Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31.10.2019r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział IV Pracy

w składzie :

Przewodnicząca : sędzia Dominik Bednarski

Protokolant : sekr. sąd. Kinga Maciąg

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17.10.2019r. w G.

sprawy z powództwa B. K.

przeciwko P. K.

o ustalenie i wynagrodzenie

O R Z E K A:

1.  ustala, iż powódka jako pracownik pozwanego przebywała w okresie od 08.03.2019r. do 07.06.2019r. na urlopie wypoczynkowym;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 6750,00 zł (słownie: 6750,00 zł złotych) tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania przez powódkę na urlopie wypoczynkowym wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od następujących dat i kwot:

a)  1.725 zł od dnia 01.04.2019r. do dnia zapłaty,

b)  2.250 zł od dnia 01.05.2019r. do dnia zapłaty,

c)  2.250 zł od dnia 01.06.2019r. do dnia zapłaty,

d)  525 zł od dnia 01.07.2019r. do dnia zapłaty;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.350zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu poniesionych przez powódkę kosztów procesu;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt IV P 316/19

UZASADNIENIE

Powódka B. K. pozwem wniesionym 16.07.2019r. przeciwko pozwanemu P. K. domagała się:

1. ustalenia, iż powódka jako pracownik pozwanego przebywała w okresie od 08.03.2019r. do 07.06.2019r. na urlopie wypoczynkowym;

2. zasądzenia od pozwanego na rzecz powódki kwoty 6.750,00 zł (słownie: sześć tysięcy siedemset pięćdziesiąt i 00/100 złotych) tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania przez powódkę na urlopie wypoczynkowym wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od następujących dat i kwot:

a) 1.725 zł od dnia 01.04.2019r. do dnia zapłaty,

b) 2.250 zł od dnia 01.05.2019r. do dnia zapłaty,

c) 2.250 zł od dnia 01.06.2019r. do dnia zapłaty,

d) 525 zł od dnia 01.07.2019r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu m.in. podniesiono, iż powódka jako pracownik pozwanego, zatrudniony za minimalnym wynagrodzeniem za pracę, przebywając na urlopie macierzyńskim złożyła wniosek o udzielenie jej urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po urlopie macierzyńskim. Pracodawca nie udzielił jej urlopu wypoczynkowego lecz wychowawczy, czym naruszył przepis art. 163 § 3 k.p. Zdaniem powódki posiada ona oczywisty interes prawny w ustaleniu, iż w okresie wyżej wskazanym przebywała na urlopie wypoczynkowym.

Pozwany P. K. odpowiedzi na pozew nie wniósł. Na rozprawie w dniu 17.10.2019r. stwierdził, iż powódka jednocześnie złożyła dwa dokumenty. Jednym z nich domagała się udzielenia urlopu wypoczynkowego, drugim – urlopu wychowawczego.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka B. K. (dawniej: Ł.), od dnia 17.04.2015 do chwili obecnej, jest zatrudniona w kantorze przez pozwanego P. K., za minimalnym wynagrodzeniem, w pełnym wymiarze czasu pracy. W kwietniu 2017r. powódka poszła na zwolnienie lekarskie. Przebywając na zwolnieniu zaszła w ciążę. Dnia (...) urodziła córkę. Do dnia 7.03.2019r. przebywała na urlopie po urodzeniu dziecka (macierzyńskim oraz rodzicielskim).

(okoliczności bezsporne, a ponadto dowód: przesłuchanie powódki – k. 14v. 00:12:40 e-protokołu rozprawy w dniu 17.10.2019r., przesłuchanie pozwanego - k. 15, 00:26:34 e-protokołu rozprawy w dniu 17.10.2019r., akta osobowe powódki)

Wynagrodzenie powódki płatne było z dołu pierwszego dnia miesiąca.

(okoliczność bezsporna – k. 15, 00:29:51 e-protokołu rozprawy w dniu 17.10.2019r.)

Powódka ukończyła studia.

(okoliczność bezsporna – k. 15, 00:29:51 e-protokołu rozprawy w dniu 17.10.2019r.)

Za 2017r. przysługiwało powódce 20 dni urlopu wypoczynkowego, za lata 2018 i 2019 – 26 dni urlopu wypoczynkowego. W 2017r. powódka wykorzystała 10 dni urlopu.

(dowód: przesłuchanie powódki – k. 14v. 00:12:40 e-protokołu rozprawy w dniu 17.10.2019r.)

Dnia 31.01.2019r. powódka zgłosiła się do kantoru i czekała na pozwanego. Pozwany zabronił kasjerce przyjęcia jakichkolwiek dokumentów od powódki. Powódka miała złożyć dokumenty w biurze rachunkowym prowadzącym obsługę pozwanego.

Ostatecznie powódka w w/w biurze rachunkowym złożyła dwa dokumenty:

- wniosek o udzielenie jej urlopu wypoczynkowego „bezpośrednio po zakończeniu urlopu macierzyńskiego, tj. od 08.03.2019r. do 07.06.2019r. na okres 62 dni (10 dni za rok 2017r., 26 dni za rok 2018, oraz 26 dni za rok 2019r.)”.

- wniosek o udzielenie jej urlopu wychowawczego, w którym znalazły się m.in. dwie adnotacje: „bezpośrednio po macierzyńskim od 08.03.2019r. do 07.02.2022r.” oraz „po urlopie wypoczynkowym od 07.06.2019r. do 06.06.2022r.”

( dowód: wniosek o urlop wypoczynkowy – k. 6, przesłuchanie powódki – k. 14v. 00:12:40 e-protokołu rozprawy w dniu 17.10.2019r., przesłuchanie pozwanego - k. 15, 00:26:34 e-protokołu rozprawy w dniu 17.10.2019r.)

Pismem z dnia 12.03.2019r. pozwany udzielił powódce „urlopu wychowawczego od dnia 08.03.2019r. na okres 3 lat”.

(dowód: pismo pozwanego z dnia 12.03.2019r. – k. 7)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie przesłuchania stron, biorąc pod uwagę treść zgromadzonych w sprawie dokumentów oraz akt osobowych powódki.

Jednocześnie na mocy z art. 230 k.p.c. uznano za bezsporne te okoliczności faktyczne przytoczone w pismach procesowych oraz na rozprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym zgromadzonym w sprawie.

Sąd nie widzi podstaw do kwestionowania zeznań stron. Były one spójne i rzeczowe. Z kolei prawdziwość oraz autentyczność dokumentów przedstawionych przez powódkę w toku postępowania oraz uzyskanych przez Sąd działający z urzędu nie była w jakikolwiek sposób kwestionowana. Również i Sąd nie znalazł podstaw by odmówić im wiarygodności.

W ocenie Sądu powódka miała interes prawny w żądanym ustaleniu. Dotyczyło ono świadczeń należnych ze stosunku pracy. Ma ono wpływ na przyszłe świadczenia – na prawa do nich lub ich wymiaru – nie tylko z obecnego i przyszłych stosunków pracy powódki, ale też z ubezpieczenia społecznego.

Zgodnie z art. 163 § 3 k.p. na wniosek pracownicy udziela się jej urlopu bezpośrednio po urlopie macierzyńskim; dotyczy to także pracownika - ojca wychowującego dziecko lub pracownika - innego członka najbliższej rodziny, o którym mowa w art. 175 ¹ pkt 3, który korzysta z urlopu macierzyńskiego.

Z kolei, jak stanowi art. 182 ^1g k.p. do urlopu rodzicielskiego stosuje się odpowiednio m.in. w/w przepis art. 163 § 3 k.p.

Z powyższego wynika, iż pozwany na skutek wniosku o urlop wypoczynkowy złożonego przez powódkę dnia 31.01.2019r. miał obowiązek takiego urlopu powódce udzielić. Był złożonym wnioskiem związany (por: wyr. SN z 20.8.2001 r., I PKN 590/00, OSNP 2003, Nr 14, poz. 336).

Pozwany na rozprawie stwierdził, iż powódka złożyła w dniu 31.01.2019r. dwa alternatywne wnioski – jeden o urlop wypoczynkowy, drugi o urlop wychowawczy. Jednak – po pierwsze: nie przedłożył na tę okoliczność jakichkolwiek dowodów. Po drugie powódka okazała sądowi pismo zawierające wniosek o urlop wychowawczy, z którego wynikało, iż wnioskowała wówczas o udzielenie jej urlopu wychowawczego m.in. po urlopie wypoczynkowym. Po trzecie wreszcie – w ocenie Sądu – nawet gdyby uznać, iż dnia 31.01.2019r. powódka złożyła dwa całkowicie odrębne i alternatywne wnioski - jeden o urlop wypoczynkowy a drugi o urlop wychowawczy, to i tak, ze względu na treść art. 163 § 3 k.p., pozwany byłby związany wnioskiem o udzielenie urlopu wypoczynkowego. Na marginesie – swym zachowaniem (pozwany zabronił kasjerce przyjęcia jakichkolwiek dokumentów od powódki) P. K. niejako sam uniemożliwił powódce jasne i jednoznaczne wyrażenie zdania co do żądanego rodzaju urlopu. W takiej sytuacji, zgodnie z zasadą uprzywilejowania pracownika, ewentualne wątpliwości należy rozstrzygnąć na rzecz tego ostatniego.

Dlatego orzeczono jak w pkt 1 wyroku.

Jak stanowi art. 172 k.p. za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą być obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu; w przypadkach znacznego wahania wysokości wynagrodzenia okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy.

Konsekwentnie Sąd w pkt 2 wyroku również orzekł zgodnie z żądaniem pozwu uznając, iż powódka zatrudniona jest u pozwanego za minimalnym miesięcznym wynagrodzeniem za pracę (w 2019r. to 2.250zł brutto), terminem wypłaty jej wynagrodzenia był 1 dzień następnego miesiąca kalendarzowego, od 2018r. przysługiwało jej 26 dni urlopu (pozwany ostatecznie stwierdził, iż nie kwestionuje ukończenia przez powódkę studiów; por. też art. 154 § 1 pkt 2 k.p. w zw. z art. 155 § 1 pkt 6 i § 2 k.p.), a w 2017r. powódka nie wykorzystała 10 dni urlopu wypoczynkowego. Kwoty 1.725zł oraz 525zł za miesiące marzec oraz czerwiec 2019r. wyliczono proporcjonalnie do podstawy wymiaru wynagrodzenia urlopowego (2.250zł brutto) oraz tej części w/w miesięcy, kiedy to powódka przebywała na urlopie wypoczynkowym.

Za wartość przedmiotu sporu Sąd przyjął kwotę 6.750zł (por.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2006 r., II PK 344/05, LEX nr 898421).

Dlatego:

- w punkcie 3 wyroku, na podstawie art. 98 i nast. k.p.c. Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki poniesione przez nią koszty procesu, na które składało się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego (1.800zł x 0,75 = 1.350zł - por.: § 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.);

- w punkcie 4 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 uoks, Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 250,00zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona. Sprawa prowadzona była w postępowaniu uproszczonym ponieważ dochodzone przez powódkę roszczenia sensu largo wynikały z łączącej strony umowy o pracę.