Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 250/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. Ł. (1)

W dniu 17 czerwca 2019 r. w W. w oddziale (...) Bank (...) S.A. przy ul. (...) w W. działając wspólnie i w porozumieniu z n/n osobą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank (...) S.A z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 12000,00 zł w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie umowy o kredyt gotówkowy nr (...) w kwocie 12000,00 zł przedłożyła pracownikowi (...) Bank (...) S.A, jako autentyczny, mający istotne znaczenie dla uzyskania w/w wsparcia finansowego poświadczający nieprawdę dokument w postaci oświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz posłużyła się dokumentem stwierdzający tożsamość innej osoby i w ten sposób wprowadziła pracownika tegoż banku w błąd co do tożsamości osoby ubiegającej się o kredyt gotówkowy nr (...) oraz możliwości zarobkowych, czym spowodowała straty w łącznej wysokości 12000,00 zł na szkodę (...) Bank (...) S.A z siedzibą w W.,

tj. o czyn z art. 286§1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zb. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

W dniu 17 czerwca 2019 r. w W. w oddziale (...) Bank (...) S.A. przy ul. (...) w W. działając wspólnie i w porozumieniu z n/n osobą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank (...) S.A z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 32328,11 zł w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie umowy o kredyt gotówkowy nr (...) w kwocie 32328,11 zł przedłożyła pracownikowi (...) Bank (...) S.A, jako autentyczny, mający istotne znaczenie dla uzyskania w/w wsparcia finansowego poświadczający nieprawdą dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz posłużyła się dokumentem stwierdzający tożsamość innej osoby i w ten sposób wprowadziła pracownika tegoż banku w błąd co do tożsamości osoby ubiegającej sią o kredyt gotówkowy nr (...) oraz możliwości zarobkowych, czym spowodowała straty w łącznej wysokości 32328,11 zł na szkodą (...) Bank (...) S.A z siedzibą w W.,

tj. o czyn z art. 286§1 kk w zb. z art. 297§1kk w zb. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

W dniu 17 czerwca 2019 r. w W. w oddziale (...) Bank (...) S.A. przy ul. (...) w W. działając wspólnie i w porozumieniu z n/n osobą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank (...) S.A z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 36464,52 zł w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie umowy o kredyt gotówkowy nr (...) w kwocie 36464,52 zł przedłożyła pracownikowi (...) Bank (...) S.A, jako autentyczny, mający istotne znaczenie dla uzyskania w/w wsparcia finansowego poświadczający nieprawdę dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz posłużyła się dokumentem stwierdzający tożsamość innej osoby i w ten sposób wprowadziła pracownika tegoż banku w błąd co do tożsamości osoby ubiegającej się o kredyt gotówkowy nr (...) oraz możliwości zarobkowych, czym spowodowała straty w łącznej wysokości 36464,52 zł na szkodę (...) Bank (...) S.A z siedzibą w W.,

tj. o czyn z art. 286§1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zb. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11 §2 kk

W dniu 13 czerwca 2019 r. w W. w oddziale (...) Bank (...) S.A. przy ul. (...) w W. usiłowała wspólnie i w porozumieniu z n/n osobą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzić (...) Bank (...) S.A z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 28674 zł w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie umowy o kredyt gotówkowy w kwocie 36464,52 zł złożyła wniosek o udzielenie kredytu nr (...), do którego przedłożyła pracownikowi (...) Bank (...) S.A, jako autentyczny, mający istotne znaczenie dla uzyskania w/w wsparcia finansowego poświadczający nieprawdę dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz posłużyła się dokumentem stwierdzający tożsamość innej osoby i w ten sposób wprowadziła pracownika tegoż banku w błąd co do tożsamości osoby ubiegającej się o kredyt gotówkowy oraz możliwości zarobkowych jednak z uwagi na decyzje odmowną banku zamierzonego celu nie osiągnęła,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 286 § 1kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. Ł. (1) w 2019r.znajdowała się w trudnej sytuacji finansowej, co zmusiło ją do podjęcia decyzji o poszukaniu wsparcia w celu uzyskania szybkiej pomocy finansowej. W Internecie znalazła ogłoszenie o treści: „pomogę w uzyskaniu kredytu dla osób z dobrą zdolnością w BIK-u” wraz z podanym telefonem kontaktowym. Zadzwoniła na podany numer, rozmówca zapewnił ją o pomocy w uzyskaniu kredytu. W tym celu w dniu 13 czerwca 2019r. M. Ł. (1) z poznanym przez Internet mężczyzną udała się do (...) Bank (...) S.A. przy ul. (...) w W. gdzie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie złożyli wniosek o udzielenie kredytu przedkładając podrobiony dowód osobisty oraz zaświadczenie o zatrudnieniu wystawione na dane P. Ł. (1). Wniosek został zaopiniowany negatywnie i w konsekwencji nie doszło do podpisania umowy kredytowej o nr (...). Następnie w dniu 17 czerwca 2019r. ponownie udali się z ww. mężczyzną do Banku (...) przy ul. (...) w W., w której to placówce mężczyzna ten przedstawiał się, jako mąż M. Ł. – P.. Mężczyzna w tym dniu także dysponował fałszywym dowodem osobistym wystawionym na dane: P. Ł. (2) oraz zaświadczeniem o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Po przedłożeniu dokumentów w ww. oddziale oraz posłużeniem się danymi P. Ł. (2) wspólnie uzyskali kredyt w kwocie 12 000 zł. Następnie, po przeprowadzeniu kolejnej kalkulacji, okazało się, że ww. mają możliwość powiększenia kwoty wziętego kredytu o kwotę 36464,52 zł, na co wyrazili zgodę. Z uwagi na powyższe zostały podpisane dwie umowy kredytowe odpowiednio o nr (...) oraz (...) na kwoty 12 000 oraz 36 464,52 zł. Następnie po opuszczeniu przez ww. Oddziału Banku, skontaktowała się z nimi pracownica tego oddziału informując o możliwości powiększenia sumy udzielonego kredytu o kolejną kwotę. Do wskazanego oddziału udał się poznany przez Internet mężczyzna – posługujący się danymi P. Ł. (1) i podpisał kolejną umowę o nr (...) na kwotę 32328,11 zł. Tego dnia w banku zostały podpisane w sumie trzy umowy kredytowe na łączna sumę 80 792,63 zł., która to kwota została przelana na rachunek bankowy, a następnie środki te zostały wypłacone w gotówce. Po opuszczeniu placówki banku M. Ł. (1) wraz z mężczyzną podzielili się uzyskaną kwotą dzieląc ją na pół. Wobec czego M. Ł. (2) uzyskała kwotę 40 000 zł i wróciła do domu.

1. Wyjaśnienia oskarżonej M. Ł.

k. 107-108

2. Zeznania świadka P. Ł. (1)

k. 2-4

3. Zeznania świadka M. T.

k. 71-72

4. Zeznania świadka E. W.

k. 79

5. Opinia z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów

k. 119-130

6. Umowy kredytowe

k. 60, 61, 62

7. Wniosek o udzielenie kredytu

k. 63

8. Pismo z (...) Sp. z o.o.

k. 70

9. Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa

k. 57-59

10. materiał porównawczy

k. 86-87, 114-116

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Wyjaśnienia M. Ł. (1)

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonej za wiarygodne w przeważającej mierze. Są one spójne, jasne i konsekwentne w toku całego postępowania co do samych okoliczności popełniania zarzucanych jej czynów. W ocenie Sądu przyznanie się oskarżonej do winy w zakresie zarzucanych jej czynów zasługuje na zaufanie, powyższe potwierdza bowiem jednoznacznie pozostały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zeznania występujących w przedmiotowym postępowaniu świadków oraz pozostałe dokumenty zebrane w sprawie. Jednakże nie uwzględnił tych twierdzeń oskarżonej, w których wyjaśnia, iż nie ma wiedzy skąd poznany przez Internet mężczyzna w dniach 13.06.2019r. i 17.06.2019r. w siedzibie Banku (...) przy ul. (...) w W. posiadał dokument w postaci dowodu osobistego wystawionego na dane P. Ł. (1) ze swoim zdjęciem oraz zaświadczenia o zatrudnieniu, bowiem oczywistym jest, iż uprzednio musiała mu te dane udostępnić.

1.1.2.

Zeznania świadka P. Ł. (1)

Za w pełni wiarogodne Sąd uznał zeznania P. Ł. (1), którego podpisy na umowach zostały sfałszowane. Jego zeznania są kategoryczne, rzeczowe i jasne, a przede wszystkim mają one niezbite oparcie w zebranych dokumentach. Nie ma żadnych powodów, aby kwestionować ich wiarygodność.

1.1.3

Zeznania świadka M. T.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. T. – pracownika S. Bank (...) w W. przy ul. (...) uznanych za ujawnione i zaliczonych bez odczytywania w poczet materiału dowodowego, która potwierdziła okoliczności dotyczące zawarcia w dniu w dniu 17 czerwca 2019r. umów kredytowych o nr (...) przez M. Ł. (3), która będąc w ww. placówce banku wraz z nieustalonym mężczyzną przedłożyła dowód osobisty oraz zaświadczenie o zatrudnieniu wystawione na jej męża P. Ł. (1).

1.1.4

Zeznania świadka E. W.

Z kolei zeznania E. W. nic istotnego do sprawy nie wnoszą dlatego też uznał je za ujawnione i zaliczone bez odczytywania w poczet materiału dowodowego. Świadek wskazała, iż zatrudniona jest w Biurze (...) S.A., w którym to zajmują się opracowywaniem zawiadomień do organów ścigania. Nie mają zaś kontaktu bezpośrednimi świadkami zdarzenia, zaś posiadaną wiedze dot. poszczególnych spraw uzyskują z zapisów zawartych w systemach informatycznych Banku lub innych jego jednostek.

1.1.5

Opinia

Opinię biegłego z zakresu badań dokumentów Sąd ocenił jako rzetelną, pełną, jasną i przekonującą do co stanowczości wniosków. Opinia została sporządzona w oparciu o dokumenty zgromadzone w toku postępowania, poparte wiedzą i doświadczeniem zawodowym biegłego. Nadto, Sąd podziela wnioski w niej zawarte, które w sposób bezsprzeczny wskazały, że podpisy na dokumentach, tj. umowach o zawarcie kredytu gotówkowego z dnia 17.09.2019r. o nr: (...), (...), (...) oraz wniosku o udzielenie takiego kredytu z dnia 1.06.2019r. o nr (...) nie zostały nakreślone przez P. Ł. (1).

1.1.6- 1.1.10

Wiosek o udzielenie kredytu, dokumentacja kredytowa, pismo

Wiarygodność dowodów z dokumentów nie budzi żadnych wątpliwości. Zostały one sporządzone na potrzeby postępowania karnego, przez organy do tego uprawnione, w zakresie ich kompetencji i w sposób przewidziany prawem. Dokumenty powstałe zaś poza postępowaniem karnym i nie dla jego celów, w sposób rzeczywisty dokumentują określone zdarzenia prawne.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 286 § 1 kk określa przestępstwo oszustwa i odpowiedzialności karnej podlega ten kto doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Przesłanką odpowiedzialności za przestępstwo z art. 286 § 1 kk jest umyślność, która mogła przyjąć wyłącznie postać zamiaru bezpośredniego, ponieważ oszustwo jest przestępstwem o charakterze kierunkowym, popełnianym w określonym celu, to jest w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Działanie sprawcy, określone w art. 286 § 1 kk jako doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem, sprowadza się do trzech wymienionych w tym przepisie sposobów: wprowadzenie w błąd, wyzyskanie błędu, wyzyskanie niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. W sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe wyobrażenie (rozbieżność między rzeczywistością). Niewątpliwie oskarżona działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia mieniem S. Bank. Wprowadziła ona przy tym pracownika Banku w błąd co do zamiaru spłaty udzielonych kredytów gotówkowych, doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, osiągając tym samym korzyści majątkowe.

Zachowanie oskarżonej wyczerpało także znamiona czynu z art. 275 § 1 kk. Strona przedmiotowa tego przestępstwa polega na posługiwaniu się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe, na kradzieży takiego dokumentu lub jego przywłaszczeniu. Na gruncie analizowanego przepisu "posługiwanie się" należy rozumieć jako okazywanie cudzego dokumentu jako własnego lub powoływanie się na jego treść. "Posługiwanie się" więc oznacza wszelkie możliwe wykorzystanie dokumentu związane z funkcją, którą on pełni. Chodzi zwłaszcza o przedłożenie go czy okazanie i w ten sposób podanie się za osobę będącą prawnym dysponentem danego dokumentu. Przestępstwo to może być popełnione tylko w zamiarze bezpośrednim. Przedmiotem czynności wykonawczej przestępstwa jest specyficzny rodzaj dokumentu w rozumieniu art. 115 § 14 kk, mianowicie dokument stwierdzający tożsamość innej osoby. Warunkiem sine qua non uznania dokumentu za stwierdzający czyjąś tożsamość jest ustawowe określenie, że "stwierdza on" lub "potwierdza" czyjąś tożsamość lub zrównanie w ustawie konsekwencji wynikających z posługiwania się nim z konsekwencjami posługiwania się którymś z wprost określonych dokumentów stwierdzających tożsamość. W konsekwencji dokumentami tego rodzaju jest np. dowód osobisty. W przedmiotowej sprawie oskarżona przy zawieraniu tych trzech umów o pożyczkę gotówkową posługiwała się dowodem osobistym wystawionym na dane P. Ł. (1) wiedząc, że osoba nim władająca nim nie jest. Mając pełną świadomość swojego zachowania, oskarżona działała umyślnie z zamiarem bezpośrednim gdyż wiedział doskonale, że mężczyzna posługującym się ww. dowodem osobistym nie jest P. Ł. (1), a w rzeczywistości nazywa się zupełnie inaczej. Z tych też względów za każdym razem, czyli czterokrotnie dopuściła się tego czynu.

Kolejno, przedmiotem ochrony przepisów art. 297kk jest prawidłowe funkcjonowanie wymienionych w § 1 tego artykułu instytucji finansowo-gospodarczych, a nie tylko interesy banku lub innej instytucji przyznającej odpowiednie świadczenie oraz interesy budżetowe naruszone nieprawidłowym udzieleniem dotacji, subwencji lub zamówienia publicznego. Jest to typowe dla prawa karnego gospodarczego, które chroni nie tylko interesy bezpośrednio pokrzywdzonego, lecz także szeroko pojęte interesy społeczne (bliżej A. M., Prawo karne, s. 567–570 oraz wskazana tam literatura). Fałszywe lub stwierdzające nieprawdę dokumenty albo nierzetelne pisemne oświadczenia muszą dotyczyć okoliczności istotnych dla uzyskania kredytu, pożyczki bankowej, gwarancji, akredytywy lub innego wymienionego w art. 297 § 1 wsparcia finansowego, elektronicznego instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego. Należy to oceniać na podstawie odpowiednich przepisów dotyczących warunków funkcjonowania wymienionych instytucji (por. wyrok SN z dnia 19 listopada 2004 r., III KK 81/04, LEX nr 141348). W ujęciu art. 297 § 1 oszustwo jest przestępstwem umyślnym o charakterze kierunkowym (por. wyrok SN z dnia 30 sierpnia 2000 r., V KKN 267/00, OSNKW 2000, nr 9–10, poz. 85). Sprawca bowiem musi wiedzieć, że przedkłada fałszywe lub poświadczające nieprawdę dokumenty, lub złożyć nierzetelne pisemne oświadczenie w celu uzyskania pożyczki bankowej, kredytu lub innego świadczenia, elektronicznego instrumentu płatniczego albo zamówienia publicznego, o których mowa w tym przepisie.

Otóż zarówno art. 286§1kk, art. 297§1kk i art. 275§1kk są przestępstwami kierunkowymi, dla wyczerpania ich znamion jest konieczne podjęcie przez sprawcę „umyślnych oszukańczych zabiegów” w drodze podstępu w celu wprowadzenia w błąd podmiot dysponujący pożyczką ( z uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego z dnia 05.01.2006r sygn. akt WA 35/05, LEX 181046). Poza tym dla przypisania sprawstwa przestępstwa wyczerpującego kumulatywnie znamiona określone w przepisach art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. niezbędnym jest wykazanie, że w chwili przedkładania pracownikowi banku w celu uzyskania kredytu przerobionego, podrobionego, poświadczającego nieprawdę albo nierzetelnego dokumentu, sprawca nie tylko zamierzał uzyskać kredyt, ale już miał z góry powzięty zamiar jego niespłacenia w przyszłości (wyrok Sądu apelacyjnego w Katowicach z dnia 24.03.2011r sygn. akt II Aka 49/11; LEX 846493). Zdaniem Sądu czynność oskarżonej– przedłożenie jako autentyczny, poświadczający nieprawdę dokument w postaci oświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz posłużenie się dokumentem stwierdzający tożsamość innej osoby – stanowiło realizację przestępczego zamiaru – uzyskania kredytu gotówkowego, a brak spłata rat, świadczy o tym, że od początku nie mieli zamiaru spłacić należności.

We wszystkich zarzuconych czynach, oskarżona działała w ten sam sposób i przy wykorzystaniu tych samych metod działania i tych samych dokumentów, a zatem swoimi zachowaniami zrealizowała wszystkie znamiona czynów z art. 286 § 1 kk, art. 297 § 1 kk i art. 275 § 1 kk, których konsekwencją musiała być kwalifikacja kumulatywna, to jest kwalifikacja oparta na wszystkich przepisach, których znamiona wyczerpały zachowania oskarżonej, ponieważ zgodnie z art.11 § 2 kk Sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów, jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej.

Jednocześnie Sąd przypisał oskarżonej dokonanie czynu opisanego w pkt IV wyroku. Z usiłowaniem mamy do czynienia, gdy sprawca w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Działanie oskarżonej z uwagi na to, iż ostatecznie nie doszło do podpisania umowy kredytu, a więc nie nastąpił skutek w postaci rozporządzenia mieniem należy zakwalifikować jako usiłowanie dokonania oszustwa. Niewątpliwie jednak oskarżona działa wspólnie i w porozumieniu ze wskazanym wcześniej mężczyzną, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić (...) Bank (...) S.A z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 28674 zł w ten sposób, że w celu uzyskania dla siebie umowy o kredyt gotówkowy w kwocie 36464,52 zł złożyła wniosek o udzielenie kredytu nr (...), do którego przedłożyła pracownikowi (...) Bank (...) S.A, jako autentyczny, mający istotne znaczenie dla uzyskania w/w wsparcia finansowego poświadczający nieprawdę dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz posłużyła się dokumentem stwierdzający tożsamość innej osoby i w ten sposób wprowadziła pracownika tegoż banku w błąd co do tożsamości osoby ubiegającej się o kredyt gotówkowy oraz możliwości zarobkowych jednak z uwagi na decyzje odmowną banku zamierzonego celu nie osiągnęła.

W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy Sąd doszedł do przekonania, iż oskarżona podlega odpowiedzialności karnej za przypisane jej w wyroku czyny z uwzględnieniem sygnalizowanej zmiany tj. poprzez przyjęcie, że czynów tych dopuściła się w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 kk – działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności.

Nadmienić przy tym należy, że w sprawie tej nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające jej winę. Jest ona bowiem osobą dorosłą, świadomą swoich praw i obowiązków, w tym również w życiu społecznym. Przy tym stopień społecznej szkodliwości czynów jest w tym wypadku z pewnością większy niż znikomy, a mając na uwadze wysokość wyrządzonej szkody i postać zamiaru sprawcy, należy go określić jako znaczny. Określając wymiar kary Sąd kierował się zasadami i dyrektywami określonymi w art 53 § 1 i § 2 k.k., mając na uwadze aby kara nie przekraczała stopnia winy i była dostosowana do stopnia społecznej szkodliwości czynu, jak również aby spełniała cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonej.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Ł. (1)

I

I-IV

Oceniając stopień społecznej szkodliwości Sąd miał na uwadze przede wszystkim wysokość wyrządzonej pokrzywdzonemu szkody, jak również fakt, że oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim. Najistotniejszą okolicznością mającą wpływ na wymiar kary w przedmiotowej sprawie i to okolicznością zdecydowanie obciążającą oskarżoną, jest ilość czynów jej zarzucanych.

Ponadto, za okoliczność obciążającą należało także uznać motywację oskarżonej, która w szybki sposób chciała rozwiązać problemy finansowe. Wymierzając karę Sąd uwzględnił również fakt, iż do chwili obecnej nie naprawiła ona szkody wyrządzonej przestępstwem, jak również nie poczyniła żadnych starań, aby szkodę tą naprawić.

Okolicznością łagodzącą natomiast zdecydowanie postawa oskarżonej przed i w trakcie procesu. Oskarżona nie była dotychczas karana, w żaden sposób nie utrudniała postępowania i już na etapie postępowania przygotowawczego przyznała się i złożyła obszerne wyjaśnienia, jak również wyraziła wolę z wystąpieniem do sądu z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd wymierzył oskarżonej karę 1 roku pozbawienia wolności, uznając że jest ona adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynów, jak również nie przekracza stopnia winy.

II

I-IV

Mając na względzie fakt, iż oskarżona nie był dotychczas karana Sąd na podstawie art. 69§1 kk w zw. z art. 70 §1 kk zawiesił oskarżonej wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności ustalając okres próby na 3 lat. Zdaniem Sądu orzeczenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, będzie wobec M. Ł. (1) wystarczające dla osiągnięcia celów kary i zapobieżenia jej powrotowi do przestępstwa, w szczególności przy uwzględnieniu orzeczenia zobowiązania do naprawienia szkody. Warunkowe zawieszenie wykonania kary, pozwoli oskarżonej podjąć starania o naprawienie wyrządzonej przestępstwem szkody i zadośćuczynienie pokrzywdzonemu. W ocenie Sądu oskarżona pomimo tego, jak sąd uznał incydentalnego zdarzenia nie jest osobą głęboko zdemoralizowaną. Jej aktualna postawa życiowa oraz właściwości i warunki osobiste pozwalają na postawienie wobec jej osoby pozytywnej prognozy kryminologicznej. Oskarżona ma rodzinę, pracuje zarobkowo, krytycznie odnosi się do popełnionych czynów i wyraża skruchę. Zdaniem Sądu, zważywszy dodatkowo także na krótki czasokres, który upłynął od popełnienia przedmiotowych czynów, można w sposób uzasadniony przyjąć, iż wystarczającym dla osiągnięcia wobec oskarżonej celów kary, a zwłaszcza zapobieżenia powrotowi do przestępstwa, będzie zastosowanie przedmiotowego środka probacyjnego. W ocenie Sądu warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności wobec tej oskarżonej na okres trzech lat próby winno spełnić cele kary w zakresie oddziaływania wychowawczego i w wystarczającym stopniu zabezpieczyć społeczeństwo przed ewentualnym popełnianiem przez oskarżoną przestępstw w przyszłości. Tak ukształtowany okres próby powinien zdaniem Sądu zmobilizować i zdyscyplinować oskarżoną do rzeczywistej zmiany swojego dotychczasowego życia oraz do przestrzegania porządku prawnego, wdrożyć ją do życia społecznego w poszanowaniu dla norm prawnych oraz zapewnić właściwą kontrolę swojego zachowania w okresie próby. W tej sytuacji orzekanie dla osiągnięcia tych samych celów, kary pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym nie jest w ocenie Sądu w jego przypadku konieczne.

III

I-IV

Biorąc pod uwagę, iż czyny oskarżonej wyrządziły szkodę, a każda szkoda winna być naprawiona, Sąd zobowiązał oskarżoną na podstawie art. 46 § 1 kk do naprawienia szkody na rzecz na rzecz pokrzywdzonego S. Bank (...) w kwocie 80 792,63 zł. Odnosząc się do kwoty przyznanej przez Sąd podnieść należy, iż kwotę tę Sąd ustalał na podstawie informacji przedstawionych przez pokrzywdzonego oraz załączonych do akt dokumentów. Wymierzony w ten sposób środek karny stanowić ma realną uciążliwość dla oskarżonej, skazanej przecież na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Przebywając na wolności będzie miała możliwość podjęcia pracy zarobkowej by naprawić wyrządzone swoimi czynami szkody. Z drugiej zaś strony ma on w najlepszy z możliwych sposobów zapewnić pokrzywdzonemu niwelację strat przez niego poniesionych w związku z jego przestępczym działaniem. Nadto, orzeczenie środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody było obligatoryjne wobec treści art. 46 § 1 kk i wobec złożenia przez pokrzywdzonego wniosków o naprawienia szkody.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Jakkolwiek oskarżona działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i taką też korzyść z tych przestępstwa osiągnęła, to przeciwko wymierzeniu jej kary grzywny obok kary pozbawienia wolności przemawia wzgląd na jej obecną sytuację życiową oraz wymiar obowiązku naprawienia szkody.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Wynagrodzenie należne obrońcy oskarżonej, ustanowionego z urzędu wyliczono zgodnie ze stawkami przewidzianymi w § 17 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 r.

V

Na podstawie art. 626 §1 kpk Sąd obciążył kosztami postępowania oskarżoną, uznając, iż oskarżona posiadająca dochody jest w stanie ponieść koszty przeprowadzonego postępowania bez uszczerbku dla siebie i swojej rodziny.

1Podpis