Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 9 kwietnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2014 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

przy udziale interwenienta ubocznego po stronie pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt II C 402/09

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

Sygn. akt I ACz 233/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2013r. Sąd Okręgowy w Katowicach odrzucił apelację pozwanego, gdyż mimo wezwania nie uzupełnił on braków formalnych apelacji przez złożenie jednego egzemplarza odpisu apelacji oraz nie uiścił wymaganej opłaty.

Pozwany wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych składając jednocześnie taki wniosek.

Postanowieniem z dnia 27 września 2013 roku Sąd Okręgowy odrzucił wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do wspomnianej czynności procesowej jako spóźniony.

Kolejnym postanowieniem z dnia 2 listopada 2013r. odrzucił także wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jako spóźniony.

Obydwa te postanowienia zostały zaskarżone zażaleniami przez pozwanego i interwenienta ubocznego.

Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2013r. Sąd Okręgowy w Katowicach odrzucił zażalenia pozwanego i interwenienta ubocznego na postanowienie z dnia 27 września 2013r. jako niedopuszczalne. Sąd podał w motywach orzeczenia, że postanowienie o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 394 § 1 kpc, a co za tym idzie nie podlega zaskarżeniu zażaleniem.

To ostatnie postanowienie zostało zaskarżone zażaleniami przez pozwanego.

Skarżący zarzucił, że zaskarżył nie tylko postanowienie z dnia 27 września 2013r., ale także pozostające z nim w związku postanowienie z dnia 2 listopada 2013r.

Zdaniem pozwanego zaskarżone postanowienie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie, a co za tym idzie podlega zaskarżeniu zażaleniem. Powołując się na powyższe pozwany wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Apelacyjny w Katowicach zważył co następuje:

Zażalenie pozwanego nie jest zasadne z przyczyn innych niż wskazane w zażaleniu pozwanego.

W judykaturze od szeregu lat utrwalony jest pogląd, że oddalenie lub odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 394 § 1 kpc. Jest to bowiem orzeczenie w kwestii incydentalnej, przesądzającej o tym czy można uznać za skuteczną dokonaną czynność procesową, której dotyczy taki wniosek.

W licznych orzeczeniach podkreślono, że w razie odrzucenia apelacji wystąpienie z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia nie powoduje jej reaktywacji w związku z czym niezbędne jest zgodnie z art. 169 § 3 kpc ponowne jej wniesienie. Ponownie wniesiona apelacja może mieć odmienną treść od apelacji odrzuconej. Zagadnienia procesowe dotyczące tej kwestii zostały dogłębnie wyjaśnione m.in. w uchwale Sądu Najwyższego 7 Sędziów z dnia 31 maja 2000r., sygn. akt III ZP 1/00 opublikowanej w OSNC 2001/1/1.

Wyjaśniono w niej także, że zasadność oddalenia lub odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, jako niepodlegającego odrębnemu zaskarżeniu, badana jest w razie zaskarżenia ponownie odrzuconej apelacji.

Powyższy wywód był niezbędny dla wykazania bezprzedmiotowości wniosku pozwanego o przywrócenie terminu do wystąpienia z wnioskiem o zwolnienie od kosztów.

Apelacja pozwanego została odrzucona postanowieniem z dnia 24 czerwca 2013r. Orzeczenie to kończyło postępowanie w sprawie z udziałem pozwanego. Nie zostało przez pozwanego zaskarżone ani też pozwany nie wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji. Tym samym wystąpienie z wnioskiem o zwolnienie od kosztów wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności było zbędne. Wobec zakończenia sprawy w stosunku do pozwanego na skarżącym nie spoczywał obowiązek uiszczenia żadnych kosztów.

Dążąc do skutecznego zaskarżenia kwestionowanego wyroku pozwany winien po odrzuceniu pierwotnie wniesionej apelacji wystąpić z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia i ponownie wnosić apelację zawierającą wniosek o zwolnienie od kosztów oraz wykazać, że uchybienie terminu do wniesienia apelacji zawierającej taki wniosek było niezawinione.

W razie podzielenia tej argumentacji Sąd Okręgowy mógłby ewentualnie nadać bieg apelacji lub uznając wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia za spóźniony lub bezzasadny odrzucić go lub oddalić, a następnie ponownie odrzucić apelację. To ostatnie orzeczenie jako kończące postępowanie w sprawie podlegałoby zaskarżeniu, co umożliwiłoby ocenę przez sąd odwoławczy przesłankową oceną co do zasadności nieuwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do wnoszenia apelacji.

Jednakże jak podano wyżej pozwany nie wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, lecz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wystąpienia z wnioskiem o zwolnienie od kosztów. Nawet w razie uwzględnienia takiego wniosku nie doszłoby do zniweczenia skutków prawnych orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie jakim było orzeczenie o odrzuceniu apelacji pozwanego.

Jedynie na marginesie należy zauważyć, że odrzucenie apelacji pozwanego nastąpiło nie tylko ze względu na nieuiszczenie wymaganej opłaty, ale także ze względu na nieuzupełnienie braku formalnego w postaci braku jednego odpisu apelacji.

Dlatego na mocy art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie jako pozbawione bezzasadnych podstaw.

Z/

1.  odnotować;

2.  odpis doręczyć pełnomocnikowi powódki, pełnomocnikowi interwenienta ubocznego;

3.  akta zwrócić SO w Katowicach.

K., dnia 9.04.2014 r. Sędzia: