Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – SSO Barbara Żukowska (spr.)

Sędziowie SSO Klara Łukaszewska

SSO Tomasz Skowron

Protokolant Małgorzata Pindral

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2014r.

sprawy M. M.

oskarżonego z art. 275 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk

z powodu apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Jeleniej Górze

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 23 października 2013 r. sygn. akt II K 1114/13

zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonej M. M. w ten sposób, że opis przypisanego jej w punkcie I części dyspozytywnej czynu uzupełnia przez wskazanie, iż podrabiając podpis K. R. uczyniła to w celu użycia umowy za autentyczną,

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

zwalnia oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 22/14

UZASADNIENIE

M. M.została oskarżona o to, że w dniu 10 października 2012 roku w J.przy ul. (...), w salonie sieci (...), zawarła z (...) Sp. z o.o.z/s w W.umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...)posługując się w tym celu uprzednio skradzionym dowodem osobistym (...)wydanym na nazwisko K. R.oraz podrabiając na przedmiotowej umowie podpis K. R.to jest o czyn z art. 275 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze po rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu wyznaczonym w trybie art. 343 kpk w związku ze złożonym przez prokuratora wnioskiem na podstawie art. 335 § 1 kpk, wydał w dniu 23 października 2013 r. w sprawie IIK 1114/13 wyrok, mocą którego:

oskarżoną M. M. uznał za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 275 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył jej karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. w związku z art. 70 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonej M. M. warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddał oskarżoną M. M. w okresie próby pod dozór kuratora;

na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzekł przepadek dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/301/13/KPIJGpod poz. 1,2;

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

We wniesionej apelacji prokurator zarzucił wyrokowi obrazę przepisów prawa procesowego mającą wpływ na treść orzeczenia – art. 413 § 2 pkt 1 kpk – wskutek nieprawidłowego opisu czynu w pkt I części dyspozytywnej wyroku przez pominięcie sformułowania, że oskarżona podrobiła na umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych podpis K. R. „w celu użycia go za autentyczny”, co spowodowało, że tak przypisany czyn oskarżonej w rzeczywistości nie wyczerpuje znamion występku m. in. z art. 270 § 1 kk.

Stawiając powyższy zarzut apelujący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zawarty w apelacji prokuratora zarzut jest słuszny.

Już w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów (k. 78) a następnie w akcie oskarżenia nie został prawidłowo dokonany opis zarzuconego M. M. czynu. Sąd Rejonowy bezkrytycznie ów opis potwierdził w wyroku przypisującym M. M. sprawstwo i winę w popełnieniu przestępstwa kwalifikowanego z art. 275 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena przeprowadzonych dowodów zasadnie doprowadziła do słusznych ustaleń faktycznych, przedstawionych w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.
Sprawstwo i wina M. M. w działaniach wyczerpujących znamiona przestępstwa z art. 275 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w kontekście ustaleń dokonanych i przedstawionych w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku nie mogą być kwestionowane.
Oskarżona zawierając umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych posłużyła się uprzednio skradzionym K. R. dowodem osobistym a na umowie tej podrobiła podpis K. R., w celu jej użycia jako autentycznej (a nie – jak w apelacji – w celu użycia podpisu jako autentycznego). Kategoryczność takich ustaleń nie budzi wątpliwości w kontekście przyjętej w zaskarżonym wyroku kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonej czynu i treści uzasadnienia tegoż wyroku.
Nie zatem konieczność dokonania nowych, niekorzystnych dla oskarżonej ustaleń faktycznych lecz wyłącznie konieczność uzupełniania opisu przypisanego jej czynu przesądziły o nie uwzględnieniu zawartego w apelacji prokuratora wniosku lecz o zmianie zaskarżonego wyroku przez uzupełnienie opisu przypisanego oskarżonej M. M. czynu, przez wskazanie, iż podrabiając podpis K. R. na umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych, uczyniła to w celu użycia tej umowy, jako autentycznej.
Nie znajdując podstaw do dalszej ingerencji w treść wyroku Sądu I instancji Sąd Okręgowy w pozostałej części wyrok ten – jako prawidłowy - utrzymał w mocy.
Błąd Sądu Rejonowego był powodem toczącego się postępowania odwoławczego a zatem względy słuszności przesądziły o obciążeniu kosztami tegoż postępowania Skarbu Państwa.

AP