Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 186/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Żbikowska

Protokolant: Robert Graff

po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2019 r.

sprawy (...)

s. (...) i (...)

(...) w (...)

oskarżonego o to, że:

1. w dniu (...) roku w (...) działając w celu osiągnięci (...) doprowadził (...) z siedzibą w (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie (...) zł. za pomocą wprowadzenia (...) w (...) poprzez posłużenie się jako autentycznym przerobionym dokumentem w postaci faktury rzekomo wystawionej przez (...) i zawyżenie w ten sposób rzeczywistych kosztów naprawy samochodu osobowego marki (...) o (...) należącego do (...), w trakcie likwidacji szkody numer (...),

to jest o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

2. w dniu (...) roku w (...) działając w celu osiągnięci (...) doprowadził (...) z siedzibą w (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie (...) zł. za pomocą wprowadzenia (...) w (...) poprzez posłużenie się jako autentycznym przerobionym dokumentem w postaci faktury rzekomo wystawionej przez (...) i zawyżenie w ten sposób rzeczywistych kosztów naprawy samochodu osobowego marki (...) o (...) należącego do (...), w trakcie likwidacji szkody numer (...),

to jest o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

3. w dniu (...) roku w (...) działając w celu osiągnięci (...) usiłował doprowadzić (...) z siedzibą w (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie (...) zł. za pomocą wprowadzenia (...) w (...) poprzez posłużenie się jako autentycznym przerobionym dokumentem w postaci faktury rzekomo wystawionej przez (...) i zawyżenie w ten sposób rzeczywistych kosztów naprawy samochodu osobowego marki (...) o (...) należącego do (...), w trakcie likwidacji szkody numer (...),

to jest o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

4. w okresie od (...) roku w (...) działając w celu osiągnięci (...) doprowadził (...) z siedzibą w (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie (...) zł. za pomocą wprowadzenia (...) w (...) co do wykonania naprawy samochodu osobowego marki (...) o (...) należącego do (...) poprzez wystawienie (...) za usługę, która nie była w rzeczywistości wykonana i posłużenie się jako autentycznym przerobionym dokumentem w postaci faktury rzekomo wystawionej przez (...), w trakcie likwidacji szkody numer (...),

to jest o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

o r z e k a

I. oskarżonego (...) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie pierwszym, za który na podstawie art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

II. oskarżonego (...) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie drugim, za który na podstawie art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

III. oskarżonego (...) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie trzecim, za który na podstawie art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności

IV. oskarżonego (...) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie czwartym, za który na podstawie art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności

V. na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk orzeczone kary pozbawienia wolności łączy i w ich miejsce wymierza oskarżonemu karę łączną 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;

IV. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 186/19

UZASADNIENIE

W toku postępowania sądowego oskarżony (...) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień, jednak na podstawie zgromadzonego i ujawnionego materiału dowodowego wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Na rozprawie (...) za pośrednictwem swojego obrońcy, wykorzystując uprawnienie określone w art. 387 kpk, wniósł o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego i wymierzenie mu kary za czyny z pkt I – III aktu oskarżenia po 6 miesięcy pozbawienia wolności, a za czyn z pkt IV aktu oskarżenia 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczenie kary łącznej 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 3 lat.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego wina oskarżonego (...) i okoliczności popełnienia zarzucanych mu czynów nie budzą żadnych wątpliwości.

Wobec wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku wydanego w oparciu o treść
art. 387 kpk, Sąd w trybie art. 424 § 3 kpk ograniczył sporządzenie uzasadnienia wyroku do wyjaśnienia jego podstawy prawnej i wskazanych w nim rozstrzygnięć.

Oskarżony (...), za pośrednictwem swego obrońcy, złożył wniosek o wydanie wyroku w trybie art. 387 kpk przed zakończeniem pierwszego przesłuchania na rozprawie głównej, a więc w terminie przewidzianym tym przepisem. Czyny zarzucane oskarżonemu (...) nie są zagrożone karami przekraczającymi 15 lat pozbawienia wolności.
Składając wyjaśnienia w postępowaniu sądowym oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Mając na uwadze pozostały zgromadzony materiał dowodowy, uznano że wina i okoliczności popełnienia czynu nie budzą żadnych wątpliwości. Jednocześnie cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości. W tych okolicznościach warunki formalne wystąpienia z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego określone w art. 387 kpk zostały spełnione. Wobec powyższego Sąd uwzględnił wniosek oskarżonego (...) o wydanie wyroku w tym trybie i wymierzenie mu zawnioskowanej kary. Wnioskowi nie sprzeciwił się obecny na rozprawie prokurator.

Sąd opierał się na zgromadzonym materiale dowodowym, który nie budził żadnych wątpliwości. Przyznanie się do winy przez oskarżonego w postępowaniu sądowym koresponduje z dowodami osobowymi , a na jego sprawstwo wskazują również uznane za wiarygodne wszelkie dowody pozaosobowe, które także nie były kwestionowane. W świetle powyższych dowodów i poczynionych na ich podstawie ustaleń Sąd doszedł do przekonania, że wina oskarżonego (...) została w pełni udowodniona. Zwłaszcza, że ostatecznie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Dokonując analizy materiału dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony (...) swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynów z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Zgodnie z art. 286 § 1 kk karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 podlega ten kto, w celu osiągnięcia (...) doprowadził inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w (...) albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Przepis art. 270 § 1 kk stanowi natomiast, że kto w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Oskarżony (...) prowadził działalność gospodarczą której przedmiotem była naprawa samochodów. Jedną z napraw była naprawa pojazdu (...) o (...), którego właścicielem był (...), naprawa ta wynikała z likwidacji szkody numer (...) przez (...) Po wykonanej (...) słożył do ubezpieczyciela podrobioną fakturę rzekomo wystawioną przez (...), która miał być dowodem poniesionych kosztów związanych z zakupem części koniecznych do naprawy samochodu. Ubezpieczyciel ustalił jednak, że faktura ta została podrobiona i odmówiono wypłaty kwoty będącej różnicą pomiędzy kosztorysem a przedłożoną fakturą która wynosiła (...) zł. Ubezpieczyciel dokonał weryfikacji innych postępowań w których uczestniczył (...) i ustalił, że w dwóch innych postępowaniach likwidacyjnych oskarżony także posłużył się podrobionymi fakturami mającymi być rzekomo wystawionymi przez (...). Były to postępowania o numerze szkody (...), gdzie nienależne odszkodowanie wyniosło 1.679,62 zł oraz o numerze szkody (...) gdzie nienależne odszkodowanie wyniosło (...) zł. Czynności przeprowadzone w ramach międzynarodowej pomocy prawnej potwierdziły, że przedłożone przez (...) faktury zostały podrobione. Dalsze czynności w sprawie doprowadziły do ustalenia, że (...) uzyskał także odszkodowanie w łącznej kwocie (...) zł. od (...) za naprawę samochodu osobowego marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) należącego do (...), mimo, że usługa ta nie została w ogóle wykonana. Samochód został zwrócony właścicielce jako nienaprawiony. W toku tego postępowania (...) również posłużył się podrobioną fakturą, rzekomo wystawioną przez (...), która miał dokumentować koszt zakupionych części niezbędnych do naprawy pojazdu.

Mając na uwadze powyższe oskarżony (...) wypełnił znamiona czynów z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Wobec faktu, że jedno zachowanie oskarżonego (...) wyczerpało znamiona dwóch opisanych wyżej przestępstw jednocześnie, właściwa była kumulatywna kwalifikacja prawnej czynów. Tym samym oskarżony dopuścił się przestępstw z z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk., a w przypadku szkody o numerze (...) z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Przystępując do wymiaru kary Sąd miał na uwadze przesłanki określone w art. 53 kk mając w szczególności na uwadze motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj
i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, stopień społecznej szkodliwości czynu, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa
i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, dostosowanie dolegliwości kary do stopnia winy, cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć
w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dyrektywy te dzieli się na okoliczności obciążające i okoliczności łagodzące.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że Sąd ocenił stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego jako bardzo wysoki, bo przestępstwo wyczerpujące znamiona przepisu art. 286 § 1 kk i 270 § 1 kk , których dopuścił się oskarżony są przestępstwami umyślnymi i działanie oskarżonego było przemyślane i zaplanowane. Okolicznością łagodzącą było przyznanie się do popełnienia zarzucanych mu czynów, a także fakt, że w momencie ich popełniania (...) był osoba niekaraną.

Mając powyższe na uwadze Sąd uwzględnił wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego i wymierzył oskarżonemu (...) za czyny opisane w pkt I-III aktu oskarżenia kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, a za czyn z pkt IV akty oskarżenia karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekł powyższe kary, w oparciu o treść art. 11 § 3 kk obligujący do wymierzenia kary na podstawie przepisu surowszego, na podstawie art. 286 § 1 kk . Jednocześnie sąd orzekł karę łączną na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk i art. 86 kk 10 miesięcy pozbawienia wolności. Jednocześnie zgodnie z uwzględnionym przez Sąd wnioskiem złożonym w trybie art. 387 kpk wykonanie kary łącznej 10 miesięcy pozbawienia wolności winno zostać zawieszone na okres próby wynoszący 3 lata. W orzeczeniu z dnia 18 lipca 2019 r. roku rozstrzygnięcie w tym przedmiocie nie znalazło się jednak w wyniku przeoczenia, co w pełni uzasadnia przyszłe apelacje stron.

Mając na uwadze sytuację materialną oskarżonego (...) zgodnie z treścią art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił go od kosztów sądowych w całości i obciążył nimi Skarb Państwa.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.