Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02/06/2020 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Protokolant: Aleksandra Włodawiec

po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2020 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa K. C.

przeciwko Zespołowi (...) w W.

o sprostowanie świadectwa pracy

orzeka:

oddala powództwo.

Sygn. akt VI P 405/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 października 2019 roku (data nadania) powód K. C. wniósł o sprostowanie świadectwa pracy z dnia 2 września 2019 roku w punkcie 4 podpunkcie 1 odnośnie wykorzystanych dni wolnych w liczbie 12. Jako pozwanego wskazał Zespół Szkół (...) w W.. W uzasadnieniu powód podniósł, że wykorzystał 12 dni wolnych od pracy, z czego 14 dni urlopu wypoczynkowego i w trakcie tego urlopu wystąpiły święta wolne od pracy.

(pozew – k. 1)

W odpowiedzi na pozew pozwany pracodawca wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że urlop powoda został obliczony na podstawie art. 66 ust. 2 Karty Nauczyciela. Z przepisu tego wynika, że maksymalna długość urlopu wypoczynkowego wynosi 8 tygodni i wlicza się w to dni urlopu: wolne od pracy, niedziele i święta. Jest to rozwiązanie szczególne w stosunku do regulacji Kodeksu Pracy.

(odpowiedź na pozew- k. 12-13)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 31 sierpnia 2018 roku powód zawarł z pozwanym umowę o pracę. Powód został zatrudniony na czas określony od dnia 1 września 2018 roku do dnia 31 sierpnia 2019 roku na stanowisku nauczyciela przedmiotów informatycznych w pełnym wymiarze czasu pracy 18/18 godzin zajęć dydaktyczno-wychowawczych w tygodniu. Wynagrodzenie zasadnicze i dodatki powoda miało być obliczone m.in. na podstawie art. 30 ust. 1 i art. 39 ust. 1 Karty Nauczyciela z uwzględnieniem jego stopnia awansu zawodowego – nauczyciela dyplomowanego.

Strony ustaliły, że w zakresie pozostałych uprawnień i obowiązków oraz w zakresie innych spraw wynikających ze stosunku pracy mają do pracownika zastosowanie przepisy określone w ustawie Karta Nauczyciela, a w zakresie nieunormowanym tymi przepisami postanowienia Kodeksu Pracy.

(umowa o pracę – k. 20)

Zespół Szkół (...) w W. (poprzednio Zespół Szkół nr (...) im. A. O. w W.) jest szkołą publiczną prowadzoną przez (...) W..

(okoliczność niesporna)

W dniu 2 września 2019 roku pozwany wystawił świadectwo pracy dokumentujące okres zatrudnienia powoda. W punkcie 4 podpunkcie 2 wskazał, że w okresie zatrudnienia powód wykorzystał urlop wypoczynkowy w wymiarze 24 dni, a za 32 dni wypłacono ekwiwalent pieniężny – razem 56 dni zgodnie z Kartą Nauczyciela. Powód odebrał świadectwo pracy w dniu 10 września 2019 roku.

(świadectwo pracy – k. 2-2v; potwierdzenie odbioru – k. 6 cz.C a.o. powoda)

W dniu 15 września 2019 roku powód wysłał do pozwanej wiadomość - email, w której zwrócił się z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy w punkcie 4 podpunkcie 1 poprzez wskazanie, że wykorzystał 12 dni urlopu wypoczynkowego. Wskazał, że w dniach 19 czerwca 2019 roku i 15 sierpnia 2019 roku w okresie, kiedy wykorzystywał urlop wystąpiły święta, które były wolne od pracy.

Pozwany w piśmie z dnia 20 września 2019 roku wskazał, że zapis w punkcie 4 podpunkt 1 jest prawidłowy i odmówił sprostowania świadectwa pracy. Odpowiedź pracodawcy została odebrana przez powoda w dniu 28 września 2019 roku.

(wniosek powoda z dnia 15.09.2019 r. – k. 8 i 9. cz.C a.o. powoda; pismo pozwanego z dnia 20.09.2019 r. – k.3; potwierdzenie odbioru – k. 11 cz.C a.o. powoda)

W województwie (...) w roku szkolnym 2018/2019 ferie zimowe trwały od 28 stycznia 2019 roku do 10 lutego 2019 roku (14 dni – 2 tygodnie), ferie letnie (wakacje) trwały od 20 czerwca 2019 roku do 31 sierpnia 2019 roku.

(okoliczności niesporne)

W okresach ferii letnich i zimowych powód był niezdolny do pracy i przebywał na zwolnieniach lekarskich w dniach:

- od 7 lutego 2019 roku do 10 lutego 2019 roku (4 dni kalendarzowe),

- od 20 czerwca 2019 roku do 14 lipca 2019 roku (25 dni kalendarzowych),

- od 24 lipca 2019 roku do 20 sierpnia 2019 roku (28 dni kalendarzowych),

- od 22 sierpnia 2019 roku do 27 sierpnia 2019 roku (6 dni kalendarzowych).

(okoliczności niesporne, nadto zestawienie zwolnień lekarskich - a.o. powoda)

W okresach ferii letnich i zimowych powód był zdolny do pracy:

- od 28 stycznia 2019 roku do 6 lutego 2019 roku (10 dni kalendarzowych),

- od 15 lipca 2019 roku do 23 lipca 2019 roku (9 dni kalendarzowych),

- w dniu 21 sierpnia 2019 roku (1 dzień kalendarzowy),

- od 28 sierpnia 2019 roku do 31 sierpnia 2019 roku (4 dni kalendarzowe).

(okoliczności niesporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, niekwestionowanych przez żadną ze stron procesu. Stan faktyczny w zakresie okresów niezdolności do pracy był niesporny między stronami. Przedmiotem rozpoznania Sądu była kwestia interpretacji i zastosowania odpowiednich przepisów prawa – Karty Nauczyciela ewentualnie Kodeksu Pracy do rozpoznania żądania o sprostowanie świadectwa pracy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo K. C. zmierzające do nakazania sprostowania świadectwa pracy wystawionego w dniu 2 września 2019 roku podlegało oddaleniu z następujących przyczyn.

Zgodnie z art. 97 § 1 i 2 Kp w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy. W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.

Jak stanowi art. 97 § 2 ¹ KP, pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy.

Jednakże na mocy art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 6 czerwca 2019 r.) termin do wystąpienia z żądaniem sprostowania świadectwa pracy został wydłużony z 7 do 14 dni. Natomiast zgodnie z art. 5 ustawy do terminów określonych w art. 97 § 2 ¹ ustawy, o której mowa w art. 1, które rozpoczęły bieg i nie upłynęły do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Ustawa weszła w życie w dniu 7 września 2019 roku. W tym dniu nie rozpoczął się jeszcze bieg terminu do wniesienia powództwa do Sądu pracy.

Sąd uznał, że powód w sposób prawidłowy w terminie 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wniósł do pracodawcy o jego sprostowanie. Powód pismo o odmowie sprostowania świadectwa pracy otrzymał w dniu 28 września 2019 roku. Natomiast pozew do Sądu wniósł listownie w dniu 9 października 2019 roku. Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów powód miał 14 dni na wniesienie pozwu do Sądu od dnia otrzymania odpowiedzi odmownej. Wobec powyższego termin na wniesienie pozwu do Sądu należy liczyć od 28 września 2019 roku. Termin 14 - dniowy upłynął w dniu 12 października 2019 roku. Zatem pozew został wniesiony do Sądu z zachowaniem 14 - dniowego terminu.

Sąd badał czy umowa o pracę powoda została zawarta w ramach regulacji ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela czy tylko na podstawie przepisów Kodeksu Pracy. Jest to o tyle istotne, że przepisy te inaczej regulują kwestie urlopu wypoczynkowego nauczyciela. Sąd dokonał analizy zawartej między stronami umowy o pracę oraz charakteru placówki, w której został zatrudniony powód i ustalił, że umowa została zawarta na podstawie przepisów Karty Nauczyciela. Karta Nauczyciela ma zastosowanie do nauczycieli zatrudnionych w publicznych szkołach (art. 1 ust. 1 pkt 1 Karty Nauczyciela). Taką placówką jest pozwana szkoła, co było niesporne pomiędzy stronami. Umowa o pracę pomiędzy powodem a pozwanym została zawarta na czas określony tj. od 1 września 2018 roku do 31 sierpnia 2019 roku. Karta Nauczyciela przewiduje możliwość zawarcia umowy na czas określony w art. 10 ust. 7 który stanowi, że w przypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela, w tym w trakcie roku szkolnego, z osobą rozpoczynającą pracę w szkole, z nauczycielem kontraktowym lub z nauczycielami, o których mowa w ust. 5, stosunek pracy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony. Przedmiotem ustaleń Sądu nie było to, czy takie szczególne potrzeby zaistniały lub istniała konieczność zastępstwa innego nauczyciela. Powód nie podnosił argumentów zmierzających do tego, że pozwany pracodawca nie mógł zawrzeć z nim umowy o pracę na czas określony. Ponadto w treści samej umowy o pracę strony ustaliły, że „w zakresie pozostałych uprawnień i obowiązków oraz w zakresie innych spraw wynikających ze stosunku pracy mają do pracownika zastosowanie przepisy określone w ustawie Karta Nauczyciela a w zakresie nieunormowanym tymi przepisami postanowienia Kodeksu Pracy”. Sąd wskazuje, że Karta Nauczyciela nie definiuje pojęcia „organizacja nauczania”, która uzasadnia zatrudnienie nauczyciela na czas określony. Sąd Najwyższy w postanowieniu z 3 lutego 2014 r. wskazał, że nie jest możliwe stworzenie ogólnych wytycznych, „w jakich (kazuistycznych) przypadkach zachodzą (lub nie zachodzą) potrzeby wynikające z organizacji nauczania w szkole” (postanowienie Sądu Najwyższego z 3 lutego 2014 r., I PK 237/13). Z powyższego wynika, że nie istniała żadna przeszkoda w zawarciu z powodem umowy o pracę na czas określony na podstawie Karty Nauczyciela mimo tego, że powód posiadał już stopień nauczyciela dyplomowanego i mógłby być ewentualnie zatrudniony również na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na podstawie art. 10 ust 1 i ust. 5 Karty Nauczyciela.

Powyższe ustalenie, że umowa została zawarta na podstawie Karty Nauczyciela ze względu na jej zapisy ma wpływ na to, że do uprawnień dotyczących urlopu wypoczynkowego zastosowanie mają przepisy Karty Nauczyciela, a tylko w zakresie nieuregulowanym przepisy Kodeksu Pracy (art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela). Sąd zważył, że ustawa - Karta Nauczyciela w sposób kompleksowy reguluje kwestię urlopu wypoczynkowego nauczyciela oraz urlopu uzupełniającego w zakresie jego wymiaru i zasad udzielania. Zgodnie z art. 64 ust. 1 Karty Nauczyciela nauczycielowi zatrudnionemu w szkole, w której w organizacji pracy przewidziano ferie szkolne, przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze odpowiadającym okresowi ferii i w czasie ich trwania. Wobec czego zasadą jest, że urlop wypoczynkowy nauczyciela pokrywa się z czasem ferii zimowych i letnich (wakacji). Natomiast zgodnie art. 66 ust. 1 Karty Nauczyciela w razie niewykorzystania urlopu wypoczynkowego w całości lub części w okresie ferii szkolnych z powodu niezdolności do pracy wywołanej chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną, urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu dla poratowania zdrowia, odbywania ćwiczeń wojskowych albo krótkotrwałego przeszkolenia wojskowego - nauczycielowi przysługuje urlop w ciągu roku szkolnego, w wymiarze uzupełniającym do 8 tygodni. Karta Nauczyciela nie wskazuje szczegółowo zasad korzystania z urlopu uzupełniającego. Nie ma w tym przypadku zastosowania zasada udzielania urlopu tylko w dni, które są dniami pracy dla nauczyciela. Nauczyciele szkół feryjnych korzystają, bowiem z urlopu - tak bieżącego jak i uzupełniającego - w pełnych tygodniach, tj. w dniach kalendarzowych a nie roboczych. Urlop ten biegnie nawet w dni wolne od zajęć czy też dni ustawowo wolne od pracy. Są to regulacje szczególne w stosunku do Kodeksu Pracy, w których urlop wypoczynkowy udziela się tylko w dni będące dniami pracy dla pracownika, czyli z nieuwzględnieniem niedzieli i świąt, które co do zasady są dniami wolnymi od pracy. W przypadku nauczyciela zatrudnionego na podstawie umowy o pracę na podstawie Karty Nauczyciela w okresach, kiedy trwa urlop wypoczynkowy w trakcie ferii uwzględnia się również te dni wolne od pracy.

W przypadku powoda okresy ferii zimowych i letnich, kiedy korzystał z urlopu wypoczynkowego były przerywane okresami zwolnień lekarskich dokumentujących jego niezdolność do pracy. Oznacza to, że w okresach:

- od 7 lutego 2019 roku do 10 lutego 2019 roku (4 dni kalendarzowe),

- od 20 czerwca 2019 roku do 14 lipca 2019 roku (25 dni kalendarzowych),

- od 24 lipca 2019 roku do 20 sierpnia 2019 roku (28 dni kalendarzowych),

- od 22 sierpnia 2019 roku do 27 sierpnia 2019 roku (6 dni kalendarzowych) powód nie wykorzystywał urlopu wypoczynkowego. zgodnie z art. 66 ust. 1 Karty Nauczyciela. Natomiast w pozostałym okresie ferii letnich i zimowych skoro był zdolny do pracy to korzystał z urlopu wypoczynkowwego. To legło u podstawy ustalenia, że powód wykorzystywał urlop wypoczynkowy w okresach ferii letnich i zimowych w roku szkolnym 2018/2019 wyłączając dni niezdolności do pracy:

- od 28 stycznia 2019 roku do 6 lutego 2019 roku (10 dni kalendarzowych),

- od 15 lipca 2019 roku do 23 lipca 2019 roku (9 dni kalendarzowych),

- w dniu 21 sierpnia 2019 roku (1 dzień kalendarzowy),

- od 28 sierpnia 2019 roku do 31 sierpnia 2019 roku (4 dni kalendarzowe).

Jak już wskazano wyżej Sąd przy obliczaniu ilości dni wykorzystanego urlopu wypoczynkowego w powyższych okresach uwzględnił soboty, niedziele i święta, które zgodnie z regulacjami Karty Nauczyciela są wliczane do wymiaru wykorzystanego urlopu wypoczynkowego. Z tego wynika, że urlop wypoczynkowy wykorzystany przez powoda przy przyjęciu, że trwa on również w dni wolne od pracy wynosił łącznie 24 dni (10+9+1+4 = 24). Wobec powyższego zapis, który znajduje się w świadectwie pracy w punkcie 4 podpunkcie 1 jest prawidłowy. Świadectwo pracy zostało wystawione w sposób poprawny i jako takie nie podlega sprostowaniu.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku, oddalając powództwo, jako bezzasadne.

ZARZĄDZENIE

(...)