Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1832/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

24 sierpnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący sędzia Aleksandra Grzelak - Kula

Protokolant Dagmara Nowicka - Bemś

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Macieja Gawrońskiego

po rozpoznaniu 24 sierpnia 2020 r.

sprawy K. R.

PESEL: (...)

oskarżonej o to, że:

w dniu 17 lipca 2019 roku przy ul. (...) w J. woj. (...) kierując samochodem osobowym marki A. (...) nr rej. (...) po nierównej szutrowej nawierzchni jezdni o znacznie zmniejszonej przyczepności, umyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie zachowała należytej ostrożności przez to, że poruszała się z niedopuszczalną i niebezpieczną prędkością wynoszącą co najmniej 72,8 km/h, co przy niewielkiej zmianie toru ruchu doprowadziło do utraty przyczepności kół do podłoża, w wyniku czego doszło do zarzucenia pojazdu i utraty zamierzonego toru jazdy, w wyniku czego samochód zjechał na lewe pobocze drogi, gdzie uderzył w drzewo czym nieumyślnie spowodowała wypadek drogowy, w trakcie którego pasażer prowadzonego przez nią pojazdu N. K. doznał obrażeń ciała postaci złamania kości skroniowej ciemieniowej lewej, krwiaka przymózgowego po stronie prawej, krwiaka podpajęczynówkowego po stronie prawej, złamania kości podstawy czaszki, stłuczenia mózgu, porażenia nerwu strzałkowego stanowiących ciężkie uszkodzenie ciała w postaci choroby realnie zagrażającej życiu,

to jest o czyn z art. 177 § 2 k.k.

I.  oskarżoną K. R. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 177 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 177 § 2 k.k. wymierza jej karę roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. w związku z art. 70 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata;

III.  na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonej K. R. nawiązkę w kwocie 2000 zł na rzecz pokrzywdzonego N. K.;

IV.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżoną K. R. w okresie próby pod dozór kuratora;

V.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 2 k.k. zobowiązuje oskarżoną K. R. do przeproszenia pokrzywdzonego N. K. w terminie miesiąca od uprawomocnienia się wyroku;

VI.  na podstawie art. 42 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonej K. R. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat, zobowiązując oskarżoną, na podstawie art. 43 § 3 k.k., do zwrotu prawa jazdy organowi, który je wydał;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1832/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. R.

17 lipca 2019 roku przy ul. (...) w J. woj. (...) kierując samochodem osobowym marki A. (...) nr rej. (...) po nierównej szutrowej nawierzchni jezdni o znacznie zmniejszonej przyczepności, K. R. umyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie zachowała należytej ostrożności przez to, że poruszała się z niedopuszczalną i niebezpieczną prędkością wynoszącą co najmniej 72,8 km/h, co przy niewielkiej zmianie toru ruchu doprowadziło do utraty przyczepności kół do podłoża, w wyniku czego doszło do zarzucenia pojazdu i utraty zamierzonego toru jazdy, w wyniku czego samochód zjechał na lewe pobocze drogi, gdzie uderzył w drzewo, czym nieumyślnie spowodowała wypadek drogowy, w trakcie którego pasażer prowadzonego przez nią pojazdu N. K. doznał obrażeń ciała postaci złamania kości skroniowej ciemieniowej lewej, krwiaka przymózgowego po stronie prawej, krwiaka podpajęczynówkowego po stronie prawej, złamania kości podstawy czaszki, stłuczenia mózgu, porażenia nerwu strzałkowego stanowiących ciężkie uszkodzenie ciała w postaci choroby realnie zagrażającej życiu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

17 lipca 2019 r. po południu M. J., N. K., I. Ż. i W. K. przebywali na placu zabaw w R.. Po pewnym czasie dołączyła do nich K. R. i postanowili, że zamówią sobie pizzę z pizzerii w J.. Z powodu remontu drogi między J. a R. pizza nie była dowożona, więc K. R. zaproponowała, że pojadą ją odebrać jej samochodem. Do samochodu wsiedli W. K., N. K., I. Ż., a kierowała K. R.. Wszyscy zapięli pasy. Jechali remontowaną drogą, na której wówczas obowiązywało ograniczenie prędkości do 30 km/h. Gdy dojechali do J., okazało się, że na pizzę trzeba czekać około godziny, postanowili więc wrócić do R.. Znowu jechali remontowaną drogą, tj. ulicą (...). K. R. prowadziła samochód na tym odcinku z prędkością nie mniejszą niż 72,8 km/h. Na skutek zbyt dużej prędkości samochód prowadzony przez K. R. stracił przyczepność do podłoża, obrócił się bokiem do osi jezdni, a następnie przekoziołkował i wpadł do rowu. Wszyscy oprócz N. K. wysiedli sami z samochodu.

wyjaśnienia K. R.

136

zeznania W. K.

4-6, 31-34

zeznania I. Ż.

48-51

notatka urzędowa

1, 2, 8,

protokół oględzin pojazdu

22-24

protokół oględzin miejsca

65-72

opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego

74

Wskutek wypadku N. K. doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości skroniowej ciemieniowej lewej, krwiaka przymózgowego po stronie prawej, krwiaka podpajęczynówkowego po stronie prawej, złamania kości podstawy czaszki, stłuczenia mózgu, porażenia nerwu strzałkowego stanowiących ciężkie uszkodzenie ciała w postaci choroby realnie zagrażającej życiu.

opinia sądowolekarska

55-82

Po wypadku N. K. od 17 lipca do 5 września 2019 r. przebywał w szpitalu, następnie przebywał w ośrodku rehabilitacji. Po wybudzeniu ze śpiączki wpadł w sepsę na skutek przyjmowania dużych ilości antybiotyków stracił odporność. Dostał również głębokich odleżyn. Ma padaczkę pourazową.

Nie chodził do szkoły w roku szkolnym 2019/2020, korzystał z nauczania stacjonarnego w domu.

Miesięczny koszt rehabilitacji to 1000 zł, na leki jego matka wydaje ok. 100 zł miesięcznie.

zeznania Z. K.

40-43, 136v-137

dokumentacja medyczna

44

K. R. ma 19 lat, jest uczennicą, pozostaje na utrzymaniu rodziców. Nie była karana za przestępstwa. Nie figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego.

oświadczenie K. R.

136

dane o karalności

95

informacja

125

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia K. R.

Wyjaśnienia oskarżonej sąd ocenił jako szczere - odnoszą się one głównie do odczuć K. R. po wypadku, do skruchy, jaką odczuwa w związku z nim. Sąd dał im wiarę także w zakresie twierdzenia oskarżonej, że nie była karana mandatami za wykroczenia drogowe - fakt ten potwierdza informacja w tym przedmiocie uzyskana od Policji.

zeznania W. K., I. Ż.

Świadkowie ci w podobny sposób opisali przebieg zdarzenia, okoliczności wyjazdu do J., sposób prowadzenia samochodu przez oskarżoną, sam wypadek i jego następstwa. Nie było podstaw, by te zeznania kwestionować, zwłaszcza że są zbieżne z protokołem oględzin miejsca wypadku, a co do szacowania prędkości, z jaką prowadziła samochód oskarżona, zbliżone do wyników uzyskanych przez biegłego na podstawie obliczeń w oparciu o zabezpieczone ślady.

zeznania Z. K.

Relację matki pokrzywdzonego sąd uznał za wiarygodną. Mimo ogromnego stresu, jaki przeżyła w związku z wypadkiem, była przychylna oskarżonej, wykazała się zrozumieniem dla jej postawy. Złożyła szczegółowe zeznania dotyczące stanu zdrowia, przebiegu leczenia i rehabilitacji jej syna, które znajdują także potwierdzenie w dokumentach medycznych. Sąd nie znalazł powodów, by nie dać wiary twierdzeniom matki pokrzywdzonego, ponieważ w świetle zasad doświadczenia zasługują one na uwzględnienie. Oczywiste jest, że matka nie tylko opiekowała się N. K. (na co wskazują także zapiski z dokumentacji szpitalnej), ale też kupowała mu leki, opłacała rehabilitację.

opinie biegłych

Wydane w sprawie opinie są jasne, pełne, nie zawierają sprzeczności. Pochodzą od specjalistów, nie były podważane przez strony postępowania.

informacja o braku wpisów do ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, dane o karalności, protokołu oględzin, dokumenty z leczenia, notatki urzędowe

Dokumenty te pochodzą od uprawnionych organów, zostały sporządzone we właściwej formie. Co istotne to z protokołu oględzin miejsca wypadku wynika, że 17 lipca 2019 r. obowiązywało w tamtym miejscu ograniczenie prędkości do 30 km/h.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

K. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Prowadząc samochód A. (...) ulicą (...) w J. K. R. przekroczyła dozwoloną prędkość, tj. 30 km/h i jechała z prędkością nie mniejszą niż 72,8 km/h, przez co umyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa. Spowodowało to niewielką zmianę toru ruchu, utratę przyczepności, zjechanie na pobocze i uderzenie w drzewo. W wyniku tego jeden z pasażerów, tj. N. K., doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości skroniowej ciemieniowej lewej, krwiaka przymózgowego po stronie prawej, krwiaka podpajęczynówkowego po stronie prawej, złamania kości podstawy czaszki, stłuczenia mózgu, porażenia nerwu strzałkowego stanowiących ciężkie uszkodzenie ciała w postaci choroby realnie zagrażającej życiu. Zachowaniem tym K. R. wypełniła znamiona przestępstwa z art. 177 § 2 k.k. Jej działanie polegające na przekroczeniu dozwolonej prędkości było umyślne, natomiast skutek tego działania, tj. obrażenia odniesiona przez N. K., nieumyślny.

Oskarżona w oczywisty sposób naruszyła zasadę bezpieczeństwa, tj. na remontowanej drodze, o szutrowej nawierzchni, a więc zmniejszonej przyczepności, z wyraźnym ograniczeniem prędkości przekroczyła dozwoloną prędkość ponad dwukrotnie.

Stopień społecznej szkodliwości czynu K. R. jest znaczny. Zlekceważyła oczywisty zakaz, przewoziła 3 osoby, jedna z nich doznała obrażeń ciała, które wpłynęły na jej życie - N. K. wiele tygodni spędził w szpitalu, uczestniczył w rehabilitacji, był wyłączony z normalnego życia, nie mógł chodzić do szkoły, wymagał opieki matki, która przebywała z tego powodu na zwolnieniu. Do tej pory odczuwa następstwa wypadku. Mimo że wcześniej oskarżona znała się z pokrzywdzonym, nie podjęła starań, by dowiedzieć się o jego stan zdrowia, porozmawiać z jego matką. Uczyniła to dopiero na rozprawie. Sąd nie kwestionuje je twierdzenia o wysłaniu do pokrzywdzonego wiadomości, lecz biorąc pod uwagę brak odpowiedzi oraz niepewność takiej formy komunikacji, nie można uznać, aby oskarżonej rzeczywiście zależało na kontakcie z kolegą i jego rodziną.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. R.

I, II, III, IV, V, VI

Przestępstwo z art. 177 § 2 k.k. zagrożone jest karą od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności. Mimo że K. R. jest bardzo młoda, to jednak stopień naruszenia przez nią reguł ostrożności i następstwa tego naruszenia oraz względy prewencyjne nie pozwoliły na orzeczenie wobec niej kary łagodniejszego rodzaju kary w oparciu o przepis art. 37a § 1 k.k.

Fakt, że oskarżona nie była karana za wykroczenia drogowe, traci na znaczeniu, jeśli wziąć pod uwagę, że prawo jazdy ma od kwietnia 2019 r., a do wypadku doszło 17 lipca 2019 r.

Oskarżona działała świadomie - w zakresie naruszenia reguł ostrożności. Nie respektowała zakazu przekraczania prędkości 30 km/h.

Sąd uznał, że kara pozbawienia wolności spełni cel, tj. uświadomi oskarżonej, jak istotne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, da jej do zrozumienia, że nie są to puste zakazy lub nakazy, ale stoją za nimi konkretne dobra, które są w ten sposób chronione. Sąd wyraża przekonanie, że samo zdarzenie, konieczność zmierzenia się ze świadomością, że kolega otarł się o śmierć, również wpłynęły na K. R. uświadamiając jej naganność jej zachowania. Kara roku pozbawienia wolności jest adekwatna zarówno do stopnia zawinienia, jak i społecznej szkodliwości czynu oskarżonej.

Sąd zdecydował o warunkowym zawieszeniu wykonania tej kary uznając, że mimo tego oskarżona nie popełni ponownie przestępstwa. W jej zachowaniu widać było skruchę, od czasu wypadku brak sygnałów o innych naruszeniach prawa. K. R. uczy się, obecnie jest w ciąży, a zatem jej tryb życia nie budzi zastrzeżeń. Zdaniem sądu można przyjąć, że zachodzi pozytywna prognoza co do zgodnego z prawem zachowania oskarżonej w przyszłości.

Ponieważ jest ona sprawczynią młodocianą, warunkowe zawieszenie wykonania kary mogło nastąpić na minimalny okres 2 lat. W ocenie sądu jest to okres wystarczający do zweryfikowania, czy założenie o ponownym niepopełnieniu przestępstwa okaże się słuszne, tym bardziej że została również oddana pod dozór kuratora, który pozwoli na bieżąco kontrolować jej zachowanie w okresie próby.

Oskarżona dotychczas nie przeprosiła N. K. za swój czyn, a sąd uznał za stosowne zobowiązanie ją do tego. Gest ten, choć symboliczny, uczyni zadość poczuciu krzywdy u pokrzywdzonego, a oskarżoną zmobilizuje do zmierzenia się z tym, czego unikała przez ostatni rok. Biorąc pod uwagę przychylność rodziny N. K., powinno to poprawić ich relacje.

W postępowaniu tym nie została wykazana dokładna szkoda, jaką matka N. K. poniosła w związku z leczeniem syna, niewątpliwie jednak przeznaczyła pieniądze na rehabilitację, leki, zakup roweru stacjonarnego. Pokrzywdzony z kolei przez rok był poddawany zabiegom, dochodził do zdrowia. Doznane obrażenia z pewnością wiązały się z bólem. W tych okolicznościach sąd zdecydował o orzeczeniu nawiązki w kwocie 2000 zł, która powinna w pewnym stopniu zrekompensować i poniesioną szkodę, i krzywdę N. K..

W ocenie sądu konieczne było nałożenie na oskarżoną środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów. Czynem będącym przedmiotem tego postępowania udowodniła, że prowadzenie przez nią samochodu jest niebezpieczne. Do wypadku doszło na skutek umyślnego naruszenia przez nią przepisów ruchu drogowego w realny i oczywisty sposób zapewniających bezpieczeństwo. W ciągu zaledwie 3 miesięcy od uzyskania uprawnień oskarżona w bardzo poważny sposób naruszyła te przepisy. 2-letni okres zakazu wystarczy, by powstrzymać K. R. od prowadzenia pojazdów mechanicznych, a innych uczestników ruchu chronić przed jej nieodpowiedzialnością. Oskarżona jest zobowiązana do zwrotu dokumentu organowi, który go wydal. Do czasu wypełnienia tego obowiązku okres zakazu nie biegnie.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

Oskarżona jest na utrzymaniu rodziców, brak jest podstaw do uznania, że mogłaby ponieść koszty procesu. Dlatego została od nich zwolniona.

6.  1Podpis