Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 166/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Tomasz Skowron (spr.)

Sędzia Andrzej Tekieli

Sędzia Andrzej Żuk

     

Protokolant Agnieszka Telega

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w J. M. Z.

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2020 r.

sprawy P. N. ur. (...) w L.

s. W., L. z domu H.

skazanego wyrokiem łącznym

z powodu apelacji wniesionej przez obrońców skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Lubaniu

z dnia 5 grudnia 2019 r. sygn. akt II K 97/19

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec skazanego P. N.;

II.  zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 166/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 5 grudnia 2019r. sygn. II K 97/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

P. N.

Sytuacja zdrowotna i rodzinna skazanego

Post. o udzieleniu przerwy w odbywaniu kary; decyzja o przyznaniu zasiłku okresowego; decyzja o przyznaniu zasiłku celowego na pokrycie kosztów leków i leczenia; decyzja o przyznaniu świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności; karta informacyjna leczenia szpitalnego

61 - 71

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2

P. N.

Zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary

Opinia o skazanym z ZK nr 1 we W.

110 - 111

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Post. o udzieleniu przerwy w odbywaniu kary; decyzja o przyznaniu zasiłku okresowego; decyzja o przyznaniu zasiłku celowego na pokrycie kosztów leków i leczenia; decyzja o przyznaniu świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności; karta informacyjna leczenia szpitalnego

Dokumenty sporządzone przez powołane do tego instytucje, niekwestionowane przez oskarżyciela

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2

Opinia o skazanym z ZK nr 1 we W.

Dokument sporządzony przez Dyrektora ZK nr 1 we W. niekwestionowany ani przez oskarżyciela, ani przez obronę.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

1.  Rażąca niewspółmierność wymierzonej skazanemu kary łącznej, poprzez nieuzasadnione zastosowanie zasady asperacji zbliżonej do kumulacji w sytuacji, gdy właściwie ocenione okoliczności sprawy wskazują, że uzasadnione jest skorzystanie przy wymiarze kary łącznej zasady asperacji zbliżonej do absorpcji. ( zarzut z apelacji adw. W. W. (2) )

2.  Rażąca niewspółmierność wymierzonej skazanemu kary łącznej ( art. 438 pkt 4 k.p.k. ), polegająca na nie uwzględnieniu przez Sąd I instancji okoliczności podmiotowych jak i przedmiotowych przemawiających za zastosowaniem zasady pełnej absorpcji, a to w szczególności stanu zdrowia skazanego oraz obecnej sytuacji życiowej skazanego, a także jego zachowania w trakcie odbywania przerwy w karze w trakcie odbywania, w szczególności przestrzegania obowiązującego porządku prawnego, a w szczególności Sąd Rejonowy:

a)  niesłusznie powiązał fakt wielości popełnianych czynów z wymiarem kary łącznej

b)  nie uwzględnił w sposób wystarczający bliskiego związku rodzajowego i czasowego popełnionych przez skazanego przestępstw

c)  nie uwzględnił w sposób wystarczający okoliczności związanych z sytuacją warunkami osobistymi skazanego, a w szczególności dotyczącymi stanu zdrowia skazanego

d)  nie uwzględnił w sposób wystarczający okoliczności związanych z postawą skazanego w czasie odbywania kary, tj. opinii zakładu karnego oraz w czasie przerwy w odbywaniu kary. ( zarzut z apelacji adw. M. B. )

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Powszechnie przyjmuje się, iż skrajne sposoby konfigurowania kary łącznej – pełna kumulacja i pełna absorpcja są stosowane w sytuacjach wyjątkowych, które to nie występują w realiach niniejszej sprawy. W orzecznictwie sądowym oraz piśmiennictwie wskazuje się, iż przy wymiarze kary łącznej orzekanej wyrokiem łącznym należy brać pod uwagę : - ścisłość związku podmiotowo – przedmiotowego zachodzącego między przestępstwami, za które wymierzono podlegające łączeniu kary jednostkowe, - okoliczności, które zaistniały po wydaniu łączonych wyroków, - dyrektywy prewencji ogólnej i indywidualnej ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z 11.02.1975r., I KR 292/75, OSNKW 1976, z. 10-11, poz. 128; wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 10.10.1991r., II Akr 127/91, KZS 1991, nr10, poz.10 i z 30.09.1998r. II AKa 191/98, Prok. i Pr. z 1999r., nr4, poz. 24; wyrok Sądu Najwyższego z 25.10.1983r., IV KR 213/83, OSNKW 1984, z.. 5-6, poz. 65 oraz G. Całkiewicz, Dyrektywy wymiaru kary łącznej orzekanej wyrokiem łącznym, Palestra z 2006r., nr 7-8, s. 66-81). Pisemne motywy zaskarżonego wyroku wskazują, że Sąd I instancji kryteria te miał na uwadze wymierzając karę łączną, którą z całą pewnością nie sposób uznać za karę rażąco, niewspółmiernie surową. Przekonują w tej mierze argumenty Sądu Rejonowego zawarte w pisemnym uzasadnieniu o zastosowaniu wobec skazanego P. N. przy wymiarze kary łącznej zasady asperacji.

Wbrew twierdzeniom zawartym w apelacji adw. M. B. sąd rejonowy miał na uwadze przy wymiarze kary łącznej również zachowanie się skazanego w trakcie odbywania kary. W trakcie pobytu w AŚ w D. zachowanie skazanego oceniono jako umiarkowane a z opinii Dyrektora ZK nr 1 we W. wynika, że takie pozostało. Zdaniem sądu okręgowego z przeprowadzonych w toku postępowania odwoławczego dowodów dotyczących sytuacji osobistej i zdrowotnej skazanego nie wynikają jakieś nowe okoliczności, które pozwalałby na stwierdzenie, że orzeczona przez sąd I instancji kara łączna jest karą rażąco, niewspółmiernie surową.

Rażąca niewspółmierność kary w rozumieniu art.438 pkt 4 k.p.k. zachodzi wówczas, gdy orzeczona kara bądź suma zastosowanych kar zasadniczych i środków karnych wymierzonych przez sąd za przypisane oskarżonemu przestępstwo nie uwzględnia należycie stopnia szkodliwości społecznej czynów oraz nie realizuje w wystarczającej mierze celów kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie ma uczynić w stosunku do osoby skazanej. Innymi słowy, tylko wtedy można uznać, że przesłanka rażącej niewspółmierności kary jest spełniona, jeśli z punktu widzenia nie tylko sprawcy ( przy wymiarze kary łącznej w odrębnym postępowaniu – skazanego ), ale i ogółu społeczeństwa, kara jawi się jako niesprawiedliwa, zbyt drastyczna, przynosząca nadmierną dolegliwość.

Oczywistym jest, iż zmiana kary w instancji odwoławczej nie może następować w każdym przypadku, lecz wyłącznie wówczas, gdy kara orzeczona nie daje się akceptować z powodu różnicy między nią a kara sprawiedliwą, różnicy o randze zasadniczej rażącej. Taka sytuacja – w ocenie sądu okręgowego w niniejszej sprawie nie występuje.

Skazany P. N. na przestrzeni prawie roku popełnił szereg przestępstw przeciwko mieniu ale także przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji ( z art. 178b k.k. ) czy przeciwko wymiarowi sprawiedliwości ( z art. 244 k.k. ).

Wniosek

O wymierzenie kary łącznej i łącznego środka karnego przy zastosowaniu zasady asperacji zbliżonej do pełnej absorpcji czy też kary z łącznej z zastosowaniem pełnej absorpcji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyżej już wskazano powody, dla których sąd odwoławczy nie uznał zarzutów zawartych w apelacjach obydwóch obrońców skazanego za zasadnych tym samym nie znalazł powodów, które uzasadniałyby wymierzenie kary łącznej przy zastosowaniu zasady absorpcji w większym zakresie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o karze łącznej i łącznym środku karnym orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 5 grudnia 2019r. sygn. II K 97/19

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Orzeczona kara łączna pozbawienia wolności podobnie jak i orzeczony łączny środek karny uwzględniają związek podmiotowo – przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami, czasookres ich popełnienia , a także dyrektywy prewencji ogólnej i indywidualnej.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 636 k.p.k. sąd okręgowy zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych za postepowanie odwoławcze z uwagi na jego ciężką sytuację materialną. Obecnie przebywa on w warunkach pozbawienia wolności i ma mocno ograniczone możliwości zarobkowe.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara łączna i łączny środek karny orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 5 grudnia 2019r sygn. II K 97/19

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara łączna i łączny środek karny orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 5 grudnia 2019r sygn. II K 97/19

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana