Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1306/19

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. S.

grożenie D. K. 11 września 2019 roku w J. pozbawieniem życia, co wywołało u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę spełnienia tych słów

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

spotkanie oskarżonego z pokrzywdzonym 11 września 2019 roku w budynku przy ulicy (...) w J. i wypowiadanie wówczas przez M. S. zapowiedzi zabicia D. K., co wywołało obawy u tego drugiego mężczyzny.

zeznania D. K.

6-9

wyjaśnienia M. S.

20-21, 24, 30 i 145-146

zeznania A. D.

23 i 146-147

zeznania J. K.

57 i 60

zeznania M. G.

64 i 146

nagranie

66

kopie notatek urzędowych

150-160

zeznania K. P.

163

wcześniejsza karalność oskarżonego

odpisy wyroków

102, 126 i 142-143

dane o karalności

138-140

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania D. K.

sąd ustalając stan faktyczny odnośnie do przebiegu zdarzenia z 11 września 2019 roku oparł się na całości materiału dowodowego. Trzy osoby obecne podczas zajścia - oskarżony, D. K. i jego syn - zgodnie opisały przebieg wypadków. Jedyna sprzeczność między ich twierdzeniami dotyczy tego, czy M. S. wychodząc z mieszkania do pokrzywdzonego trzymał siekierę, czy też wcześniej przedmiot ten został mu odebrany. W tym zakresie sąd oparł się na relacji osoby bezpośrednio zajmującej się rzeczą, nie nastawionej przy tym niekorzystnie do D. K., a więc jego syna. Podał on, że zabrał siekierę, którą oskarżony pozostawił przy drzwiach mieszkania i schował, zanim doszło do spotkania mężczyzn przy wejściu do lokalu. Prawdziwość twierdzeń osób, o których mowa wcześniej, potwierdzona została przez pozostałe dowody - zeznania A. D. i M. G., a także nagranie.

Obraz wcześniejszych relacji oskarżonego i pokrzywdzonego wynika z wyjaśnień M. S., zeznań K. P. oraz z kopii notatek urzędowych. Wynika z tych dowodów, że dochodziło między nimi wcześniej do licznych nieporozumień, że wzywano do nich policję. Część interwencji nie potwierdzała zasadności zgłoszeń, czasami sami zawiadamiający twierdzili, że ingerencja funkcjonariuszy policji nie jest im już potrzebna. Niektóre wezwania dotyczyły rzekomego złego traktowania J. K.. Można za wiarygodne przyjąć więc, że D. K. pojawiał się w miejscu zamieszkania syna i byłej partnerki wiele razy w 2018 i 2019 roku, że dochodziło do kłótni z mieszkającymi tam osobami, że zarzuty formułowały obie strony konfliktu.

wyjaśnienia M. S.

zeznania A. D.

zeznania J. K.

zeznania M. G.

zeznania K. P.

nagranie

dokumenty przedstawione jako dowody pochodziły od uprawnionych podmiotów, przyjęły prawidłową formę. Ich rzetelności nie kwestionowano podczas procesu.

kopie notatek urzędowych

dane o karalności

odpisy wyroków

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt I

M. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

ustalono, że 11 września 2019 roku oskarżony zapowiadał D. K., że go zabije. Miał do tego użyć siekiery, którą faktycznie dysponował. Słowa te stanowiły zapowiedź popełnienia przestępstwa na szkodę pokrzywdzonego. Ten przestraszył się ich, skoro na miejsce wezwał policję. Była to obawa uzasadniona, gdyż sprawca posiadał narzędzie do spełnienia groźby, miał wcześniej agresywnie zachowywać się w stosunku do J. K. i ostatecznie wyszedł z mieszkania do pokrzywdzonego. Opisywane zachowanie wypełniało więc znamiona z art. 190 § 1 k.k.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

M. S.

punkt I

Okoliczności obciążające:

- nietrzeźwość sprawcy podczas zdarzenia,

- wypowiedzenie przez oskarżonego groźby popełnienia bardzo poważnego przestępstwa,

- wcześniejsza karalność M. S. - od 2000 roku jest on skazywany za przestępstwa, w tym niektóre połączone z użyciem przemocy lub groźby jej zastosowania, odbywał uprzednio kary pozbawienia wolności. Trzeba jednak zwrócić uwagę na to, że ostatni raz oskarżony w zakładzie karnym przebywał w 2004 roku, następnie wymierzano mu w większości kary o charakterze wolnościowym. Ostatni raz skazany został w 2016 roku, a więc prawie trzy lata przed obecnie ocenianym czynem. Nie można zatem przyjąć, że jest osobą wcale niezresocjalizowaną, niezdolną do przestrzegania zasad porządku prawnego na wolności. Z pewnością natomiast ma tendencje do agresywnego zachowania, związanego z przemocą.

Okoliczności łagodzące:

- zdarzenie jest elementem długotrwałego sporu oskarżonego z pokrzywdzonym. Podczas tych niesnasek obie strony sięgały po niewłaściwe zachowania. Również w czasie zajścia D. K. wykrzykiwał do oskarżonego, wypowiadając obelgi i żądania. Wynika z tego, że obawa, jaką żywił po usłyszeniu gróźb była niezbyt natężona, skoro mimo ich wypowiedzenia kontynuował awanturę. Trzeba mieć też na uwadze, że usłyszawszy słowa M. S. pokrzywdzony nie uciekł, ale pozostał pod drzwiami mieszkania, że był wyposażony w gaz pieprzowy, którym odpędził przeciwnika. Nie był więc bardzo przestraszony, dysponował też środkiem obrony,

- postawa oskarżonego podczas procesu - przyznawał się do popełnienia zarzucanego czynu, wyrażał skruchę, tłumaczył się natężeniem konfliktu z pokrzywdzonym i nietrzeźwością. Nie jest więc osobą, która nie rozumiałaby, że postąpiła niewłaściwie lub unikała poniesienia za to odpowiedzialności.

Wobec takich ustaleń sąd zdecydował się wymierzyć M. S. karę łagodniejszego rodzaju. Analizowane zdarzenie było tylko elementem trwającego sporu stron, nie było w nim drastycznym wyjątkiem, nie wywołało długotrwałej, czy głębokiej obawy u pokrzywdzonego. Nie byłoby uzasadnione wagą czynu wymierzanie kary izolacyjnej. Nie wymagają tego również względy wychowawcze, czy prewencyjne. Oskarżony rozumiał, że przekroczył dopuszczalne granice sporu z pokrzywdzonym. Wymierzona kara ma za zadanie tylko wzmocnić tę refleksję. Z uwagi na to, że M. S. był wcześniej karany za przestępstwa kara nie mogła być bliska dolnej granicy ustawowego zagrożenia, gdyż mogłaby być nieodczuwalna dla osoby poddanej już wcześniej oddziaływaniu rozmaitych sankcji karnych. Dlatego wymierzono mu karę 200 stawek dziennych grzywny. Oskarżony zarabia z prac dorywczych około 2.500 złotych miesięcznie, ma na utrzymaniu dziecko, nie posiada majątku. Musi więc pracować, by utrzymywać siebie i najbliższych. Ma możliwość wykonania kary o charakterze finansowym. Biorąc pod uwagę opisaną sytuację majątkową sprawcy, wysokość dziennej stawki grzywny ustalono na 10 złotych.

M. S.

punkt II

aby zabezpieczyć interesy pokrzywdzonego przez najbliższy czas, kiedy konflikt mężczyzn będzie mógł wygasać oraz, by w tym okresie zapobiec eskalacji ich nieporozumień, orzeczono na podstawie art. 41a § 1 k.k. zakaz kontaktowania się M. S. z D. K. w jakikolwiek sposób na 2 lata. Czas ten powinien pozwolić na uspokojenie ich emocji i sprawić, że w przyszłości nie będzie dochodziło do niewłaściwych zachowań oskarżonego. Z ujawnionych okoliczności wynika bowiem, że obecnie oskarżony czuje się drażniony przez D. K., impulsywnie reaguje na jego obecność.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

M. S.

punkt III

na podstawie art. 63 § 1 k.k., na poczet orzeczonej wobec oskarżonego grzywny zaliczono okres jego tymczasowego aresztowania w sprawie od 11 IX 2019 roku godzina 22:40 do 8 XI 2019 roku godzina 15:25, jako równoważny 114 stawkom dziennym grzywny.

M. S.

punkt IV

na podstawie art. 63 § 3 k.k., na poczet orzeczonego zakazu kontaktowania się zaliczono okres obowiązywania wobec oskarżonego środka zapobiegawczego - dozoru policji z analogicznym zakazem - od 8 XI 2019 roku do 8 X 2020 roku

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt V

w opisanej wcześniej sytuacji majątkowej oskarżonego, który musi z dochodów z pracy dorywczej uregulować resztę kary grzywny niemożliwe jest uiszczenie przez niego również kosztów sądowych bez uszczerbku dla utrzymania siebie i najbliższych. Dlatego zwolniono go, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., od zapłaty tych kosztów.

punkt VI

zasądzono na rzecz reprezentujących oskarżonego na różnych etapach postępowania obrońców z urzędu stosownych kwot tytułem zwrotu kosztów ich działania. Na rzecz adw. W. M. zasądzono 180 złotych wraz z 41,40 złotych jako podatek VAT za występowanie w imieniu M. S. podczas przesłuchania J. K. w postępowaniu przygotowawczym, a na rzecz adw. M. Ś. 1.272 złote oraz 292,56 złotych jako podatek VAT za obronę oskarżonego przed sądem. Wysokość tych należności ustalono na podstawie § 17 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 3 oraz § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 X 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

6.  Podpis