Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia Wydział VIII Cywilny

w składzie :

Przewodniczący: SSR Urszula Sulima

Protokolant: Alicja Winiarska

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa: (...) Finanse Spółki Akcyjnej z siedzibą we W.

przeciwko: K. J.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 20 listopada 2012 r. do Sądu Rejonowego w Lublinie strona powodowa (...) Finanse Spółka Akcyjna z siedzibą we W. domagała się zasądzenia od pozwanej K. J. kwoty 517,43 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu zgodnie ze spisem kosztów zawartym w treści pozwu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Strona powodowa w uzasadnieniu pozwu podniosła, iż dochodzona wierzytelność wynikała z braku zapłaty przez pozwaną za korzystanie z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w G. na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Strona powodowa nabyła przedmiotową wierzytelność uzyskując legitymację procesową czynną w sprawie. Podała, że na wartość przedmiotu sporu składała się suma należności z poszczególnych tytułów oraz odsetki naliczone na dzień 19 listopada 2012 r. Nadto na pozwanej spoczywał obowiązek zapłaty kwot 31,00 zł oraz 422,81 zł wynikających z wystawionych dokumentów finansowych. Strona powodowa podała, iż odsetki od poszczególnych kwot wynosiły: od kwoty 31,00 zł za okres od dnia 01.10.2011 r. do dnia 19.11.2012 r. - 4,59 zł, od kwoty 422,81 zł za okres od dnia 25.10.2011 r. do dnia 19.11.2012 r. - 59,03 zł. Pozwana, mimo wezwania nie uregulowała zadłużenia.

W dniu 26 listopada 2012 r. został wydany nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Na skutek wniesienia sprzeciwu przez pozwaną, postanowieniem z dnia 3 stycznia 2013 r. Sąd uchylił wydany w sprawie nakaz zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi jako Sądowi właściwości ogólnej.

We wniesionym sprzeciwie pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości domagając się oddalenia powództwa. Pozwana powołując się na umowę abonencką zawartą w dniu 2 sierpnia 2011 r. w mieszkaniu pozwanej z przedstawicielem operatora (...) S.A. wskazała, że została wprowadzona w błąd, gdyż nie poinformowano jej, że zostanie pozbawiona dostępu do programów telewizyjnych, w szczególności P.. Podniosła, że w umowie nie było takiego zastrzeżenia, natomiast kiedy domagała się przywrócenia tych programów wskazano jej, aby wykupiła za dodatkową kwotę usługę (...). Z tych właśnie względów pozwana odstąpiła od umowy. Nadto podniosła, że celem umowy abonenckiej było skorzystanie przez nią z usługi telekomunikacyjnej, a nie usługi telewizyjnej. W dniu 16 sierpnia 2011 r. oddała sprzęt operatora. Podniosła również, iż nie otrzymała od (...) S.A. faktur dochodzonych pozwem, wskazując na niezasadność zgłoszonego w pozwie roszczenia przez stronę powodową.

W odpowiedzi strona powodowa wskazała, iż bezspornym jest, że pozwana zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w G., na podstawie której pozwana uzyskała dostęp do usług świadczonych przez operatora. Strona powodowa podniosła, że w umowie operator dokładnie sprecyzował rodzaj i sposób świadczonych usług na rzecz abonenta, a pozwana podpisując przedmiotową umowę posiadała wiedzę w zakresie zaproponowanych warunków oraz sposobu świadczenia usług telekomunikacyjnych. Ponadto pozwana w dniu podpisania umowy oświadczyła, że zapoznała się z regulaminem świadczenia usług telekomunikacyjnych. Strona powodowa podniosła, że operator wywiązywał się z obowiązku świadczenia usług zgodnie z postanowieniami umowy. Strona powodowa wskazała, że umowa pomiędzy stronami została zawarta przy jednoczesnym przyznaniu pozwanej ulgi w wysokości 459 zł. Z uwagi na fakt, że pozwana rozwiązała umowę w okresie trwania promocji, która obowiązywała od 18 lipca 2011 r. do 31 marca 2012 r. operator zgodnie z § 2 pkt 6 i 7 Regulaminu promocji (...)-3 „Dobra oferta (...)” obciążył stronę pozwaną karą umowną w wysokości 422,81 zł.

W piśmie procesowym z dnia 26 września 2013 r. pozwana ponownie podniosła, iż zawierając umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z operatorem (...) S.A. nie miała świadomości ani wiedzy, że zostaną zablokowane niektóre programy telewizyjne np. P.. Pozwana podała, że wielokrotnie zwracała się do operatora, z prośbą o przywrócenie programów telewizyjnych, wobec braku odpowiedzi operatora w tym zakresie, w dniu 16 sierpnia 2011 r. zwróciła sprzęt operatorowi i złożyła na piśmie oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

W piśmie procesowym z dnia 4 listopada 2013 r. strona powodowa podtrzymała żądania i wnioski wyrażone w pozwie i odpowiedzi na sprzeciw.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 sierpnia 2011 r. pozwana K. J. zawarła z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w G. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych na czas nieoznaczony.

Dowód: - umowa abonencka nr (...) z dnia 2 sierpnia 2011 r. k. 30.

Umowa została zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa.

Bezsporne.

Zgodnie z § 2 pkt 6 Regulaminu promocji (...)-3 „Dobra oferta (...)” kwota ulgi przyznanej uczestnikowi w ramach niniejszej promocji, stanowiąca podstawę ustalenia wielkości kary umownej, o której mowa w § 2 pkt 7 poniżej nie przekracza sumy rabatów określonych w § 2 ust. 1 i wskazana jest w zestawieniu ofert w § 2 ust. 1 pkt b) powyżej, stosownie do oferty (wariantu (...)) wybranej przez Uczestnika oraz stosowanie do § 2 pkt 7 uczestnik, który przed upływem kolejnych 24 pełnych miesięcy kalendarzowych obowiązywania Umowy Abonenckiej w (...) licząc od dnia aktywacji Usługi (...) objętej niniejszą Promocją utraci wszelkie korzyści wynikające z (...) i zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Operatora kary umownej w wysokości nie przekraczającej ulgi przyznanej Uczestnikowi, określonej w § 2 ust. 6, pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia Umowy Abonenckiej w (...) do dnia jej rozwiązania.

Pozwana złożyła podpis pod Regulaminem.

Dowód: - Regulamin promocji (...)-3 „Dobra oferta (...)” k. 32-33;

W dniu 16 sierpnia 2011 r. pozwana zwróciła sprzęt operatorowi. (...) S.A. w dniu 30 września 2011 r. wystawiła pozwanej notę obciążeniową na kwotę 422,81 zł z tytułu kary umownej za zerwanie promocji.

Dowód: - protokół zwrotu sprzętu operatora z dnia 16 sierpnia 2011 r. k.56.

- nota księgowa nr (...) z dnia 30 września 2011 r. k. 57.

W dniu 3 września 2011 r. (...) S.A. wystawiła pozwanej fakturę VAT na kwotę 31,00 zł z tytułu świadczonych usług telefonicznych.

Dowód: - faktura VAT nr (...).1 k. 36.

Pismem z dnia 1 sierpnia 2012 r. (...) S.A. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 453,81 zł w nieprzekraczalnym terminie do dnia 11 sierpnia 2012 r.

Dowód: -wezwanie do zapłaty. k. 9.;

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. przelała przysługującą jej wobec pozwanej wierzytelność na rzecz strony powodowej (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W..

Dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 27 września 2012 r. k.28-29.

W dniu 26 października 2012 r. strona powodowa, już jako następca prawny operatora spółki (...) S.A., zawiadomiła pozwaną o dokonaniu cesji wierzytelności na rzecz strony powodowej (...) Finanse S.A. i wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 458,14 zł. Wezwanie okazało się bezskuteczne.

Dowód: - wezwanie do zapłaty z dnia 26 października 2012 r. k. 37.

Sąd zważył co następuje

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że strona powodowa nie wykazała, ażeby doszło do przeniesienia na jej rzecz wierzytelności, która miała przysługiwać spółce (...) S.A. Podkreślić również należy, że aby wierzytelność mogła być przedmiotem przelewu, musi być w dostateczny sposób oznaczona, zindywidualizowana – przez dokładne określenie stosunku zobowiązaniowego, którego elementem jest zbywana wierzytelność ( zob. J. Mojak [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, t. II, pod red. K. Pietrzykowskiego, Warszawa 2009, s. 135; K. Zagrobelny [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, pod red. E. Gniewka, s. 918). Nie sposób zaś uznać, aby w rozpoznawanej sprawie wymaganie to zostało spełnione, gdyż cedent w umowie przelewu powołał się jedynie na wierzytelność określoną w zestawieniu wierzytelności (§ 1 pkt 2 umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 27 września 2012 r.).

Sąd uznał przede wszystkim, że w oparciu o umowę wierzytelności, nie wykazano ażeby doszło do skutecznego przekazania wierzytelności objętej tą umową. Mianowicie, na podstawie przedłożonej umowy sprzedaży wierzytelności i złożonych dokumentów nie sposób ustalić jakie wierzytelności były objęte umową przelewu. Strona powodowa powołała się na zestawienie wierzytelności, jednak nie załączyła listy dłużników, ani zestawienia wierzytelności, o których mowa w tej umowie. Powód nie wykazał skutecznie w ocenie Sądu, iż jest uprawniony do dochodzenia pozwem należności od pozwanej w oparciu o umowę sprzedaży wierzytelności, bowiem nie wykazał, że został spełniony warunek z § 1 pkt 2 umowy sprzedaży wierzytelności, który stanowi, że przekazanie wierzytelności nastąpi po dokonaniu przelewu na rachunek bankowy zbywcy zapłaty kwoty określonej w § 3 ust. 1 ale nie później niż w terminie 3 dni roboczych liczonych od dnia dokonanego przez nabywcę tego przelewu.

Strona powodowa powinna była wykazać w sposób formalny swoją legitymację czynną do występowania w niniejszym procesie, a zatem, iż nabyła dochodzoną wierzytelność, bowiem niewątpliwie nie była ona pierwotną stroną stosunku prawnego, który powstał w ramach zawartej umowy w dniu 2 sierpnia 2011 r.

Powołując się na treść przepisu art. 6 k.c. wskazać należy, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Nadto strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne (art. 232 zd. 1. k.p.c.). W myśl wyżej wymienionej zasady, na stronie powodowej spoczywał obowiązek przedłożenia dowodów, które wskazywałyby przejście na jej rzecz prawa do wierzytelności w stosunku do pozwanej. W ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała, że przysługuje jej legitymacja czynna.

W związku z czym, skoro strona powodowa wystąpiła z roszczeniem powołując się na umowę przelewu powinna wykazać, iż ów podmiot przelał na jej rzecz ową wierzytelność. Niewątpliwie, umowa przelewu i wyciąg z załącznika do umowy cesji wierzytelności przedłożone przez stronę powodową takiego dowodu stanowić nie mogły. Sąd zwraca również uwagę na okoliczność, że w wyciągu z załącznika do umowy cesji wierzytelności jako datę umowy abonenckiej wskazano inną datę tj. 5 sierpień 2011 r. gdy tymczasem umowa zawarta z pozwaną była w dniu 2 sierpnia 2011 r.

Ponadto, wskazać również należy na postawie art. 2 ust. 1. ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (t. j. Dz. U. 2012 r., poz. 1225), konsument, który zawarł umowę poza lokalem przedsiębiorstwa, może od niej odstąpić bez podania przyczyny, składając stosowe oświadczenie na piśmie w terminie dziesięciu dni od zawarcia umowy, przy czym do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem. Jeżeli jednak konsument nie został poinformowany na piśmie o prawie odstąpienia od umowy bieg terminu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 nie rozpoczyna się. W takim wypadku konsument może odstąpić od umowy w terminie dziesięciu dni od uzyskania informacji o prawie odstąpienia, nie później jednak niż po upływie trzech miesięcy od jej wykonania (art. 4 ustawy).

Pozwana konsekwentnie utrzymywała, że jeszcze przed zwrotem sprzętu operatora, co miało miejsce w dniu 16 sierpnia 2011 r. składała oświadczenie o odstąpieniu od umowy i dopiero na skutek braku odpowiedzi operatora dokonała czynności oddania modemu. Powód nie zakwestionował tych okoliczności, wskazując jedynie na fakt rozwiązania umowy w okresie trwania promocji i skutek w postaci kary umownej.

Wobec powyższego z uwagi na niewykazanie legitymacji czynnej do występowania z roszczeniem o zapłatę przeciwko pozwanej i braku uprawnienia do dochodzenia wierzytelności wynikającej z umowy abonenckiej z dnia 2 sierpnia 2011 r. zawartej pomiędzy pozwaną a (...) S.A. w oparciu o umowę sprzedaży wierzytelności z dnia 27 września 2012 r. orzeczono jak w sentencji.