Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Małgorzata Skiba

Protokolant Barbara Lesiak

przy udziale A. S.– Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy

po rozpoznaniu w dniach 14 stycznia 2014 roku i 19 lutego 2014 roku sprawy

A. B.

urodzonego (...) w Ś.,

syna Z. i I. z d. K.

skazanego prawomocnymi wyrokami :

1)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 stycznia 2005 roku (sygn. akt II K 566/04) za czyn z art. 280 § 1 kk popełniony w nocy z 16 na 17 lipca 2004 roku – na karę 2 lat pozbawienia wolności, a nadto z art. 157 § 2 kk popełniony 16 lipca 2004 roku – na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 22 listopada 2006 roku (sygn. akt II Ko 598/06);

2)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 28 lipca 2006 roku (sygn. akt II K 169/06) za popełniony 27 sierpnia 2005 roku czyn z art. 158 § 1 kk i z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 stycznia 2010 roku (sygn. akt II Ko 567/09);

3)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 16 kwietnia 2007 roku (sygn. akt II K 150/06) za czyn z art. 223 kk, popełniony 24 listopada 2005 roku – na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 27 listopada 2009 roku (sygn. akt II Ko 568/09);

4)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 21 lipca 2009 roku (sygn. akt VI K 34/09) za czyn z art. 190 § 1 kk, popełniony 7 listopada 2008 roku – na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności, w miejsce której postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 3 grudnia 2009 roku (sygn. akt VI Ko 1488/09) zarządzono wykonanie kary zastępczej 120 dni pozbawienia wolności;

5)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 22 kwietnia 2013 roku (sygn. akt II K 202/13) za czyn z art. 242 § 3 kk, popełniony 22 marca 2009 roku – na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

orzeka, co następuje:

I.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego A. B. wyrokami opisanymi w pkt 2 i 3 części wstępnej wyroku łącznego i wymierza skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w pkt I części dyspozytywnej wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu A. B. okresy:

a.  zatrzymania w sprawie II K 150/06 od 24 listopada 2005 roku do 25 listopada 2005 roku, tj. łącznie dwa dni,

b.  zatrzymania w sprawie II K 169/06 od 27 sierpnia 2005 roku do 28 sierpnia 2005 roku, tj. łącznie dwa dni,

c.  tymczasowego aresztowania w sprawie II K 150/06 od 17 grudnia 2006 roku do 10 stycznia 2007 roku,

d.  od 06 marca 2012 roku do 07 marca 2012 roku,

e.  od 17 października 2012 roku do 16 listopada 2012 roku,

f.  okres dotychczas odbytej kary w sprawie II K 150/06 od 08 lipca 2013 roku do 19 lutego 2014 roku,

III.  na podstawie art. 85 kk i art. 87 kk łączy karę ograniczenia wolności orzeczoną wobec skazanego prawomocnym wyrokiem opisanym w pkt 3 części wstępnej wyroku łącznego i karę pozbawienia wolności orzeczoną wobec skazanego A. B. wyrokiem opisanym w pkt 4 części wstępnej wyroku łącznego i wymierza skazanemu karę łączną 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w pkt III części dyspozytywnej wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu A. B. okresy:

g.  zatrzymania w sprawie VI K 34/09 od 07 listopada 2008 roku do 09 listopada 2008 roku, tj. łącznie dwa dni zatrzymania,

h.  odbycia kary zastępczej pozbawienia wolności w sprawie VI K 34/09 od 12 marca 2013 roku do 08 lipca 2013 roku,

V.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazania wyrokiem opisanym w pkt 1 części wstępnej wyroku;

VI.  zwalnia skazanego A. B. od ponoszenia wydatków w przedmiocie wydania wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa;

VII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. B. kwotę 177,12 zł (sto siedemdziesiąt siedem złotych dwanaście groszy) tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu udzielonej skazanemu A. B..

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

A. B., urodzony (...) w Ś., syn Z. i I. z domu K., skazany został prawomocnymi wyrokami :

6)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 stycznia 2005 roku (sygn. akt II K 566/04) za czyn z art. 280 § 1 kk popełniony w nocy z 16 na 17 lipca 2004 roku – na karę 2 lat pozbawienia wolności, a nadto z art. 157 § 2 kk popełniony 16 lipca 2004 roku – na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 22 listopada 2006 roku (sygn. akt II Ko 598/06);

7)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 28 lipca 2006 roku (sygn. akt II K 169/06) za popełniony 27 sierpnia 2005 roku czyn z art. 158 § 1 kk i z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 stycznia 2010 roku (sygn. akt II Ko 567/09);

8)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 16 kwietnia 2007 roku (sygn. akt II K 150/06) za czyn z art. 223 kk, popełniony 24 listopada 2005 roku – na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 27 listopada 2009 roku (sygn. akt II Ko 568/09);

9)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 21 lipca 2009 roku (sygn. akt VI K 34/09) za czyn z art. 190 § 1 kk, popełniony 7 listopada 2008 roku – na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności, w miejsce której postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 3 grudnia 2009 roku (sygn. akt VI Ko 1488/09) zarządzono wykonanie kary zastępczej 120 dni pozbawienia wolności;

10)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 22 kwietnia 2013 roku (sygn. akt II K 202/13) za czyn z art. 242 § 3 kk, popełniony 22 marca 2009 roku – na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód:

Akta tut. Sądu Rejonowego wraz z aktami wykonawczymi:

II K 566/04

II K 202/13

VI K 34/09

II K 169/06

II K 150/06

Karta karna k. 69-70

Skazany A. B. od 20 czerwca 2013 roku odbywa kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w S., w systemie programowego oddziaływania, zadania nałożone w indywidualnym programie realizuje w stopniu dobrym.

jego zachowanie w stosunku do funkcjonariuszy jest regulaminowe, zaś w grupie wpółosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo. W obecnym okresie odbywania kar skazany był dwukrotnie karany dyscyplinarnie (krótko po osadzeniu, tj. po listopadzie 2012 roku), a dotychczas czterokrotnie uzyskał ulgi kodeksowe, był osiemnaście razy wyróżniany nagrodami kodeksowymi. A. B. jest uczestnikiem podkultury przestępczej, identyfikuje się z nią, w swoim postępowaniu kieruje się jej zasadami. Kontakt zewnętrzny poprzez widzenia i korespondencję utrzymuje ze swoimi bliskimi, tj. konkubiną, siostrą, ojcem i dziadkiem. Korzysta z zajęć kulturalno-oświatowych. Skazany w stosunku do popełnionych czynów prezentuje postawę ograniczonego krytycyzmu. Proces resocjalizacji skazanego przebiega we właściwym kierunku. Rozważane jest ewentualne skierowanie skazanego do zakładu karnego typu półotwartego.

Dowód:

Opinia o skazanym k. 99-100

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 569 § 1 kpk wyrok łączny jest wydawany, o ile zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, czyli zgodnie z przepisem art. 85 kk jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Natomiast zgodnie z dyspozycją art. 86 § 1 kk sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, bacząc jednak, aby kara pozbawienia wolności nie przekroczyła 15 lat, a zgodnie z przepisem art. 87 kpk w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Zawarty w art. 85 kk zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnych przestępstw. Taki kierunek wykładni treści art. 85 kk wyklucza możliwość różnego konfigurowania wyroków podlegających łączeniu, koniecznym jest poszukiwanie owego pierwszego wyroku i przestępstw pozostających w realnym zbiegu z przestępstwem objętym tymże pierwszym wyrokiem, każdorazowe eliminowanie tych wyroków skazujących, które obejmują przestępstwa nie spełniające warunków określonych przepisem art. 85 kk. Jednocześnie zwrócić należy uwagę, iż „celem wyroku łącznego nie jest łagodzenie prawnokarnych skutków popełnienia przez sprawcę kilku przestępstw, ale zapobieganie sytuacji, w której sprawca taki, pociągany do odpowiedzialności karnej odrębnie za każde z przestępstw pozostających w zbiegu realnym (art. 85 KK), znajduje się w gorszej sytuacji z perspektywy wymiaru kary niż sprawca, który za takie przestępstwa odpowiada w jednym postępowaniu. Wyrokiem łącznym nie można doprowadzić do pogorszenia sytuacji skazanego w stosunku do tej, w której doszłoby do oddzielnego wykonania poszczególnych kar.” (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 października 2009 wydany w sprawie II AKa 189/09, Prokuratura i Prawo 2010/5/20/10).

W okolicznościach niniejszej sprawy pierwszym wyrokiem w rozumieniu cytowanego przepisu art. 85 kk jest wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 stycznia 2005 roku wydany w sprawie II K 566/04, jednakże przestępstwa objęte pozostałymi wyżej opisanymi wyrokami zostały przez skazanego popełnione po tej dacie. Zatem nie zachodziły w tym przypadku warunki do orzeczenia kary łącznej.

Kolejnym pierwszym wyrokiem w rozumieniu przepisu art. 85 kk jest wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 28 lipca 2006 roku sygn. akt II K 169/06, obejmujący oczywiście przestępstwo popełnione przez skazanego po 12 stycznia 2005 roku (data wyroku opisanego w poprzedzającym akapicie). W okresie pomiędzy 12 stycznia 2005 roku a 28 lipca 2006 roku A. B. dopuścił się jeszcze przestępstwa objętego wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 16 kwietnia 2007 roku wydanym w sprawie II K 150/06. Wyroki te zostały opisane w pkt 2 i 3 ustaleń. Pozostałe wyroki obejmują przestępstwa popełnione przez skazanego poza tymi granicami czasowymi.

Sąd zatem na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego tymi dwoma wyrokami opisanymi w pkt 2 i 3 części wstępnej wyroku łącznego i wymierzył mu skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, zaś na podstawie art. 577 kpk na poczet tak orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okresy:

i.  zatrzymania w sprawie II K 150/06 od 24 listopada 2005 roku do 25 listopada 2005 roku, tj. łącznie dwa dni,

j.  zatrzymania w sprawie II K 169/06 od 27 sierpnia 2005 roku do 28 sierpnia 2005 roku, tj. łącznie dwa dni,

k.  tymczasowego aresztowania w sprawie II K 150/06 od 17 grudnia 2006 roku do 10 stycznia 2007 roku,

l.  od 06 marca 2012 roku do 07 marca 2012 roku,

m.  od 17 października 2012 roku do 16 listopada 2012 roku,

n.  okres dotychczas odbytej kary w sprawie II K 150/06 od 08 lipca 2013 roku do 19 lutego 2014 roku.

Powyższe rozstrzygnięcie nie wyczerpuje jeszcze wszystkich skazań dotyczących skazanego i badaniu istnienia warunków z art. 85 kk poddać należało jeszcze prawomocne wyroki Sądu Rejonowego w Świdnicy z 21 lipca 2009 roku (sygn. akt VI K 34/09) i Sądu Rejonowego w Świdnicy z 22 kwietnia 2013 roku (sygn. akt II K 202/13), które obejmują przestępstwa popełnione przez skazanego po 28 lipca 2006 roku. Wyroki te zostały powyżej opisane w pkt 4 i 5. Sąd zatem na podstawie art. 85 kk i art. 87 kk połączył karę ograniczenia wolności orzeczoną wobec skazanego prawomocnym wyrokiem opisanym w pkt 4 części wstępnej wyroku łącznego i karę pozbawienia wolności orzeczoną wobec skazanego A. B. wyrokiem opisanym w pkt 5 części wstępnej wyroku łącznego i wymierzył skazanemu karę łączną 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności (w rozstrzygnięciu w pkt III części dyspozytywnej nieprawidłowo zostały wskazane punkty części wstępnej wyroku jako 3 i 4 zamiast 4 i 5). Na podstawie art. 577 kpk na poczet tak orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności sąd zaliczył skazanemu A. B. okresy:

o.  zatrzymania w sprawie VI K 34/09 od 07 listopada 2008 roku do 09 listopada 2008 roku, tj. łącznie dwa dni zatrzymania,

p.  odbycia kary zastępczej pozbawienia wolności w sprawie VI K 34/09 od 12 marca 2013 roku do 08 lipca 2013 roku.

Przy wymiarze obu kar łącznych Sąd miał na względzie wskazania zawarte w przepisach art. 53 kk. Zważyć przy tym należy, iż skazanemu wymierzona były w przeszłości kary pozbawienia wolności z zastosowaniem dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia ich wykonania, zaś skazany z otrzymywanej szansy nie skorzystał, czego rezultat stanowiło zarządzanie wykonania kar, w końcu otrzymywanie przez skazanego kar bezwzględnych. Zważyć należy, iż skazany przez stosunkowo długi okres ukrywał się przed wymiarem sprawiedliwości, ale wobec obecnej postawy w czasie odbywania kary uznać należy, iż w okresie przed obecnym osadzeniem starał się zbudować sobie życie w sposób nienaruszający obowiązującego porządku prawnego w wybranym przez siebie kraju (na taki wniosek pozwala informacja o karalności zawierająca wyłącznie dane dotyczące polskiego wymiaru sprawiedliwości). Aczkolwiek skazany jest uczestnikiem podkultury przestępczej, jednakże – co wynika z opinii o nim – jego zachowanie stało się prawidłowym, a obecnie proces resocjalizacji przebiega na tyle prawidłowo, że wobec skazanego można wysunąć prognozę, iż po opuszczeniu zakładu karnego będzie on przestrzegał obowiązku prawnego i nie powróci na drogę przesępstwa.

Sąd uznał zatem, iż kary łączne pozbawienia wolności wymierzone w dolnych granicach kary łącznej będą wystarczające dla osiągnięcia celów kary wobec skazanego, że ponad te okresy nie będzie on wymagał dalszej izolacji od społeczeństwa.

Na podstawie art. 572 kpk sąd umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazania wyrokiem opisanym w pkt 1 ustaleń (i części wstępnej wyroku łącznego).

Sąd też zwolnił skazanego A. B. od ponoszenia wydatków w przedmiocie wydania wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Wobec występowania w sprawie obrońcy z urzędu na jego rzecz sąd zasądził odpowiednią kwotę tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu.