Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 sierpnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Okręgowego Magdalena Balion - Hajduk

po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2020 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. F.S. w G.

przeciwko M. B.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 17 czerwca 2019 r., sygn. akt I C 1731/18

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Magdalena Balion – Hajduk

Sygn. akt III Ca 1446/19

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 17 czerwca 2019r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach oddalił powództwo Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. F. S. w G. przeciwko M. B. o zapłatę 11 878,91 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od 28 lipca 2017 r. i zasądził od powódki na rzecz pozwanej koszty procesu.

Sąd Rejonowy ustali, że 4 lutego 2016 r. została zawarta umowa pożyczki pomiędzy Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo - Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. a pozwaną M. B.. Pożyczka została zawarta na okres od 4 lutego 2016 r. do 15 stycznia 2026 r. całkowita kwota kredytu wynosiła 11 700 zł. W okresie zawarcia umowy obowiązywał Regulamin Udzielania Kredytów i P. Konsumenckich Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej.

22 maja 2017 r. powód złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy, wskazując w jego treści, że łączna wysokość przeterminowanego zadłużenia na dzień 22 maja 2017 r. wynosi 858,57 zł.

Sąd Rejonowy w oparciu o art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. wobec zakwestionowania okoliczności faktycznych przez pozwaną oddalił powództwo jako niewykazane Sąd wskazał, że opierając się na dokumentach przedstawionych przez stronę powodową należy uznać, że została zawarta między stronami umowa pożyczki. Powódka przedstawiając zestawienie operacji z rachunku płatniczego pozwanej wykazała ponadto wpłatę na rachunek pozwanej w wysokości 11 700 zł w dniu 4 lutego 2016 r. W tym zakresie podniesione przez pozwaną zarzuty nieistnienia roszczenia co do zasady, niewykonania usługi, nieświadczenia pożyczki, braku podstawy faktycznej i prawnej oraz braku legitymacji czynnej powódki były chybione. Pozwana zakwestionowała wysokość roszczenia, nieprawidłowe księgowanie dokonywanych wpłat oraz że zwróciła pożyczoną kwotę. Powódka przedstawiła zestawienie operacji z rachunku płatniczego pozwanej za okres 4 lutego 2016 r. - 26 listopada 2016 r., które jako dokument wygenerowany elektronicznie ma waloru dowodu oraz rozliczenie wysokości zadłużenia, które zostało sporządzone przez pełnomocnika powoda na potrzeby niniejszego postępowania i które nie znajduje potwierdzenia w innych dokumentach. W rozliczeniu wskazano łączną kwotę zadłużenia i jego poszczególne składniki, bez żadnych dokumentów, które korelowałyby z kwotami wyszczególnionymi w zestawieniu i kwoty te uzasadniały. Nie sposób zinterpretować, w kontekście żądania pozwu i przedstawionego rozliczenia wysokości zadłużenia, okoliczności, iż na konto płatnicze były również dokonywane wpłaty np. kwota 6 900 zł w dniu 21 kwietnia 2016 r. czy kwota 11 500 zł w dniu 8 września 2016 r. Wobec podnoszonych przez pozwaną zarzutów niewykazania roszczenia co do wysokości, zapłaty zadłużenia, czy wadliwego księgowania wpłat Sąd Rejonowy uznał przedstawiony przez stronę powodową materiał dowodowy za niewystarczający.

Powódka w apelacji zarzuciła:

- naruszenie prawa materialnego, tj. art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że strona powodowa nie wykazała wysokości dochodzonego roszczenia,

- naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. przez sprzeczność istotnych ustaleń z treścią zebranego materiału dowodowego i błędne przyjęcie, że rozliczenie wysokości zadłużenia nie znajduje odzwierciedlenia w dokumentach przedłożonych przez powódkę, w sytuacji kiedy powódka przedstawiła również dokument – zestawienie operacji na rachunku IKS, który koreluje z kwotami z zestawienia,

- naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów powołanych przez powódkę z pominięciem przedstawionego przez powódkę zestawienia,

- naruszenie art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. przez niewłaściwa interpretację i przyjęcie, ze ciężar dowodu spoczywa wyłącznie na powódce oraz przyjęcie., ze powódka nie zdołała udowodnić dochodzonego roszczenia, podczas gdy przedstawiła dokumenty na okoliczność zawarcia umowy pożyczki, dokumenty regulujące zasady działania i spłaty pożyczek i dowody wpłaty na rachunek pozwanej,

- naruszenie art. 231 k.p.c. i art. 233 k.p.c. przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów powołanych przez dowolną ocenę zebranego materiału dowodowego i nieuwzględnienie roszczenia, pomimo wykazania zawarcia umowy pożyczki, jej wypowiedzenia i wysokości.

Powódka wniosła o zmianę wyroku i uwzględnienie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznawania sądowi I instancji.

Pozwana wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne Sądu I instancji oraz podstawę prawną i unikając zbędnych powtórzeń przyjmuje je za własne. Zarzuty apelacji nie mogły odnieść zamierzonego skutku. Wskazać należy, że zgodnie z art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. uzasadnienie wyroku w postępowaniu uproszczonym, jeżeli sąd nie przeprowadza postępowania dowodowego, powinno jedynie zawierać wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Powódka, jako strona inicjująca proces, jest obowiązana do udowodnienia wszystkich twierdzeń pozwu, w oparciu o które sformułował swoje roszczenie. Powinność taka wynika wprost z treści art. 6 k.c., zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Reguła ta znajduje również swój procesowy odpowiednik w treści art. 232 k.p.c., w świetle którego to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Oznacza to, że Sąd nie jest odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego, a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej żądania ponosi powód.

Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, iż to na powódce ciążył obowiązek wykazania zgodnie z art. 6 k.c. i 232 k.p.c. treści łączącego strony stosunku prawnego i wysokości wynikającego z tego tytułu zobowiązania pozwanej. Powódka nie przestawiła w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji dokumentów, z których wynikałaby wysokość zobowiązania pozwanej. Nie jest dokumentem rozliczenie wysokości zadłużenia sporządzone na potrzeby niniejszego procesu przez pełnomocnika procesowego, zestawienie takie można traktować wyłącznie jako pismo procesowe, a nie dowód w sprawie. W aktach sprawy znajduje się zestawienie operacji na rachunku pozwanej, w którym wskazano końcowe saldo „0”, saldo początkowe 72,24zł, wypłaty ogółem 32 951,87zł, wpłaty ogółem 32 879,63zł. Z zestawienia tego wynika także, że pozwana dokonywała wpłat w różnej wysokości jak m. in. 4.02.2016r. wpłat po 175zł 7 i 15.03.2016r., 21.04.2016r. kwoty 6 900zł, 8.09.2016r. - 11 500zł, oraz 4.04.2016r.- 327zł, 21.04.2016r. - 165zł, 12.05.2016r. - 167zł, 13.06.2016r.- 315zł, 14.07.2-16r. - 314zł, 11.08.2016r. - 315zł, 5.10.2016r. - 152zł 16.11.2016r. - 162zł i inne. Pozwana zarzuciła, że spłaciła dług, a wpłaty zostały źle zaksięgowane. Powódka wobec takiego zarzutu powinna wyjaśnić operacje znajdujące się na rachunku pozwanej, sposób księgowania, przedstawić dokumenty źródłowe. Samo oświadczenie pełnomocnika nie może stanowić w sprawie dowodu, na którym Sąd mógłby poczynić ustalenia.

Sąd Okręgowy, mając powyższe na uwadze, na mocy art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako nieuzasadnioną. O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k .p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy. Na koszty p ostępowania złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 1800zł.

SSO Magdalena Balion – Hajduk