Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1402/19

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi Wydział I Cywilny

w osobie Sędziego S.R. Emilii Racięckiej

po rozpoznaniu 30 stycznia 2020 roku w Łodzi

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.

przeciwko I. W.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1402/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 kwietnia 2019 roku, skierowanym do Sądu Rejonowego w Elblągu, powód B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w G. domagał się zasądzenia od pozwanej I. W. kwoty 1.998,84 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Podniesiono, iż na kwotę dochodzoną pozwem składa się kapitał w wysokości 1.421,79 zł, odsetki w kwocie 400,99 zł, koszty w wysokości 176,06 zł. Powód oświadczył, że roszczenie objęte pozwem stało się wymagalne w dniu 11 października 2015 roku.

/pozew k. 3-4v/

Postanowieniem z dnia 01 lipca 2019 roku Sąd Rejonowy w Elblągu stwierdził swoją niewłaściwość miejscową i przekazał sprawę do tut. Sądu.

/postanowienie k. 19-21/

Pozwana w zakreślonym terminie nie złożyła odpowiedzi na pozew.

/zarządzenie k. 33, dowód doręczenia k. 40/

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W niniejszym postępowaniu powód domagał się zasądzenia na jego rzecz kwoty 1.998,84 zł wraz z odsetkami umownymi z tytułu porozumienia zawartego przez pozwanego w dniu 03 lutego 2017 roku.

Stosownie do dyspozycji art. 339 § 1 k.p.c., Sąd może wydać wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany w wyznaczonym terminie nie złoży odpowiedzi na pozew. W takim wypadku, zgodnie z § 2 przywołanego przepisu, przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o faktach zawarte w pozwie lub pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed posiedzeniem, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Na wstępie należało wskazać, iż przy rozpoznawaniu sprawy na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego, rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 kpc). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 kc). Stanowisko takie zawarł Sąd Najwyższy m.in. w wyroku z 17 grudnia 1996 r. sygn. akt I CKU 45/96 (opubl. OSNC z 1997 r., z.6 - 7, poz.76).

Powód nie przedstawił jakiegokolwiek materiału dowodowego na potwierdzenie swojego roszczenia. Powód nie złożył żadnego dokumentu potwierdzającego zawarcie porozumienia z dnia 03 lutego 2017 roku, nie wykazał na jakich warunkach zostało ono zawarte, między jakimi podmiotami. Nie wykazał także z kim pozwana zawarła pierwotną umowę stanowiącą źródło roszczenia, na jakich warunkach została ona zawarta, nie przedstawił dowodu wypowiedzenia tej umowy. Powód nie udowodnił w jaki sposób nabył wierzytelność wobec pozwanej, w szczególności nie złożono umowy cesji, zawiadomienia pozwanej o przelewie wierzytelności. Brak także jakiegokolwiek dokumentu z którego wynikałaby kwota spłaconego przez pozwaną zobowiązania, brak harmonogramu spłat, brak wskazania na sposób i daty naliczania odsetek, tym samym nie została udowodniona wysokość kwoty dochodzonej pozwem. Powód nie przedstawił także żadnego dokumentu z którego wynikałaby data wymagalności roszczenia. Do pozwu załączono jedynie wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu (k. 5).

Zgodnie z przepisem art. 194 USTAWY O FUNDUSZACH INWESTYCYJNYCH I ZARZĄDZANIU ALTERNATYWNYMI FUNDUSZAMI INWESTYCYJNYMI z dnia 27 maja 2004 r. (Dz.U. Nr 146, poz. 1546 tj. z dnia 7 czerwca 2018 r. Dz.U. z 2018 r. poz. 1355 ze zm.) księgi rachunkowe funduszu sekurytyzacyjnego, wyciągi z tych ksiąg podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych funduszu i opatrzone pieczęcią towarzystwa zarządzającego funduszem sekurytyzacyjnym oraz wszelkie wystawione w ten sposób oświadczenia zawierające zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności mają moc prawną dokumentów urzędowych oraz stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych (ust. 1). Moc prawna dokumentów urzędowych, o której mowa w ust. 1, nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym (ust. 2). Dane w księgach rachunkowych oraz wyciągu z tych ksiąg mogą stanowić jedynie dowód tego, że określona wierzytelność jest wpisana w księgach rachunkowych względem konkretnego dłużnika na podstawie zdarzenia opisanego w tych księgach, np. cesji wierzytelności. Nie stanowią jednak dowodu na skuteczność dokonanej cesji wierzytelności oraz istnienia i wysokości nabytej wierzytelności.

Wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego w postępowaniu cywilnym uznany musi być za zrównany z dowodem prywatnym w odniesieniu do mocy dowodowej w zakresie istnienia i rozmiaru wierzytelności nim stwierdzonej. Wynika z tego, że nie jest objęty domniemaniem prawdziwości tego, co w nim zaświadczono, gdy idzie o istnienie i rozmiar wierzytelności, w przeciwieństwie do domniemania wiążącego się z dokumentem urzędowym (art. 244 KPC). W odniesieniu do wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego w postępowaniu cywilnym zachodzi w tym zakresie inne domniemanie, ograniczające się do tego, że osoba, która dokument podpisała, złożyła oświadczenie w nim zawarte (art. 245 kpc). Zatem w zakresie wiarygodności i mocy dowodowej istnienia i rozmiaru wierzytelności wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego podlega tego rodzaju ocenie, która dotyczy innych dowodów, dokonywanej na podstawie art 233 § 1 kpc (tak: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach - V Wydział Cywilny z dnia 26 kwietnia 2018 r. V AGa 130/18 opubl. Legalis). W niniejszej sprawie takich dowodów nie przedstawiono. Powództwo podlegało zatem oddaleniu w całości.