Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przy udziale –

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2012r. w Katowicach

sprawy z odwołania W. T. (W. T. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach

z dnia 6 października 2011r. sygn. akt VIII U 392/11

zmienia zaskarżony wyrok i oddala odwołanie.

/-/ SSA I.Goik /-/ SSA A.Kolonko /-/ SSA M.Procek

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 2749/11

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 stycznia 2011r. znak Sp KGE (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił W. T. przyznania prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednol. Dz.U. z 2009r. nr 153 poz. 1227 ze zm.) (ustawy o FUS) wobec uznania za udowodniony okres pracy górniczej i równorzędnej
w wymiarze 14 lat 7 miesięcy i 4 dni, w tym 14 lat 7 miesiące i 4 dni pracy górniczej, wymienionej w art. 50c ust. 1 w/w ustawy.

W szczególności organ rentowy wskazał, że nie zaliczono do pracy górniczej pracy na stanowisku kierowcy ciągnika w okresach: 24.11-1981 - 14.06.1982, 1.06.1984 - 31.08.1996 i 3.09.1996 - 31.01.1997, ponieważ cytowane stanowisko nie figuruje
w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23.12.1994r.
w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej
w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U.
z 1995r. nr 2 poz. 8).

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia w następstwie uznania spornych okresów za wykonywanie pracy górniczej. Podkreślił, że pracował w PGE KWB (...) jako kierowca ciągnika,
a dodatkowo od 1986r. był operatorem elektrowni polowej - agregatu prądotwórczego. Nazwa stanowiska pracy w angażach nie zawsze odzwierciedlała faktycznie wykonywaną pracę.
Jego stanowisko pracy od 1.02.1997r. zostało uznane za operatora sprzętu technologicznego, co nie było w pełni zgodne z treścią pkt 22 w załączniku nr 2 do w/w rozporządzenia. Dopiero na skutek weryfikacji stanowisk pracy w KWB otrzymał właściwy angaż z dniem 17.11.2006r. jako operator sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce.

Odwołał się do notoryjnego faktu nieadekwatności nazewnictwa stanowisk pracy stosowanego w KWB do faktycznego charakteru pracy, co skutkowało wielością sporów sądowych, a w następstwie koniecznością regulacji tej problematyki aktami prawa wewnętrznego pracodawcy po konsultacji z właściwymi placówkami naukowo-badawczymi celem poprawnej weryfikacji pracy górniczej, wreszcie powołaniem komisji weryfikacyjnej, która dokonała przekwalifikowania stanowisk pracy w KWB (...) tak, aby ich nazewnictwo pokrywało się z faktycznym charakterem pracy.

Odwołał się także do innych postępowań, w których ustalano rodzaje ciągników pracujących w KWB oraz do faktu, że agregat prądotwórczy czy właściwie elektrownia polowa, którą obsługiwał, jest technologicznym sprzętem pomocniczym, używanym do zasilania urządzeń wydobywczych. Zasadnie zatem można stwierdzić, że stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał w spornych okresach pracę operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce.

Powołał się także na rozstrzygnięcie w sprawie sygn. VIII U 1916/08 Sądu Okręgowego w Gliwicach, którą Sąd ten „bez problemów” przyznał kierowcy ciągnika prawo do emerytury górniczej, a orzeczenie to jest prawomocne.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując dotychczasowe stanowisko i podnosząc, że komisja weryfikacyjna jest uprawniona do uzupełnienia ewidencji okresów pracy zaliczanych w wymiarze półtorakrotnym, a nie do zmiany dotychczasowych stanowisk pracy.

Wyrokiem z dnia 6 października 2011r. sygn. VIII U 392/11 Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej począwszy od dnia 1 września 2010r., a także zasądził kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Przytaczając uregulowania art. 50a i 50c ust. 1 pkt 4 ustawy o FUS Sąd zacytował treść świadectwa pracy z dnia 8.09.2010r. oraz wyjaśnienia KWB (...) z dnia 2012.2010r., że ubezpieczony, posiadający w spornych okresach angaż na stanowisku kierowcy ciągnika, faktycznie w spornym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał bezpośrednio na odkrywce prace odpowiadające zakresowi obowiązków operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce. Sąd uznał, że ustalenie to potwierdzają zeznania świadków A. D., E. R., A. P.
i K. P., które są wiarygodne, ponieważ świadkowie byli współpracownikami ubezpieczonego, zatem charakter jego pracy jest im dobrze znany. O charakterze pracy górniczej decydują obowiązki faktycznie wykonywane, nie zaś angaże posiadane w okresie zatrudnienia.

Wobec powyższego Sąd uznał, że W. T. spełnia przesłanki do nabycia prawa do emerytury na podstawie art. 50a ustawy o FUS.

Apelację od powyższego wyroku wniósł organ rentowy, zarzucając naruszenie przepisu art. 51 ust. 1 pkt 4 ustawy o FUS oraz błąd w ustaleniach faktycznych poprzez uznanie, że w spornych okresach ubezpieczony wykonywał pracę górniczą na odkrywce
w kopalni węgla brunatnego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, tj. opisaną w art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy o FUS i – powołując się na powyższe – domagał się zmiany zaskarżonego wyroku w całości przez oddalenie odwołania.

Odwołując się do definicji pracy górniczej, zawartej w art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy o FUS apelujący podkreślił, że ubezpieczony był zatrudniony jako kierowca ciągnika, a do jego obowiązków należało przewożenie ludzi i części zamiennych na polu montażowym, trudno jest zatem podzielić pogląd, że co najmniej 18 dniówek roboczych w miesiącu wykonywał pracę kierowcy – operatora samochodowego sprzętu technicznego na odkrywce, czy też operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce, czyli na stanowiskach wymienionych w punktach 6 i 22 załącznika nr 2 do w/w rozporządzenia z dnia 23.12.1994r. Nie da się przyjąć, że stanowisko kierowcy ciągnika jest wskazane
w dokumentacji pracowniczej ubezpieczonego przypadkowo, skoro określało ono pracę ubezpieczonego przez wiele lat i jest zbieżne z treścią zapisów w piśmie pracodawcy, cytowanym przez Sąd I instancji oraz z charakterystyką stanowiska pracy z dnia 19.11.2010r. Dokumenty te sporządzały na bieżąco w czasie zatrudnienia wykwalifikowane osoby, zatrudniane przez pracodawcę specjalnie w tym celu, ich treść znamionuje szczegółowa znajomość wszelkich warunków zatrudnienia ubezpieczonego i przebiegu jego pracy zawodowej, ponadto dokumenty te nie były kwestionowane przez ubezpieczonego, należy więc przyjąć ich wiarygodność.

Ubezpieczony wniósł o oddalenie apelacji. Podniósł, że organ rentowy nie kwestionował prawdziwości protokołu weryfikacyjnego i wydanego na jego podstawie nowego świadectwa wykonywania pracy górniczej, ponadto w wielu przypadkach odnoszących się do takich samych stanowisk pracy nie miał wątpliwości i często bez procesu uznawał prawo do świadczenia.

Podkreślił, że interpretując bardzo ogólny przepis art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy
o FUS należy mieć na uwadze złożoność procesu technologicznego, składającego się na urabianie, ładowanie i transport nakładu i złoża w kopalni odkrywkowej, z którym to procesem jego praca była związana w sposób ewidentny, choć nie bezpośredni, jednak przepis ustawy bezpośredniości tej nie wymaga. Minister, zawierając w załączniku nr 2 wiele stanowisk pracy, na których pracownicy nie pracują bezpośrednio przy urabianiu, wyraził
w ten sposób intencje ustawodawcy co do zakresu interpretacji ustawy zakładającej, że każda praca wykonywana na odkrywce, bez której wydobycie nie mogłoby się odbywać, jest pracą górniczą, o ile przez większość czasu pracy odbywa się na odkrywce. Nie musi ona odbywać się bezpośrednio na urządzeniach wydobywczych, lecz ma to być praca przy urabianiu węgla lub nadkładu, a zatem taka, która odbywa się w ciągu procesu technologicznego i bez której ten proces nie mógłby się odbywać.

Przed Sądem Apelacyjnym pełnomocnik ubezpieczonego podniósł, że jego praca na oddziale (...) nie została w pełni opisana w charakterystyce stanowiska pracy, gdyż ubezpieczony w istocie obsługiwał elektrownię polową, o której mowa w charakterystyce,
a zatem wykonywał pracę górniczą. Pracą górniczą była też praca na oddziale (...), gdzie ubezpieczony pracował jako spawacz i wulkanizator w brygadzie remontowej. Można natomiast podzielić wątpliwości organu rentowego co do pracy na oddziale (...).

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Problematyka emerytur górniczych pracowników PGE KWB (...), a w szczególności radykalnej zmiany obowiązujących w tym przedsiębiorstwie uregulowań wewnętrznych, skutkujących od 1997 roku zmianą nazewnictwa stanowisk pracy, często bardzo kontrowersyjną, znana jest z urzędu zarówno Sądowi I instancji jak i Sądowi Apelacyjnemu, znana jest także doskonale stronom sporu, zwłaszcza organowi rentowemu. Dlatego przy ustalaniu stanu faktycznego nomenklaturę tę traktować należy jedynie pomocniczo, ustalając przede wszystkim zakres czynności faktycznie wykonywanych przez wnioskodawcę na poszczególnych stanowiskach pracy.

Ponieważ uzasadnienie orzeczenia Sądu I instancji w zakresie ustaleń faktycznych jest stosunkowo skrótowe, należy omówić to zagadnienie raz jeszcze, przy czym Sąd Apelacyjny przedstawia równocześnie własną, odmienną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, a w konsekwencji także ustalenia faktyczne, wreszcie - ich subsumcję.

W. T. ubiega się o prawo do emerytury górniczej na podstawie
art. 50a ustawy o FUS, po ukończeniu 50 roku życia (ur. (...), wniosek o emeryturę – 22.10.2010r.). Zgodnie zatem z przepisem ustępu 2 tego artykułu winien wykazać co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 ustawy.

Ponieważ nie wykazywał żadnego okresu pracy równorzędnej, zaś całość pracy górniczej dotyczy zatrudnienia w PGE KWB (...), musi wykazać co najmniej 25 lat pracy górniczej określonej przepisem art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy, tzn. na odkrywce
w kopalniach węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, na stanowiskach określonych
w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego,
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa. Stanowiska pracy górniczej, o których mowa, wymienione są enumeratywnie w załączniku nr 2 do w/w rozporządzenia z dnia 23.12.1994r. (po myśli § 2 tego rozporządzenia). W świetle cytowanej wyżej delegacji ustawowej żadne inne stanowiska pracy za pracę górniczą uznane być nie mogą.

Świadectwo wykonywania pracy górniczej z dnia 8.09.2010r., zgodnie z którym ubezpieczony od dnia 24.11.1981r. do nadal pracuje na stanowisku operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce (por. k. 15 a.r.), zostało wystawione
w oparciu o protokoły z posiedzenia Komisji Weryfikacyjnej z dni 22.03.2010r., 8.06.2010r., 29.07.2010r. (por. k. 53 - 57 a.r.), te zaś – nie zawierają wskazania żadnego źródła dowodowego poczynionych w nich ustaleń. Dlatego w ocenie sięgnąć należało wprost do akt osobowych, uzupełnionych charakterystykami poszczególnych stanowisk pracy ubezpieczonego, sporządzonymi przez sztygarów oddziałowych poszczególnych oddziałów
i dopiero uzupełniająco odnieść się do zeznań świadków i samego ubezpieczonego.

Jak wynika z akt osobowych, a ustalenia te potwierdza część wstępna protokołu Komisji Weryfikacyjnej, W. T. był zatrudniony:

-

od 24.11.1981r. do 14.06.1982r. – jako kierowca – operator ciągnika na oddziale (...),

-

od 15.06.1982r. do 30.11.1982r. – jako kierowca ciągnika na oddziale(...)

-

od 1.12.1982r. do 31.05.1984r. – jako operator sprzętu mechanicznego na oddziale (...),

-

od 1.06.1984r. do 30.06.1991r. – jako spawacz – kierowca ciągnika na oddziale (...)

-

od 1.07.1991r. do 30.11.1991r. – jako kierowca ciągnika rolniczego na oddziale(...),

-

od 1.12.1991r. do 31.03.1992r. – jako kierowca ciągnika na oddziale (...),

-

od 1.04.1992r. do 31.01.1997r. – jako kierowca ciągnika na oddziale (...),

-

od 1.02.1997r. do 16.11.2006r. – jako operator sprzętu technologicznego na oddziale
(...)

-

od 17.11.2006r. do nadal – jako operator sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce na oddziale (...).

Na oddziale (...) do jego zakresu obowiązków należał:

-

transport przyczepy osobowo-towarowej z pracownikami w miejsce wykonywania prac,

-

transport materiałów na przenośniki taśmowe i zwałowarki,

-

transport agregatów spawalniczych i gazów technicznych w miejsce wykonywania prac,

-

obsługa techniczna ciągnika, utrzymanie go w odpowiednim stanie technicznym (por. charakterystyka stanowiska pracy ubezp. - k. 39 a.r. i 11 a.s.).

Na oddziale (...) do zakresu obowiązków ubezpieczonego, formalnie zatrudnionego kolejno na stanowiskach kierowcy ciągnika, operatora sprzętu mechanicznego, spawacza-kierowcy ciągnika oraz kierowcy ciągnika rolniczego, należały:

-

prace transportowe, dowóz kabli, silników i innych materiałów na odkrywkę, niezbędnych do utrzymania ruchu elektrycznego na przenośnikach węglowych, koparko-ładowarkach i pozostałych obiektach,

-

prace transportowe i sprzętem przy przesuwkach i przebudowach zasilania ciągów KTZ,

-

doraźnie prace spawalnicze, wulkanizacyjne oraz obsługa agregatów prądotwórczych i sprężarkowych przy wykonywaniu prac na obiektach KTZ na odkrywce (por. charakterystyka – k. 41 a.r. i k. 12 a.s.) (podkr. – SA).

Na oddziale tym ubezpieczony został zatrudniony w 1982r. jako kierowca ciągnika, a przeniesienie z oddziału (...) wiązało się z niemożnością wykonywania przezeń pracy w systemie czterobrygadowym (por. podanie – k. 7/B a.os.).

Począwszy od dnia 1 czerwca 1984r. obok obowiązków kierowcy ciągnika ubezpieczony wykonywał prace spawalnicze i montażu kabli i te prace stały się dla niego wiodącymi, uzupełniająco zaś pracował jako kierowca ciągnika. Formalnie określono jego stanowisko jako spawacz – kierowca ciągnika, ponieważ praca przy montażu kabli nie widniała w taryfikatorze płac (por. wniosek sztygara oddziałowego – k. 12/B a.os. i angaż –
k. 14/B a.os.).

Na oddziale (...) ubezpieczony obsługiwał ciągnik „Kirowiec”, pracę wykonywał na terenie zwałowiska i odkrywki, a do jego obowiązków należał transport przyczep, agregatów i innych pojazdów, do których ciągnięcia jest przystosowany ciągnik Kirowiec, na miejsce wskazane przez użytkownika (por. charakterystyka pracy ubezp. – k. 35 a.r. i 13 a.s.).

Wreszcie na oddziale (...) (Oddział Eksploatacji Ciągników) ubezpieczony obsługiwał i obsługuje ciągnik terenowy URSUS U-1614 oraz – równolegle, w zależności od składanych zapotrzebowań (podkr. – SA) – obsługuje elektrownię polową typ
662-7126/905. Pracę wykonuje na odkrywce i zwałowisku (por. charakterystyka pracy ubezp. – k. 37 a.r. i k. 14 a.s.).

Pełnomocnik ubezpieczonego kwestionował tę ostatnią charakterystykę pracy podnosząc, że w istocie ubezpieczony właściwie przede wszystkim obsługiwał elektrownię polową (por. k. 71 a.s.), jednakże takiego zakresu czynności wykonywanych przez ubezpieczonego nie przestawił ani żaden z przesłuchanych świadków (por. k. 36-37 a.s.), ani nawet sam ubezpieczony (por. k. 44 a.s.). Z zeznań w szczególności świadka A. P.
i K.P. wynika natomiast, że praca ubezpieczonego polegała na obsłudze agregatu prądotwórczego przemieszczanego przezeń ciągnikiem (czyli praca kierowcy – operatora). Dodać trzeba, że wprawdzie świadkowie zeznali, iż ubezpieczony przez cały czas wykonuje tę pracę, jednak zeznania obu świadków dotyczą wyłącznie pracy na oddziale (...)
(por. k. 37 a.s.).

Odnosząc powyższe ustalenia do wykazu stanowisk pracy górniczej na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego, stanowiącego załącznik nr 2 do w/w rozporządzenia
z 23.12.1994r. należy po pierwsze zauważyć, że z samego faktu istnienia tego załącznika wynika, że nie wszystkie prace wykonywane na odkrywce kopalni węgla brunatnego są pracami górniczymi, w przeciwnym bowiem razie wykaz ten byłby po prostu zbędny, wystarczyłoby samo ustalenie miejsca wykonywania pracy.

Po wtóre – nie wystarczy ustalenie, że część zakresu obowiązków ubezpieczonego odpowiada stanowisku pracy wymienionemu w załączniku, lecz ubezpieczony musi pracę górniczą wykonywać stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Dodać trzeba, że wobec treści cytowanych charakterystyk stanowisk pracy ubezpieczonego na kolejnych oddziałach, zarówno przedstawionych przez pracodawcę organowi rentowemu, jak i kolejnych – nadesłanych na żądanie Sądu I instancji,
za niepolegające na prawdzie uznać należy stwierdzenie pracodawcy zawarte w piśmie z dnia 23.11.2010r., jakoby ubezpieczony wykonywał takie same czynności przed jak i po zmianie nazwy stanowiska pracy, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce (por. k. 33 a.s.), chyba żeby to oświadczenie odnosić jedynie do faktu pracy na odkrywce, bowiem zakresy czynności wykonywanych przez ubezpieczonego na poszczególnych oddziałach bynajmniej nie są tożsame.

Świadectwo wykonywania pracy górniczej, w ślad za protokołem Komisji Weryfikacyjnej i zgodnie z w/w pismem utożsamiło wszystkie wykonywane przez ubezpieczonego prace z pracą operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce, tj. z poz. 22 załącznika.

Jednak z ustalonego stanu faktycznego wynika ponad wszelką wątpliwość,
że zarówno na oddziale (...), (...) jak i (...) ubezpieczony był jedynie kierowcą ciągnika (czasem wprost określanego jako ciągnik rolniczy), nie zaś operatorem jakiegokolwiek sprzętu. Przewoził bowiem jedynie ludzi, urządzenia oraz różne części, wymienione
w zakresach czynności. Tymczasem pojęcie operator zakłada wymóg nie – transportowania, lecz obsługiwania sprzętu pomocniczego i technologicznego. Transport zaś wymieniony jest jedynie w pozycji 6, w której wymieniono kierowcę – operatora samochodowego sprzętu technicznego, a zatem osobę, która łączy obowiązki kierowcy sprzętu i jego operatora. Kierowca jakiegokolwiek pojazdu, obojętnie czy samochodu, czy ciągnika, nie jest
w omawianym załączniku w ogóle wymieniony, a zatem praca ta za górniczą
uznana być nie może.

Wprawdzie w okresie od 1 czerwca 1984r. – co jednoznacznie wynika
z przywołanych wyżej dowodów – ubezpieczony wykonywał na odkrywce także prace
z zakresu spawania oraz montażu kabli, które mogłyby odpowiadać stanowiskom wymienionym pod pozycją 32, tj. rzemieślnicy i inni robotnicy zatrudnieni stale na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwacyjnych i remontowych: ślusarze, spawacze, elektrycy, mechanicy, monterzy, wulkanizatorzy, automatycy, cieśle, jednak prace te wykonywał obok obowiązków kierowcy ciągnika, a zatem nie – stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczony nie przedstawił zaś żadnych dowodów, pozwalających ewentualnie wyodrębnić okresy, w których wykonywałby wyłącznie prace spawalnicze i przy montażu kabli. Stanowisko Komisji Weryfikacyjnej zaś wręcz przeczy możliwości takiego ustalenia (uznając, że była to stale i w pełnym wymiarze czasu pracy praca operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce).

Powyżej poczynione ustalenia są wystarczające dla stwierdzenia, że ubezpieczony nie spełnił przesłanek niezbędnych do przyznania prawa do emerytury górniczej, bowiem sam okres pracy na oddziale (...) (tj. od 1 kwietnia 1992r. do daty złożenia wniosku –
tj. 22.10.2010r.) nawet, gdyby ubezpieczony istotnie wykonywał wówczas pracę górniczą,
nie pozwala na wykazanie co najmniej 25 – letniego okresu pracy górniczej, o której mowa
w art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy o FUS.

Dlatego też Sąd Apelacyjny uznał za zbędne dalsze szczegółowe analizowanie pracy ubezpieczonego na tym oddziale, a w szczególności dociekanie – czy pracę przy transporcie i obsłudze elektrowni polowej można uznać za pracę operatora sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce. Nie można jednak nie zauważyć,
że z charakterystyki stanowiska pracy przedstawionej przez zakład pracy na żądanie organu rentowego wynika, iż obsługa elektrowni polowej miała (ma) miejsce jedynie równolegle
do pracy w charakterze kierowcy ciągnika i to także nie stale, lecz jedynie w zależności
od składanych zapotrzebowań, co może skłaniać do odmowy uznania tego okresu z uwagi na niespełnienie wymogu wykonywania pracy górniczej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Z drugiej strony nie można nie zauważyć niekonsekwencji w stanowisku organu rentowego, który pracę ubezpieczonego na tym samym oddziale (...) od dnia 1 lutego 1997r. uznał za pracę górniczą li tylko z uwagi na określenie stanowiska pracy - operatorem sprzętu technologicznego, a od 17 listopada 2006r. – operatorem sprzętu pomocniczego
i technologicznego na odkrywce, przy konsekwentnych twierdzeniach zarówno pracownika
i pracodawcy, że na oddziale (...) W. T. wykonywał stale tę samą pracę. Konsekwencja zatem organu rentowego winna się wyrazić albo w uwzględnieniu jako pracy górniczej całego okresu wykonywania przez ubezpieczonego pracy na oddziale (...), albo też odmowy uwzględnienia całego tego okresu.

Reasumując – zdaniem Sądu Apelacyjnego W. T. nie wykazał, aby przez co najmniej 25 lat wykonywał pracę górniczą, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy, tym samym nie spełnił przesłanek do przyznania emerytury górniczej na podstawie art. 50a ust. 1 i 2 ustawy o FUS.

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 386 § 1 kpc, Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.

/-/ SSA I.Goik /-/ SSA A.Kolonko /-/ SSA M.Procek

Sędzia Przewodniczący Sędzia

ek