Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 29 września 2020 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Andrzej Muzyka

Protokolant: Weronika Kwiatkowska

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2020 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.

przeciwko J. N.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. N. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 27.369 zł (dwadzieścia siedem tysięcy trzysta sześćdziesiąt dziewięć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 23.012,10 zł od dnia 20 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty,

- 4.356,90 zł od dnia 12 września 2020 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6067,76 zł (sześć tysięcy sześćdziesiąt siedem złotych siedemdziesiąt sześć groszy), tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 218 zł (dwieście osiemnaście złotych), tytułem kosztów sądowych.

SSR Andrzej Muzyka

Sygn. akt XI GC 1122/19, dnia 19.10.2020 r.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 11 lutego 2019 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła przeciwko J. N. o zapłatę kwoty 23 012,10 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 lutego 2019 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu, powódka wskazała, iż dnia 22 listopada 2016 r. zawarła z pozwanym prowadzącym działalność gospodarcza pod firmą Zakład (...) umowę, przedmiotem której było wykonanie posadzek „kamienny dywan” na balkonach w pensjonacie powódki w M.. W marcu 2017 r. pozwany oddał wykonane prace, zaś powódka uiściła należne wynagrodzenie na podstawie faktury VAT nr (...).

Już latem 2017 r. na balkonach wykonanych przez pozwanego zaczęły pojawiać się pierwsze oznaki wadliwości wykonanych przez pozwanego prac. Na balkonach oraz na kostce brukowej położonej przez pozwanego, zaczęły pojawiać się zacieki świadczące o wypłukiwaniu hydroizolacji spod posadzki balkonowej i kostki brukowej. Mimo zgłoszonych nieprawidłowości oraz mimo stawienia się w miejscu wykonywanych prac, pozwany nie usunął wad, pozostając biernym na skierowane pisma i monity telefoniczne. Mimo zgłoszenia reklamacji w tym zakresie, pozwany odmówił jej uwzględnienia, wskazując na niewłaściwe wykonanie obróbki blacharskiej, zakrywającej jedynie połowę czoła balkonu, co powodowało spływanie wody opadowej na czoło płyty balkonowej i wpychanie wody pod płytę balkonową.

W odpowiedzi na pozew, pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych podnosząc zarzut niewykazania roszczenia co do zasady jak i wysokości. Nadto pozwany wniósł o zabezpieczenie dowodu z oględzin należącego do powódki pensjonatu. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany zaprzeczył, jakoby był odpowiedzialny za wykonanie wszystkich prac związanych z przedmiotem umowy, albowiem jak wynika z jej treści pozwany był odpowiedzialny za wykonanie posadzek na istniejącym podłożu betonowym przygotowanym przez zleceniodawcę. Nadto powódka posiadała wiedzę o złym stanie technicznym obróbek blacharskich, których nie obejmował przedmiot umowy łączącej strony, a o których stanie pozwany informował powódkę, która sugerowała na konieczność przeprowadzenia prac blacharskich. Pozwany podniósł również, iż mimo zaleceń producenta powódka nie wykonała zaleconych prac konserwacyjnych- malowania powierzchni żywicą dywanu w okresie jesiennym. Pozwany podniósł nadto, iż prace na rzecz powódki zostały wykonane prawidłowo i odebrane przez powódkę bez zastrzeżeń. Pozwany zakwestionował zakres robót obejmujący wykonanie kostki brukowej, podnosząc, iż takich prac na rzecz powódki nie wykonywał. Finalnie pozwany podniósł, iż nie ponosi winy za nienależyte wykonanie zobowiązania, wobec wykonania prac w ocenie pozwanego zgodnie ze sztuką i wieloletnim doświadczeniem.

Pismem z dnia 22 lipca 2017 r. powódka rozszerzyła powództwo do kwoty 27 369 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia powództw tj. 11 lutego 2019 r. do dnia zapłaty, podtrzymując żądanie zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na skutek odpowiedzi na ofertę pozwanego dnia 22 listopada 2016 r. powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. zawarła z pozwanym prowadzącym działalność gospodarcza pod firmą Zakład (...) umowę na wykonanie posadzek „kamienny dywan” na balkonach w pensjonacie powódki położonym w M..

Przedmiotem umowy było wykonanie przez pozwanego posadzki na balkonach, na istniejącym podłożu betonowym, przygotowanym przez zleceniodawcę (skucie i wyrównanie podłoża). Posadzki miały zostać wykonane z kamienia naturalnego rzeczonego według wzornika w kolorze „ELBA K6” w ilości 57 m ² w cenie 270 zł/m ², łącznie 15 390 zł netto. Cena obejmowała hydroizolację posadzki, położenie posadzki oraz wykonanie szalunków czołowych płyt balkonowych, a także za dodatkową opłatą 49 mb x 30zł/mb, łącznie 1470 zł netto, wykonanie cokolików wykonanych w formach, przy czym cena obejmowała robociznę z materiałem.

Koszt dojazdu pozwanego do klienta uzgodniono na kwotę 60 zł brutto, z możliwością noclegu 2 osób. Natomiast koszt przesyłki materiałów od producenta do powódki w kwocie 120 zł brutto obciążał powódkę. Wartość robót ustalono na kwotę- posadzki 15390 zł + cokoliki 1470 zł + dostawa 120zł + dojazd 60 zł. łączna wartość zlecenia wynosiła 17 040 zł netto, przy czym wykonawca udzielił powódce rabatu w wysokości 5% do kwoty 15390 zł netto.

W umowie strony ustaliły również wysokość zaliczki, po uiszczeniu której pozwany przystąpił do wykonania prac w wysokości 8500 zł, uiszczona na konto pozwanego, po otrzymaniu przez powódkę faktury pro-forma. Termin zakończenia prac ustalono na dzień 31 marca 2017 r., po którym nastąpić miało ostateczne rozliczenie prac.

Na wykonane prace, pozwany udzielił 3 lata gwarancji.

Dowód:

- korespondencja e-mail k. 56;

- umowa z dnia 22 listopada 2016 r. k. 11-12;

- zeznania świadka W. D. k. 106;

- zeznania A. P. k. 126-126v.;

- zeznania K. P. k. 126v.-127;

- zeznania D. G. k. 127;

- zeznania J. N. k. 127v.-128.

Przelewem z dnia 1 grudnia 2016 r. powódka uiściła na rzecz pozwanego kwotę 8500 zł tytułem zaliczki „fakt/pro-forma (...)”, po czym pozwany przystąpił do wykonania robót.

Dowód:

- potwierdzenie przelewu k. 14.

Przelewem z dnia 17 marca 2017 r. powódka uiściła na rzecz pozwanego kolejną zaliczkę w kwocie 2000 zł tytułem (...)”.

Dowód:

- potwierdzenie przelewu z dnia 17 marca 2017 r. k. 15.

Pozwany wykonał prace budowlane na rzecz powódki, wobec czego dnia 24 marca 2017 r. wystawił na rzecz powódki fakturę VAT nr (...) tytułem „wykonanie kamiennej posadzki na balkonach (...) M., ul. (...)” na łączną kwotę 20 012,10 zł brutto.

Przelewem z dnia 29 marca 2017 r. powódka uiściła na rzecz pozwanego pozostałą kwotę wynagrodzenia tj. kwotę 9512,10 zł.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 13.

Jeszcze latem 2017 r. na posadzkach wykonanych przez powoda pojawiły się zasieki świadczące o wypłukiwaniu hydroizolacji spod posadzki balkonowej.

Dowód:
- dokumentacja fotograficzna k. 22, 34-36, 57-61, 156-157;

- zeznania A. P. k. 126-126v.;

- zeznania D. G. k. 127;

- zeznania J. N. k. 127v.-128.

Pismem z dnia 1 lutego 2018 r. powódka zwróciła się do pozwanego o wykonanie w terminie 14 dni przeglądu oraz naprawy hydroizolacji posadzek balkonowych „kamienny dywan” w pensjonacie powódki położonym w M. wskazując, iż umowa została wykonana w terminie, jednakże z nadejściem okresu jesiennego, na spodniej części balkonów zaczęły pojawiać się zacieki. Zacieki pogłębiały się wraz z nasileniem opadów oraz wilgotności powietrza, co spowodowało miejscowe pojawienie się mchu, wilgoci i odbarwień.

Dowód:

- pismo z dnia 1 lutego 2018 r. k. 17;

- dowód nadania k. 18;

- zeznania A. P. k. 126-126v.

Pismem z dnia 11 stycznia 2019 r. powódka wezwała pozwanego do wykonania zgłoszonej reklamacji, dotyczącej wadliwych prac budowlanych prowadzonych na rzecz powódki, wynikających z umowy z dnia 22 listopada 2016 r., a także do złożenia w terminie 3 dni deklaracji w przedmiocie sposobu załatwienia reklamacji.

Dowód:

- pismo z dnia 11 stycznia 2019 r. k. 19-20.

Pismem z dnia 16 stycznia 2019 r. pozwany w odpowiedzi na zgłoszenie reklamacji dotyczącej wadliwego wykonania usługi, pozwany oświadczył, iż odmawia uwzględnienia informacji, wskazując na umówioną wizytę konsultacyjną, jednakże z uwagi na nieobecność klienta wyjaśnił rodzinie przedstawiciela powódki istotę problemu. Pozwany wskazał, iż winę za powstałe wady ponosi niewłaściwe wykonanie obróbki blacharskiej, która zakrywa jedynie połowę płyty betonowej czoła balkonu i jest w bliskiej odległości do czoła balkonu, co w ocenie pozwanego powoduje spływanie wody opadowej pod blachę na czoło płyty, zaś wiatr wpycha wodę pod płytę balkonową, przy czym może to również wynikać ze złego stanu (skorodowania) blach.

Dowód:

- pismo z dnia 16 stycznia 2019 r. k. 21;

- zeznania K. P. k. 126v.-127.

W trakcie wizji lokalnej w dniu 16 października 2019 r. stwierdzono 5 miejsc zacieków, blacharka posiada otwory przynajmniej w 3 miejscach, przez które widać prześwit równej średnicy. Blacha dotyka do balkonu, przylega na połączeniu blach. Ujawniono przecieki w okolicach słupków balustrady. Blacha zakończona okapnikiem, na górnym balkonie jeden ślad po zacieku. Na blasze występują zacieki ale nie są to miejsca skorodowane. Od ulicy tysiąclecia na dolnym balkonie od doły widoczny ślad odłupanego tynku. Zacieki pod słupkiem balustrady od lewej, pod 4 słupkiem, po środku przęsła pod szyldem apteka, pod przegrodą balkonu, rozległy 1,2-2 m nad klimatyzatorem, pod dwoma ostatnimi słupkami balustrady. Na chodniku ślady po kapiącej wodzie. Otwory w blasze okrągłe jak po wiertle a nie po korozji. Blacha powyginana ale w żadnym miejscu nie dotyka ściany. Na balkonie górnym, na blacharce widoczne wykwity, ślady zacieków na całej długości balkonu. Miedzy czołową płytą posadzki a starą blachą okapową brak uszczelnienia. Stopki balustrad zatopione w posadzkę na różnych głębokościach.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego F. Z. w trybie zabezpieczenia dowodu k. 80-95;

- zeznania J. N. k. 127v.-128.

W niniejszej sprawie sposób wykonania nawierzchni balkonów był następujący:

- zamawiający we własnym zakresie usunął wykładzinę z płytek oraz warstwę betonu;

- obróbki blacharskie krawędzi balkonów pozostały dotychczasowe;

- w materiale dowodowym nie ma wzmianki czy pozostała warstwa spadkowa;

- wykonawca w czasie składania zeznań na rozprawie w dniu 10.12.2019 r. (k. 27 verte) nie wspomniał nic, że przygotował właściwie powierzchnię balkonów do ułożenia hydroizolacji wykonując właściwą warstwę gruntującą;

- roboty wykonywane były przy dużej wilgotności powietrza a nawet padającym deszczu;

- warstwa hydroizolacji ułożona była jednowarstwowo z nieokreślonego materiału „szlamu na bazie cementu i dodatków chemicznych";

- według pozwanego zawsze tworzy się szczelina między blachą a hydroizolacją a więc izolacja jest nieszczelna;

- rodzaj otworów w opierzeniach blacharskich wskazuje, że powstały w chwili mocowania szalunku do wykonania powierzchni pionowej na krawędzi balkonu.

Z opisu sposobu wykonania pokrycia powierzchni balkonu pozwany jako profesjonalny wykonawca powinien wiedzieć, że nie można wykonać dobrze uszczelnienia płyty balkonowej jeżeli blacharka jest źle ułożona lub nie stanowi jednolitego systemu z nową izolacją płyty balkonowej.

Wskazywanie, że powód nie smarował żywicą powierzchni wykładziny z kamienia i to spowodowało przecieki nie ma uzasadnienia technicznego. Warstwa kamienia zgodnie z założeniami systemu ma przepuszczać wodę do warstwy hydroizolacji.

Prawidłowy sposób wykonania posadzki na balkonach w systemie K. dywany TopStone według instrukcji firmowej jest następujący:

(...) K. D. TopStone to kompletne systemowe rozwiązanie dla powierzchni płaskich. Unikatowe rozwiązania oraz zastosowane materiały tworzą produkt, który jest odporny na działanie czynników zewnętrznych takich jak deszcz, śnieg oraz mróz. (...) ten poprzez unikalną technologię zapewnia ochronę powierzchni przed szkodliwymi czynnikami atmosferycznymi.

I. Powierzchnia musi być oczyszczona i pozbawiona pęknięć, którą następnie należy przeszlifować i odkurzyć.' W przypadku gdy wystają elementy metalowe zbrojeniowe należy je zabezpieczyć warstwą antykorozyjną.

II. Najpierw należy powierzchnię zagruntować a następnie (po około 6-12 godzinach) nałożyć warstwę spadkową TopLayer.

III. Po zaschnięciu warstwy spadkowej (po około 6-12 godzinach) należy aplikować warstwę wyrównującą TopFiiler. Następnie osadzamy profil balkonowy przy pomocy odpowiedniego kleju lub TopFiiiera. Połączenie wzmacniamy taśmą uszczelniającą, którą układamy również na łączeniach z powierzchniami pionowymi i w miejscach narożnych.

IV. Na tak przygotowaną powierzchnię nanosimy warstwę hydroizolacyjną TopPur.

V. Po wyschnięciu hydroizolacji nanosimy powierzchnię ostateczną TopStone z wybranym kruszywem według instrukcji nakładania.

Jednoznacznie można stwierdzić, że przyczyną występujących zacieków jest nieprawidłowo wykonana warstwa hydroizolacji.

Koszt naprawy w przypadku przeprowadzenia naprawy bez robót rozbiórkowych wynosił:

- robocizna 23 zł/m ² x 57 m2= 1311 zł;

- materiał- żywica poliuretanowa P. 2K 0,5 x 49 x 57= 1396,50 zł;

- silikon 30 zł x 5= 150 zł;

Łącznie 3000 zł netto, 3690 zł brutto.

Natomiast w przypadku naprawy zgodnie z właściwą technologią, koniecznym jest rozbiórka całości i wykonanie zgodnie z technologią CarpetStone. Przy ponownym wykonaniu robót, należałoby dotychczasową blacharkę zdemontować i zastosować profile systemowe.

Koszt tak przeprowadzonych robót wyniósłby:

- usunięcie posadzki 40 x 57= 2280 zł;

- demontaż blacharki 6zł/m ² x 50 x 025= 75 zł;

Łącznie 2655 zł netto, 3265,65 zł brutto,

Ponowne wykonanie nawierzchni balkonów 24 103 zł brutto.

Całkowity koszt rozebrania i ponownego wykonania posadzek na balkonach wynosi 22 215 zł netto, 27 369 zł brutto.

Naprawa wskazana w opinii w wersji tańszej i trudniejszej do wykonania nie daje pewności jej powodzenia za pierwszym razem.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego F. Z. k. 136-143, 180-181;

- ustna opinia uzupełniająca, k. 180-181.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo również po rozszerzeniu zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Sąd przyjął, że strony zawarły umowę o dzieło, a więc podstawę prawą żądania pozwu stanowi norma wyrażona w art. 627 k.c. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Należy przyjąć, że wykonanie oznaczonego dzieła jest zwykle określonym procesem pracy lub twórczości o możliwym do wskazania momencie początkowym i końcowym, którego celem jest doprowadzenie do efektu (rezultatu) przyjętego przez strony w momencie zawierania umowy (szerzej zob. S. Buczkowski (w:) System prawa cywilnego, t. III, cz. 2, s. 416–417). Umowa o dzieło stanowi zatem typowe zobowiązanie rezultatu zamierzonego przez strony.

Podstawą roszczenia powódki jest art. 471 k.c. zgodnie z którym, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Odpowiedzialność kontraktowa korzysta z domniemania winy dłużnika. Wierzyciel bowiem nie jest zobowiązany do wskazania winy dłużnika, a jedynie do wskazania okoliczności świadczących o niewykonaniu lub nienależytym wykonaniu zobowiązania. Odpowiedzialność ta uzależniona jest od wystąpienia przesłanek odpowiedzialności, tj. szkody, którą poniósł wierzyciel, niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania na skutek okoliczności, za które dłużnik z mocy umowy lub ustawy ponosi odpowiedzialność, oraz związku przyczynowego między faktem nienależytego wykonania lub niewykonania zobowiązania a szkodą. Ciężar dowodu w tym zakresie, zgodnie z art. 6, spoczywa na wierzycielu.

Z konstrukcji komentowanego przepisu wynika, że wierzyciel zwolniony jest z obowiązku wykazania okoliczności objętych domniemaniem prawnym. Dłużnik może zwolnić się z odpowiedzialności za szkodę (ekskulpacja), jeśli przeprowadzi dowód przeciwny, wykazując, że uchybienie zobowiązania nastąpiło z powodu okoliczności, za które odpowiedzialności nie ponosi, bądź że przy wykonywaniu zobowiązania dołożył należytej staranności (art. 472), a więc że nie doprowadził do szkody w sposób zawiniony.

Przedmiotem roszczenia jest kwota stanowiąca odszkodowanie tytułem kosztów naprawy wykonanych uprzednio przez pozwanego posadzek w technologii CarpetStone, po wykonaniu, których na balkonach budynku powódki pojawiły się zacieki.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie zebranego materiału dowodowego w postaci przedłożonych przez strony dokumentów, umowy, faktury, potwierdzeń przelewu a także dokumentacji fotograficznej oraz opinii biegłego w trybie zabezpieczenia dowodu, jak również opinii biegłego sądowego, przedmiotem której było określenie kosztów robocizny i materiału oraz kosztów usunięcia i utylizacji wadliwie wykonanych powierzchni.

Bezspornym było, iż sprawy łączyła umowa z dnia 22 listopada 2016 r., jak również okoliczność wykonania umowy przez pozwanego oraz zapłata całej ceny przez powódkę. Spór dotyczył prawidłowości wykonania przez pozwanego prac, w szczególności wykonania hydroizolacji posadzek a w konsekwencji kosztu usunięcia wad wykonanych przez pozwanego prac.

Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności z opinii biegłego sądowego, prace wykonane przez pozwanego zostały wykonane w sposób nieprawidłowy, poprzez niezastosowanie odpowiedniej technologii. Jak wskazał biegły w sporządzonej opinii, z opisu sposobu wykonania pokrycia powierzchni balkonu pozwany jako profesjonalny wykonawca powinien wiedzieć, że nie można wykonać dobrze uszczelnienia płyty balkonowej jeżeli blacharka jest źle ułożona lub nie stanowi jednolitego systemu z nową izolacją płyty balkonowej.

Wskazywanie, że powód nie smarował żywicą powierzchni wykładziny z kamienia i to spowodowało przecieki nie ma uzasadnienia technicznego. Warstwa kamienia zgodnie z założeniami systemu ma przepuszczać wodę do warstwy hydroizolacji. Biegły po przeprowadzeniu oględzin jednoznacznie stwierdził, że przyczyną występujących zacieków jest nieprawidłowo wykonana warstwa hydroizolacji. W toku opinii ustnej biegły wyjaśnił, że czym innym jest konserwacja warstwy wierzchniej a czym innym prawidłowe wykonanie warstwy hydroizolacji. Konserwacja warstwy wierzchniej, na którą powoływał się pozwany nie poprawi warstwy hydroizolacji, bo jej nie dotyczy.

Mając powyższe na uwadze strona powodowa dochodziła zwrotu kosztów wykonania prac w sposób prawidłowy, zapewniający niepowstawanie zacieków na balkonach.

Biegły koszt naprawy posadzek ustalił w 2 wariantach, tańszym- zakładającym jedynie uszczelnienie istniejących posadzek oraz droższym- zgodnym z technologią producenta. Przy czym w opinii ustnej uzupełniającej wskazał, że naprawa w wariancie tańszym nie musi powieść się za pierwszym razem.

Podkreślić należy, iż Sąd za biegłym przyjął jako zasadny wariant droższy jednakże obejmujący wykonanie posadzek zgodnie z technologią, gwarantujący tym samym jednokrotne przeprowadzenie prac, zamiast nasączania istniejących posadek żywicą, co po pierwsze nie dałoby gwarancji powstanie właściwej hydroizolacji, jak również co podkreślił biegły z wielkim prawdopodobieństwem wymagało by powtórzenie i poniesienia kolejnych kosztów bez gwarancji że np. pomimo 2 krotnego nasączenia posadzki wyeliminowane zostanie powstawanie zacieków.

Mając powyższe na uwadze, Sąd za biegłym przyjął, iż koszt kompleksowego naprawienia szkody poprzez nienależyte wykonanie mowy przez pozwanego wynosił łącznie 27 369 zł brutto, Strona pozwana zakwestionowała opinię, jednakże na rozprawie w dniu 14 lipca 2020 r. biegły podtrzymał sporządzona opinię, ustosunkował się do podniesionych zarzutów a także złożył stosowne wyjaśnienia dotyczące technologii CarpetStone, stosowanych materiałów, hydroizolacji a także prawidłowego sposoby łączenia warstwy hydroizolacji z blacharką.

Pozwany podnosił, iż wykonał prace w sposób prawidłowy, zaś powstanie zacieków wynikało z nieprawidłowego przygotowania podłoża jak również pozostawienia blacharki w złym stanie, zardzewiałej. Nadto pozwany wskazywał na pogięcie blacharki i zbyt krótki okap nad czołem balkonów co powodowało przy silnym wietrze wpychanie wody pod płytę balkonów. W ocenie Sądu w świetle sporządzonej opinii zarzuty te nie zasługiwały na uwzględnienie.

Mając powyższe na uwadze w świetle zgromadzonego materiału dowodowego częściowo niespornego między stronami, powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości również po rozszerzeniu powództwa, wobec czego należało orzec jak w pkt I wyroku, zasądzając od pozwanego na rzecz powódki kwotę 27 369 zł wraz z ustawowy mymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 23 012,10 zł od dnia 20 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty;

- 4356,90 zł od dnia 12 września 2020 r. do dni zapłaty.

Opinia biegłego została sporządzona przez kompetentny podmiot dysponujący odpowiednią wiedzą specjalistyczną i doświadczeniem zawodowym. Biegły sporządzając opinię oparł się na całokształcie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Opinia biegłego jest jasna i pełna, a wnioski w niej zawarte zostały logicznie uzasadnione. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Sąd uznał opinię biegłego za w pełni przekonywującą, tym bardziej, że biegły wyczerpująco odniósł się do zarzutów stron na rozprawie. Jeszcze raz wskazać należy, że biegły wyjaśnił, iż konserwacja warstwy wierzchniej nie jest tożsama z konserwacją warstwy hydroizolacji, że wykonanie naprawy metodą tańszą nie daje pewności wykonania jej za pierwszym razem. Ponadto z opinii biegłego wynika, że prawidłowe wykonanie połączenia warstwy hydroizolacji z blacharką obciąża wykonawcę (brak w aktach sprawy dowodu, że wykonawca przed rozpoczęciem prac informował powoda o możliwych konsekwencjach związanych z pozostawieniem starej blacharki – art. 6 kc, co obciąża pozwanego). Biegły wskazał, że taśmę uszczelniającą można było zastosować również na styku balkonu i starej blacharki, jeżeli była równo położona. Jeżeli nie była równo położona pozwany nie powinien tego tak zostawić. Biegły wskazał, że nie stwierdził, że woda od krawędzi blachy cofa się na ścianę budynku.

Wysokość szkody (przejawiająca się w kosztach przywrócenia rzeczy do stanu sprzed szkody – art. 363 § 1 kpc) została wyliczona przez biegłego. Z opinii biegłego również wynika, że pozwany nieprawidłowo wykonał umowę oraz związek przyczynowy pomiędzy nieprawidłowym wykonaniem umowy – nieszczelną warstwą hydroizolacji, brak prawidłowego połączenia warstwy hydroizolacji z blacharką a powstałą szkodą. Powód sprostał więc ciężarowi dowodu (art. 6 kc).

Pozwany nie wykazał, że uchybienie zobowiązania nastąpiło z powodu okoliczności, za które odpowiedzialności nie ponosi, bądź że przy wykonywaniu zobowiązania dołożył należytej staranności (art. 472), a więc że nie doprowadził do szkody w sposób zawiniony.

Pozwany bronił się zarzutami wskazującymi na prawidłowe wykonanie umowy, czego nie potwierdził biegły.

O odsetkach od zasądzonych w punkcie I sentencji kwoty orzeczono na podstawie art. 481 k.c., w zakresie kwoty 23 012,10 zł będącej pierwotną kwotą żądania pozwu orzeczono o odsetkach od dnia 20 kwietnia 2019 r. tj. po upływie 7 dni od dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanego (12 kwietnia 2019 r), zaś co do kwoty 4356,90 zł stanowiącej kwotę rozszerzenia pozwu, o odsetkach orzeczono od dnia 12 września 2020 r. tj. po upływie 7 dni od dnia doręczenia pozwanemu pisma zawierającego modyfikację żądania pozwu (4 września 2020 r.). Powyższe wynika z art. 455 kc, stosownie do którego jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

W pozostałym zakresie tj. w zakresie odsetek dochodzonych w pozwie oraz po rozszerzeniu powództwa, powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w pkt II wyroku.

Stan faktyczny Sąd oparł o dowody z dokumentów, zeznania świadków i stron. Sąd dał im wiarę. Czym innym jest kwestia ocena czy praca wykonana przez pozwanego była wykonana należycie. W tym zakresie Sąd oparł się na opinii biegłego z zakresu budownictwa, którą uznał za przydatną dla rozstrzygnięcia sprawy. Brak było podstaw do przeprowadzenia kolejnych dowodów z opinii biegłych z zakresu budownictwa. Strona pozwana nie wykazała, luk w opinii sporządzonej w niniejszej sprawie.

Rozstrzygnięcie o tych kosztach z punktu III. wyroku znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty te składa się opłata od pozwu w wysokości 1151 złotych, opłata od pełnomocnictwa i wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika w łącznej wysokości 3617 złotych stosownie do treści § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 listopada 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (DZ. U. 2015 poz. 1800) oraz koszt sporządzenia opinii przez biegłego, pokryty z zaliczki strony powodowej w kwocie 1299,76 zł.

W punkcie IV Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – opłatę sądową od rozszerzonego powództwa (art. 130 (3) § 2 kpc w zw. z art. 98 § 1 kpc).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

SSR Andrzej Muzyka

Sygn. akt XI GC 1122/19, dnia 19.10.2020 r.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)