Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2020r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy

Przewodnicząca sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2020r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. G.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda D. G. kwotę 7.360 zł (siedem tysięcy trzysta sześćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 24 grudnia 2015r. do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od powoda D. G. na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 1.246,78 zł (jeden tysiąc dwieście czterdzieści sześć 78/100 złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania,

4.  zwraca pozwanemu kwotę 496 zł (czterysta dziewięćdziesiąt sześc złotych) tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 1804/16

UZASADNIENIE

Powód D. G. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Firma (...) w K. pozwem z dnia 25 października 2016r. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. we Francji, działającego przez Oddział w Polsce kwoty 17.420,80 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 24 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu podano, że powód w dniu 12 lipca 2013 r. zawarł z (...) we W. umowę leasingu pojazdu marki I. (...) o nr rej (...). W dniu 21 listopada 2015 r. doszło do zdarzenia spowodowanego przez kierowcę pojazdu marki R. (...), w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd I. (...) nr rej (...). Powód w dniu 23 listopada 2015 r. zgłosił swojemu ubezpieczycielowi szkodę z regresem wobec ubezpieczyciela sprawcy. (...) S.A. przekazało szkodę do likwidacji pozwanemu. Z uwagi na fakt uszkodzenia w/w. pojazdu, strony w dniu 13 stycznia 2016 r. zawarły umowę o przelew wierzytelności, której przedmiotem są wszelkie wierzytelności, jakie cedent ma w stosunku do zakładu ubezpieczeń z tytułu wypadku komunikacyjnego z dnia 21 listopada 2015 r. Z uwagi na fakt, że uszkodzony w wyniku zdarzenia z dnia 21 listopada 2015 r. pojazd powoda służył poszkodowanemu do prowadzenia jego działalności gospodarczej, powstała konieczność czasowego wynajęcia pojazdu zastępczego w celu kontynuowania tej działalności w okresie, gdy szkoda nie została jeszcze naprawiona. Poszkodowany w dniu 23 listopada 2015 r. zawarł pierwszą umowę wynajmu samochodu na czas określony do dnia 30 listopada 2015 r. Kolejne umowy wynajmu samochodu zastępczego, z uwagi na brak naprawy pojazdu poszkodowanego zostały zawarte na okres od 30 listopada 2015 r. do 24 grudnia 2015 r. oraz od 7 stycznia 2016 r. do dnia 29 lutego 2016 r. Za wynajem pojazdu zastępczego w podanym okresie poszkodowany zapłacił łączną kwotę 23.803,30 zł. Powód wystąpił do pozwanego z roszczeniem o zwrot kosztów najmu pojazdu. W odpowiedzi ubezpieczyciel decyzją z dnia 31 marca 2016r. przyznał powodowi odszkodowanie w łącznej wysokości 6.690 zł tytułem zwrotu kosztów najmu samochodu zastępczego i holowania. Za zasadny uznano jedynie wynajem samochodu za okres od dnia 7 stycznia 2016 r. do dnia 2 lutego 2016 r. Odmówiono wypłaty w pozostałym zakresie tj. od dnia 23 listopada 2015 r. do dnia 30 listopada 2015 r., od dnia 30 listopada 2015 r. do dnia 24 grudnia 2015 r. oraz od dnia 3 lutego 2016 r. do dnia 29 lutego 2016 r. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że przy określaniu wysokości świadczenia odszkodowawczego wzięto pod uwagę wysokość kwot przedstawionych w fakturach z tytułu wynajmu samochodu zastępczego, jednakże zweryfikowanych pod względem czasu wynajmu. Powód pismem z dnia 19 kwietnia 2016 r. odwołał się od decyzji z dnia 31 marca 2016 r. , jednakże bezskutecznie. Pismem z dnia 10 maja 2016 r. powód wezwał pozwanego do zwrotu kosztów za wynajem pojazdu zastępczego w całości. Czas, na jaki był wynajęty samochód zastępczy, mający odzwierciedlenie w fakturach VAT, odpowiada faktycznemu czasowi naprawy uszkodzonego samochodu, a wydłużenie czasu najmu nastąpiło z przyczyn całkowicie niezależnych od powoda a będących następstwem opieszałości rzeczoznawców.

Do pozwu załączono umowę o przelew wierzytelności, wyciąg z akt szkody, umowę najmu, faktury za najem, umowę wynajmu pojazdu zastępczego z aneksami, decyzję z najem, decyzję o wypłacie, odwołanie i odpowiedź na reklamację, wezwanie do zapłaty.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazano, że pozwany wypłacił powodowi odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego oraz z tytułu holowania uszkodzonego pojazdu w łącznej wysokości 6.690 zł ( 6.440 zł za najem i 250 zł za holowanie). Za okres niezbędny do najmu pojazdu zastępczego pozwany uznał okres od dnia 7 stycznia 2016r. do dnia 2 lutego 2016r. Uszkodzenia pojazdu marki I. (...) o nr rej. (...) nie uzasadniały tak przewlekłego czasu jego naprawy, a tym samym, długości trwania okresu najmu pojazdu zastępczego. Do odpowiedzi na pozew załączono akta szkody na płycie CD.

W piśmie procesowym z dnia 16 stycznia 2017r. powód podtrzymał żądania pozwu. Podkreślono, że w okresie wynajmu pojazdu zastępczego firma powoda posiadała dwa pojazdy – auto ciężarowe marki M. oraz uszkodzony podczas zdarzenia pojazd marki I. (...), przy czym auto ciężarowe służyło do realizacji dostaw mebli do magazynów klientów i codziennie było poza firmą. Natomiast pojazd marki I., a po wypadku auto zastępcze, służył do realizacji zaopatrzenia firmy w surowce niezbędne do produkcji oraz jako wsparcie drugiego auta w realizacji dostaw. Do sprawnego i płynnego funkcjonowania firmy powód potrzebował dwóch samochodów dostawczych. Brak samochodu zastępczego niewątpliwie zwiększyłby u powoda szkodę o utracone korzyści w postaci spodziewanego dochodu. Wydłużenie terminu naprawy pojazdu marki I. nastąpiło z przyczyn całkowicie niezależnych od powoda, a będących następstwem opieszałości rzeczoznawców.

W piśmie procesowym z dnia 26 lipca 2017r. pełnomocnik pozwanego oświadczył, że z dniem 26 października 2016r. nastąpiło przeniesienie portfela ubezpieczeń A. A. we Francji z siedzibą S., działającej przez (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W., na skutek czego zobowiązania pozwanego przeszły na (...) S.A. w W.. Pozwany wniósł o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego, na podstawie art. 194 § 1 i 2 k.p.c. (...) S.A. w W..

Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2018r. Sąd na podstawie art. 194§ 1 k.p.c. wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) S.A. w W., a na podstawie art. (...) k.p.c. zwolnił od udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) Spółkę Akcyjną we Francji Oddział w Polsce.

W odpowiedzi na pozew z dnia 29 maja 2018r. dopozwany (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji mebli tapicerowanych. Samochód I., którym dowoził wyprodukowane meble do klientów uległ wypadkowi w Ś.. Szkodę zgłosił do (...) S.A. w ramach bezpośredniej likwidacji szkody. Ubezpieczalnia skierowała uszkodzony samochód do naprawy w firmie (...). Rozliczenie miało nastąpić bezpośrednio z tą firmą. (...) S.A. przekazało likwidację szkody do ubezpieczyciela sprawcy czyli (...) S.A. (...) S.A. jak i (...) S.A. proponowali powodowi najem pojazdu zastępczego, ale współpracujące z nimi wypożyczalnie nie posiadały pojazdu o takich gabarytach. Uszkodzony samochód mógł przewieźć 10 palet. Wynajął pojazdy zastępcze we własnym zakresie.

Dowód: zeznania powoda (00:10:01 – 00:30:17 minuta rozprawy z dnia 19.02.2020r. (k. 317v -318 akt)

Szkoda została zgłoszona w dniu 23 listopada 2015r. do ubezpieczyciela powoda albowiem powód nie znał ubezpieczyciela sprawcy, którego przewieziono do szpitala. Informację o polisie powód otrzymał na przełomie grudnia 2015r. i stycznia 2016r. Informacje te zostały przekazane do (...). który prowadził dalsze postępowanie. Oględziny przeprowadziło (...). (...) zastępcze zostało wynajęte w okresie od 23 listopada 2015r. do 30 listopada 2015r. , od 30 listopad 2015r. do 24 grudnia 2015r. i od 7 stycznia 2016r. do dnia 29 lutego 2016r., tj. do odbioru auta z naprawy. (...) po zdarzeniu było niezdolne do jazdy, jego uszkodzenia były duże. (...) było niezbędne do prowadzonej działalności gospodarczej. Powód współpracuje z salonami (...), przewożąc meble. Brak samochodu uniemożliwiłby wywiązanie się z zobowiązań i obciążeniem karami.

Dowód: zeznania świadka K. K. (00:09:21 – 00:19:15

minuta rozprawy z dnia 12.07.2017r., k. 170 – 171 akt), informacja o

dokumentach potrzebnych do ustalenia odpowiedzialności lub

wysokości odszkodowania (...) S.A. z 25.11.2015r. (k. 16 akt)

W dniu 23 listopada 2015r. T. M. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą AUTOM w K. zawarł z powodem umowę najmu samochodu F. (...), nr rej. (...) A na czas określony do 30 listopada 2015r., ustalając cenę najmu w wysokości 260 zł za dobę.

Dowód: umowa najmu samochodu z dnia 23.11.2015r., protokół oddania

samochodu (k. 23 akt)

W dniu 23 listopada 2015r. T. M. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą AUTOM w K. wystawił wobec powoda Fakturę VAT nr (...) z tytułu wynajmu (...) - paletowy (...) w dniach od 23.11.2015r. do 30.11.2015r. (siedem dób) za kwotę 211,38 zł za dobę na łączną kwotę 1.820 zł, płatną 23 listopada 2015r.

Dowód: faktura VAT nr (...) (k. 25 akt)

K. S. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowa w K. w dniu 30 listopada 2015r. zawarł z powodem umowę najmu pojazdu F. (...) nr rej. (...). Opłatę za wynajem ustalono w wysokości 230 zł netto za każdą rozpoczęta dobę wypożyczenia pojazdu. W treści umowy wskazano, ze pojazd użytkowany jest na koszt sprawcy OC.

Dowód: umowa najmu (...) (k. 24 akt)

W dniu 24 grudnia 2015r. K. S. wystawił wobec powoda fakturę VAT nr (...) z tytułu wynajmu samochodu marki F. (...) nr rej (...) w okresie od 30.11.2015r. do 24.12.2015r. (24 doby) za cenę netto 230 zł oraz z tytułu dostawy i odbioru pojazdu do najemcy za cenę 200 zł brutto, łącznie na kwotę 6.989,60 zł, płatną do dnia 23 stycznia 2016r.

Dowód: faktura nr (...) z 24.12.2015r. (k. 26 akt), protokół zdawczo

– odbiorczy (k. 29 akt)

W dniu 4 stycznia 2016r. powód przesłał na adres mailowy (...) fakturę za wynajem auta zastępczego w celu dołączenia do akt szkody oraz z prośbą o zwrot kosztów wynajmu z OC sprawcy. Zwrócił się również z zapytaniem o prawo do dalszego wynajmu auta zastępczego ze względu na nienaprawienie pojazdu uszkodzonego. W odpowiedzi otrzymał potwierdzenie prawa do wynajmu pojazdu zastępczego we własnym zakresie.

Dowód: korespondencja mailowa (k. 18 – 21 akt)

W dniu 7 stycznia 2016r. K. S. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowa w K. zawarł z powodem umowę najmu pojazdu F. (...) nr rej. (...). Opłatę za wynajem ustalono w wysokości 230 zł netto za każdą rozpoczęta dobę wypożyczenia pojazdu. W treści umowy zawarto protokół przekazania pojazdu w dniu 7.01.2016r. i protokół odbioru pojazdu w dniu 29.02.2016r..

Dowód: umowa najmu z 7.01.2016r. (k. 22 akt)

W dniu 13 stycznia 2016r. (...) we W. jako cedent, właściciel pojazdu marki I. (...) o numerze rejestracyjnym (...), przeniósł na cesjonariusza (powoda), będącego leasingobiorcą, wierzytelności z tytułu należnego cedentowi od zakładu (...) S.A. odszkodowania za uszkodzenie pojazdu oraz wierzytelności powstałe w związku z przeprowadzonym przez zakład ubezpieczeń postępowaniem likwidacyjnym.

Dowód: umowa o przelew wierzytelności z 13.01.2016r. z pełnomocnictwem

(k. 14 – 15 akt)

W dniu 15 stycznia 2016r. (...) S.A. Oddział w Polsce potwierdził przyjęcie zawiadomienia o zaistnieniu szkody i poinformował, że będzie się nią zajmował pod numerem (...).03 z dnia 21.11.2015r.

Dowód: przyjęcie zgłoszenia szkody z 15.01.2016r. (k. 17 akt)

Samochód powoda został zholowany do blacharni firmy Przedsiębiorstwo (...) A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. tuż po zdarzeniu w celu naprawy. Użytkownik pojazdu zgłosił szkodę. Na rzeczoznawcę czekano standardowo około 2 dni. Samochód cały czas stał w warsztacie. Była to rozległa szkoda o znacznej wartości. Po rozebraniu samochodu konieczne były dodatkowe oględziny. Za drugim razem na rzeczoznawcę czekano również około dwóch dni. Od razu po wizycie rzeczoznawcy przystąpiono do naprawy. Nie było okresów oczekiwania. Po dodatkowych oględzinach kierownik blacharni, lakierni w firmie (...) wysłał kosztorys do (...) do weryfikacji. Po kilku dniach przyszła odmowa z (...), które odmówiło przyjęcia odpowiedzialności za to zdarzenie. Poinformowano o tym powoda i wstrzymano naprawę do czasu wyjaśnienia. Samochód został przestawiony na plac. Klient zgłosił szkodę w innej ubezpieczalni. Całą procedurę trzeba było przeprowadzić od nowa. Przyjechał kolejny rzeczoznawca. Wysłano tę samą kalkulację. Dopiero po jej zatwierdzeniu rozpoczęto naprawiać samochód i zamawiać części. Szkoda była znaczna, około 30.000 zł. Gdy naprawiono samochód, pojawił się problem z jego uruchomieniem. Trzeba było odholować samochód do serwisu (...), który to naprawił. W firmie (...) wykonywano jedynie prace blacharskie, ewentualnie wymiana gotowych części. Właściciel zgłaszał jeszcze uszkodzenia poduszki silnika i układu wydechowego, ale nie miało to związku ze szkodą i odmówiono naprawy. Samochód został wydany właścicielowi. Po naprawie przyjechał rzeczoznawca ubezpieczyciela, weryfikując zakres wykonania naprawy.

Dowód: zeznania świadka W. K. (00:05:30 – 00:27:37

minuta rozprawy z dnia 6.04.2018r. k. 158 – 159 akt)

W dniu 9 marca 2016r. K. S. wystawił wobec powoda fakturę VAT nr (...) z tytułu wynajmu samochodu marki F. (...) nr rej (...) w okresie od 7.01.2016r. do 29.02.2016r. (53 doby) za cenę netto 230 zł, łącznie na kwotę 14.993,70 zł, płatną do dnia 23 marca 2016r.

Dowód: faktura nr (...) z 09.03.2016r. (k. 27 akt), protokół zdawczo

– odbiorczy (k. 28 akt)

W dniu 31 marca 2016r. (...) S.A. Oddział w Polsce (zwany dalej A. (...)) poinformował powoda o ustaleniu odszkodowania w wysokości 6.440 zł z tytułu najmu pojazdu zastępczego i 250 zł z tytułu holowania. W piśmie wskazano, że wskazana kwota została przyznana na podstawie faktury zweryfikowanej pod względem czasu wynajmu. Okres od dnia 30 listopada 2015r. do 24 grudnia 2015r. został uznany za niezasadny. Uznano okres od 7 stycznia 2016R. do 2 lutego 2016r., tj. do odesłania zweryfikowanego kosztorysu (21 stycznia 2016r.) z uwzględnieniem czasu oczekiwania na części, technologicznego czasu naprawy, dni wolnych od pracy i dnia organizacyjnego na odbiór pojazdu. Stawka za dobę wynajmu został uznana zgodnie z fakturą

Dowód: decyzja pozwanego z 31.03.2016r. (k. 30 - 31 akt)

Na skutek odwołania od decyzji złożonego przez pełnomocnika powoda w dniu 19 kwietnia 2016r., (...) S.A. Oddział w Polsce (A. (...)) podtrzymał stanowisko jednostki opracowującej sprawę.

Dowód: odwołanie od decyzji (k. 32 – 35 akt), odpowiedź na reklamację (k.

36 – 37 akt)

W dniu 10 maja 2016r. powód wezwał (...) S.A. Oddział w Polsce w W. do zapłaty kwoty 17.420,80 zł pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 10.05.2016r. (k. 38 – 40 akt)

Uzasadniony okres wypożyczenia samochodu zastępczego, związany z likwidacją szkody przez pozwanego wynosił 60 dni.

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. inż. J. P. (k. 220 – 231)

akt), opinia uzupełniająca (k. 291 akt), II opinia uzupełniająca

(k.323 – 353 akt)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadków K. K. i W. K., powoda oraz opinii biegłego sądowego mgr. inż. J. P..

Sąd zważył, co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę wywołaną przez sprawcę kolizji drogowej w dniu 19 sierpnia 2017r. była umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika z przepisu art. 436 § 1 k.c., zgodnie z którym odpowiedzialność określoną w art. 435 k.c. ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. W art. 435 §1 kodeksu cywilnego przewidziano odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Zgodnie zaś z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2013r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz. 392 ze zm.) ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. W art. 36 ust. 1 ustawy wskazano, że odszkodowanie ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym. Oznacza to, że o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od zakładu ubezpieczeń decydują przepisy kodeksu cywilnego, a w szczególności art. 361-363 oraz 444 – 447.

Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 8 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej). Ubezpieczyciel odpowiada w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody, na zasadach określonych w kodeksie cywilnym. Odpowiada więc za normalne następstwa działania bądź zaniechania, z którego szkoda wynikła. W tych granicach naprawienie szkody powinno obejmować wszystkie straty, które poszkodowany poniósł wskutek zaistnienia szkody (art. 361 § 2 k.c.). Przedstawione reguły nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej uszkodzenia stanowi szkodę majątkową. W piśmiennictwie podkreśla się, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego w sytuacji jego uszkodzenia. Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne, na wynajem samochodu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu.

Obowiązek pozwanego pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego wynika również z wytycznych Komisji Nadzoru Finansowego. Zgodnie z rekomendacją (...) z dnia 1.12.2009r. poszkodowany może żądać pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres, w którym nie było możliwe korzystanie z pojazdu, który uległ uszkodzeniu. Okres najmu winien być uzasadniony. Długość tego okresu warunkowana jest lojalnym zachowaniem się poszkodowanego wobec ubezpieczyciela.

Sytuacja, gdy doszło do poniesienia przez poszkodowanego wydatków na uzyskanie pojazdu zastępczego w okresie remontu uszkodzonego pojazdu albo przez okres niezbędny do nabycia nowego pojazdu stanowi wydatki poniesione w następstwie zdarzenia szkodzącego, które by nie powstały bez tego zdarzenia, prowadzące do powypadkowego zmniejszenia majątku poszkodowanego, czyli straty (art. 361 § 2 k.c.). Przeważa w piśmiennictwie stanowisko, że muszą to być wydatki zmierzające do wyłączenia lub ograniczenia szkody i niewątpliwie są nimi koszty wynajmu pojazdu zastępczego w celu kontynuowania działalności gospodarczej lub zawodowej, ponieważ zapobiegają utracie określonych dochodów (art. 361 § 2 k.c.) Szkodę stanowią również konieczne wydatki związane ze zdarzeniem szkodzącym. Przy takim ujęciu, stratą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. są objęte także wydatki, które służą ograniczeniu (wyłączeniu) negatywnych następstw majątkowych doznanych przez poszkodowanego w wyniku uszkodzenia (zniszczenia ) pojazdu. Zwrotowi mogą podlegać tylko wydatki rzeczywiście poniesione na taki najem…. (OSNC 2012/3/28, LEX nr 1011468, Biul.SN 2011/11/5).

Postępowanie dowodowe wykazało, że uzasadniony okres korzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego wynosił 60 dni.

Z uwagi na powyższe, Sąd ustalił w oparciu o opinię biegłego, że odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego w niniejszej sprawie wynosi iloczyn 60 dni uzasadnionego najmu i nie kwestionowanej przez pozwanego stawki 230 zł netto za dobę, łącznie 13.800 zł netto albowiem uszkodzony pojazd wykorzystywany był wyłącznie do prowadzonej przez poszkodowanego działalności gospodarczej. Sąd uwzględnił więc roszczenie powoda, pomniejszając wyliczoną powyżej kwotę o kwotę 6.440 zł stanowiącą wypłacone przed wniesieniem pozwu odszkodowanie wypłacone przez poprzednika prawnego pozwanego.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

O odsetkach rozstrzygnięto na podstawie art. 817 §1 k.c.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 100 zd.1 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone, stosunkowo je rozdzielając.

Sąd uwzględnił powództwo w 42,25%. Na koszty postępowania złożyły się opłata sądowa w kwocie 872 zł, wynagrodzenie biegłego w łącznej kwocie 1.504 zł i wynagrodzenia pełnomocników stron ustalone w kwotach po 4.800 zł w oparciu o § 2 pkt 5 rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r. poz. 1800 ze zm.) i w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 2015r. poz. 1804 ze zm.) w wersji obowiązującej od dnia 1.01.2016r. do 26.10.2016r. wraz z opłatami skarbowymi od pełnomocnictw. Łącznie koszty postępowania wyniosły 12.010 zł, co oznacza, że powód powinien ponieść 57,75 % kosztów, czyli kwotę 6.935,78 zł, a poniósł koszty w kwocie 5.689 zł (opłata sądowa od pozwu i wynagrodzenie pełnomocnika). Różnicę tych kwot powód winien zwrócić pozwanemu.

Ponadto Sąd zarządził zwrot pozwanemu niewykorzystaną zaliczkę na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś