Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Anna Zajączkowska

Protokolant – (...)

po rozpoznaniu na rozprawie 23. X. 18r. i 17. I. 19r.

sprawy (...)

syna (...) i (...)

(...)

w (...)

(...) o to, że:

w dniu (...) roku w miejscowości (...) na (...), gm. (...), woj. (...), nie zatrzymał niezwłocznie pojazdu (...) (...) o (...) i kontynuował jazdę, pomimo wydania przez umundurowanego funkcjonariusza policji poruszającego się pojazdem, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego, prowadząc jednocześnie przedmiotowy pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości tj. 0,80 mg/l i 0,85 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu

tj. o czyn z art. 178b kk w zb. art. 178 a§ 1 kk zw. z art. 11 § 2 kk

- o r z e k a -

I. uznaje (...) (...) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie z art. 178b kk w zb. art. 178a § 1 kk zw. z art. 11 § 2 kk (...) skazuje, a na podstawie art. 178b kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 37a kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu ) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin miesięcznie;

II. na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 43 § 1 kk orzeka wobec (...) środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

III. na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec (...) świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5000 (pięć tysięcy) złotych;

IV. na podstawie art. 627 kpk zasądza od (...) na rzecz Skarbu Państwa tytułem kosztów postępowania w sprawie kwotę 300 (trzysta) złotych, w tym kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych opłaty.

Sygn. akt II K 343/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu (...) roku po godzinie 18:00 w miejscowości (...), gmina (...), na (...) oskarżony (...) prowadził pojazd mechaniczny (...) (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości. Sposób w jaki oskarżony prowadził pojazd spowodował, że (...) sierż. (...) oraz sierż (...), którzy jechali w przeciwnym kierunku radiowozem, zdecydowali się zatrzymać pojazd (...) do kontroli drogowej. (...) podjęli próbę zatrzymania dając sygnał dźwiękowy i świetlny do zatrzymania. (...) nie zatrzymał się na dany sygnał, kontynuował jazdę, przyspieszył, jadąc w kierunku miejscowości (...). (...) udali się w pościg za oskarżonym. (...) w pewnym momencie skręcił w leśną drogę i wjechał na posesję państwa (...). (...) również wjechali na posesję państwa (...). (...) w rozmowie z (...) nie kwestionował tego, że to on prowadził pojazd. (...) został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie wskazało wynik: 0,80 mg/l, II badanie 0,85 mg/l.

(...) (...) ma (...) lat, jest (...), jest zatrudniony (...), (...) miesięcznie, (...).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: częściowo wyjaśnienia (...) (k. 61-63), zeznania świadka (...) (k. 16-17, 83), częściowo zeznań (...) (k. 83-84), częściowo zeznań (...) (k.84-85), notatkę urzędową (k. 1), protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym (k. 2), świadectwo wzorcowania (k. 3), kartę karną (k. 73), wydruk z bazy (...) (k. 19).

(...) w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na rozprawie w dniu 23 października 2018 r. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom (...) złożonym na rozprawie w dniu 23 października 2018 r. jedynie częściowo, tj. w części w jakiej wyjaśnienia te korespondowały z zeznaniami świadka (...). W pozostałym zakresie Sąd nie da dał wiary wyjaśnieniom, uznając je za przyjętą linię obrony. Oceniając wiarygodność wyjaśnień (...) w zakresie w jakim twierdził, że to jego znajomy o imieniu (...) prowadził pojazd, zaś oskarżony siedział obok na siedzeniu pasażera, wskazać należy, że świadek (...) zeznał, że w samochodzie, który chciał zatrzymać do kontroli, znajdował się tylko kierujący, nie było w pojeździe pasażera. Podnieść trzeba również, że oskarżony, kiedy (...) przyjechali na posesję państwa (...), nie kwestionował tego, że to on prowadził pojazd mechaniczny i nie zatrzymał się do kontroli. Gdyby rzeczywiście w tym dniu to nie oskarżony prowadził pojazd, w ocenie sądu wskazałby funkcjonariuszom Policji tak istotną okoliczność. Co istotne, również świadkowie (...) i (...) poza oskarżonym nie widzieli nikogo przy samochodzie (...).

W ocenie (...) zeznania świadka (...) są wiarygodne gdyż są konsekwentne, spójne, logiczne. Sąd nie znalazł powodu, dla którego miałby nie obdarzyć ich wiarą.

Zeznania świadków A. i (...) niewiele wniosły do sprawy, poza opisaniem kiedy świadkowi zauważyli na swojej posesji (...) i jego samochód.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych nie była przedmiotem zarzutów stron, a także nie budziła wątpliwości (...).

Uwzględniając zebrany w sprawie materiał dowodowy stwierdzić należy, iż obdarzone przez Sąd wiarą dowody łączą się w logiczną całość i stanowią wystarczającą podstawę do uznania, iż okoliczności popełnienia przez (...) zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu i jego wina nie budzą wątpliwości. (...) swoim zachowaniem wyczerpał przedmiotowe jak i podmiotowe znamiona przypisanego mu czynu.

Swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. w zb. z art. 178b k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Zgodnie z treścią art. 178a § 1 k.k. kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zgodnie zaś z treścią art. 178b k.k. kto pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego, poruszającą się pojazdem lub znajdującą się na statku wodnym albo powietrznym, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego nie zatrzymuje niezwłocznie pojazdu i kontynuuje jazdę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

(...) (...) w dniu (...) r. kierował pojazdem mechanicznym po drodze publicznej, a przeprowadzone badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wykazało, że był on wówczas w stanie nietrzeźwości. Ponadto oskarżony po wydaniu mu przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych sygnału do zatrzymania przez (...) jadących oznakowanym pojazdem służbowym nie zatrzymał się niezwłocznie i kontynuował jazdę.

Przystępując do uzasadnienia wymiaru kary, w pierwszej kolejności należy wskazać, że Sąd zdecydował się na wymierzenie na podstawie art. 37a k.k. kary ograniczenia wolności. Zgodnie z brzmieniem w/w przepisu, jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, można zamiast tej kary orzec grzywnę lub karę ograniczeni wolności. Wymierzając karę oskarżonemu, Sąd dał także wyraz zaakcentowanej w art. 58 § 1 k.k. zasadzie prymatu kar wolnościowych. Jak wskazuje wymieniony powyżej przepis, jeżeli ustawa przewiduje możliwość wyboru rodzaju, kary, a przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat, sąd orzeka karę pozbawienia wolności tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary. Zdaniem (...), cele kary zostaną w przedmiotowej sprawie spełnione poprzez zastosowanie wobec (...) kary ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne. Bez wątpienia obowiązek wykonywania pracy będzie dyscyplinował (...), pozytywnie wpływając na wdrożenie do poszanowania porządku prawnego w przyszłości.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności. Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę wszystkie okoliczności, o jakich mowa w art. 53 k.k. Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił karalność (...), znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się w umyślnym działaniu oraz sposobie w jaki oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w dniu (...) r., co stało się przyczyną podjęcia decyzji o zatrzymaniu (...) do kontroli, tym, że oskarżony nie tylko, że się nie zatrzymał po wydaniu mu przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych sygnału do zatrzymania przez (...) jadących oznakowanym pojazdem służbowym i kontynuował jazdę, to wręcz przyspieszył i zaczął uciekać przed próbującymi zatrzymać go do kontroli drogowej (...).

Orzeczenie zakazu prowadzenia przez (...) wszelkich pojazdów mechanicznych było obowiązkowe z uwagi na treść przepisu art. 42 § 2 k.k. (...) przez swoją skłonność do łamania zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym niesie szczególne zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Sąd skazując (...) za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. był również zobowiązany do orzeczenia świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000 złotych. Biorąc pod uwagę to, że oskarżony na utrzymaniu dwoje dzieci, żonę, świadczenie to określono w minimalnym wymiarze.

Sąd uznał, że brak podstaw do zwolnienia (...) z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania. (...) (...) miesięcznie.