Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1586/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Renata Lech

Protokolant: sekretarz sądowy Daria Bernacka

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2020r. w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko J. P. i M. P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej M. P. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 354.494,91 zł (trzysta pięćdziesiąt cztery tysiące czterysta dziewięćdziesiąt cztery złote 91/100) z:

a)  odsetkami za opóźnienie od kwoty 335.063,76 zł (trzysta trzydzieści pięć tysięcy sześćdziesiąt trzy złote 76/100) w wysokości dwukrotności oprocentowania umownego, które na dzień sporządzenia pozwu wyniosło 10%, od dnia 21 lipca 2016r. do dnia zapłaty, z zastrzeżeniem, iż wysokość odsetek w żadnym razie nie może przekroczyć dwukrotności sumy stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych,

b)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 506,32 zł (pięćset sześć złotych 32/100) od dnia 27 lipca 2016r. do dnia zapłaty,

c)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 18.924,83 zł (osiemnaście tysięcy dziewięćset dwadzieścia cztery złote 83/100) od dnia 27 lipca 2016r. do dnia zapłaty

z tym zastrzeżeniem, iż odpowiedzialność pozwanej M. P. jest ograniczona do udziału wynoszącego ½ (jedna druga) w prawie własności lokalu mieszkalnego nr (...) stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w R. przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Radomsku prowadzi księgę wieczystą KW Nr (...), obciążonego ustanowioną na rzecz powoda (...) Banku Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. hipoteką umowną zwykłą w kwocie 176.103,26 zł (sto siedemdziesiąt sześć tysięcy sto trzy złote 26/100) oraz hipoteką umowną kaucyjną w kwocie 123.272,28 zł (sto dwadzieścia trzy tysiące dwieście siedemdziesiąt dwa złote 28/100)

2.  umarza postępowanie w stosunku do pozwanego J. P.;

3.  zasądza solidarnie od pozwanych J. P. i M. P. rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 17.760,00 zł (siedemnaście tysięcy siedemset sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Renata Lech

Sygn. akt I C 1586/20

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 27 lipca 2016 roku sprecyzowanym w dniu 12 grudnia 2016 roku powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanych M. P. – dłużnika rzeczowego i J. P. aby zapłacili solidarnie na rzecz powoda (...) Banku Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 354.494,91 złotych (trzysta pięćdziesiąt cztery tysiące czterysta dziewięćdziesiąt cztery i 91/100 ) wraz z dalszymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 335.063,76 złotych (trzysta trzydzieści pięć tysięcy sześćdziesiąt trzy 76/100) w wysokości dwukrotności oprocentowania umownego, które na dzień sporządzenia pozwu wynosi 10 % liczonymi od dnia 21 lipca 2016 roku do dnia zapłaty z tym zastrzeżeniem, że wysokość odsetek w żadnym czasie nie może przekroczyć dwukrotności sumy stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych, dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 506,32 złotych (pięćset sześć 32/100) liczonymi od dnia 27 lipca 2016 roku do dnia zapłaty w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych, dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 18.924,83 złotych (osiemnaście tysięcy dziewięćset dwadzieścia cztery 83/100) liczonymi od dnia 27 lipca 2016 roku do dnia zapłaty w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych oraz kwotę 4.666,50 złotych (cztery tysiące sześćset sześćdziesiąt sześć i 50/100 ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

(k.3-10, 14,14 v.,)

Powyższy pozew został złożony w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Postanowieniem z dnia 17 października 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał niniejszą sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Piotrkowie Trybunalskim.

(k. 11)

W dniu 27 grudnia 2016 roku Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodny z żądaniem pozwu.

( k.112)

Pozwani reprezentowani przez profesjonalnych pełnomocników wnieśli sprzeciw od w/w nakazu zapłaty .

W uzasadnieniu pozwani kwestionują powództwo co do zasady oraz wysokości. Wskazują, iż pozwany J. P. zaciągnął samodzielnie (pozwana M. P. nie była kredytobiorcą ani poręczycielem} zobowiązanie wobec powoda w 2010 roku w wysokości 327.303,03 złotych. Przez wiele lat pozwany J. P. regularnie spłacał należność wobec powoda, powodując jej zmniejszenie. Pomimo wszystko powód posługuje się w niniejszym postępowaniu wyciągiem z ksiąg bankowych, z którego wynika, że pozwany J. P. jest winny powodowi kwotę 335 063,76 złotych, a więc po 6 latach jest winny więcej z tytułu należności głównej niż zaciągnął pierwotnie zobowiązanie. Pozwany J. P. kwestionuje w całości wyciąg z ksiąg bankowych, wskazując iż zawarte w nim kwoty są całkowicie bezzasadne i zawyżone. Z przedstawionego przez powoda zestawienia wymagalności rat i dokonanych wpłat przez pozwanego J. P. jednoznacznie wynika - w ocenie pełnomocnika pozwanego- nieprawidłowe działanie powoda, na podstawie którego pomimo dokonywanych wpłat należność główna stale rosła. Dodatkowo do należności głównej powód bezprawnie doliczył koszty windykacyjne i opłaty bez wskazania jaka jest podstawa prawna naliczenia tych opłat i wykazania rzeczywistego ich poniesienia. Nadto, pozwany J. P. kwestionuje wysokość roszczenia powoda także wobec braku uwzględnienia dokonanej przez pozwanego J. P. wpłaty na rzecz powoda na podstawie umowy o świadczenie w miejsce wykonania z dnia 30 listopada 2015 roku - na podstawie tej umowy zawartej w formie aktu notarialnego, powód przejął na własność niezabudowane nieruchomości składające się z działek gruntu o numerach 48, 204/1, 204/3, 204/4 dla których Sąd Rejonowy w Opocznie V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze: (...) o wartości 48.612,00 złotych.

Wobec powyższego, pozwany J. P. kwestionuje wysokość roszczenia powoda. Na skutek niewykazania przez powoda wysokości roszczenia wobec pozwanego J. P. – w ocenie pełnomocnika pozwanego- powództwo winno ulec oddaleniu.

Wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego został złożony z ostrożności procesowej, jednakże z uwagi na nieprawidłowość w dokonaniu wyliczenia przez powoda roszczenia, wniosek dowodowy jest w pełni uzasadniony.

Wniosek o zawieszenie postępowania jest uzasadniony faktem, iż w dniu 16 grudnia 2016 roku, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie, VIII Wydział Gospodarczy dla spraw Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych, o sygn. akt VIII GU 444/16 oraz VIII GUp 384/16 została ogłoszona wobec J. P. upadłość jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Należność dochodzona przez powoda w niniejszym postępowaniu dotyczy masy upadłości pozwanego. W takiej sytuacji Sąd z urzędu zawiesza postępowanie w sprawie. ( k.118-119 v., k.130-131)

Postanowieniem z dnia 2 lutego 2017 roku Sąd na podstawie art.174 § 3 k.p.c. wezwał do udziału w niniejszej sprawie syndyka masy upadłości D. S.. ( k.143)

Postanowieniem z dnia 2 lutego 2017 roku Sąd zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art.174 § 1 pkt.4 k.p.c. w stosunku do pozwanego J. P.. (k.144)

W sprzeciwach od nakazu zapłaty z dnia 27 grudnia 2016 roku pełnomocnicy pozwanych M. P. i J. P. wnosili o zawieszenie postępowania na podstawie art.174 § 1 pkt.4 k.p.c. w stosunku do pozwanego J. P. gdyż w dniu 16 grudnia 2016 roku postanowieniem Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie VIII Wydział Gospodarczy do spraw Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych w sprawie o sygn. akt VIII GU 444/16 ogłoszono wobec J. P. upadłość jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Należność dochodzona przez powoda w niniejszym postępowaniu dotyczy masy upadłości pozwanego .

Stosownie do treści art.174 § 1 pkt. 4 k.p.c. Sąd z urzędu zawiesza postępowanie jeżeli postępowanie dotyczy masy upadłości, masy układowej lub masy sanacyjnej i ogłoszono upadłość lub wszczęto wtórne postępowanie upadłościowe albo ustanowiono zarządcę w postępowaniu restrukturyzacyjnym;

Podjęcie postępowania zawieszonego na podstawie art. 174 § 1 pkt 4 k.p.c. powinno nastąpić z udziałem syndyka.

(k.144,145)

D. S. jako syndyk masy upadłości dłużnika J. P., ustanowiony przez Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie Wydział VIII Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych postanowieniem z dnia 16 grudnia 2016 roku, sygn. akt VIII GU 444/16, poinformował, iż nie wstępuję do niniejszego postępowania, a postępowanie to, jako dotyczące wierzytelności podlegającej zgłoszeniu do masy upadłości, może zostać podjęte przeciwko syndykowi wyłącznie w sytuacji braku umieszczenia wierzytelności na liście wierzytelności, po wyczerpaniu trybu określonego ustawą Prawo upadłościowe ( (...)), stosownie do art. 145 ust. 1 PrUp w zw. z art. 491 [2] ust. 1 PrUp.

Roszczenie dochodzone w niniejszym postępowaniu jest sprawą dotycząca masy upadłości, a zatem na tym etapie dochodzenie roszczenia w postępowaniu procesowym przeciwko upadłemu jest niedopuszczalne. W niniejszej sprawie nie zachodzi przesłanka do podjęcia postępowania z udziałem syndyka, gdyż nie został wyczerpany tryb umieszczenia wierzytelności na liście wierzytelności, o której mowa w art. 244 PrUp. Tym samym, z uwagi na otwarcie postępowania upadłościowego zachodzi przesłanka do zawieszenia postępowania na podstawie art. 174 § 1 pkt 4 k.p.c., a zawieszenie ma skutek od dnia 16 grudnia 2016 roku.

(k.161,161 v.,)

W piśmie z dnia 6 kwietnia 2017 roku stanowiącym odpowiedź powoda na sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty pełnomocnik powoda podnosił, iż powód udowodnił zarówno zasadność jak i wysokość dochodzonego roszczenia w związku z tym wnosił o oddalenie wniosku pozwanego o powołanie biegłego z zakresu rachunkowości, bowiem powołanie biegłego przedłuży niniejsze postępowanie i w świetle udowodnienia roszczenie przez powoda jest ten wniosek bezzasadny. Pozwany w sprzeciwie nie wskazał w jakiej wysokości kwestionuje powództwo .

(k.167-169)

Postanowieniem z dnia 11 października 2017 roku Sąd zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art.174 § 1 pkt.4 k.p.c. w stosunku do pozwanej M. P..

(k.257)

W piśmie z dnia 26 października 2020 roku pełnomocnik pozwanej M. P. adwokat A. P. wnosiła o oddalenie powództwa w całości, zwracając uwagę, że rzeczowa odpowiedzialność pozwanej M. P. została ograniczona do kwoty 176.103,26 złotych w zakresie zabezpieczenia spłaty kapitału kredytu, a w zakresie zabezpieczenia odsetek, kosztów i innych należności wynikających z umowy do kwoty 123.272,28 złotych.

Powód w niniejszym pozwie dochodzi od pozwanej zapłaty kwoty 354.494,91 złotych, na którą składają się następujące kwoty:

1.  335.063,76 złotych z tytułu niezapłaconego kapitału

2.  18.924,83 złotych z tytułu odsetek umownych,

3.  506,32 złotych z tytułu odsetek umownych.

Wobec faktu, iż pozwana ad 2 jako dłużnik rzeczowy odpowiada jedynie przedmiotem zabezpieczenia, a także jedynie w zakresie tego zabezpieczenia, jej odpowiedzialność została ograniczona do kwoty 176.103,26 złotych z tytułu niezapłaconego kapitału. Dochodzenie niniejszym powództwem kwoty przekraczającej tę wartość (a więc kwoty 335.063,76 złotych) jest całkowicie niezasadne i bezpodstawne, powództwo winno – w ocenie pełnomocnika pozwanej - zostać oddalone .

( k.293-294)

W piśmie z dnia 4 grudnia 2020 roku powód poparł powództwo i zgłoszone wnioski dowodowe i podnosił, iż twierdzenia pozwanej są bezzasadne. Pozwana odpowiada za dochodzoną wierzytelność jako dłużnik rzeczowy i jedynie z nieruchomości.

( k.318, 318 v.,)

Na rozprawie w dniu 16 grudnia 2020 roku Sąd podjął zawieszone postępowanie wobec M. P. . Ostatecznie na rozprawie w dniu 16 grudnia 2020 roku pełnomocnik pozwanej M. P. wniósł o odroczenie terminu rozprawy do momentu wypłacenia przez syndyka kwot i zawieszenie postępowania na podstawie art.177 § 1 pkt. 1 k.p.c.

(k.328, 328 v.,)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód zawarł z powodem J. P. w dniu 24 lutego 2010 r. umowę kredytu hipotecznego nr (...), która została następnie zmieniona aneksem nr (...) z 16 kwietnia 2014 r.

W świetle zapisu § 1 ust.1 i 2 bank udzielił kredytobiorcy kredytu w kwocie 327.303,03 złotych. Spłata kredytu została ustalona w 300 miesięcznych ratach równych kapitałowo-odsetkowych.

W § 21 umowy w razie stwierdzenia przez Bank, że warunki udzielenia kredytu nie zostały dotrzymane lub w razie zagrożenia terminowej spłaty kredytu z powodu złego stanu majątkowego kredytobiorcy bank zastrzegł możliwość wypowiedzenia umowy kredytu w całości lub w części bądź zażądania dodatkowego zabezpieczenia spłaty kredytu, przedstawienia programu naprawczego i jego realizacji po zatwierdzeniu przez Bank.

(dowód: umowa kredytu hipotecznego k.18-24

aneks nr (...) z dnia 16 kwietnia 2014 r. k.26-28)

Zgodnie z § 3 zabezpieczeniem spłaty kredytu była m.in. hipoteka umowna zwykła oraz hipoteka umowna kaucyjna na nieruchomości (...). Zgodnie z odpisem pełnym z kw właścicielem nieruchomości zarówno na datę zawarcia umowy kredytu jak i chwilę obecną jest kredytobiorca J. P. w udziale 1/2 oraz pozwana M. P. w udziale 1/2.

J. P. występuje w niniejszej sprawie jako dłużnik osobisty i rzeczowy natomiast M. P. jako dłużnik rzeczowy.

Zgodnie z odpisem pełnym z kw powód ma ustanowioną na przedmiotowej nieruchomości hipotekę umowną zwykłą w kwocie 176.103,26 zł oraz hipotekę umowną kaucyjną do kwoty 123.272,28 zł.

(dowód: odpis pełny z KW (...) k.170-173 v., oświadczenie o ustanowieniu hipoteki na KW nr (...) złożone przez J. P. oraz M. P. k.174)

Powód w pozwie uwzględnił wszystkie wpłaty dokonane w sprawie. Na tą okoliczność powód przedłożył szczegółowe rozliczenie umowy kredytowej.

Powód dochodzi zapłaty:

- kwoty 335.063,76 złotych z tytułu niezapłaconego kapitału

- kwoty 18.924,83 złotych z tytułu odsetek umownych,

- kwoty 506,32 złotych z tytułu odsetek umownych.

(dowód: szczegółowe rozliczenie umowy kredytowej do dnia wypowiedzenia umowy kredytowej k.55-95, historia rachunku po wypowiedzeniu umowy kredytu, przewalutowaniu k.96)

W związku z nieregulowaniem zaległości w spłacie kredytu nr (...) powód wypowiedział pozwanym umowę kredytu pismami z dnia 09 października 2015 r.

(dowód: wypowiedzenie umowy kredytowej J. P. wraz z potwierdzeniem odbioru k.32, k.38

wypowiedzenie umowy kredytowej M. P. wraz z dowodem awizowania k.30, k.36)

W dniu 8 marca 2016 roku powód ostatecznie wezwał pozwanych do zapłaty.

( dowód: ostateczne wezwania pozwanych do zapłaty k.42,44, potwierdzenie nadania w postaci książki nadawczej k.48)

Pomimo powyższego wezwania do zapłaty pozwani nie uregulowali wymagalnej należności z tytułu umowy kredytowej na rzecz banku. Należności tej nie spłacili do chwili obecnej.

(okoliczność bezsporna)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym w niniejszej sprawie jest okoliczność, iż w dniu 24 lutego 2010 r. powód zawarł z pozwanym umowę kredytu hipotecznego nr (...), która została następnie zmieniona aneksem nr (...) z 16 kwietnia 2014 r.

W świetle zapisu § 1 ust.1 i 2 bank udzielił kredytobiorcy kredytu w kwocie 327.303,03 złotych. Spłata kredytu została ustalona w 300 miesięcznych ratach równych kapitałowo-odsetkowych.

Zgodnie z § 3 zabezpieczeniem spłaty kredytu była m.in. hipoteka umowna zwykła oraz hipoteka umowna kaucyjna na nieruchomości (...). Zgodnie z odpisem pełnym z kw właścicielem nieruchomości zarówno na datę zawarcia umowy kredytu jak i chwilę obecną jest kredytobiorca J. P. w udziale 1/2 oraz pozwana M. P. w udziale 1/2. Tym samym J. P. występuje w niniejszej sprawie jako dłużnik osobisty i rzeczowy natomiast M. P. jako dłużnik rzeczowy. Zgodnie z odpisem pełnym z kw powód ma ustanowioną na przedmiotowej nieruchomości hipotekę umowną zwykłą w kwocie 176 103,26 zł oraz hipotekę umowną kaucyjną do kwoty 123 272,28 zł.

W § 21 umowy w razie stwierdzenia przez Bank, że warunki udzielenia kredytu nie zostały dotrzymane lub w razie zagrożenia terminowej spłaty kredytu z powodu złego stanu majątkowego kredytobiorcy bank zastrzegł możliwość wypowiedzenia umowy kredytu w całości lub w części bądź zażądania dodatkowego zabezpieczenia spłaty kredytu, przedstawienia programu naprawczego i jego realizacji po zatwierdzeniu przez Bank.

Strona pozwana nie wywiązała się z ciążącego na niej zobowiązania terminowego dokonywania spłaty w wysokościach ustalonych w umowie kredytu.

W związku z naregulowaniem zaległości w spłacie kredytu nr (...) powód wypowiedział pozwanym umowę kredytu pismami z dnia 09 października 2015 r. z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia.

W dniu 8 marca 2016 roku powód ostatecznie wezwał pozwanych do zapłaty .

Postanowieniem z dnia 2 lutego 2017 roku Sąd zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art.174 § 1 pkt.4 k.p.c. w stosunku do pozwanego J. P..

Uzyskanie przez powoda po wszczęciu postępowania tytułu egzekucyjnego w postaci wyciągu z zatwierdzonej przez sędziego komisarza listy wierzytelności skutkuje umorzeniem postępowania na podstawie art. 355 § 1 KPC. ( por. Uchwała Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 18 stycznia 2019 r. III CZP 55/18 ) Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego zagadnienie następczego uzyskania przez wierzyciela tytułu egzekucyjnego w stosunku do dochodzonej pozwem wierzytelności wywołuje pewne rozbieżności. Pomijając wyjątkowy i raczej już niewystępujący pogląd, że prawomocne uznanie wierzytelności w postępowaniu upadłościowym wywiera skutek w postaci rei iudicata (por. postanowienie SN z 5 grudnia 1996 r., I PKN 34/96, OSNP 1997, nr 13, poz. 237, w którym SN wskazał na konieczność odrzucenia wniesionego pozwu na podstawi art. 199 § 1 pkt 2 KPC) za ugruntowany należy przyjąć pogląd, że w takiej sytuacji powinno dojść do umorzenia postępowania (por. postanowienia SN: z 23 lutego 2001 r., II CKN 393/00, OSNC 2001, nr 11, poz. 162, 2 lutego 2006 r., II CK 391/05, i 3 kwietnia 2008 r., II CSK 561/07, OSNC-ZD 2009, nr 2, poz. 38). W uzasadnieniu tego poglądu przyjmuje się, że skoro powód dysponuje już tytułem egzekucyjnym to niedopuszczalne byłoby przyznanie mu drugiego tytułu dotyczącego tej samej wierzytelności. Jako podstawę orzekania wskazuje się art. 355 § 1 KPC. W orzecznictwie sądów powszechnych spotykany jest też pogląd o konieczności oddalenia powództwa w związku z następczą utratą interesu prawnego przez powoda w popieraniu powództwa.

W piśmiennictwie kwestia, jakie skutki niesie za sobą w toku sprawy o zapłatę uzyskanie tytułu egzekucyjnego przez wierzyciela jest sporna. Za przeważający należy uznać pogląd, że tym skutkiem jest utrata przez powoda interesu prawnego w kontynuowaniu postępowania prowadząca do oddalenia powództwa. U jego podłoża leży założenie, że interes prawny stanowi merytoryczną podstawę orzekania przez sąd. Wyrażany jest też pogląd, że powinno dojść do umorzenia postępowania w wyniku różnie rozumianej przyczyny tego umorzenia. Z jednej strony przyjmuje się, że nie chodzi o utratę interesu prawnego, ale o to, że wydanie wyroku stało się zbędne, co aktualizuje przesłankę z art. 355 KPC. Z drugiej, że do umorzenia dochodzi ze względu na następczy brak interesu prawnego w dochodzeniu roszczenia. W tym ujęciu interes prawny jest ujmowany jako przesłanka dopuszczalności, a nie zasadności powództwa o zasądzenie. Niezależnie od tego, czy wskazuje się na umorzenie postępowania, czy oddalenie powództwa uzasadnienie jest w zasadzie tożsame. Chodzi o to, że wierzyciel traci ocenianą z obiektywnego punktu widzenia potrzebę dochodzenia swej wierzytelności w procesie, skoro dysponuje inną łatwiejszą i mniej kosztowną drogą realizacji swojego roszczenia, jaką stanowi postępowanie egzekucyjne, po uprzednim nadaniu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności. Kontynuowanie procesu uważa się bowiem za niecelowe i zbędne.

Wobec powyższego Sąd umorzył postępowanie w stosunku do pozwanego J. P..

Odpowiedzialność pozwanej M. P. jako dłużnika rzeczowego wynika więc z zawartej z bankiem umowy kredytowej i jest niezależna od postępowania upadłościowego .

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (tekst jednolity Dz. U z 2016r. poz. 1988) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W art. 69 ust. 1 pkt. 6 Prawo bankowe ustawodawca wskazał, że elementem umowy kredytu jest także określenie formy prawnego zabezpieczenia przyjętego do umowy. Zawarcie umowy kredytu przez bank, na podstawie której bank oddaje do dyspozycji kredytobiorcy określoną sumę pieniężną, wiąże się z powstaniem ryzyka braku spłaty kredytu. Mimo oceny zdolności kredytowej (art. 70 Pr.Bank), dokonywanej przez bank przed zawarciem umowy, może się zdarzyć, że nie zostanie on spłacony. Z różnych powodów może dojść do sytuacji, w której kredytobiorca nie wywiąże się ze swojego zobowiązania. Aby zapewnić wtedy odzyskanie środków przez bank, ustawodawca przewiduje możliwość ustanowienia przez kredytobiorcę lub inną osobę (zabezpieczyciela), prawnego zabezpieczenia kredytu (por. np. J. S. , Przewłaszczenie, s. 305, tenże, Z., s. 145–147; M. B. , Zabezpieczenie kredytów, s. 22; tenże, Problem, s. 1; G. S. , Zabezpieczenie kredytów, s. 9 i n.). Zabezpieczenie wierzytelności kredytowej ma zapewnić bankowi zwrot sumy kredytu i przypadających od niej odsetek ( M. G. , Funkcje, s. 42). Do "zabezpieczenia kredytów" wykorzystywanych jest wiele instytucji prawnych, zarówno uregulowanych przepisami prawa i mających długą historię (np. zastaw, hipoteka), jak i takich, które wytworzyła współczesna praktyka, w tym zwłaszcza bankowa (np. przewłaszczenie na zabezpieczenie, kaucja, blokada) – szerzej zob. G. S. , Sytuacja, s. 24; tenże, Funkcja, s. 22. Dzieli się je tradycyjnie na dwie grupy: zabezpieczenia osobiste, w odniesieniu do których odpowiedzialność zabezpieczyciela ma charakter osobisty, a źródłem ewentualnej spłaty jest cały posiadany przez niego majątek, oraz rzeczowe, w zakresie których odpowiedzialność ograniczona jest do określonego przedmiotu majątkowego. Zabezpieczenia osobiste skutkują między stronami, rzeczowe – w większości są skuteczne erga omnes (zob. G. Bieniek, Zabezpieczenie, s. 58). Jak się uważa, podział ten, choć przyjmowany, nie wydaje się w pełni poprawny, niektóre bowiem zabezpieczenia (np. przelew wierzytelności na zabezpieczenie) wykazują cechy, które pozwoliłyby zakwalifikować je do obu z wyróżnionych grup (por. szerzej np. A. S. , Zabezpieczenia, s. 161; G. B. , Zabezpieczenie, s. 61; M. B. , Zabezpieczenia, s. 19; I. H. , E. B. , Kredyty, s. 98). Do zabezpieczeń osobistych można zakwalifikować: poręczenie, gwarancję, przelew wierzytelności, przejęcie długu, łączne przystąpienie do długu, weksel i poręczenie wekslowe, ubezpieczenie kredytu, pełnomocnictwo i klauzulę potrącenia. Grupę zabezpieczeń rzeczowych tworzą: zastaw, hipoteka, przewłaszczenie na zabezpieczenie, kaucja gotówkowa, blokada rachunku bankowego, zastrzeżenie własności rzeczy sprzedanej (szerzej na temat niektórych zabezpieczeń zob. np. M. Bączyk, Odpowiedzialność; Z. Radwański, Poręczenie; G. Tracz, Gwarancja; E. Łętowska, Charakter; J. Kukiełka, Ubezpieczenie; S. Herma, Weksle; S. Rudnicki, Komentarz; G. Tracz, F. Zoll, Przewłaszczenie). Jak się uważa, katalog zabezpieczeń nie jest zamknięty ( M. B. , Problem, s. 2–3; G. S. , Funkcja, s. 22). Mogą one być bowiem tworzone na podstawie swobody umów, zarówno w grupie zabezpieczeń rzeczowych, jak i osobistych (por. R. Longchamps de Bérier, Zobowiązania, s. 638). Jak wynika z omawianego przepisu, w umowie kredytu strony mają obowiązek jedynie wskazać zabezpieczenie. Jego ustanowienie może nastąpić przed podpisaniem umowy kredytu, jednocześnie lub po tej chwili. W tej ostatniej sytuacji wykorzystanie kredytu (oddanie kwoty kredytu do dyspozycji kredytobiorcy) nastąpi najczęściej dopiero po udzieleniu zabezpieczenia. Możliwe jest także ustanowienie zabezpieczenia (w tym z użyciem kilku jego form), którego wartość przekroczy, nawet kilkukrotnie, wartość kredytu ( I. K. , G., s. 69 i n.).

Wierzyciel hipoteczny, jakim w przedmiotowej sprawie jest Bank, może mieć dwóch dłużników: osobistego i rzeczowego. Hipoteka jest formą zabezpieczenia rzeczowego wierzytelności i jest ograniczona do przedmiotu, na którym ciążą zabezpieczenia. Oznacza to, że dłużnik rzeczowy odpowiada za zobowiązanie tylko tym przedmiotem, na którym ustanowiono zabezpieczenie kredytu. Egzekucja możliwa jest wyłącznie z przedmiotu zabezpieczenia, a nie z wszystkich praw majątkowych, co jest możliwe w przypadku odpowiedzialności dłużnika osobistego. Hipoteka daje wierzycielowi możliwość zaspokojenia wierzytelności w drodze egzekucji z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się ona własnością i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości.

Zgodnie z poglądem ugruntowanym w doktrynie i orzecznictwie sądowym, dłużnikiem rzeczowym jest każdy właściciel obciążonego zabezpieczeniem przedmiotu. Może to być jednocześnie dłużnik osobisty, gdyż ustanawia hipotekę na własnej nieruchomości, ale także osoba trzecia, która – obojętnie z jakich powodów – zgodziła się na ustanowienie zabezpieczenia w formie hipoteki na swojej nieruchomości. Hipoteka istnieje tak długo, jak długo istnieje wierzytelność, która ją zabezpiecza. Z chwilą wygaśnięcia zobowiązania, wygasa też hipoteka. Dłużnikiem rzeczowym staje się w ten sposób, iż po zaciągnięciu długu przez określona osobę dochodzi do obciążenia hipoteką nieruchomości stanowiącej własność innych osób, ma to miejsce w szczególności w sytuacji, gdy właściciele nieruchomości godzą się na ustanowienie hipoteki na zabezpieczenie cudzego długu.

Pozwani nie wywiązali się z powyższego ciążącego na nim zobowiązania, dlatego też powództwo jest zasadne w stosunku do M. P. jako dłużnika rzeczowego.

Nie jest zasadny zarzut pozwanych jakoby powód nie udowodnił wysokości wierzytelności i istnienia wierzytelności. Załączone dokumenty w postaci umowy kredytowej, rozliczenia rat kredytowych przed i po wypowiedzeniu, obrazują wysokość wierzytelności banku wobec pozwanych. Co do kwestii wymagalności roszczenia podnieść należy, że wypowiedziano skutecznie umowę kredytu, które to wypowiedzenie zostało poprzedzone wezwaniem do zapłaty i ostatecznym wezwaniem do zapłaty pozwanych. Powód przedstawił również dowód nadania (wyciąg z książki nadawczej) skierowanej korespondencji do pozwanych.

Nie jest zasadny zarzut pełnomocnika pozwanej M. P. o odroczenie terminu rozprawy do momentu wypłacenia przez syndyka kwot , czy też zawieszenie postępowania w sprawie. Te czynności procesowe prowadziłyby do dalszego przedłużenia postępowania i pozbawienia zaspokojenia wierzytelności przez powoda.

Pozwana M. P. odpowiada w niniejszej sprawie jako dłużnik rzeczowy za zobowiązanie kredytowe.

Wobec powyższego należy uznać, iż powództwo jest w pełni uzasadnione tak co do zasady, jaki i co do wysokości.

Uwzględniając powyższe Sąd zasądził od pozwanej M. P. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 354.494,91 zł (trzysta pięćdziesiąt cztery tysiące czterysta dziewięćdziesiąt cztery złote 91/100) z:

d)  odsetkami za opóźnienie od kwoty 335.063,76 zł (trzysta trzydzieści pięć tysięcy sześćdziesiąt trzy złote 76/100) w wysokości dwukrotności oprocentowania umownego, które na dzień sporządzenia pozwu wyniosło 10%, od dnia 21 lipca 2016r. do dnia zapłaty, z zastrzeżeniem, iż wysokość odsetek w żadnym razie nie może przekroczyć dwukrotności sumy stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych,

e)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 506,32 zł (pięćset sześć złotych 32/100) od dnia 27 lipca 2016r. do dnia zapłaty,

f)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 18.924,83 zł (osiemnaście tysięcy dziewięćset dwadzieścia cztery złote 83/100) od dnia 27 lipca 2016r. do dnia zapłaty

z tym zastrzeżeniem, iż odpowiedzialność pozwanej M. P. jest ograniczona do udziału wynoszącego ½ (jedna druga) w prawie własności lokalu mieszkalnego nr (...) stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w R. przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Radomsku prowadzi księgę wieczystą KW Nr (...), obciążonego ustanowioną na rzecz powoda (...) Banku Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. hipoteką umowną zwykłą w kwocie 176.103,26 zł (sto siedemdziesiąt sześć tysięcy sto trzy złote 26/100) oraz hipoteką umowną kaucyjną w kwocie 123.272,28 zł (sto dwadzieścia trzy tysiące dwieście siedemdziesiąt dwa złote 28/100).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając od pozwanych J. P. i M. P. na rzecz powoda (...) Banku S.A. z siedzibą w W. kwotę 17.760,00 zł (siedemnaście tysięcy siedemset sześćdziesiąt 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu. ( opłata sądowa od pozwu)

SSO Renata Lech

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować zwrot akt w kontrolce terminowości sporządzania uzasadnień;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem przesłać pełnomocnikowi powoda ;

dnia 25 stycznia 2021 roku

SSO Renata Lech