Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 399/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Robert Bednarczyk (spr.)

Sędzia Andrzej Tekieli

Sędziowie Waldemar Masłowski

Protokolant Sylwia Piliszewska

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w K.: A. I.

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2020 r.

sprawy S. K. ur. (...) w K.

s. P., J. z domu C.

oskarżonego z art. 280 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

z dnia 8 lipca 2020 r. sygn. akt II K 75/20

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego S. K.;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 420 złotych, w tym 400 złotych opłaty za II instancję.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 399/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 8 lipca 2020r w sprawie II K 75/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

2

S. K.

Zapewnienie o zatrudnieniu

Wola oskarżonego rozpoczęcia grupowej terapii odwykowej

Informacja od pracodawcy

Informacja z poradni odwykowej

307

309

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2

Informacja od pracodawcy,

Informacja z poradni odwykowej

W ocenie Sądu brak jest jakichkolwiek podstaw, by nie przydać waloru wiarygodności obu pisemnym informacjom tym bardziej, że w aspekcie wiarygodności nie zostały one zanegowane przez oskarżyciela publicznego. Brak jest również okoliczności wskazujących na to, by autorzy owych informacji byli w jakikolwiek sposób zainteresowani wydaniem w sprawie konkretnego rozstrzygnięcia.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Art. 427 § 2 kpk i art. 438 kpk rażąca niewspółmierność kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Autor apelacji nie kwestionował tego, że Sąd I instancji wziął pod uwagę wszystkie okoliczności zarówno łagodzące, jak i obciążające. Nie sposób jednak podzielić zawartego w apelacji poglądu, że Sąd ów przecenił znaczenie okoliczności, wpływających na powinność zaostrzenia kary, przydając jednocześnie zbyt małe znaczenie okolicznościom łagodzącym. Ani młody wiek, ani też uprzednia niekaralność sprawcy nie są elementami, jakie mogą w sposób znaczący wpływać na kwestię wymiaru kary tym bardziej, że w przedmiotowej sprawie kara nieznacznie przekracza dolny próg ustawowego zagrożenia. Poziom intelektualny oskarżonego mieści się w granicach normy, zaś jego poczytalność w chwili popełnienia zarzuconego czynu była w pełni zachowana, co wprost wynika z przeprowadzonego przez Sąd Rejonowy dowodu z opinii biegłych lekarzy psychiatrów. Treść tejże opinii nie była ani na etapie postepowania przed Sądem Rejonowym, ani tez w postepowaniu odwoławczym kwestionowana, brak jest również powodów do zanegowania jej poprawności przez Sąd z urzędu. Wbrew zawartym w apelacji argumentom wnioskowana w niej kara nie spełni podstawowych celów, o jakich mowa w art. 53 kk i art. 54 kk. Sąd I instancji trafnie powołał się na znaczne natężenie agresji oskarżonego w chwili czynu, zaplanowanie popełnionego przestępstwa i zachowanie się S. K. w toku rozprawy głównej. Elementy te przemawiają za przypisaniem mu znacznego stopnia demoralizacji, co w ocenie Sądu Odwoławczego wiąże się z koniecznością zastosowania wobec niego odpowiednio stanowczych, prawnokarnych środków o celu zarówno zapobiegawczym, jak i wychowawczym. Oceny tej nie zmienia podjęcie przez oskarżonego zarobkowania po wydaniu przez Sąd Rejonowy wyroku, skoro S. K. uprzednio nie pracował i pozostawał na utrzymaniu matki. Biegli nie stwierdzili przy tym, by oskarżony był osobnikiem uzależnionym od substancji psychoaktywnych i aby wymagał on podjęcia terapii odwykowej. Skoro tak, to bez znaczenia jest zadeklarowana przezeń wola podjęcia takiej terapii. Z kolei twierdzenie o przydaniu okolicznościom łagodzącym nie dość istotnego znaczenia jest gołosłowne. Sąd Rejonowy, jak zostało wyżej wskazane wszystkie te elementy dostrzegł i opisał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Wymiar kary, mieszczący się w dolnych granicach ustawowego zagrożenia wprost wskazuje natomiast, że zostały ona odpowiednio ocenione, zaś w ocenie Sądu Odwoławczego dalsze łagodzenie wymierzonej oskarżonemu kary byłoby niczym nieuzasadnionym premiowaniem sprawcy. Kara łagodniejsza sprawiłaby, że ani efekt wychowawczy, ani tez zapobiegawczy nie zostałby wobec S. K. osiągnięty, skoro popełnił on przestępstwo o znacznym stopniu społecznej szkodliwości. W tej sytuacji uznać należy, że jedynie orzeczona kara pozbawienia wolności może dać pożądany społecznie efekt w postaci wdrożenia oskarżonego do przestrzegania w przyszłości porządku prawnego. Również wzgląd na kształtowanie pozytywnej świadomości prawnej społeczeństwa wskazuje – w kontekście sposobu działania oskarżonego- na potrzebę wymierzenia mu kary 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Wniosek

Orzeczenie wobec oskarżonego z zastosowaniem art. 37 b kk kary 6 miesięcy pozbawienia wolności i roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wymierzona oskarżonemu kara w pełni koreluje z dyrektywami, określonymi w art. 53 kk a zarazem uwzględnia okoliczności, o jakich mowa w art. 54 kk.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony w zakresie wymiaru kary wyrok został utrzymany w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Jak zostało wyżej wykazane, wyrok Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze wolny jest od opisanych w apelacji obrońcy uchybień. Wymierzona oskarżonemu kara z całą pewnością- w kontekście opisanych wyżej okoliczności – nie razi surowością. Uwzględnia ona wszystkie okoliczności zarówno obciążające, jak i łagodzące.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze stanowi przepis art. 636 § 1 k.p.k. Sąd nie stwierdził podstaw faktycznych, uzasadniających odstąpienie od obciążania oskarżonego tymi należnościami

7.  PODPIS