Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 323/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1.1.1.

K. B.

art. 180a k.k.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 5 września 2019r., w sprawie o sygn. akt II K 911/19, skazano K. B. za czyn z art. 178a § 1 k.k. i wymierzono mu karę 120 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat z wyjątkiem pojazdów, do których prowadzenia wymagana jest kategoria „C-E i T” oraz świadczenie pieniężne w wysokości 5000 złotych. Na poczet środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów zaliczono mu okres zatrzymania prawa jazdy od 12.11.2018r. (do daty wyroku). Wyrok uprawomocnił się 17 września 2019r. K. B. był przekonany, iż wynikający z tego wyroku zakaz prowadzenia pojazdów dotyczy wyłącznie pojazdów dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii B tj. samochodów osobowych.

dane o karalności oskarżonego k.14;

odpis wyroku k.5;

wyjaśnienia oskarżonego k. 15, 44.

1.1.2.

K. B.

art. 180a k.k.

Starosta (...) 23 października 2019r. wydał decyzję w której cofnięto K. B. uprawnienia do kierowania pojazdami kat. AM, B1, B, C1, C, BE. K. B. zapoznał się z tą decyzją i się od niej nie odwołał.

odpis decyzji administracyjnej k.7;

potwierdzenie odbioru decyzji k.8;

wyjaśnienia oskarżonego k. 15, 44.

1.1.3.

K. B.

art. 180a k.k.

20 listopada 2019r. w Ł. w ruchu lądowym K. B. kierował pojazdem ciężarowym marki M. o numerze rejestracyjnym (...) a zatem pojazdem dla którego do kierowania wymagane jest prawo jazdy kategorii C.

wyjaśnienia oskarżonego k. 15, 44.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać L.p. odnoszącą się
do faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

1.1.1., 1.1.2.

dowody z dokumentów

dokumenty sporządzono w odpowiedniej formie, pochodzą od uprawnionych podmiotów, ich rzetelności nie kwestionowano podczas procesu.

1.1.1., 1.1.3.

wyjaśnienia oskarżonego

W zakresie kierowania 20 listopada 2019r. samochodem ciężarowym (dla którego wymagane jest posiadanie prawa jazdy kat C) oskarżony nie miał powodów by podawać nieprawdziwe, obciążające go okoliczności. Podobnie oskarżony nie miał powodów by przyznać fakt, iż zapoznał się z decyzją administracyjną o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami.

Sąd nie znalazł podstaw do podważania wiarygodności wyjaśnień oskarżonego w zakresie jakim zapewnił, iż był przekonany, że wynikający z wyroku sądowego zakaz do kierowania pojazdami ogranicza się wyłącznie do zakazu prowadzenia samochodów osobowych tj. pojazdów dla których wymagane się posiadanie prawa jazdy kategorii B. Oskarżony precyzyjnie wskazał, iż uzgodnił, w trybie określonym w art. 335 k.p.k., treść wyroku w którym ograniczono ów zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych (wyłączając z tego zakazu samochody ciężarowe) w związku ze swoim zatrudnieniem – jako kierowca samochodu ciężarowego. Innymi słowy uzgodnił, iż będzie mógł dalej pracować jako kierowca samochodów ciężarowych. Zgodnie z ustawą z 5 stycznia 2011r. o kierujących pojazdami prawo jazdy kategorii C stwierdza posiadanie uprawnień do kierowania: pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t z wyjątkiem autobusu, zespołem pojazdów złożonych z tego pojazdu oraz lekkiej przyczepki oraz pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM. W wyroku orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych z „wyjątkiem pojazdów, do których prowadzenia wymagana jest kategoria „C-E i T””. Oczywiste jest, iż we wskazanej ustawie nie ma odrębnej kategorii „C-E”. Wprawdzie jest kategoria C+E tj. pojazdy z kategorii C łącznie z przyczepami jednakże nie została ona wskazana w wyroku. Skoro zaś wyroku niewątpliwie wskazano jako wyjątek kategorię „C” logiczne było przyjęcie, iż odzwierciedlało to uzgodnienie zawarte z oskarżonym w sprawie o sygn. akt II K 911/19. Tym samym oskarżony mógł być przekonany, iż zakaz ów nie dotyczy pojazdów ciężarowych, którymi kierował wykonując swoją pracę zawodową. Pośrednio te wyjaśnienia oskarżonego korespondują z treścią dowodu z dokumentu tj. z informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego (k.12 akt sprawy) w której wskazano, iż K. B. „posiada wydane: zakaz prowadzenia pojazdów kat. A+B – nr akt sprawy II K 911/19…”. To wskazywało, iż także osoba sporządzająca ów dokument uznała, iż zakaz wynikający w tego wyroku dotyczy wyłącznie kategorii B i A.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz
niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać L.p. odnoszącą się do faktu z pkt 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przy każdym czynie wskazać oskarżonego.

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania.

X

3.4.  Umorzenie postępowania

pkt I części dyspozytywnej wyroku

K. B.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania.

K. B. 20 listopada 2019r. w ruchu lądowym kierował pojazdem ciężarowym a zatem pojazdem dla którego do kierowania wymagane jest prawo jazdy kategorii C.

Czyn z art. 244 k.k. można popełnić wyłącznie umyślnie w zamiarze bezpośrednim bądź ewentualnym. W świetle uznanych za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego Sąd uznał, iż nie wiedział on, iż zakaz kierowania pojazdami – wynikający z wyroku – dotyczy innych pojazdów niż samochody osobowe tj. pojazdów dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii B. Tym samym nie mógł popełnić umyślnie zarzucanego mu czynu z art. 244 k.k. Dodać należy, iż zakaz wynikający wprost z wyroku nie dotyczy pojazdów kategorii C (gdyż nie ma kategorii C-E). Skoro oskarżony kierował pojazdem ciężarowym dla którego wymagane jest prawo jazdy kategorii C uznać należy, iż nie wyczerpał on także strony przedmiotowej tego przestępstwa.

Niewątpliwie wobec K. B. została wydana 23 października 2019r. decyzja administracyjna – przez Starostę (...) w której cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii AM, B1, B, C1, C, BE. Oskarżony znał treść tej decyzji, nie zaskarżył jej toteż wiedział, iż zgodnie z tą decyzją cofnięto mu uprawnienia do kierowania samochodami ciężarowymi (kategorii C) zaś może poruszać się pojazdami dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii C+E tj. samochodami ciężarowymi łącznie z przyczepą. Skoro K. B. 20 listopada 2019r. w ruchu lądowym kierował pojazdem ciężarowym a zatem pojazdem dla którego do kierowania wymagane jest prawo jazdy kategorii C wbrew prawomocnej decyzji administracyjnej z 23 października 2019r. wydanej przez Starostę (...) wyczerpał znamiona czynu z art. 180a k.k.

Podkreślić należy, iż samo formalne naruszenie przepisu nie jest wystarczające do przypisania odpowiedzialności karnej. Dla uznania jakiegoś czynu za przestępstwo konieczne jest wykazanie, że narusza on istotne wartości społeczne. Znikoma szkodliwość społeczna czynu to kategoria wybitnie ocenna. Konsekwencją tego jest to, iż nie da się ściśle określić w ustawie kiedy taka znikomość zachodzi. Przepis art. 115 § 2 k.k., który zawiera zamknięty katalog kryteriów oceny stopnia szkodliwości społecznej czynu, nie pozostawia wątpliwości, że dominujące znacznie mają okoliczności z zakresu strony przedmiotowej, do której dołączono tylko dwie przesłanki strony podmiotowej (postać zamiaru i motywację sprawcy), a pominięto natomiast okoliczności związane z samym podmiotem czynu, tj. sprawcą, takie jak: wiek, opinia, właściwości i warunki osobiste, które wpływają na wymiar kary (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2008 r., V KK 1/08, OSNKW 2008r., Nr 9, poz. 75). W orzecznictwie zasadnie podkreśla się, iż ocena stopnia społecznej szkodliwości konkretnego zachowania powinna być oceną całościową, uwzględniającą okoliczności wymienione w art. 115 § 2 k.k., nie zaś sumą, czy pochodną ocen cząstkowych takiej czy innej "ujemności" tkwiącej w poszczególnych okolicznościach i dlatego też, jeżeli w art. 1 § 2 k.k. mówi się o znikomej społecznej szkodliwości czynu, to wymóg znikomości dotyczy społecznej szkodliwości ocenianej kompleksowo, nie zaś jej poszczególnych faktorów (por. wyrok SN z dnia 10 lutego 2009 r., WA 1/09, OSNwSK 2009 r., poz. 343). Innymi słowy dla uznania, że stopień szkodliwości społecznej czynu jest znikomy nie jest konieczne, aby ta znikomość była obustronna, tzn. aby dotyczyła ona zarówno strony przedmiotowej, jak i podmiotowej. Chodzi bowiem o pewną wypadkową elementów składających się na społeczną szkodliwość konkretnego czynu zabronionego (tak uzasadnienie wyroku SA w Łodzi z dnia 18 marca 2014 r. w sprawie II AKa 28/14, za Lex).

W realiach niniejszej sprawy, patrząc przez pryzmat wyżej zarysowanych kryteriów, które zgodnie z art. 115 § 2 k.k. decydują o stopniu społecznej szkodliwości czynu, stwierdzić należy, iż niewątpliwie cechuje je znikoma społeczna szkodliwość w rozumieniu przepisu art. 1 § 2 k.k. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd nie mógł pominąć okoliczności tego czynu. Decyzja administracyjna została wydana ze względu na wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 5 września 2019r. w sprawie o sygn. akt II K 911/19 – co wprost wynika z uzasadniania decyzji. Z wyroku tego nie wynika jednoznacznie jakoby zakaz kierowania pojazdami dotyczył także pojazdów dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii C a tym bardziej by wyłączenie dotyczyło (zgodnie z treścią decyzji) pojazdów dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii C+E. W ocenie Sądu naruszenie przez oskarżonego ograniczenia wynikającego z decyzji administracyjnej a sprowadzającego się do tego, iż mogąc kierować samochodem ciężarowym łącznie z przyczepą kierował takim samochodem bez przyczepy – nie jest społecznie szkodliwe w stopniu większym niż znikomy.

Uznając, iż stopień społecznej szkodliwości czynu K. B. z art. 180a k.k. był znikomy, Sąd na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k. umorzył wobec niego postępowanie karne.

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt
z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

7.  KOszty procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

K. B.

pkt II części dyspozytywnej wyroku

Oskarżony posiada stałe dochody z prac dorywczych. Umorzenie postępowania nastąpiło zaś z powodu uznania, iż stopień społecznej szkodliwości jego czynu był znikomy. Tym samym Sąd uznał, iż zachodzi wyjątkowy wypadek uzasadniający obciążenie oskarżonego (nie zaś Skarb państwa) częścią kosztów sądowych w wysokości 20 złotych (art. 632a § 1 k.p.k.).

6.  Podpis