych zaburzeń funkcji poznawczych. Psychiatrycznym skutkiem przebytego w 2006r. urazu głowy ze stłuczeniem mózgu są trwające do dzisiaj organiczne zaburzenia osobowości oraz organiczna chwiejność afektywna (szybka męczliwość, bóle i zawroty głowy, poczucie niewydolności psychicznej i fizycznej). Choć dolegliwości te przebiegają u ubezpieczonego łagodnie i nie wymagały dotychczas leczenia psychiatrycznego, to ograniczają one jego zdolność do wykonywania pracy zgodnej z wyuczonymi kwalifikacjami. Ubezpieczony nie powinien pracować na wysokości, w hałasie, ani obsługiwać urządzeń w ruchu. Dolegliwości te wraz z innymi schorzeniami sprowadzają u ubezpieczonego częściową okresową niezdolność do pracy zawodowej. Również biegły neurolog wskazał na zasadność orzeczenia u ubezpieczonego częściowej niezdolności do pracy w wyuczonym zawodzie kierowcy-mechanika, a także na innym podobnym stanowisku. Podniósł, że u ubezpieczonego nie stwierdza się objawów ogniskowego uszkodzenia struktur OUN, a także objawów niewydolności krążenia mózgowego i aktywnych objawów zespołu korzeniowego kręgosłupa. Niemniej dolegliwości neurologiczne w świetle zawodu ubezpieczonego uzasadniają powyższe orzeczenie (opinia biegłych ortopedy, neurologa, okulisty, psychiatra i psychologa k.13-15 akt sprawy).

Ubezpieczony ma wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest mechanikiem kierowcą. W wyuczonym zawodzie pracował przez około 10 lat. Od 1999r. ubezpieczony prowadził działalność gospodarczą z zakresu montażu stolarki okiennej. W 2006r. został poszkodowany w wypadku komunikacyjnym, w którym doznał urazu głowy ze stłuczeniem mózgu (okoliczności niesporne, wyjaśnienia ubezpieczonego k.29-29v).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. W. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego w dalszym ciągu istnieje częściowa bądź też całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, okulistyki, psychiatrii i psychologii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w dalszym ciągu ,tj. w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2015r. jest osobą częściowo niezdolną do pracy. W złożonej opinii biegli stwierdzili, że stopień zaawansowania schorzeń dotyczących narządu wzroku ubezpieczonego, dolegliwości neurologicznych oraz dolegliwości związanych ze stanem psychicznym ubezpieczonego w dalszym ciągu powoduje u niego częściową niezdolność do pracy w wyuczonym zawodzie (kierowcy – mechanika) oraz jak wskazała biegła neurolog również na innym podobnym stanowisku. W ocenie biegłych z uwagi na rodzaj schorzeń ubezpieczony nie powinien wykonywać pracy na wysokości, w hałasie, ani obsługiwać urządzeń w ruchu.

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów właściwych do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego w świetle rozpoznanych u niego schorzeń, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłych, gdyż zarzuty do powyższej opinii sformułowane przez członka komisji lekarskiej ZUS (w piśmie z 3 lutego 2014r. na k.26 akt sprawy) stanowią jedynie polemikę z ustaleniami biegłych wynikającą z odmiennej oceny stanu zdrowia ubezpieczonego przez organ rentowy. Ponadto nie można zgodzić się z organem rentowym, że opinia nie uwzględnia przebiegu pracy zawodowej ubezpieczonego, który z zawodu jest mechanikiem-kierowcą, ale od wielu lat prowadzi działalność gospodarczą zatrudniając kilku pracowników. Biegli odnosząc stan zdrowia ubezpieczonego do jego wyuczonego zawodu kierowcy - mechanika kierowali się dyspozycją przepisu art.12 ust.3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Poza tym nie ulega wątpliwości, że ustalenia biegłych dotyczące niemożności wykonywania przez ubezpieczonego pracy na wysokości, w hałasie oraz związanej z obsługą urządzeń w ruchu odnoszą się również do czynności wykonywanych przez ubezpieczonego w ramach działalności gospodarczej polegającej na montażu okien. Ubezpieczony przyznał, że przed wypadkiem w 2006r. zatrudniał pracowników do czynności pomocniczych, ale przede wszystkim sam wykonywał wszystkie czynności zawiązane z przedmiotową działalnością ,tj. jeździł z towarem do klientów kierując samochodem ciężarowym, a następnie montował okna, co wiązało się niejednokrotnie z pracą na wysokości (przy montażu okien z zewnątrz), a także z obsługą różnego rodzaju urządzeń – piły, wiertarki, młota. Schorzenia narządu wzroku (praktyczna jednooczność), schorzenia natury neurologicznej oraz związane ze stanem psychicznym ubezpieczonego powodują, że obecnie nie jest on w stanie wykonywać tego rodzaju czynności.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną opinię i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2015r.