Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Leszek Łowczowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Tokarska–Pasternak

przy udziale prokuratora Rafała Porębskiego

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2019 r. sprawy

K. S.

s. J. i A.

ur. (...) w Z.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 grudnia 2018 roku w G., prowadząc samochód osobowy marki B. o numerze rejestracyjnym (...), nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ten sposób, że prowadził samochód z prędkością nadmierną, niedostosowaną do panujących warunków drogowych, w wyniku czego stracił panowanie nad pojazdem, zjechał z drogi i uderzył w poruszającą się poboczem A. S., powodując nieumyślnie wypadek, w wyniku którego pokrzywdzona doznała wielonarządowych obrażeń ciała z następowym wstrząsem krwotocznym, które to obrażenia spowodowały jej zgon

to jest o przestępstwo z art. 177 § 2 kk

I. uznaje oskarżonego K. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia stanowiącego przestępstwo z art. 177 § 2 kk i za to na mocy powołanego przepisu wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II. na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 2 kk wykonanie wymierzonej oskarżonemu K. S. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby,

III. na mocy art. 42 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego K. S. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat, a na mocy art. 43 § 3 kk zobowiązuje go do zwrotu dokumentu prawa jazdy we właściwym organie administracji,

IV. na mocy art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu K. S. karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda,

V. na mocy art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżonego K. S. do przeproszenia w formie pisemnej T. S. w terminie 1 (jednego) miesiąca od uprawomocnienia się wyroku,

VI. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego K. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 2.544,05 (dwóch tysięcy pięciuset czterdziestu czterech 05/100) złotych tytułem wydatków oraz kwotę 280 (dwustu osiemdziesięciu) złotych tytułem opłat.

Przewodniczący

Sygn. akt II K 241/19

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Zakopanem

z dnia 2 października 2019 r., co do środka karnego

Sąd uznał oskarżonego K. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, stanowiącego przestępstwo z art. 177 § 2 kk i za to na mocy powołanego przepisu wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności, przy czym na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 2 kk wykonanie wymierzonej oskarżonemu K. S. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby. Ponadto Sąd na mocy art. 42 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, a na mocy art. 43 § 3 kk zobowiązał go do zwrotu dokumentu prawa jazdy we właściwym organie administracji. Sąd wymierzył także oskarżonemu na mocy art. 71 § 1 kk karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 10 złotych każda, a na mocy art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązał go do przeproszenia w formie pisemnej T. S. w terminie 1 miesiąca od uprawomocnienia się wyroku.

W toku postępowania przed Sądem, na rozprawie w dniu 2 października 2019 r. oskarżony wniósł w trybie art. 387 kpk o wymierzenie mu kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, zobowiązanie go do pisemnego przeproszenia T. S. w terminie 1 miesiąca od uprawomocnienia się wyroku, orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, wymierzenie kary grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 złotych każda i zasądzenie kosztów postępowania (k. 96).

Prokurator nie sprzeciwił się wnioskowi (k. 96).

T. S. reprezentująca prawa zmarłej pokrzywdzonej nie sprzeciwiła się wnioskowi (k. 96).

Przewodniczący pouczył oskarżonego o treści art. 447 § 5 kpk (k.97).

Oskarżony oświadczył, że zrozumiał pouczenie i wniósł jak we wniosku (k.97).

Sąd uwzględnił wniosek złożony w trybie art. 387 kpk, albowiem okoliczności popełnienia zarzuconego czynu oraz wina oskarżonego z uwagi na przyznanie się nie budzą wątpliwości, cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości, a prokurator oraz reprezentująca prawa zmarłej pokrzywdzonej nie sprzeciwili się wnioskowi.

Zdaniem Sądu, wymierzona oskarżonemu kara, adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości zarzuconego mu czynu stanowiącego przestępstwo z art. 177 § 2 kk i zgodna wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk i art. 54 § 1 kk. Wymierzając oskarżonemu K. S. karę w powyższym wymiarze Sąd miał także na uwadze cele zapobiegawcze, jakie należy osiągnąć wobec oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczności, w której zamieszkuje.

Mając na uwadze elementarne zasady sprawiedliwości oraz uwzględniając wniosek złożony w trybie art. 387 kpk, któremu nie sprzeciwili się prokurator i reprezentująca prawa zmarłej pokrzywdzonej, Sąd na mocy art. 42 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego K. S. zgodnie z jego wnioskiem środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, a na mocy art. 43 § 3 kk zobowiązał go do zwrotu dokumentu prawa jazdy we właściwym organie administracji. Orzekając oskarżonemu środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, zgodnie z treścią art. 56 kk, Sąd uwzględnił okoliczności dotyczące stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu. Należy podkreślić, że oskarżony naruszył swoim zachowaniem reguły użytkowania dróg publicznych, nie tylko narażając innych użytkowników tych dróg i samego siebie na znaczne niebezpieczeństwo, ale w konsekwencji przekroczenia przepisów ruchu drogowego spowodował wypadek śmiertelny. Z tego powodu stopień naruszenia przez oskarżonego reguł ostrożności w ruchu drogowym jest bardzo znaczny. Czasowe wykluczenie oskarżonego z udziału w ruchu drogowym jest zdaniem Sądu koniecznością z uwagi na dobro młodocianego i osób trzecich. Ponadto należy wziąć pod uwagę fakt, że oskarżony jest młodociany, w chwili czynu miał 18 lat, prawo jazdy uzyskał niedługo wcześniej i powinien zdawać sobie sprawę, że jako niedoświadczony kierowca powinien zachować szczególną ostrożność w trudnych zimowych warunkach panujących na terenie P.. Oskarżony postąpił zupełnie odwrotnie. Prowadził samochód w warunkach zimowych na trudnej drodze, z nadmierną prędkością niedostosowaną do panujących warunków drogowych w wyniku czego stracił panowanie nad pojazdem, zjechał z drogi i uderzył w poruszającą się poboczem A. S. powodując nieumyślnie wypadek, w wyniku którego pokrzywdzona doznała wielonarządowych obrażeń ciała z następowym wstrząsem krwotocznym, które to obrażenia spowodowały jej zgon. Pozostawienie młodocianemu prawa jazdy lub orzeczenie krótszego zakazu, zdaniem Sądu mogłoby spowodować poczucie bezkarności u K. S., a Sąd zgodnie z treścią art. 54 § 1 kk w zw. z art. 56 kk wymierzając karę lub środek karny młodocianemu kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Nie mogło ujść uwadze Sądu, że chociaż młodociany przeprosił rodzinę zmarłej, a na miejscu usiłował udzielić pomocy, to jednak jak wynika z zeznań świadka H. K., po przyjeździe funkcjonariuszy Policji oskarżony sugerował jej „żeby nie mówiła za wiele o prędkości z jaką się poruszał” (k. 50). Powyższe wskazuje, że oskarżony pomimo już wtedy tragicznych skutków zdarzenia myślał początkowo o próbie uniknięcia odpowiedzialności za popełnione przestępstwo. Z drugiej strony, przy wymiarze środka karnego Sąd uwzględnił przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu, dotychczasową niekaralność i próbę podjęcia udzielenia pomocy pokrzywdzonej.

W ocenie Sądu jedynie wymierzona oskarżonemu kara 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby przy jednoczesnym orzeczeniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat wymierzeniu kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 10 złotych każda i zobowiązaniu go do przeproszenia w formie pisemnej T. S. w terminie 1 miesiąca od uprawomocnienia się wyroku spowoduje, że młodociany zrozumie naganność swojego postępowania i w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności zasad ruchu drogowego.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji wyroku na podstawie powołanych przepisów.