Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2019 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący sędzia Przemysław Chrzanowski

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2019 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy I. W.

przeciwko(...) w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

w związku z odwołaniem I. W.

od orzeczenia (...)w W.

z dnia 17 czerwca 2019 roku, Nr (...). (...).1.2060.2019

oddala odwołanie.

ZARZĄDZENIE

odpisy wyroku doręczyć stronom wraz z pouczeniem o środku zaskarżenia i sposobie jego wniesienia (art. 327 § 1 k.p.c.; art. 328 § 1 k.p.c.; art. 331 § 1 ¹ k.p.c.; art. 367 § 1 k.p.c.; art. 369 k.p.c.; art. 165 § 2 i 3 k.p.c.).

Sygn. akt VI U 334/19

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 12 kwietnia 2019 roku nr (...) (...) w W. (dalej jako: (...)) zaliczył I. W. do lekkiego stopnia niepełnosprawności oznaczając symbol przyczyny niepełnosprawności 07-S, wskazując, że orzeczenie wydaje się do 13 kwietnia 2020 roku, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 1 kwietnia 2019 roku.

Od powyższego orzeczenia I. W. złożyła odwołanie do (...)w W..

Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. (dalej jako: (...)) po rozpoznaniu odwołania wydał w dniu 17 czerwca 2019 roku decyzję nr (...). (...).1.2060.2019 w której utrzymał w mocy orzeczenie (...) z dnia 12 kwietnia 2019 roku.

(orzeczenie (...) z dnia 12.04.2019 r. – akta (...); orzeczenie (...) z dnia 17.06.2019 r. – akta (...))

Od orzeczenia (...) z dnia 17 czerwca 2019 roku I. W. złożyła odwołanie do Sądu w którym wskazała, że nie zgadza się z orzeczeniem (...) w zakresie utrzymania orzeczenia co do lekkiego stopnia niepełnosprawności. W uzasadnieniu podniosła, że na etapie badania przez (...) i (...) nie była badana przez lekarza kardiologa. Wskazała, że ma problemy kardiologiczne które powodują, że nie może wykonywać pracy długotrwale stojąc, ani siedząc ponieważ doświadcza w tych sytuacjach epizodów omdleniowych. Stanowi to jej zdaniem przeciwwskazanie do zatrudnienia na otwartym rynku pracy.

(odwołanie – k. 1-2)

W odpowiedzi na odwołanie (...) wskazał, że orzeczenie z dnia 17 czerwca 2019 roku jest zgodne ze stanem zdrowia odwołującej oraz ze względu na stan po wszczepieniu stymulatora (...) (w 2012 roku) z powodu napadowego bloku p-k.II i nadciśnienia tętniczego jest niepełnosprawna w stopniu lekkim przy czym orzeczenie wydaje się na czas określony.

(odpowiedź na odwołanie – k. 4-4verte)

Sąd ustalił, co następuje:

I. W., lat 54, ma wykształcenie podstawowe, utrzymuje się z pomocy społecznej, ostatnią wykonywaną pracą był zawód cukiernika w 2010 roku.

(ocena zawodowa dla potrzeb postępowania o ustalenie stopnia niepełnosprawności oraz rehabilitacji zawodowej – akta (...))

Odwołująca cierpi na zaburzenia przewodzenia serca – blok przedsionkowo – komorowy IIo zabezpieczony wszczepieniem stymulatora serca, zespół waso-wagalny z incydentami zasłabnięć, chwiejne nadciśnienie tętnicze oraz tętniaka tętnicy śledzionowej. Ma stwierdzoną tendencję do tachykardii. Wielkość jam serca jest prawidłowa, jak również grubość bez zaburzeń kurczliwości z dobrą fakcją wyrzutowa. Odwołująca jest leczona ambulatoryjnie, jednak mimo schorzeń jest wydolna krążeniowo i oddechowo.

Ze względu na schorzenia kardiologicznie jest niepełnosprawna w stopniu lekkim, symbol przyczyny niepełnosprawności 07-S. Niepełnosprawność datuje się od marca 2019 roku i niepełnosprawność trwa okresowo do kwietnia 2020 roku. Nie ma przeciwwskazań do zatrudnienia na otwartym rynku pracy zgodnie ze stanem sprawności. Nie ma konieczności zatrudnienia jej w zakładzie aktywności zawodowej, szkolenia specjalistycznego, uczestnictwa w terapii zajęciowej.

(opinia biegłego sądowego dr n. med. J. K. specjalisty chorób wewnętrznych i kardiologa z dnia 04.09.2019 r. – k . 213-214)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowód z opinii głównej i uzupełniającej biegłego sądowego dr n. med. J. K. specjalisty chorób wewnętrznych i kardiologa oraz w oparciu o dokumenty zawarte w aktach (...). Sąd nie mając wiedzy specjalistycznej w zakresie oceny stanu zdrowia, w tym kardiologicznego postanowił dopuścić dowód z opinii biegłego. Opinie sporządzone przez biegłego sądowego dr n. med. J. K. specjalisty chorób wewnętrznych i kardiologa są wykonane w oparciu o badanie odwołującej i analizę dokumentacji medycznej. Wnioski w niej zawarte są w pełni weryfikowalne z dostarczoną do akt sprawy i akt (...) dokumentacją medyczną.

Odwołująca w piśmie z dnia 23 września 2019 roku kwestionowała opinię biegłego sądowego dr n. med. J. K. specjalisty chorób wewnętrznych i kardiologa w tym zakresie, że w jej ocenie sposób przeprowadzenia badania przez biegłego był pobieżny, nie zapoznał się on z dokumentacją medyczną dołączoną do akt sprawy oraz wypowiadał w stosunku do odwołującej w trakcie badania niepotrzebne komentarze. Biegły w opinii uzupełniającej wyjaśnił, że wbrew twierdzeniom odwołującej przeanalizował dostępną dokumentację medyczną i Sąd z takim stwierdzeniem biegłego się zgadza. Już w opinii głównej biegły zmieścił szczegółowy opis schorzeń kardiologicznych i diagnoz zaczynając od 2012 roku. Wobec powyższego twierdzenie o braku analizy dokumentacji medycznej jest bezzasadne. Ponadto Sąd mając na względzie, że biegły sądowy lekarz dr n. med. J. K. - specjalista chorób wewnętrznych i kardiolog - jest biegłym sądowym wpisanym na listę biegłych Sądu Okręgowego i lekarzem to jest niewiarygodne aby wygłaszał zalecenia stosowania wody święconej. Również nie jest w ocenie Sądu wiarygodny brak przeprowadzenia badania ciśnienia, gdyż w protokole z badania w rubryce ciśnienie widnieje wartość 140/90 mm Hg. Nie jest również uzasadnione wskazywanie, że takiego ciśnienia odwołująca nie miała od lat. Biegły wyjaśnił, że już w 2012 i 2014 były odnotowywane wartości ciśnienia np. 152/90 czy 140/90 mm Hg. Wobec powyższego całościowa analiza opinii głównej jak i uzupełniającej w której biegły ustosunkował się do zarzutów odwołującej daje podstawę do przyjęcia ustaleń w zakresie stanu zdrowia i ustalenia stopnia niepełnosprawności I. W..

Sąd oddalił wniosek o wyłączenie biegłego sądowego dr n. med. J. K. specjalisty chorób wewnętrznych i kardiologa i wyznaczanie nowego biegłego. W ocenie Sądu biegły sądowy lekarz dr n. med. J. K. - specjalista chorób wewnętrznych i kardiolog sporządził opinię główną w sposób zgodny z zasadami orzekania przez biegłych. Odwołująca w zarzutach do opinii biegłego kardiologa nie podniosła żadnych merytorycznych zarzutów odnośnie analizy dokumentacji medycznej, nie wskazała, że wnioski które biegły zamieścił w opinii są sprzeczne z dokumentacją medyczną. Samo niezadowolenie strony nie stanowi podstawy do wyłączenia biegłego sporządzającego dotychczas opinię i dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z tej samej specjalizacji.

Sąd ponadto pominął złożony przez odwołująca dokument z karty informacyjnej leczenia szpitalnego (k. 237) mając na względzie, że nie świadczy on o złym stanie zdrowia odwołującej w zakresie schorzeń kardiologicznych. Jak wynika z analizy karty informacyjnej (k. 237), rozpoznania u odwołującej zostały wskazane tożsamo jak w opinii biegłego kardiologa J. K. (k. 213). Epikryza jaka jest zawarta w karcie pokrywa się z ustaleniami biegłego w zakresie schorzeń kardiologicznych, epizodycznych omdleń. Ponadto jest wskazane, że w dotychczasowej diagnostyce kardiologicznej brak jest nieprawidłowości. U odwołującej dokonano modyfikacji leczenia farmakologicznego i zalecono niefarmakologiczne metody unikania omdleń. Z zaleceniami w stanie ogólnym dobrym została wypisana. Odwołująca przebywając w szpitalu w dniach od 19 do 20 września 2019 roku (22 godziny) była przyjęta w trybie planowym, nie był to nagły przypadek. Została przyjęta w celu przeprowadzenia testu pochyleniowego w celu diagnostyki utrat przytomności. W związku z ustaleniem omdlenia w mechanizmie wazodpresyjynm (spadku ciśnienia tętniczego) otrzymała zalecenia. Z analizy karty informacyjnej wynika, że odwołująca nie jest w stanie kardiologicznym który pogorszył się od dnia wydania opinii (4 września 2019 roku).

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania Sądu w tej sprawie było odwołanie I. W. od orzeczenia (...) w zakresie ustalanego stopnia niepełnosprawności. Odwołująca nie zgadzała się z przyznanym jej lekkim stopniem niepełnosprawności. W jej ocenie zasadnym jest przyznanie jej umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ze względu na stan zdrowia kardiologicznego.

W ocenie Sądu orzeczenie (...) z dnia 17 czerwca 2019 roku i poprzedzające orzeczenie (...) z dnia 12 kwietnia 2019 roku odpowiadają ustalonemu przez Sąd stanowi faktycznemu.

Zgodnie z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( DZ. U. z 2011 roku , nr 127 , poz. 721 ze zmianami) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, w zależności od tego, czy niepełnosprawny:

a) jest osobą - niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, tj. naruszenia sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację (znaczny stopień);

b) jest osobą o naruszonej sprawności organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (stopień umiarkowany);

c) jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne (lekki stopień niepełnosprawności).

Jak wynika z materiału dowodowego, w szczególności z opinii powołanego w sprawie biegłego sądowego dr n. med. J. K. specjalisty chorób wewnętrznych i kardiologa oraz opinii uzupełniającej, odwołująca ze względu na rodzaj i stopień nasilenia schorzeń kardiologicznych może zostać zaliczona do osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim. Aktualny poziom stwierdzonych zaburzeń powoduje u odwołującej, że jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną.

Jak wynika z ustaleń Sądu dokonanych na podstawie opinii biegłego sądowego dr n. med. J. K. specjalisty chorób wewnętrznych i kardiologa u odwołującej stwierdzono omdlenia odruchowe, nadciśnienie tętnicze oraz stan po wszczepieniu stymulatora serca (...). Odwołująca w chwili obecnej jest w stanie dobrym, ma zastosowane leczenie farmakologiczne, które powoduje, że jej dolegliwości są leczone. Ponadto z opinii biegłego wynika, że w zakresie układu krążenia oprócz schorzeń które są leczone nie ma istotnych odchyleń oraz jest wydalona oddechowo i krążeniowo.

Ponadto Sąd wskazuje, że aby odwołującą uznać za niepełnosprawną w stopniu wyższym niż lekki, czyli wnioskowanym stopniu umiarkowanym, musiałaby być osobą np. zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. W przypadku odwołującej Sąd ustalił, że odwołująca może zostać zatrudniona na otwartym rynku pracy, nie ma konieczności zatrudnienia jej w zagładzie pracy chronionej lub zagładzie aktywności zawodowej. Ponadto nie jest osobą, która wymaga czasowej lub częściowej pomocy innych osób w pełnieniu ról społecznych – wykonywaniu czynności dnia codzienne jak ubieranie się, robienie zakupów, sprzątanie, toaleta, czy przygotowywanie posiłków.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem 2 opinii jako rzeczowych, spójnych i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe i Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn, dla których opinie te miałyby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie. Ponadto opinia biegłego, zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie według art. 233§ 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych. Warto również przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego, który pomimo upływu czasu nie stracił na swojej aktualności. Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 19 grudnia 1990 r. (I PR 148/90, OSP 1991/11/300) stwierdził, iż „Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń”.

Wprawdzie odwołująca złożyła zastrzeżenia do przedmiotowej opinii, ale zdaniem Sądu była to nie merytoryczna i niczym nie poparta polemika z wysoko wykwalifikowanym specjalistą, zmierzająca wyłącznie do zanegowania wniosków niekorzystnych dla strony, przy czym w opinii uzupełniającej biegły sądowy wskazał, że zastrzeżenia polegają na nieuprawnionej polemice odnośnie rzekomego braku analizy dokumentacji medycznej, braku należytego przebadania odwołującej czy wygłaszania określonych uwag.

Wobec braku podstaw do zmiany orzeczenia, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c. oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

(...)